Atem just stared at the woman in front of him.
Sinusuyod din niya ng tingin ang babae mula ulo hanggang paa.
'Damn! She's really weird!' But breathtakingly beautiful...
Hindi niya napansin ito kanina doon sa paaralan. Masyado niyang iniintindi ang kakaibang aura nito kanina at ang buhok at kasuotan.
May babae bang kulay pink ang buhok? Ito lang. May babae bang parang mangkukulam manamit? Ito lang.
"Huwag mo kong tignan ng ganyan. Tusukin ko mata mo eh." Angil ni Dorothy sa antipatikong binata. Mapanghusga kasi ang tinging ipinukol nito sa kanya.
"I just fine you weird that's why I'm looking at you." Ani Atem at ngumisi. Nakabusangot namang inilihis ng dalaga ang paningin sa kanya at bumaling sa kanyang mga kapatid.
"May sayad ba siya? Ba't iba ang lengwahe niya kaysa sa inyo?" Kunot noong tanong ni Dorothy sa dalawang bata.
"Nah. Nageenglish lang ang kuya namin." Ani Azu. At bumaling sa kanyang kuya. "Kuya. Wag po kayong mag english. Di po kayo maintindihan ni Ate Dorothy kasi hindi siya marunong niyan."
"Halata nga." Nakaingos na sabi ng binata. Napairap naman si Dorothy rito. Hambog! Kulamin kita diyan eh!
"Ay kuya. May alam kabang Kaldea?" Singit ni Azu. "Lugar po iyon ni Ate Dorothy. Gusto napo kasi niyang umuwi. Nagtanong siya samin kanina kaya lang wala kaming maisagot kasi wala namang Kaldea sa mapa ng Pilipinas eh." Ani Azu. Gusto lang niyang tulungan na makauwi ang kanyang Ate Dorothy para makabawi man lang silang magkapatid dito.
"Kaldea?" Narinig na iyon ni Atem mula sa babaeng werdo pero wala talaga siyang alam sa lugar na iyon.
"Aries. May map ka naman sa Philippines hindi ba?"
"Opo kuya Azu. Required naman yun sa history namin eh." Aries said and frown.
"Pahiram. Hahanapin ko lang ang lugar ni ate Dorothy. Baka andiyan lang yan at di natin makita."
"Sige po!" Masiglang ani ni Aries sa kuya nito.
"Ate. Dito kalang po muna ah? Hahanapin lang namin ang lugar mo sa Philippine map." Ani Azu. Tanging tanggo lang ang naisagot ni Dorothy dahil wala naman talaga siyang alam sa mga pinagsasabi ng dalawa.
Katahimikan ang namuo sa dalawang taong naiwan ng magkapatid. Pero unang binasag yun ni Atem.
"Anong hitsura ng mga kumidnap sa mga kapatid ko?" Seryosong tanong ng binata. Nabaling naman ang atensyon ni Dorothy dito.
"Dalawang lalaki. Mukhang shukoy ang isa at ang isa naman ay mukhang unggoy. Siguro nandon pa sila ngayon sa pinagiwanan namin sa kanila." Sagot ni Dorothy.
"Matutunton mo paba ang lugar naiyon kung pupunta tayo dun ngayon?" Anito at nagtatagis ang mga bagang sa galit. Nakaramdam si Dorothy ng panganib mula sa binatang kaharap niya ngayon.
"Oo naman kung bibilisan lang natin." Ani Dorothy.
"Okay. Wait for me----i mean hintayin mo ako rito. Magbibilin lang ako." Sabi ni Atem at mabilis na tinalikuran ang dalaga. Kailangan niyang malaman kung sino ang gustong kumidnap sa mga kapatid niya.
Iniisa isa niya binilinan ang mga tao sa bahay na wag basta magpapasok na kahit sino. Ibinilin rin niya sa mga yaya nina Azu at Aries na bantayang mabuti ang dalawa niyang makukulit na kapatid. Hindi na siya ng paalam sa mga ito dahil wala na siyang oras.
Papalabas na siya ng bahay kung saan naghihintay ang werdong babae ng tumunog ang cellphone niya.
"Hello uncle. Nandito na po sina Azu. Ligtas napo sila." Sabi niya sa kanyang uncle na head ng NBI.
"Good to hear that hijo. Saan ba nagsuot ang dalawang makukulit na iyan?" Tanong ng kanyang uncle Migz sa kabilang linya.
"Mamaya nalang tayo magusap tungkol diyan uncle. For now do me a favor. Tell to all my ninongs in Philipine air force and soco. And the rest that Azu and Aries are already safe. Thank you uncle." Anya at binabaan na ito ng linya.
Bukas na sila maguusap. Sa ngayon ay kailangan na muna niyang makuha ang mga gustong kumidnap sa mga kapatid niya. Magbabayad ng malaki ang mga ito. Sisiguraduhin niyang mabubulok ang mga ito sa kulungan.
Mahina lang napabuntong hininga si Dorothy. Ano ba ito? Nasaan naba talaga siya? Hindi talaga siya pamilyar sa lugar na ito. Mapapatay niya talaga si Dianna pagbalik niya. Ang dimensional arm niya ay hindi gumagana dito. Mabuti na nga lang at napagana niya si crazy Kilt at ang kanyang walis. Kung hindi ay hindi na niya alam ang gagawin.
"Lets go." Nagulat si Dorothy sa pagsulpot ng binatang estranghero. Ganon ba siya kalalim magisip kaya't di niya namalayang nakalapit na pala ito sa kanya.
"I said lets go!" Singhal ni Atem sa babaeng werdo ng makitang nakatulala ito sa kanya.
Lihim na napangisi si Atem. Kahit pala werdo ay hindi nakakatakas sa karisma niya.
Nang makarating sa parking lot ng kanilang mansyon ay agan na pinindot ni Atem ang susi ng kanyang sports car para ibaba ang hood niyon. Pero laking gulat nalang niya ng sumigaw ang babae sa likuran niya.
Napanganga nalang si Dorothy sa nasaksihan.
"Isa ka ring gumagamit ng ARm! Sino ka?" Gulat na anya rito at umatras ng kaunti. Hindi siya pwedeng makampante. Mapanganib ang taong nasa haparan niya ngayon!
"What the hell are you talking about!" Inis na singhal ni Atem sa babaeng werdo. Anong kalukuhang pinagsasabi nito?!
"Damn it! Anong ginagawa mo!"
"Kung isa ka sa mga tauhan ni Dianna. Patawad dahil tatapusin na kita." Mapanganib na sabi ni Dorothy at inihanda ang isa pa niyang ARm niya.
Atem felt the shivered all over after he heard her. There's something about her that he feared of.
Its just like he felt this morning in his school where he first saw her.
"Look....i mean..ugh! Damn it!" Inis na napakamot si Atem sa kanyang ulo. Ayaw niyang galitin ang babaeng werdo. Parang may mangyayari kasing hindi maganda kapag ginalit niya ito. "Sasakyan natin yan!" Aniya sa babae para makalma ito. Alam niyang ang sasakyan niya ang dahilan sa pagbabago ng aura nito.
"Sasakyan? Sa tingin mo maniniwala ako diyan? Hindi mo ako malilinlang." Nakangising wika ng babae na lalong nagpalakas ng tibok ng puso ni Atem.
Damn this creatures for making me feel this way!
"Damn weird woman! Sasakyan nga ito! Panuurin mo ako!" He hates demonstration but he has too. This creature is impossible!
Sumakay siya sa sports car niya at pinatakbo iyon. At dahil malawak ang kanilang garahe ay malaya siyang nakapag backing at ihinito ang sasakyan sa mismong harap ng babae. Napaatras naman ito. Gustong matawa ni Atem dahil naka defense mood parin ang babae.
"See? Sasakyan to. Hindi kung anong ARm yang sinasabi mo.."
"Sasakyan ba talaga yan? Bakit ganyan iyan? Bakit bumubuka siya na parang isang robot ARm?" Naguguluhang sunod sunod na tanong ni Dorothy. May mga sasakyan din sa buong MÀR na kagaya niyan na apat ang gulong pero hindi naman bumubukas ng ganyan. At tsaka kadalasan sa mga sasakyan sa Kaldea ay walang bubung!
Napakunot nang noo si Atem. Wala bang sasakyan sa kanila at parang gulat na guta ang babaeng ito? At isa pa....may nakatawag pansin sa kanya. ARm robot...? Alma niya ang robot?
Napailing si Atem. Hindi ito ang tamang oras. Kailangan muna nilang maabutan ang mga dumukot sa mga kapatid niya.
"Mamaya ko na sasagutin iyang mga tanong mo. Sumakay ka na. Baka gising na ang mga dumukot sa mga kapatid ko at makatakas pa sila." Anya sa babae.
"Ako? Sasakay diyan? Pasensya na pero hindi ako sasakay diyan." Mariing wika ni Dorothy.
Napapikit naman ng mariin si Atem. Pag hindi sila magmamadali ay baka makawala pa ang mga hinayupak na iyon.
Bumuntong hininga muna siya bago humarap sa mga nakahelera niya pang ibang sasakyan. "Soge mamili ka kung alin sa mga sasakyan diyan ang sasakyan natin-----"
"Kuntento na ako sa walis ko." She cut him off. Nakanganga lang si Atem sa sinabi ng babae.
"What the hell! Nagmamadali tayo. Hindi ito ang oras ng lukuhan!"
"Wala akong pakialam. Basta hindi ako sasakay alin man diyan sa mga robot na iyan." Matigas na saad ni Dorothy. Naikuyom nalang ng binata ang kanyang mga kamao. Dahil siguro sa katigasan ng ulo niya. Pero hindi siya magpapasindak. Siya si Dorothy. Ang prinsesa ng mga mangkukulam sa Kaldea.
"Oh fuck!" Malakas na bigkas ng binata. Sa tanya ni Dorothy ay mura iyon dahil sa labis na inis na balatay sa mukha nito ngayon. "At anong gusto mong gawin natin ngayon?! Magtaxi? Maglakad!? Are you real?!" Malakas na sigaw nito.
Kwinelyuhan niya ang lalaki dahil sa pamumuro nitong sigaw. Kanina pa ito eh. "Isang sigaw mo pa at ipapadala kita sa ibang daigdig." Mahinahong anya pero sa napakalamig na tinig ba kahit na sino man ay kabahan.
Natigilan naman si Atem habang pinagmamasdan ang babae ng maigi. Mula sa kakaibang kulay ng mga mata nito na kay sarap pagmasdan. Nakakahipnotismo. Pero mapanganib. Ang matangos nitong ilong, ang maliit nitong mukha. Ang heart shape nitong labi..
Damn! This woman is not just gorgeous. She is a freaking living doll!
Ba't ngayon lang niya ito napansin?
"Zephyrous broom!" Natauhan si Atem ng marinig ang binigkas ng babae. At ganon nalang ang panlalaki ng kanyang mga mata sa nakita.
"What the hell is that?!"
"Sasakyan natin." Simpleng turan nito at lumutang sa hangin.
She's freaking floating in the mid air!
"Sino ka bang talaga.....?"
"Dorothy. Ang mangkukulam ng kanluran."
"No way...."
Minna...konbanwa! Its been a while. Lot of things happened this past few months.... but everything is fine now...i guess?
Kyuayusawa:oyasumi😊