May u p d a t e ako =))))) Pambawi man lang sa bitin kong update last monday. Hahaha.
-----------------------------------
HANNAH'S POV
TAGAYTAY
FIRST DAY
Natulog lang ako sa kwarto buong maghapon. Ewan ko ba. I feel bad...
And alone.
Bumaba na ko ng beach house pagkatapos kong mag-ayos ulit. Hays. Ang iyakin ko. Nakakainis!
Teka, akala ko dumating na yung Dark Knights? Bakit ganun? Parang wala silang lahat.
Baka nasa labas na.
Papalabas na sana ako ng biglang may humawak ng braso ko.
"Hannah! Okay ka lang?"
Si Trick?
"Ah oo, okay lang ako."
Nagkamot siya ng ulo. "Akala ko kung ano na."
"Teka, ikaw na lang nandito na Dark Knights member?"
"Oo eh. Yung ibang gago naghanap na ng maaano."
"Huh?"
He smirked. "Wala."
Ewan ko pero bigla na lang akong nailang sa kanya. Napansin niya siguro kasi bigla na lang siyang tumawa ng mahina.
"Relax, Hannah. I'm just joking. Actually, napag-isipan namin nila Sky, Grey at Drake na mag-surfing. Nauna na sila dun."
Nakahinga naman ako ng maluwag sa sinabi niya.
"Akala ko naman kung ano na! Nakakainis ka!" kinurot ko siya sa braso niya kaya napangiwi siya.
"Grabe, ngayon lang kita nakausap, kurot agad nakuha ko sayo. No wonder gusto ka rin nila para kay Dylan."
"A-ano?"
"Anong ano?"
"Gusto niyo ko para kay Dylan?"
Ngumiti siya. A warm smile, to be exact.
"Oo nga pala, pinapasabi ni Dara na puntahan mo raw siya sa Palace in the Sky. Hahatid ka na lang daw ni Nathan dun. Nasa labas siya."
"T-teka--"
"Goodluck." ngumiti ulit siya bago ako iniwan mag-isa sa loob ng beach house.
Wait, hindi naman niya sinagot yung tanong ko eh! Hays. Gusto saan?
It's useless.
Teka, si Trick yun diba? Yung englishero? Huh? Nag-tagalog siya? O_O
Weird. -_-
Lumabas na ko ng beach house at nakita ko kaagad si Nathan na may kausap sa phone. Tumakbo kaagad ako papunta sa kanya.
"Nathan."
"H-Hannah?! Ang bilis mo naman!" bigla niya na lang pinatay yung cellphone niya at nilagay sa bulsa ng polo niya. "Lika na! Hatid na kita!"
"Nathan, uminom ka ba ng coffee?"
"Bakit?"
"Eh kasi parang ninenerbyos ka eh."
Nagkamot siya ng ulo. "Wala, naewan lang ako sa bestfriend mo. Inutusan pa kasi ako na--"
"Inutusan?"
Nanlaki mata niya. "A-ang ibig kong sabihin, inutusan niya ako na ihatid ka sa Palace in the Sky! Tama! Tama..." may binubulong pa siya, hindi ko mabuo yung words na nagfoform sa labi niya pero parang 'You'll pay for this Dara'?
Ang weird nila! Aso't-pusa talaga sila. I wonder what method ang ginamit ni Dara para lang mapilit si Nathan na maihatid ako. Ano kaya?
"Tulala ka naman Hannah! Lika na!" hinila na niya ako papasok ng kotse niya.
We listened to Faber Drive while he's driving. My mind still reeling from what happened awhile ago.
Bakit siya nagsosorry sakin? Ang gulo niya talaga.
"We're here." ngiting sabi ni Nathan sabay alalay sakin pababa ng kotse.
Wow, ang ganda ng Palace in the Sky. It's my first time here and wow, I can't explain how it's amazing but I swear, it's one of the great tourist spots here in Tagaytay.
"Teka, nasaan ba si Dara?"
"Nasa Ella's souvenir shop daw."
"Ah, teka ayun na yata yun?" sabay turo ko dun sa may souvenir shop with the same name.
"Oo, ayan na. Sige mauna ka na. M-may nakalimutan ako sa kotse, oo tama meron nga! Haha!"
I shot him a weird look. "Ah. Sige."
Aalis na sana ako ng bigla niya akong pigilan sa braso. I looked at him curiously.
"Bakit?"
"Yung cellphone mo nga pahiram, may tatawagan lang ako. Ibabalik ko na lang sayo mamaya."
"Teka, lowbat na cellphone mo?"
"Oo! Lowbat na. Bulok kasi! Hahaha!"
Bakit nagfake-laugh si Nathan? Kawawa naman siya.
Napressure siguro ni Dara. (_ _")
"Eto oh. Balik mo na lang sakin mamaya." sabay bigay ko sa kanya ng cellphone ko. "Sumunod ka na lang ah."
"Sige Hannah! Ingat!"
Nagpaalam na ko at nagsimula ng maglakad papunta sa souvenir shop.
Teka, nasaan na si Dara?
I stopped looking for Dara when something caught my eye.
It's a silver bracelet with a heart-shaped pendant. And it's so beautiful.
"Hannah?!"
Nanlaki bigla ang mga mata ko pagkatingin ko sa nagsalita.
"Dylan?!"
Nagtitigan lang kami ng ilang segundo bago sinabing...
"Anong ginagawa mo dito?!"
"Anong ginagawa mo dito?!"
Sabay pa kami. O_O
"Uhm--"
"Ah--"
Nag-iwasan na lang kami ng tingin. Okay, this is awkward! Anong ginagawa niya dito?
I decided to put on a fake smile and faced him.
"Pinapunta ako ni Dara dito. Eh ikaw, anong ginagawa mo dito?"
"Pinapunta rin ako ni Dara dito."
"Talaga?"
"Oo. Anong akala mo, sinusundan kita? Hindi mo ko stalker."
Nanlaki bigla mga mata ko sa sinabi niya.
"W-what?!"
"Totoo naman. Hindi mo ko stalker. Oh baka naman sinundan mo ko dito ha?"
"Alam mo, hindi ko gagawin yun! Sundan ka? No way!"
"Kunwari ka pa."
"Shut up! Pinaiyak mo ko kanina tapos ngayon aasarin mo ko? Ano bang problema mo ha?"
Mali yata yung nasabi ko, kasi bigla na lang siyang natahimik.
"Nasaan na ba si Dara. Ah, shit." rinig kong bulong niya.
Nagkamot na lang ako ng ulo. Ano ba 'to, things are getting a-w-k-w-a-r-d.
"TULOOOOOONG! TULOOOOOONG!"
Nagkatinginan kami ni Dylan. Yung boses na yun...
"Si Dara!"
"Shit!"
Agad kaming lumabas ng souvenir shop at hinanap kung saan nanggaling yung boses. Sakto, pagtingin namin sa kanan, si Dara kaagad nakita namin.
Kaso may isang lalaking naka-maskara ang nakahawak sa leeg ni Dara at patuloy siyang hinihila papasok sa isang itim na kotse.
"SI DARA DYLAN!" hingal na hingal kong sabi. Tinry kong habulin sila pero wala, nakaalis na yung kotse.
"Let's go." hinila, ay wait, tinulak niya ako papasok ng kotse niya! Oo, tinulak ako ng lalaking 'to!
"Grabe manulak ah?"
Hindi niya pinansin yung sinabi ko, sa halip, nagsimula na siyang magdrive. Yung super bilis!
Ahhhhhhhh! Kasi naman eh, si Dara! Sino ba yung kumidnap sa kanya?!
"Dylan, si Dara! Hays! Sino ba yun ha? Baka kakilala ng gang niyo yun o--hmmmmm!"
"Ang daldal mo! Hindi ako makapagconcentrate! Gusto mo ba mabangga tayo dahil sa walang prenong bibig mo ha?!"
Nabigla naman ako sa pagtakip niya sa bibig ko at sa sigaw niya. Argh! Kung hindi lang nawawala si Dara ngayon, malamang iniwanan ko na 'tong bipolar na lalaking 'to! Pinaiyak na nga niya ako kanina eh!
"Teka, nasaan na?! Ah shit! Ang daldal mo kasi eh!"
"Hala, anong ginawa ko ah?!"
"Nawala na yung kotse! Naisahan tayo ng kidnapper!"
Hala, paano na si Dara?!
"Dylan hanapin mo pa rin sila!"
"Yun na nga ginagawa ko!"
"Eh bakit nawala sila sa paningin mo ha?!"
Nagulat na lang ako ng biglang natigil yung kotse ni Dylan.
"Ano nangyari Dylan?!"
Nakita ko na nataranta siya at sinisimulan ulit paandarin yung kotse, pero wala talagang nangyayari!
"Ah shit!" nagulat ako ng bumusina siya ng ilang beses dahil sa inis. "Shit!!!"
"Dylan, paano na si Dara?! Baka mamaya--mmmmm!"
Tinakpan na naman niya yung bibig ko! >_<
"Pwede ba Hannah, tumahimik ka muna? Nappressure ako!"
"Eh kasi nama--"
*tsup*
"Ano di ka pa tatahimik ha?"
O/////////////////////O
"Buti tanda ko yung plate number ng kotse nung kidnapper. Ganito gagawin natin, itext mo na lang sila Grey na itrack yung kotse nung gagong yun. Kapag may nangyari sa kapatid ko, aish!"
"..............................."
"Hannah, uy! Ano? Tulala ka na naman dyan? Sabi kong itext mo na si Grey!"
I snapped out of my reverie dahil sa sigaw niya. I swear magdudugo na siguro eardrums ko dahil sa lakas ng boses niya!
"Oo na po. Sandali lang po ah." I said sarcastically bago ko kinapa-kapa yung pants ko.
Wait... hala!
"Yung cellphone ko hiniram ni Nathan kanina!"
"Ano?!"
"Teka, di mo ba dala cellphone mo?"
"Lowbat!"
Napahawak na lang ako sa ulo ko. Patay. T_T
"Nasaan na ba tayo?"
"Di ko rin alam Hannah. Sandali." lumabas siya ng kotse at nakita kong nagtanong siya dun sa isang ale na nagtitinda ng mga kakanin. Maya-maya, bumalik na siya.
"Hannah, para daw makabalik na tayo satin. Sasakay daw tayo ng dalawang jeep. Kaso lalakarin pa natin yung terminal. Wala daw dumadaan na tricycle dito 'pag ganitong oras kaya no choice, maglakad na lang tayo."
"Teka, paano 'tong kotse mo?"
"Ibubulsa ko." nag-tsk siya. "Malamang Hannah hahayaan ko na muna dyan. Ipapapick-up ko na lang kapag nakausap ko na sila Grey. Lika na!"
I sighed. Grabe, ano ng nangyari? Naging disaster na 'to! Hays!
Bumaba na ko ng kotse at sinundan na siya. Nagulat ako ng bigla niyang hilahin yung braso ko kaya nadadala talaga ako kapag naglalakad siya. Grabe, ang haba kasi ng paa niya kaya ang bilis niyang maglakad!
"Dylan, ano ba! Dahan-dahan nga! Aray!"
"Bilisan na natin! Kailangan na nating umuwi! Anong oras na!"
"Teka yung braso ko!"
Nagpumiglas ako at maya-maya, nabawi ko na ang braso ko sa kanya.
"Ano ba? Bakit ka bumitaw? Pagong ka pa naman maglakad!"
Sinamaan ko siya ng tingin.
"Ang sakit-sakit na nga ng braso ko sa hawak mo eh! Di mo ba nakikita 'to ha?!" pinakita ko sa kanya yung braso kong namumula na.
"Namumula?" nanlaki bigla mga mata niya saka hinawakan yung braso ko. "I'm sorry Hannah kung nasaktan kita."
I smiled bitterly.
"Sanay na naman ako masaktan eh."
Nabitawan niya yung braso ko sa sinabi ko sa kanya. He looked straight into my eyes and he sighed.
"Lika na." tinalikuran na niya ako at nagsimula na siyang maglakad.
Tahimik lang kaming naglalakad ng bigla na lang umulan ng malakas.
Oh no...
"Hannah, dali! Magkasakit ka pa!" hinawakan niya yung kamay ko at hinila papunta sa isang waiting shed.
Nagkatinginan kami ni Dylan bago namin narealize na magkahawak pa kamay namin.
"U-uhm--"
"A-ah--"
Automatic na binitawan namin ang kamay ng isa't-isa. Napahawak ako sa puso ko...
Ano ba 'to? Parang lumakas ang tibok ng puso ko.
*whooooooooooooosh~*
Ang lakas ng ulan, makakauwi pa ba kami nito?
"Dylan, paano na tayo nito?"
"Mukhang masstranded pa tayo." tinignan niya ako ng seryoso. "Teka, ano yun?"
Tinignan ko yung tinuro niya. "Motel yata? City Hunter Motel nakalagay eh."
Nagulat ako ng hinapit niya ako sa beywang ko.
"No choice Hannah. Pagbilang ko ng tatlo, pumikit ka."
"Ano?!"
"Isa. Dalawa. Tatlo."
Pumikit na ko. Ano bang gagawin nito?
Napadilat at napatili ako bigla ng bigla niya akong buhatin, yung parang pang-kasal!
"Dylan!"
"Pikit sabi eh!"
Ngayon ko lang narealize kung bakit niya ako pinapapikit. Kasi naman lumusong siya sa ulan para makatawid dun sa CH Motel!
"Tigas talaga ng ulo mo Hannah. Pinapikit ka na eh."
"S-sorry naman." nauutal kong sabi.
Tumahimik na lang ako habang papasok kami ng CH Motel. Di ko alam kung bakit di pa ko binababa ni Dylan kahit nandito na kami sa maliit na lobby. Tinignan na niya yung babae sa counter.
"Miss, one room please."
"Teka Dylan, one room lang? Paa--"
"Yung pinakamura."
Nag-tsk yung babae atsaka binigay samin yung isang room key.
"Sa Room 308 kayo. 300 per night. Pero since may bagyo at mukhang babagyuhin niyo rin yung kwartong yun mamaya, 400 per night na."
Ano daw? Babagyuhin?! O_O
"Miss, ibigay mo na samin ng 300. Yun lang ang perang dala ko. Kawawa naman 'tong misis ko, nilalamig na. Baka mamaya kayo pa sisihin ko kung may mangyaring masama sa kanya."
"Tsong, inuutakan mo ko eh."
"Please."
Nagroll-eyes yung babae at inabot yung palad niya.
"Sige. Full payment."
Ngumiti lang si Dylan at inabot na sa kanya yung bayad sa kwarto.
Maya-maya, binitawan na niya ako at sabay na kaming umakyat papuntang 3rd floor.
Teka, Room 308?! Coincidence na naman.
"Room 308. Nice." bulong ni Dylan bago binuksan yung kwarto.
Normal lang naman sa loob. Isang bed, isang kumot, pero teka, walang heater?
Malamang lang Hannah. Motel 'to. Yung pinakamurang room pa kinuha niyo. Hays, nilalamig pa naman ako. (_ _")
Pumasok si Dylan sa loob ng CR. Pagkatapos, nagkamot siya ng ulo.
"May dalawang bathrobes dito Hannah. Ako na mauuna ah."
"Ah, sige."
Hinintay ko naman siya lumabas, pagkalabas niya...
Uhm, uhm, uhm. Naiilang ako.
"Ikaw na, Hannah."
"A-ah oo nga! Hehe." napakagat-labi na lang ako. Sinamaan ako ng tingin ni Dylan.
Hala oo nga pala ayaw niya ng ganun. Ang ewan niya! Pumasok na ako ng bathroom at nag-shower na rin. Ang lamig pa ng tubig! Hays!
Nanginginig akong lumabas ng kwarto. Ang higpit ng bath robe ko pero nilalamig pa rin ako.
Nakita ko si Dylan na nakahiga na sa right side ng kama, yung likod niya nasa kama at nakapikit siya.
I sighed. Mag-asawa naman kami. Although this is going to be awkward, I have no choice but to be beside him, in the bed.
Dahan-dahan akong humiga sa left side ng kama. Mirroring his position, pumikit na rin ako.
Nagpaikot-ikot ako ng pwesto, siya rin ganun. Hanggang sa nagdecide ako na yung kaninang paghiga ko na lang ang susundin ko. Apparently, ganun rin sa kanya.
Naramdaman ko yung pagkadikit ng mga braso namin beneath the sheets. Napasinghap na lang ako.
.
"Goodnight Hannah."
Napatingin ako kaagad kay Dylan. Nakapikit pa rin naman siya.
"Goodnight..."
Pumikit na lang ako, nararamdaman ko na yung antok ng bigla na lang may dumagan sakin.
Pagkadilat ko, si Dylan, at ang seryoso ng titig niya.
"Dylan--"
"Hannah, ayoko ng divorce. Wala akong pakielam kung di mo man ako kayang mahalin, o kung di ko pa kayang mahalin ka. Basta, ang alam ko, ayokong mawala ka sakin."
"Ha? Bakit?"
"Dahil gusto kita, Hannah."
After he said that, he began to lean down to kiss me.