"Ewan." ipinagpatuloy ko ang pagkain at hindi na nakipagtalo pa.
"Birthday na birthday mo nakasimangot ka dyan." basag ni Vince sa katahimikan.
"Cause you're ruining it. Vince, are you numb?"
"Nope." anito at inutusan akong kurutin sya.
Kinurot ko naman ito at napaigtad ito.
"See? I got hurt. I'm not numb."
"Hays ewan. Manhid ka nga."
"Kung may manhid dito, ikaw yun!"
"AKO?" nanlalaking matang sabi ko.
"Nagseselos ka ba kay Jessa?" diretsahang tanong nito.
Bigla naman akong kinabahan
sa paraan ng pagkakatanong nito.
Dug dug dug.
Dug dug dug.
Napaiwas ako ng tingin.
"O-of course not." tanggi ko.
Hays SINUNGALING!
"Okay." ani Vince at akmang tatayo.
Pero pinigilan ko ito.
May naalala kasi ako eh.
Yung usapan namin ni STAREY.
At ngayon ang finale nun.
I'll grab it now.
Whether i like it or not.
"Wag kang umalis!" pigil ko dito.
"At bakit pa? Walang kwenta kung magsasama tayo dito. Walang patutunguhan ang diskusyunang nangyayari." may lungkot at sumbat na sabi nito.
"But let me tell you this. Please? Ako naman ang pakinggan mo. Promise, after nito pwede ka ng umalis." pakiusap ko dito.
Nakatingin lang ito sa akin.
Blangko ang ekspresyon nito.
Dug dug dug.
Epal, kinakabahan ako.
LORD PLEASE!
Let this to happen.
Pakibatukan po muna tong nasa harap ko
para pakinggan ako.
AMEN.
Aww napausal tuloy ako ng hindi ko majustify kung
maayos o hindi ba ang pagkakadasal ko.