"Καλημέρα Kookie μου" Γυρισα το κεφάλι μου να τον βρω δίπλα μου, αλλα δεν τον βρήκα που κοιμάται παντα μαζί μου και τρόμαξα
"Kookie? Jungkookie μου? Που εισαι?" Ακουσα λιγάκι θόρυβο απο δίπλα μου και τον είδα στο καλαθάκι του μαζεμενο να κοιμάται.
"Aish με τρόμαξες κυριε! Κοιμήσου εδώ, εγώ θα μας κάνω πρωινό" Σηκώθηκα και είδα ότι ο Kookie ουτε το κεφάλι του δεν κουνησε ουτε τα αυτακια του που λέει ο λόγος. Του έφτιαξα πρωινο και τον φωναξα αλλά δεν ήρθε, πηγα στο δωμάτιο μας και τον κοίταξα. Άνοιξε τα μάτια του με κοίταξε και απλά τα ξανά έκλεισε.
"Kookie ελα παμε να φαμε" Τον πηρα στην αγκαλιά μου γιατί δεν σηκωνόταν και τον πηγα στο τραπέζι να κάτσει στην θέση του αλλά δεν μου έφαγε μπουκιά. Απλώς ξαπλωσε ξανα πανω στο τραπέζι και έκλεισε τα μάτια του.
"Kookie αγόρι μου τι συμβαίνει? Γιατί είσαι έτσι? Αν μου παθεις τιποτα και εγώ δεν ξέρω τι θα κάνω! Πάω να ντυθώ θα σε παω στον κτηνιατρο!" Είπα και έτρεξα αμέσως μέσα, ντυθηκα ζεστά και τον έβαλα στην τσαντούλα του. Πάλι εκείνος αντί να βγάλει το κεφάλι έξω και να με πειραζει, απλά ξαπλωσε μέσα στην τσάντα και κοιμήθηκε.
Μόλις φτάσαμε στον γιατρό τον καλημερισα και του είπα να δει τον Kookie.
"Καλημέρα σας" Μου είπε και εγώ του είπα πισω
"Λοιπόν τι έγινε και μας επισκεφθήκατε?" Μου ξανά είπε
"Εχω ένα κουνελακι και νομίζω ότι κάτι του συμβαίνει αυτές τις μέρες μπορείτε μήπως να το δείτε?" Του είπα ευγενικά και εκείνος πηρε την τσάντα μου και έβγαλε τον Kookie έξω.
"Λοιπόν τι έχουμε εδώ? Είναι πάρα πολυ όμορφος" Μου είπε και χαμογελασα
"Τον έβαλε στο τραπέζι και το πρωτο πραγμα που κοίταξε καλά με την βοήθεια ενος γλωσσοπιεστρου ήταν τα δοντάκια του. Ο Kookie συνεργάστηκε μπορώ να πω και αυτό με ανησυχεί γιατί κανέναν δεν αφήνει να τον ακουμπάει
"Είναι μια χαρά τα δόντια του τώρα το μόνο πράγμα που πρεπει να δω.." Έκοψε την προταση και γυρισε τον Kookie ανάποδα ενώ πηρε ένα θερμόμετρο
Kookie pov
Με εξετασε ο γιατρός γιατί δεν είμαι καλά και το νιώθω και εγώ ότι δεν είμαι. Δεν έχω όρεξη πια για τίποτα αλλά μόλις τελείωσε με τα δόντια μου και πηρε το θερμόμετρο έφυγα από το τραπέζι και γκατσωθηκα πανω στον Tae.
Tae σε παρακαλω αν με ακους μην τον αφήσεις να μου βάλει θερμόμετρο! Θα μου βιάσει το κωλαρακι μου! Κανένας δεν αγγίζει το κωλαρακι μου και βλέπει τα γεννητικά μου όργανα! Είμαι βασιλικό κουνέλι εγώ!
"Φοβάται τα θερμόμετρα?" Ρώτησε τον Tae
"Απλά δεν του αρέσει να τον αγγίζουν" Είπε ο Tae αλλά συνέχισε
"Αλλά σήμερα Kookie θα κάτσεις φρόνιμος και θα σε δει ο γιατρός!" Με πηρε απο πανω του και με γυρισε ανάποδα να δει ο γιατρός το όργανο μου.
"Τωρα θα σου βάλουμε θερμόμετρο Kookie" Οχι δεν θέλω! Να το βάλετε σε άλλο κωλαρακι το θερμόμετρο εγώ δεν θέλω το δικό μου βιασμενο!
Μου σήκωσε την ουρά... Εει εει οχι την ουρίτσα μου! Εεε μην πιανεις την ουρα μ- ααα!
"Τώρα περιμενουμε ενα λεπτο να μας δειξει τι έχει" Είπε. ΜΟΥ ΒΙΑΣΑΝ ΤΟΝ ΚΩΛΟ!!! ΒΟΗΘΕΙΑ!!
"Λοιπόν για να δούμε" Το έβγαλε και έτρεξα αμέσως στον Tae και γραπωθηκα πανω του, είναι βιαστής αυτός, οχι γιατρός!
"Λοιπόν εχει δέκατα και αν δεν τον προσεξουμε ίσως κάνει και πυρετό. Θα πας να πάρεις αντιβίωση και θα του την δωσεις μόνο σημερα" Κουνησε το κεφάλι ο Tae, τον πληρωσε, με εβαλε στην τσάντα μου και αφού πήραμε το φάρμακο γυρίσαμε σπιτι.
Με έβαλε στον καναπέ και από δίπλα είχε το φάρμακο. Κάθησε δίπλα μου άνετος και καλά, ναι δεν τσιμπάω εγώ
"Τι νέα Kookie? Είσαι καλυτερα?" Πριτσ! Με κοιτουσε, τον κοιτουσα για ένα δεκάλεπτο, έβγαλε την αντιβίωση και αρχισα να τρέχω.
"Ελα εδώ χνουδωτε κυριε τώρα!" Με κυνηγουσε στο μεγάλο σπιτι του και όλο του ξεφευγα
"Ελα εδώ είπα, μην κάνεις την κατάσταση πιο δυσκολη! Θα πιεις την αντιβίωση σου!" Να την πιεις εσυ! Φωναξα και αρχισα να τρέχω πιο πολυ σε κάποια στιγμή σταμάτησα και ήταν απεναντι μου
"Τώρα? Τώρα που θα πας χνουδωτε?" Με στρίμωξε στην γωνία και ερχόταν καταπάνω μου. Έπεσε στο πατωμα και εγώ πηδηξα από πανω του ενώ μπήκε κάποιος άλλος στο σπίτι
"Tae παιδί μου τι κάνεις στο πατωμα?" Είπε κάποιος
"Κυνηγάω κάτι και μόλις το πιάσω θα του βιασω το κωλαρακι!" Φώναξε μέσα στο σπίτι και εγώ κρυφτηκα στο καλαθάκι μου.
"Hyung τι κάνεις εδώ?"
"Ήσουν άρρωστος και είπα να σου φερω λίγη κοτόσουπα. Τι κυνηγας?"
"Μην δίνεις σημασία Jin απλα τώρα δεν μπορώ να κάτσω με συγχωρείς, ευχαριστώ για την κοτόσουπα"
"Εντάξει Tae απλά ανησυχισαμε όλοι για εσένα, ελπίζω να τα πουμε συντομα"
"Ναι Hyung και παλι ευχαριστώ" Ακουσα την πορτα να κλείνει και τον Tae σε δέκατα του δευτερολέπτου στην πορτα του δωματίου μας. Κλείδωσε την πορτα και κρατουσε την αντιβίωση στο χέρι
"Τώρα είμαστε εγώ, εσυ και η αντιβίωση!"
__________