Προς τα άτομα που έχουν διαβάσει ξανά την ιστορία: Μηνύματα με σπόιλερ διαγράφονται.
Η Χαρά αναδεύεται στο κρεβάτι της..νιώθει μια όμορφη ζεστασιά στο δωμάτιο ..λίγο πριν ανοίξει τα μάτια , ο νους της μπερδεύεται ως προς το που βρίσκεται.
Με μια μηχανική κίνηση χαιδεύει τα χείλη της κι έπειτα ανοίγει τα μάτια της τρομαγμένα. Είναι στο σπίτι του Αντρέα ακόμη..μόνο που κάτι έχει αλλάξει..έχει ζέστη?
Σηκώνεται πάνω..ο πόνος έχει ελαχιστοποιηθεί..πατάει το πόδι της και ένα χαμόγελο διαγράφεται στα χείλη της..ναι..δεν πονάει τόσο..τα παυσίπονα που πήρε χθες έκαναν το θαύμα τους..ξεντύνεται και μπαίνει κάτω απο την ντουζιέρα.
Σαστίζει για δεύτερη φορά..το νερό είναι ζεστό..τι έγινε? αφήνει το νερό να πέσει πάνω στο κορμί της ..νιώθει να χαλαρώνει..κάθε μυς του κορμιού της ηρεμεί..φέρνει το χέρι της μηχανικά στα χείλη της για ακόμη μια φορά..χθες την φίλησε..δεν ήταν φιλί ακριβώς..ήταν ..ας πούμε μια πίεση βίαιη του στόματος του πάνω στα χείλη της..κι έπειτα έφυγε απο το μπάνιο χωρίς να της μιλήσει..ήταν αμήχανο..δεν κατέβηκε απο τότε κάτω..όχι οτι ντρέπεται να τον δει..αλλά ..ήταν περίεργο που το έκανε αυτό..και..ένιωσε έτσι περίεργα..όχι ωραία..δεν θα ένιωθε ποτέ ωραία επειδή την άγγιξε ο Αντρέας..απλά..έτσι περίεργα..ίσως γιατί είχε δυο χρόνια να την φιλήσει άντρας..αν ..και δεν ήταν ακριβώς φιλί αυτό που της έκανε ο Αντρέας..
Βάζει ένα καθαρό τζην..με έκπληξη βλέπει ένα πιστολάκι για τα μαλλιά ακουμπισμένο στο κομοδίνο..παράξενα πράγματα συμβαίνουν σήμερα..τα στεγνώνει γρήγορα και φοράει ένα χοντρό πουλόβερ..φοράει και μποτάκια..ίσως να έβγαινε σήμερα να περπατήσει λίγο στον κήπο..να γνωρίσει τα άλογα του στάβλου..
Πριν χρόνια αγαπούσε την ιππασία..τα άλογα είναι απίστευτα πλάσματα.
Κατεβαίνει τα σκαλοπάτια και μυρίζει κάτι ψημένο..ζεστό ψωμί..
Πηγαίνει προς την κουζίνα. Σταματά να χαμογελά πριν μπει στο δωμάτιο. Ο Αντρέας το παίρνει πολύ κατάκαρδα όταν την βλέπει να χαμογελά..και..ε..δεν θα ήθελε να νομίσει οτι έχει καλή διάθεση γιατί χθες..της ακούμπησε τα χείλη..εξάλλου δεν είναι οτι ενδιαφέρεται για εκείνον..επειδή όταν την είχε στην αγκαλιά του..βρεγμένοι και οι δυο..έτσι..ένιωσε..αλλά είναι παρανοικός..δεν το ξεχνά αυτό.
Συνοφρυώνεται και μπαίνει στην κουζίνα.
"Καλημέρα" της λέει η Κάτια . Φοράει μια ψιλή νυχτικιά..τα μαλλιά της είναι αναμαλλιασμένα..
"έλα να φας"
της λέει και της δείχνει το τραπέζι ..έχει ετοιμάσει πρωινό..στην άκρη του τραπεζιού βλέπει ένα πιάτο άδειο..με ψίχουλα..έχει ήδη φάει ο Αντρέας?
"Καλημέρα.." της λέει ευγενικά και κάθεται στην καρέκλα. Την παρατηρεί με την άκρη του ματιού της..η νυχτικιά της είναι σχεδόν διαφανής..βλέπει το εσώρουχο της..για κάποιο λόγο την εκνευρίζει η Κάτια..εντάξει..είναι γραμματέας του..και δεν είναι και πολύ σωστό να γυρνάει έτσι μέσα στο σπίτι..μπορεί να την δει..ή μπορεί να την είδε ήδη..και αν οι δυο τους...? αν και δεν την ενδιαφέρει..στην τελική..ας κάνουν οτι θέλουν..απλά νόμιζε..αν και..
"Ζέστη σήμερα στο σπίτι.." της λέει αδιάφορα η Χαρά ίσα για να σπάσει την σιωπή. Η Κάτια κάθεται όρθια και στηρίζει το σώμα της στο πάγκο της κουζίνας.
Για όνομα και το στήθος της φαίνεται..είναι μεγάλο και στητό..είναι πολύ χυδαία που γυρνάει έτσι..δεν νομίζει να εκτιμάει ο Αντρέας τέτοιες γυναίκες..φαίνεται σοβαρός άντρας..όσο σοβαρός μπορεί να είναι κάποιος που της κάνει όλα αυτά..
Ξεφυσά. Πολύ μπερδεμένη ξύπνησε σήμερα το πρωί..
"Κρύωνα..και ο Αντρέας άναψε την κεντρική θέρμανση.."
Της λέει και τα μάτια της Κάτιας παίρνουν μια περίεργη λάμψη. Της φάνηκε ή όταν είπε το όνομα του ..έτσι ..κάπως το είπε πολύ προκλητικά?
"Καιρός ήταν παγώσαμε.." της λέει αδιάφορα , δείχνοντας της οτι δεν πρόσεξε το ύφος της.
"Μμμ..ναι ..ιδίως αν κοιμάσαι γυμνός το βράδυ.." της λέει και την κοιτά λες και θέλει να μετρήσει τις αντιδράσεις της. Ποιό το πρόβλημα της? δεν φτάνει που είναι εκβιαστικά κλεισμένη σε αυτό το σπίτι..τώρα τι? της κάνει υπαινιγμούς για το τι έκανε χθες ο Αντρέας μαζί της? Εξάλλου δεν νομίζει να την ακουμπούσε αυτήν ποτέ..είναι πολύ προκλητική..φοράει και κόκκινο κραγιόν οχτώ η ώρα το πρωί..σίγουρα ο Αντρέας δεν θα ενδιαφερόταν για μια τόσο..έτσι..ματαιόδοξη..βλαμμένη.
Τρώει αργά το πρωινό της χωρίς να σηκώσει ξανά το κεφάλι της προς εκείνη. Αλλά νιώθει το βλέμμα της Κάτιας πάνω της..να την περιεργάζεται..θα την βαρέσει μα τω θεώ αν συνεχίσει να την κοιτάζει..
Και ο Αντρέας που είναι? Λες να έφυγε και να άφησε στο σπίτι την Κάτια να την προσέχει? Την κοιτά αναστατωμένα. Η Κάτια της χαμογελά αινιγματικά. Αυτό και αν δεν το άντεχε..χίλιες φορές προτιμά τον παρανοικό..τουλάχιστον με εκείνον ξέρει που βαδίζει..την μισεί και..αυτό. Αυτή όμως την φοβίζει..πάντα οι άνθρωποι που χαμογελάνε και στα μάτια τους φαίνονται δεύτερες σκέψεις την φοβίζουν.
Ακούει βήματα στα σκαλοπάτια. Αυτόματα πάει να γυρίσει το κεφάλι της αλλά παραμένει ακίνητη.
Ε καλά..δεν θα σηκωθεί να τον προυπαντήσει κιόλας..
Ακούει τα βήματα του στην κουζίνα..
Η Κάτια του χαμογελά..σίγουρα είναι εκείνος..η Κάτια έχει ένα πολύ ηλίθιο χαμόγελο στα χείλη της..την τρελαίνει για κάποιο λόγο που φαίνεται το στήθος της..είναι πολύ...ε είναι πολύ πουτάνα..ορίστε το είπε.
"Καλημέρα" ακούει την βραχνή φωνή του να απευθύνεται αόριστα και στις δυο γυναίκες.
Η Χαρά κοιτάει το χοντρό πουλόβερ της..σαν μπόγος φαίνεται..αν ήθελε και αυτή είχε φορέματα έτσι προκλητικά..όχι οτι έφερε κάτι τέτοιο μαζί της..και σε καμία περίπτωση δεν θα τα φορούσε για τα μούτρα του.
Τον νιώθει να την πλησιάζει..βλέπει το χέρι του να πιάνει ένα κρουασάν ..με την άκρη του ματιού της βλέπει πως εκείνος φοράει κουστούμι..
Χωρίς να το θέλει..γυρνάει όλο το κεφάλι της και τον κοιτάζει ξαφνιασμένη..φαίνεται σαν τον άντρα που είδε στις φωτογραφίες στο ίντερνετ..έχει κάτι αυστηρό και επαγγελματικό..και φοράει μικρά γυαλιά μυωπίας..δεν ήξερε ότι φοράει γυαλιά..μοιάζει γοητευτικός και λίγο πιο μεγάλος απο την ηλικία του..στέκεται όρθιος με ελαφρά ανοιχτά τα πόδια και τρώει το κρουασάν βιαστικά..
Κατεβάζει το βλέμμα της ..τον περιεργάζεται σαν την χαζή εδώ και ένα λεπτό..η Κάτια την κοιτά ειρωνικά..
Και της επιστρέφει το ειρωνικό βλέμμα στην στιγμή ενώ εντοπίζει οτι μυρίζει κάτι πολύ όμορφα ..μια μυρωδιά αντρική και..λοξοκοιτά τον Αντρέα και καταλαβαίνει πως το άρωμα που την αναστατώνει ανήκει στον ηλίθιο.
"Εγώ θα φύγω..έχω δουλειές στην πόλη..θα λείψω κάποιες μέρες..η Κάτια θα είναι εδώ και ο Μανώλης..εκείνος που κοιτούσες απο το παραθ.."
Πάει να της πει αλλά τον κόβει.
"Ναι θυμάμαι ποιός είναι"
Ώστε την παρατάει. Τι είναι αυτό? εκδίκηση με δόσεις? θα φεύγει και θα έρχεται όποτε του καπνίσει στο σπίτι? και αυτή τι θα κάνει με την ηλίθια?
Κανείς δεν μιλάει. Κοντοστέκεται δίπλα στην Χαρά αν και τελείωσε το κρουασάν. Ο Αντρέας κοιτά έξω απο το παράθυρο..η Χαρά το πιάτο της και η Κάτια κοιτά και τους δυο. Έχει τα χέρια της διπλωμένα μπροστά απο το στήθος της.
"Εμ..λοιπόν ..φεύγω..να προσέχετε.." λέει αμήχανα.
Η Χαρά χαμογελά ειρωνικά.
Ναι..λες και αν πάθαινε κάτι θα τον ένοιαζε..
Προχωρά προς το μέρος της Κάτιας..
Είναι πολύ ωραίος με το κουστούμι ..έτσι πολύ άντρας..εντάξει είναι τρελάρας ο άνθρωπος..αλλά είναι ωραίος. Τι να το κάνεις..
Τον περιεργάζεται κοιτώντας τον λοξά..όταν τον βλέπει ..να σκύβει και να φιλά στα πεταχτά τα χείλη της Κάτιας.
Το σαγόνι της ελαφρά ανοίγει και ξεροκαταπίνει.
Φίλησε την Κάτια..
Ε βέβαια..ξέκωλα του αρέσουν.
Η Κάτια την κοιτάζει πάνω απο το ώμο του Αντρέα. Γιατί την κοιτάζει λες και έκανε κανένα κατόρθωμα?
Και αυτήν την φίλησε..χθες..έτσι ελαφρά..εντάξει αρχίζει να παρανοεί..ας κάνουν οτι θέλουν..
"Μην φύγεις ακόμη.." ακούει να του λέει λάγνα.
Σηκώνει το χέρι της και με τον αντίχειρα της του σβήνει το κοκκινάδι απο τα χείλη.
"Ε..εντάξει..άστο.." της λέει αμήχανα και τραβιέται.
Χωρίς να γυρίσει την πλάτη του ..πάει να φύγει απο την κουζίνα.
Δεν θα την χαιρετήσει?
Σκασίλα βασικά..στα τσακίδια να πάει..
Κοντοστέκεται στην πόρτα..γυρνάει ελαφρά το σώμα του προς την Χαρά.
"Έλα εδώ εσύ" της λέει αυστηρά.
Εντάξει..τα μούτρα της Κάτιας είναι όλα τα λεφτά.
Ε τι περίμενε οτι δεν θα την αποχαιρετούσε? ο τύπος έδωσε μια περιουσία για να την αποκτήσει.
Την προσπερνά καθώς την κοιτά αυτάρεσκα.
Όχι οτι νοιάζεται για τον Αντρέα..αλλά την εκνευρίζει η Κάτια..
Τον πλησιάζει..
Εκείνος σηκώνει τα γυαλιά του καλύτερα στην μύτη του και ξεφυσά.
"Πονάς?" της λέει ψιθυρίζοντας.
"Όχι είμαι καλά" του λέει και χωρίς να το θέλει χαμογελάει.
"Μου λες αλήθεια?" της λέει σχεδόν τρυφερά.
Ε..την αποδιοργανώνει αυτό το ύφος του..
"Ναι..ε..μην ανησυχείς.." του λέει ψιθυριστά..νιώθει λες και συνωμοτούν κάτω απο την μύτη της Κάτιας.
Την κοιτάζει αινιγματικά.
Τα μάτια του είναι τόσο μπλε..δεν έχει ξαναδεί μάτια σαν τα δικά του.
"Ωραία..θα λείψω κάποιες μέρες"
"Το άκουσα που το είπες.."
Στέκεται όρθιος αλλά δεν φεύγει. Την κοιτά επίμονα.
"Σου πέταξα τα υπνωτικά.Μην τα ψάξεις το βράδυ"
Της λέει και η Χαρά πισωπατά ξαφνιασμένα.
"όχι..όχι αυτό.."
Καλύτερα να της πάρει πίσω τα παυσίπονα..δεν γίνεται να επιστρέψουν οι εφιάλτες..
"Τα λέμε σε λίγες μέρες" της λέει με ικανοποίηση και ανοίγει την πόρτα να φύγει.
Η Κάτια απο πίσω της χαμογελά θριαμβευτικά.