ကြၽန္ေတာ္မ်က္ႏွာေပၚကိုလာထိေတြ႔ေသာပူေႏြးေႏြးလက္တစ္စံုေၾကာင့္မ်က္လံုးကိုဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့...........
ညအိပ္ဝတ္စံုအဝါေလးနဲ႔ေဂ်ာင္ဆူး......
"ဂ်ံဳအင္းသက္သာရဲ႕လား?"
"အင္း.....ဒါနဲ႔ကိုယ္အခုဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ..."
"ဂ်ံဳအင္းသတိေမ့သြားလို႔ငါအိမ္ေခၚလာတာ.."
"ဪ....."
လို့ေျပာရင္းကြၽန္ေတာ္လဲေဂ်ာင္ဆူးအခန္းကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္သည္။
အခန္းေလးကေဂ်ာင္ဆူးလိုပဲခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္~~
"ဘာေတြၾကည့္ေနတာလဲဂ်ံဳအင္း..."
"ဒီတိုင္းေလ်ွာက္ၾကည့္ေနတာ..."
"ေအးတာေရာသက္သြားၿပီလား..."
ေဂ်ာင္ဆူးကထိုင္ခံုေပၚမွထၿပီးကြၽန္ေတာ့္နဖူးလာစမ္းသျဖင့္ကြၽန္ေတာ္လဲေဂ်ာင္ဆူးခါးေသးေသးေလးကိုဆြဲဖက္လိုက္သည္။
"ဘာ....ဘာလို႔ဖက္တာလဲ...လႊတ္..."
"ေဂ်ာင္ဆူးကေႏြးလို႔ခဏေလာက္ဖက္ပါရေစ..."
ကြၽန္ေတာ္ေတာင္းဆိုသလိုေျပာလိုက္ေတာ့ေဂ်ာင္ဆူးကမ႐ုန္းပဲၿငိမ္ၿငိမ္ေလးေနေပးသည္။
ခဏၾကာမွကြၽန္ေတာ္ဖက္ထားတာခြာလိုက္ၿပီးေဂ်ာင္ဆူးကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့မ်က္ႏွာကနီနီရဲရဲေလးျဖစ္ေနတယ္~~~~
"ေဂ်ာင္ဆူးပူေနတာလား...."
"ဟင္....ဘာလို႔လဲ?"
"ေဂ်ာင္ဆူးရဲ႕မ်က္ႏွာကနီေနတယ္..."
"ဟုတ္လား?...."
"အင္း...."
"ဟို....ငါအျပင္မွာေရေႏြးအိတ္သြားယူလိုက္ဦးမယ္....ဒီမွာခဏေစာင့္ေနေနာ္!!"
"အင္း...."
ေဂ်ာင္ဆူးအခန္းထဲကထြက္သြားေတာ့မွကြၽန္ေတာ္လဲကုတင္ေပၚမွထလာၿပီးေဂ်ာင္ဆူးအခန္းကိုေလ်ွာက္ပတ္ၾကည့္ေနလိုက္တယ္~~~~
အခန္းေလးကအားလံုးသပ္ရပ္တယ္~~~
ဒါေပမဲ့ေဂ်ာင္ဆူးစားပြဲေပၚမွာစာအုပ္ေတြနဲ႔႐ႈပ္ေနတယ္~~
ၾကည့္ရတာစာလုပ္ေနတဲ့ပံုပဲ~~~
စာအုပ္ပံုကိုၾကည့္ေနရင္းဖြင့္ထားတဲ့စာအုပ္တစ္အုပ္မွာကြၽန္ေတာ့္နာမည္ကိုေတြ႕လိုက္သျဖင့္အနီးကပ္သြားၾကည့္လိုက္ေတာ့လက္ေရးဝိုင္းဝိုင္းေလးျဖင့္ေရးထားေသာစာတိုတစ္ခု.....
"ဂ်ံဳအင္း...ေက်ာင္းမလာတာငါးရက္ေတာင္ရိွၿပီ!ဘာမ်ားျဖစ္ေနလဲမသိဘူး!!အရမ္းသတိရတယ္ဂ်ံဳအင္းရယ္...."
ေဂ်ာင္ဆူး....မင္းကကိုယ့္စိတ္ကိုထိန္းခ်ဳပ္ရခက္ေအာင္လုပ္ေနတာပဲ~~~~~
ကိုယ္မင္းကိုခ်စ္ေနတာဆက္မဖံုးကြယ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးထင္တယ္~~~~
"ဂ်ံဳအင္း....Omg!!အဲ့စာဖတ္ၿပီးသြားၿပီလား?"
ေဂ်ာင္ဆူးကကြၽန္ေတာ့္လက္ထဲကစာအုပ္ကိုဆြဲလုၿပီးအေနာက္ကိုဖြက္ထားသည္။
"အကုန္ဖတ္ၿပီးၿပီ...."
"..ဟို....ဟို...အဲဒါကငါဒီအတိုင္းေလ်ွာက္ေရးထားတာ!ငါကိုတစ္မ်ိဳးမထင္ပါနဲ႔ေနာ္.."
"ဒါဆိုေဂ်ာင္ဆူးကကိုယ့္ကိုတစ္ကယ္သတိမရပဲနဲ႔ေလ်ွာက္ေရးထားတာေပါ့!!!"
ကြၽန္ေတာ္နည္းနည္းခပ္တည္တည္ျဖင့္ေျပာလိုက္ေတာ့....
"မ...မဟုတ္ပါဘူး..."
"ဒါဆိုကိုယ့္ကိုသတိရတယ္ေပါ့..."
"အင္း....အင္း...သတိရေနတာ..."
"ကိုယ္လဲေဂ်ာင္ဆူးကိုသတိရေနတာ...သိလား?"
လို႔ေျပာလိုက္ေတာ့ေဂ်ာင္ဆူးကေခါင္းငံုသြားသျဖင့္ကြၽန္ေတာ္လဲေဂ်ာင္ဆူးေခါင္းကိုျပန္ေမာ့လိုက္သည္။
"ကိုယ့္ကိုၾကည့္ေဂ်ာင္ဆူး..."
"ဂ်ံဳအင္း...ငါမင္းကိုေရေႏြးကပ္ေပးမယ္.."
"ဘာလို႔ေရေႏြးကပ္မွာလဲ..."
"မင္းကေအးေနတာကို..."
Vampireကိုေရေႏြးကပ္လဲမေႏြးဘူးေလ~~~~
ဒါေပမဲ့ေဂ်ာင္ဆူးစိတ္ေက်နပ္ေအာင္ေရေႏြးကပ္ေပးတာကိုၿငိမ္ခံေနလိုက္သည္။
"မင္းဘာလို႔ေက်ာင္းမတက္တာလဲဂ်ံဳအင္း..."
"ကိစၥေလးေတြရိွလို႔ပါ...."
"ဪ....ဒီရက္ပိုင္းမင္းပိုပိန္သြားတယ္ေနာ္ဂ်ံဳအင္း!က်န္းမာေရးဂ႐ုစိုက္ဦး!"
"အင္း.....ေဂ်ာင္ဆူးကေတာ့ဒီရက္ပိုင္းအတြင္းပိုခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလာတယ္..."
"အမ္..."
ေဂ်ာင္ဆူးရဲ႕႐ွက္ေနတဲ့မ်က္ႏွာေလးကိုကြၽန္ေတာ္ျပံဳးၿပီးၾကည့္ေနလိုက္သည္။
"ဂ်ံဳအင္းဘာလို႔ၾကည့္ေနတာလဲ!"
"လွလို႔....ေဂ်ာင္ဆူးကညအိတ္ဝတ္စံုေလးနဲ႔အရမ္းလွလို႔."
"ဟီး...ဟုတ္လား!ဒါနဲ႔ဂ်ံဳအင္းအိမ္မျပန္ဘူးလား..."
"ျပန္ေစခ်င္ေနၿပီလား..."
"အဲ့...လိုေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး...."
"ဒီညဒီမွာကိုယ့္ကိုအိပ္ခြင့္ျပဳမလား?"
အိပ္ခြင့္မျပဳလဲညတိုင္းသူ႔ဆီလာအိပ္ေနတာကိုေဂ်ာင္ဆူးကေတာ့သိမယ္မထင္~~~~
"အင္း...အိပ္လို႔ရပါတယ္!ငါဟိုဘက္အခန္းသြားအိပ္ေပးမယ္!"
"ဟင့္အင္း.....ေဂ်ာင္ဆူးလဲဒီမွာပဲအိပ္ေလ!Hak....ဘာလဲ!ကိုယ္နဲ႔မအိပ္ရဲဘူးလား?"
"Arnyi....ဒါဆိုလဲဒီမွာပဲအိပ္မယ္...အား...အားနာလိုက္တာ..."
"ဘာျဖစ္တာလဲေဂ်ာင္ဆူး!!!"
"အား...ကုတင္တိုင္ကသံေခ်ာင္းနဲ႔႐ွတာ...ဟင့္...ေသြး...ေသြးေတြေတာင္ထြက္ကုန္ၿပီ...."
"ေသြး......"
ကြၽန္ေတာ့္စကားေတာင္မဆံုးေသးႏႈတ္ေခါင္းတြင္းသို႔ဝင္ေရာက္လာေသာေသြးညီွနံ.......
အရမ္းျပင္းၿပီးစူး႐ွလြန္းတာေၾကာင့္ကြၽန္ေတာ္ႏႈတ္ေခါင္းကိုလက္ျဖင့္အုပ္ထားရသည္။
ကြၽန္ေတာ္ႏွစ္ေပါင္း၁၀၀ေလာက္ထိန္းခ်ဳပ္လာတဲ့စိတ္ေတြကိုထိန္းလို႔မရေတာ့ဘူး~~~~
အခုကြၽန္ေတာ္ေဂ်ာင္ဆူးရဲ႕ေသြးကိုေသာက္ခ်င္ေနၿပီ~~~~
"ဂ်ံဳအင္းဘာျဖစ္တာလဲ...."
"အနားမကပ္နဲ႔!!!"
ကြၽန္ေတာ္ေဂ်ာင္ဆူးကိုေက်ာခိုင္းၿပီးခပ္ေဝးေဝးမွေျပာလိုက္သည္။
"ဘာလို႔လဲ...."
"ဒိုေဂ်ာင္ဆူး!!!ကိုယ့္အနားကိုမလာနဲ႔လို႔ေျပာေနတယ္!!!"
လို႔ခပ္က်ယ္က်ယ္ေအာ္လိုက္ေတာ့ေဂ်ာင္ဆူးေျခလွမ္းမ်ားရပ္တန္႔သြားသည္။
မရေတာ့ဘူး....ကြၽန္ေတာ္ေသြးအရမ္းဆာေနၿပီ~~~~
ကြၽန္ေတာ့္ကိုယ္ကြၽန္ေတာ္မထိန္းႏိုင္ေတာ့ဘူး~~~~
အရမ္းကိုဆာေလာင္ေနၿပီ~~~~
စိတ္ထိန္းလို႔မရသည့္အဆံုးကြၽန္ေတာ္အေနာက္တြင္ရပ္ေနသည့္ေဂ်ာင္ဆူးကိုနံရံသို႔ဆြဲကပ္လိုက္သည္။
"ဂ်ံဳ.....ဂ်ံဳအင္း......"
"ကိုယ္မထိန္းႏိုင္ေတာ့ဘူးေဂ်ာင္ဆူး..............."
Part-6 End!!
Thanks for reading!!!😊😊😊😊
Surprise Update!!!😄😄😄
ကျွန်တော်မျက်နှာပေါ်ကိုလာထိတွေ့သောပူနွေးနွေးလက်တစ်စုံကြောင့်မျက်လုံးကိုဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့...........
ညအိပ်ဝတ်စုံအဝါလေးနဲ့ဂျောင်ဆူး......
"ဂျုံအင်းသက်သာရဲ့လား?"
"အင်း.....ဒါနဲ့ကိုယ်အခုဘယ်ရောက်နေတာလဲ..."
"ဂျုံအင်းသတိမေ့သွားလို့ငါအိမ်ခေါ်လာတာ.."
"ဪ....."
လို့ပြောရင်းကျွန်တော်လဲဂျောင်ဆူးအခန်းကိုတစ်ချက်ကြည့်လိုက်သည်။
အခန်းလေးကဂျောင်ဆူးလိုပဲချစ်ဖို့ကောင်းတယ်~~
"ဘာတွေကြည့်နေတာလဲဂျုံအင်း..."
"ဒီတိုင်းလျှောက်ကြည့်နေတာ..."
"အေးတာရောသက်သွားပြီလား..."
ဂျောင်ဆူးကထိုင်ခုံပေါ်မှထပြီးကျွန်တော့်နဖူးလာစမ်းသဖြင့်ကျွန်တော်လဲဂျောင်ဆူးခါးသေးသေးလေးကိုဆွဲဖက်လိုက်သည်။
"ဘာ....ဘာလို့ဖက်တာလဲ...လွှတ်..."
"ဂျောင်ဆူးကနွေးလို့ခဏလောက်ဖက်ပါရစေ..."
ကျွန်တော်တောင်းဆိုသလိုပြောလိုက်တော့ဂျောင်ဆူးကမရုန်းပဲငြိမ်ငြိမ်လေးနေပေးသည်။
ခဏကြာမှကျွန်တော်ဖက်ထားတာခွာလိုက်ပြီးဂျောင်ဆူးကိုကြည့်လိုက်တော့မျက်နှာကနီနီရဲရဲလေးဖြစ်နေတယ်~~~~
"ဂျောင်ဆူးပူနေတာလား...."
"ဟင်....ဘာလို့လဲ?"
"ဂျောင်ဆူးရဲ့မျက်နှာကနီနေတယ်..."
"ဟုတ်လား?...."
"အင်း...."
"ဟို....ငါအပြင်မှာရေနွေးအိတ်သွားယူလိုက်ဦးမယ်....ဒီမှာခဏစောင့်နေနော်!!"
"အင်း...."
ဂျောင်ဆူးအခန်းထဲကထွက်သွားတော့မှကျွန်တော်လဲကုတင်ပေါ်မှထလာပြီးဂျောင်ဆူးအခန်းကိုလျှောက်ပတ်ကြည့်နေလိုက်တယ်~~~~
အခန်းလေးကအားလုံးသပ်ရပ်တယ်~~~
ဒါပေမဲ့ဂျောင်ဆူးစားပွဲပေါ်မှာစာအုပ်တွေနဲ့ရှုပ်နေတယ်~~
ကြည့်ရတာစာလုပ်နေတဲ့ပုံပဲ~~~
စာအုပ်ပုံကိုကြည့်နေရင်းဖွင့်ထားတဲ့စာအုပ်တစ်အုပ်မှာကျွန်တော့်နာမည်ကိုတွေ့လိုက်သဖြင့်အနီးကပ်သွားကြည့်လိုက်တော့လက်ရေးဝိုင်းဝိုင်းလေးဖြင့်ရေးထားသောစာတိုတစ်ခု.....
"ဂျုံအင်း...ကျောင်းမလာတာငါးရက်တောင်ရှိပြီ!ဘာများဖြစ်နေလဲမသိဘူး!!အရမ်းသတိရတယ်ဂျုံအင်းရယ်...."
ဂျောင်ဆူး....မင်းကကိုယ့်စိတ်ကိုထိန်းချုပ်ရခက်အောင်လုပ်နေတာပဲ~~~~~
ကိုယ်မင်းကိုချစ်နေတာဆက်မဖုံးကွယ်နိုင်တော့ဘူးထင်တယ်~~~~
"ဂျုံအင်း....Omg!!အဲ့စာဖတ်ပြီးသွားပြီလား?"
ဂျောင်ဆူးကကျွန်တော့်လက်ထဲကစာအုပ်ကိုဆွဲလုပြီးအနောက်ကိုဖွက်ထားသည်။
"အကုန်ဖတ်ပြီးပြီ...."
"..ဟို....ဟို...အဲဒါကငါဒီအတိုင်းလျှောက်ရေးထားတာ!ငါကိုတစ်မျိုးမထင်ပါနဲ့နော်.."
"ဒါဆိုဂျောင်ဆူးကကိုယ့်ကိုတစ်ကယ်သတိမရပဲနဲ့လျှောက်ရေးထားတာပေါ့!!!"
ကျွန်တော်နည်းနည်းခပ်တည်တည်ဖြင့်ပြောလိုက်တော့....
"မ...မဟုတ်ပါဘူး..."
"ဒါဆိုကိုယ့်ကိုသတိရတယ်ပေါ့..."
"အင်း....အင်း...သတိရနေတာ..."
"ကိုယ်လဲဂျောင်ဆူးကိုသတိရနေတာ...သိလား?"
လို့ပြောလိုက်တော့ဂျောင်ဆူးကခေါင်းငုံသွားသဖြင့်ကျွန်တော်လဲဂျောင်ဆူးခေါင်းကိုပြန်မော့လိုက်သည်။
"ကိုယ့်ကိုကြည့်ဂျောင်ဆူး..."
"ဂျုံအင်း...ငါမင်းကိုရေနွေးကပ်ပေးမယ်.."
"ဘာလို့ရေနွေးကပ်မှာလဲ..."
"မင်းကအေးနေတာကို..."
Vampireကိုရေနွေးကပ်လဲမနွေးဘူးလေ~~~~
ဒါပေမဲ့ဂျောင်ဆူးစိတ်ကျေနပ်အောင်ရေနွေးကပ်ပေးတာကိုငြိမ်ခံနေလိုက်သည်။
"မင်းဘာလို့ကျောင်းမတက်တာလဲဂျုံအင်း..."
"ကိစ္စလေးတွေရှိလို့ပါ...."
"ဪ....ဒီရက်ပိုင်းမင်းပိုပိန်သွားတယ်နော်ဂျုံအင်း!ကျန်းမာရေးဂရုစိုက်ဦး!"
"အင်း.....ဂျောင်ဆူးကတော့ဒီရက်ပိုင်းအတွင်းပိုချစ်ဖို့ကောင်းလာတယ်..."
"အမ်..."
ဂျောင်ဆူးရဲ့ရှက်နေတဲ့မျက်နှာလေးကိုကျွန်တော်ပြုံးပြီးကြည့်နေလိုက်သည်။
"ဂျုံအင်းဘာလို့ကြည့်နေတာလဲ!"
"လှလို့....ဂျောင်ဆူးကညအိတ်ဝတ်စုံလေးနဲ့အရမ်းလှလို့."
"ဟီး...ဟုတ်လား!ဒါနဲ့ဂျုံအင်းအိမ်မပြန်ဘူးလား..."
"ပြန်စေချင်နေပြီလား..."
"အဲ့...လိုပြောတာမဟုတ်ပါဘူး...."
"ဒီညဒီမှာကိုယ့်ကိုအိပ်ခွင့်ပြုမလား?"
အိပ်ခွင့်မပြုလဲညတိုင်းသူ့ဆီလာအိပ်နေတာကိုဂျောင်ဆူးကတော့သိမယ်မထင်~~~~
"အင်း...အိပ်လို့ရပါတယ်!ငါဟိုဘက်အခန်းသွားအိပ်ပေးမယ်!"
"ဟင့်အင်း.....ဂျောင်ဆူးလဲဒီမှာပဲအိပ်လေ!Hak....ဘာလဲ!ကိုယ်နဲ့မအိပ်ရဲဘူးလား?"
"Arnyi....ဒါဆိုလဲဒီမှာပဲအိပ်မယ်...အား...အားနာလိုက်တာ..."
"ဘာဖြစ်တာလဲဂျောင်ဆူး!!!"
"အား...ကုတင်တိုင်ကသံချောင်းနဲ့ရှတာ...ဟင့်...သွေး...သွေးတွေတောင်ထွက်ကုန်ပြီ...."
"သွေး......"
ကျွန်တော့်စကားတောင်မဆုံးသေးနှုတ်ခေါင်းတွင်းသို့ဝင်ရောက်လာသောသွေးညှီနံ.......
အရမ်းပြင်းပြီးစူးရှလွန်းတာကြောင့်ကျွန်တော်နှုတ်ခေါင်းကိုလက်ဖြင့်အုပ်ထားရသည်။
ကျွန်တော်နှစ်ပေါင်း၁၀၀လောက်ထိန်းချုပ်လာတဲ့စိတ်တွေကိုထိန်းလို့မရတော့ဘူး~~~~
အခုကျွန်တော်ဂျောင်ဆူးရဲ့သွေးကိုသောက်ချင်နေပြီ~~~~
"ဂျုံအင်းဘာဖြစ်တာလဲ...."
"အနားမကပ်နဲ့!!!"
ကျွန်တော်ဂျောင်ဆူးကိုကျောခိုင်းပြီးခပ်ဝေးဝေးမှပြောလိုက်သည်။
"ဘာလို့လဲ...."
"ဒိုဂျောင်ဆူး!!!ကိုယ့်အနားကိုမလာနဲ့လို့ပြောနေတယ်!!!"
လို့ခပ်ကျယ်ကျယ်အော်လိုက်တော့ဂျောင်ဆူးခြေလှမ်းများရပ်တန့်သွားသည်။
မရတော့ဘူး....ကျွန်တော်သွေးအရမ်းဆာနေပြီ~~~~
ကျွန်တော့်ကိုယ်ကျွန်တော်မထိန်းနိုင်တော့ဘူး~~~~
အရမ်းကိုဆာလောင်နေပြီ~~~~
စိတ်ထိန်းလို့မရသည့်အဆုံးကျွန်တော်အနောက်တွင်ရပ်နေသည့်ဂျောင်ဆူးကိုနံရံသို့ဆွဲကပ်လိုက်သည်။
"ဂျုံ.....ဂျုံအင်း......"
"ကိုယ်မထိန်းနိုင်တော့ဘူးဂျောင်ဆူး..............."
Part-6 End!!
Thanks for reading!!!😊😊😊😊
Surprise Update!!!😄😄😄