Stuck in the Moment (Stuck Se...

By NerdyIrel

16.8M 209K 42.4K

Meet Kathryn Bernardo, simple pero matalino unlike Daniel Padilla na playboy, heartthrob ng school and may pa... More

Stuck Series
Prologue
Chapter 1
Chapter 2
Chapter 3
Chapter 4
Chapter 5
Chapter 6
Chapter 7
Chapter 8
Chapter 9
Chapter 10
Chapter 11
Chapter 12
Chapter 13
Chapter 14
Chapter 15
Chapter 16
Chapter 17
Chapter 18
Chapter 19
Chapter 20
Chapter 21
Chapter 22
Chapter 23
Chapter 24
Chapter 25
Chapter 26
Chapter 27
Chapter 28
Chapter 29
Chapter 30
Chapter 31
Chapter 32
Chapter 33
Chapter 34
Chapter 35
Chapter 36
Chapter 37
Chapter 38
Chapter 39
Chapter 40
Chapter 41
Chapter 42
Chapter 43
Chapter 44
Chapter 45
Chapter 46
Chapter 48
Chapter 49
Chapter 50
Chapter 51
Epilogue
Author's Note
PUBLISHED BOOK

Chapter 47

237K 2.9K 667
By NerdyIrel

500K Views? O_O Wow. THANKS TALAGA GUYS! Ang bilis ahhh! Hahahaha.

Anyway, ang daming nanghuhula ng magiging ending nito! Wahahaha buti wala pang nakakahula! Nababasa ko po kasi mga comments niyo. Kahit hindi po ako nagrereply, binabasa ko po talaga yun! Kaya thanks sa mga nag-comment at nag-vote! The best kayo!


-------------------------------------------------


Chapter 47


Kathryn's POV


Medyo natawa ako dun sa sinabi ni Quen.

Eh mas may topak pala siya kesa kay Daniel eh!


Sabihin ba namang mahal ako? Wahahaha. Laughtrip!

Shemay! Sumasakit na tummy ko kakatawa!


"Kath, may nakakatawa ba sa sinabi ko?"

It took me three more minutes bago ako tumigil sa kakatawa para makapagsalita.


"Hahaha...ano? Mahal mo ko?? Best joke ever!!! Hahaha Galing mo pa lang magpatawa eh! haha"


Unti-onting nawala yung tawa ko nung nakita kong kumunot yung noo ni Enrique.


"Sa tingin mo? Nagbibiro ako?"

"Oo. Baliw! Mahal? Ganun talaga? hahaha"

"Kath, hindi naman ako nagbibiro eh. Mahal talaga kita. Matagal na"


Hinawakan niya yung mga kamay ko kaya napatitig ako sa kanya.


........processing pa yung utak ko...


Ewan ko ba.

Epekto siguro ito ni Habagat.


Nayanig yata ulo ko eh.


"Bata pa kasi tayo noon kaya hindi ko masabi-sabi. Tapos umalis pa ko. Ang tagal ko rin sa States. Siguro nga, torpe ako. Nagkaroon lang ako ng lakas ng loob sabihin sayo nung naagaw ka na ng iba. Nung kayo na ni Daniel"


"Enrique ano ba! Ang lakas ng topak mo noh? Kung ano-anong sinasabi mo!"


"Makinig ka naman sakin please! Hindi ako nagsisinungaling or nagjo-joke! Totoo toh! Totoo itong nararamdaman ko sayo! Kath, mahal kita! Sobra!"


Natahimik ako saglit.


Hindi ko kasi alam kung ano ang dapat kong gawin at dapat kong maramdaman.


Dapat ba na matuwa ako dahil mahal ako ng dating crush ko?

Dapat ba malungkot ako kasi sinabi niya sakin kung kailan kami na ni Daniel?

Dapat ba matakot na ko dahil baka magbago na yung friendship namin?

Dapat bang lumayo ako sa kanya?

Dapat bang magpanggap ako na parang wala siyang sinabi?


Ang hirap.

Naguguluhan ako.


"Quen, sana hindi mo na sinabi"


"Hindi ko kaya Kath! Kaya ko nga nasapak si Daniel eh. Nagalit ako. Nagalit ako sa sarili ko. Sa kanya. Feeling ko, isa siyang criminal na ninakaw ka sakin"


"Hindi mo naman ako pagmamay-ari eh"


"Alam ko naman yun eh. Wala akong karapatan. Pero kath...kung hindi ko kasi sasabihin sayo, hindi mo malalaman eh"


Tumayo ako bigla at tinitigan siya.


"Bakit Quen? May magbabago ba kung sasabihin mo?"

"Wala. Kayo pa rin ni Daniel" Mukhang malungkot pa siya.

"Eh yun naman pala eh! Alam mo na kami pero sinabi mo pa rin. Enrique, ginugulo mo lang yung isip ko eh"


Tumayo din siya at lumapit sakin.


"Naguguluhan ka lang dahil hindi ka sure kung mahal mo talaga si Daniel or hindi"

"Mali ka. Utak ko lang ang naguguluhan, hindi ang puso ko"


Gustong-gusto kong umalis na dito kaso parang ayaw ng katawan ko...

Alam ko kasi na kailangan naming pagusapan ito eh.


Kasi kung seryoso nga siya, madaming magbabago.


Yung friendship namin.

Hindi na pwedeng ibalik sa dati yun.

Lalo na at alam kong iba na yung feelings niya sakin.


"Kath, I'm sorry pero alam ko na may feelings ka rin sakin. Sasaktan ka lang ni Daniel. Iiwan ka lang. Ikaw na lumayo"


Wow. I can't believe it.

Bakit ba mas magaling pa siya kay Daniel?

Hindi naman siya si DJ ah!


"I'm sorry din dahil hindi ko magagawa yang sinasabi mo. Quen, I'm sorry. Pero hindi kita mahal eh. Si Daniel ang mahal ko. Siya lang"


May tumulong luha sa mga mata ko kaya agad kong pinunasan yun.


Siguro kaya lang ako umiyak kasi...

Ayoko yung nakikita ko yung itsura ni Quen na nasasaktan pero kailangan kong sabihin sa kanya yun eh.


"Siguro nga...wala talaga akong pagasa. Nagkamali ako dahil pumunta ako sa States without telling you. Tatanggapin ko na that you love DJ. Tatanggapin ko na rin na hindi mo ko mahal. Okay lang naman sakin kath eh. Basta tandaan mo lang na kapag nakipagbreak sayo si Daniel, ako yung pwede mong puntahan. Shoulder to cry on. At ako ang bubugbog sa kanya kapag pinaiyak ka niya"


Ayun.

Mas lalo akong naiyak.


NAPAKA-UNFAIR NIYA!

Sinabi niya pa kasi sakin eh!


Tsaka naiiyak lang ako dahil kung ako yung nasa sitwasyon niya, alam kong ang hirap na hindi ka mahalin ng taong mahal mo.


Bakit ba hindi ko kayang mahalin si Quen?

Atleast siya, hindi niya ko iiwan.

Mas magiging madali ang lahat.


Hindi mahihirapan si Enrique.

Pero that doesn't mean na ayoko na kay DJ.


Kahit anong gawin ng mundo, si Daniel pa rin talaga ang mahal ko.

Nakaukit na yan sa puso ko.


Niyakap niya ko bigla at hindi na ko pumalag.

Yakap lang naman ang gusto niya eh. Yung lang.

Harmless naman yun.


"Wag ka na umiyak. Basta friends parin tayo ah?"

Tumungo na lang ako kaya napangiti siya.


"Atleast nasabi ko na sayo yung feelings ko pero don't worry kath. Friendship na lang habol ko sayo. Ayokong mawala yung pagkakaibigan natin"


Bumitaw na ko sa hug at pinunasan ko na yung mga luha ko.


"Adik ka talaga! Pinaiyak mo pa ko! Five minutes lang hiningi mo pero di mo ko sinabihan na papaiyakin mo pala ako"


"Malay ko bang iiyak ka. Sige na, baka ma-late ka pa"


Kinuha ko na yung bag ko at umalis na ko.

Habang naglalakad papunta sa hallway, nakita ko si Daniel.


At nung nagkatama ang mga tingin namin, bigla niyang iniwas yung tingin niya. Tapos naglakad na siya.


O_O

Isang conclusion lang ang pumasok sa utak ko.


Nakita niya kami ni Enrique.

At for sure, nagselos na siya.


"DJ!" Sigaw ko pero hindi niya ko nilingon.


Hinabol ko kaagad si Daniel at hinawakan ko yung kamay niya para tumigil siya sa paglalakad.


"Bago ka magselos, please. Makinig ka naman sakin"

"Sino ba may sabing nagseselos ako?"


"Pwede ba Daniel. Lokohin mo na lahat ng nandito wag lang ako dahil alam kong nagseselos ka. Hindi mo nga ako nilingon eh. Nilayuan mo pa ko"


"Hindi ako nagseselos. Nainis lang"

"Pwede mo bang i-explain yun? Ang gulo DJ" Tapos bigla niya kong hinila at niyakap.


"Hindi na ko nagselos dahi ikaw na nga ang nagsabi kaninang umaga na hindi mo ko ipagpapalit kahit kanino man. Nainis lang ako kasi kinailangan mo pang maglihim sakin na maguusap kayo. Sana sinabi mo na lang yung totoo. Hindi naman kita pagbabawalan eh. Understanding boyfriend naman ako. Ayoko lang na nilihim mo tapos mamaya, pag may picture na lumabas...baka magaway pa tayo. Syempre ayoko ng nagaaway tayo. Nauna na yung pagaaway natin diba? Enemies na tayo before eh"


Aww.

Ang sweet niya talaga.

Hindi ko ine-expect na ganun siya.


Na kapakanan ko lang pala inisip niya kaya siya nainis.

Na hindi pala siya nagselos kahit hindi ko nasabi na kausap ko si Enrique.


"Hindi ko naman nilihim. Bigla na lang kami nagkabungguan nung papunta na ko ng CR tapos nanghingi siya ng five minutes. Syempre hindi na ko bumalik ng canteen dahil kukulangin na rin ako ng oras. Tapos saglit lang naman yung hiniling niyang time eh"


"Okay pero care to explain? Bakit namumula yang mga mata mo? Pinaiyak ka ba nung halimaw na yun? Sabihin mo lang, ipapa-salvage ko talaga yun. Ako lang may karapatan paiyakin ka---ARAY!"


Binatukan ko nga ang mokong.


Okay na eh! Nandun na!! Biglang nagjoke pa.

(-_-)


Hari ng kaadikan si DJ eh.


"Sinabi niya kasi sakin na mahal niya ko. Naiyak lang ako dahil nagulat ako...naguluhan...Grabe. Dalawang tao na parehas bestfriend ko...mahal pala ako. At ang tanga tanga ko dahil kahit kailan, hindi ko sila nanotice"


"Hoy! Alam kong sinasabihan kita na tanga ka paminsan-minsan pero wag mo sanang sabihin na tanga ka dahil hindi. Nagjo-joke lang ako. Pero honestly, shunga ka nga minsan"


@_@


"Hay naku Daniel. Baliw ka na naman"

Hinawakan niya yung magkabilang pisngi ko at nilapit niya yung mukha niya.


"Ms. Kathryn Chandria Bernardo KO! Hindi mo kasalanan kung hindi mo napansin na mahal ka nila. Manhid Queen ka nga diba? Tsaka bestfriends mo sila. Syempre kaibigan lang ang akala mong tingin nila sayo. Sila ang tanga okay? Hindi nila kaagad sinabi sayo. Wag mo nga sisihin yang sarili mo. Besides, nalaman mo na ngayon. At kahit alam mo na dati, walang magbabago kasi alam ko na AKO PA RIN ANG MAHAL MO"


"Confident ah! Pero totoo nga yang sinabi mo...though I can't help myself---" Bigla siyang nag-quick kiss kaya natameme ako.


O/////////O

ITO TALAGA!


Kahit saan!

Kahit kailan!

Kahit sinong nakatingin!

Basta napagtripan, gagawin!


"Yan na naman yang PERO mo eh! Itigil mo nga!"

"Hoy DJ! Itigil mo rin yang habit mo okay? Masyado kang nawiwileng hinahalikan ako. Bad habit yan"

"Bat naman naging bad habit yun?"

"Basta! Wag mo na ulit gagawin yun!"

"Gagawin ang alin? Ito?"


Alam na alam kong hahalikan niya ko ulit kaya tinakpan ko yung bibig niya gamit ng kamay ko.


"Kakasabi ko lang eh! Kulit!"


Tawa siya ng tawa sabay niyakap ako ng mahigpit.

Para akong teddy bear.

>_<


"Itigil mo rin yan! Masyadong PDA alert eh! Wag kang PBB Teens pwede? Layo! Chupee!"

"Chupe talaga? Naku! Pag ako lumayo sayo, iiyak ka"

"Sus"

"So ayaw mo na sakin? Ganun? Di sige, magsama kayo ng quen mo"


Halatang nangaasar lang siya kaso tumalikod siya bigla.

Ito na naman si DJ eh!


"Daniel! Kapag nakasampung hakbang ka palayo sakin, BREAK NA TAYO!"


OKAY!

Oras ko naman para mangasar!


Akala niya siya lang ah!

Baka nakakalimutan niya na sa lahat ng babae, ako lang ang marunong mangasar kay DJ.


"OMG!"

"Did you heard that?"

"Makikipagbreak si Kath kapag nakasampung hakbang palayo si DJ?"

"Grabe. Di ko kaya yun!"

"Me too. Di niya ba alam na hindi natatakot si Daniel sa mga ganyan?"

"Lakas ng loob niya. Pagtumuloy si DJ sa paglalakad, iyak yang si Kath"

"Nako. For sure, hindi na siya papansinin ni DJ Baby ko"


Mga chismosa talaga eh.

(-_-)


Biglang napatigil si Daniel at humarap sakin.


"Anong sabi mo?" Halatang-halatang nagulat si Daniel sa sinabi ko.

"You heard me. Makikipagbreak ako sayo" Matapang pa yung mukha ko.

"Kaya mo?"


Natameme ako dun.


"Hindi" Bulong ko. Napasmile siya sabay lumapit sakin. Hinalikan niya yung noo ko bago siya magsalita.


"Wag na wag mo kong tatakutin ulit Kath. Alam mo namang hindi ko kayang makipagbreak ka sakin eh. Di ko kayang mawala ka sakin. Lahat na hilingin mo, wag lang yun"


"Sorry na. Nagulat kasi ako nung bigla kang tumalikod. Wag mo rin akong tatakutin na aalis ka bigla. Baka magpakamatay ako nun. May five days pa tayo diba?"


"Hoy. Ano yang sinasabi mong magpapakamatay? Kath, tinatakot mo naman ako eh. Walang ganyanan. Ikaw ang buhay ko kaya kapag nawala ka, susunod ako. Gusto mo ba yun? Tsaka Nagbibilang ka talaga? Kalimutan mo na nga sabi yun. Paano natin mae-enjoy yun kung magbibilang ka?"


"Sorry na. sorry na Daniel. Iniisip ko pa lang kasi na mawawala ka, hindi ko na kaya"

"Kayanin mo okay? Aalis na rin ako soon. Pero babalik ako. Promise"

"Basta babalik ka, kakayanin ko naman"

"Alam mo, ang stressful ng pinaguusapan natin. Ayoko ng ganito"

"Ayoko rin naman eh...kalimutan na nga natin toh"

"Sige Kath. May iba akong paraan para makalimot?"

"Ano naman yun?"


Ngumiti siya ng nakakaloko kaya bigla akong kinabahan tapos bigla niya kong kiniliti ng kiniliti.

"AAHHHH! DJ...HAHAHAHA....STOP!!....hahahaha itigil mo na....hahahaha"


Halos mapaupo na ko sa sobrang tawa.

Di na ko makahinga!!!


"Kaya mo pa?"

"Ewan ko sayo....hahahaha...hindi na...hahaha...lahat gagawin ko...hahaha...tumigil ka na please.....hahaha"

"Anong sabi mo? Ano yun? Di ko marinig"

"PUTEK!...hahaha...DJ!"

"Lahat gagawin mo?"

"Oo! Hahahahaa sasaksakin kita...hahaha...pag di ka pa tumigil...hahaha"


Tumigil na naman siya kaya nakahinga ako. Tawa siya ng tawa kaya ako natawa na rin. Tapos narealize kong may mga nakikitawa samin.

Mga adik! Hahaha.


Tinulungan ako ni Daniel tumayo sabay sa isang higlap, hinalikan ako ni DJ.

O_O


Tinulak ko nga siya tapos nag-smile lang siya sabay nagkamot ng ulo.

O/////////O


Nakakagulat yung ginawa niya kasi hindi quick kiss yun.

Halik talaga yun.


Nandito pa kami sa loob ng school.

At mas worst pa eh, ANG DAMI NG TAONG NANDITO SA HALLWAY!

Yung iba nga eh nagtatatalon na sa kilig.


"Sabi mo lahat gagawin mo eh" Asar ni DJ.


Magsasalita sana ako nung biglang may ibang nagsalita.

Hindi lang isa kundi marami sila.


Julia: "Shocks sis! Grabe!"

Bea: "Hala! Sa loob pa talaga ng school!"

Zharm: "PDA alert! Takte, nilalanggam na kayo oh!"

Jake: "Ibang klase din itong dalawa eh noh?"

Albie: "Tsk. Tsk. Sabi ko sayo Diego eh, manyak si DJ"

Diego: "Haha. Dinaig pa tayo oh Zharm"


Binatukan nga ni Z si Diego. Tapos nag-blush si Zharm.

Hmmm...I smell something fishy.


Feeling ko hinalikan ni Diego si Zharm sa public place tapos tinatago lang sa tropa.

Hahaha. Eh barkada ni DJ yang si Diego eh. For sure, manyak din yan, hahaha.


"Naku. Inggit lang yan si Albie satin Diego. Palibhasa...hindi pa sinasagot ni Julia" Asar ni Daniel. Tinulak ko nga si Daniel tapos natawa siya.


Baliw!

Nakaka-offend yun kay Julia!

Baka ma-pressured pa ang bestfriend ko na sagutin si Albie.


Albie: "Patience is a virtue, mga tol'"

Julia: "Explain virtue nga"


Albie: "Hindi. Patience is better na lang. Pero totoo naman na hindi naman kailangan madaliin ang lahat. Kasi kayo, ataters! Hindi makapaghintay maguwian bago maghalikan"


O/////////O


"Naglalambingan kami eh! Walang pakielamanan ng trip" Sigaw ni Daniel.

"Hoy! Anong naglalambingan? Magnanakaw ka talaga ng halik eh tapos sasabihan mong naglalambingan? Loko!"

"Tignan mo itong si Kath, naku! Gustong gusto mo nga eh"

"Feeling mo!"

"Sus. In denial pa"


Diego: "Wahaha magnanakaw ka pala ng halik eh! Buti sayo pwede, sakin hindi eh. Naku pare, pagginawa ko yan kay Zharm, baka hindi na tumigil si Zharm"


Bugbog sarado si Diego kay Z.

HAHAHA.


Zharm: "Hoy! Kapal mo! Eh nag-quick kiss nga ako sayo kaninang umaga, nagmakaawa ka pa ng isa!"

Diego: "Bakit? Ganun ka rin naman ah!"

Julia: "Hay naku! Ang swerte ko nga siguro kay Albie kasi ang mamanyak niyong dalawa ni Daniel"

Daniel and Diego: "DI KAMI MANYAK! SI ALBIE? DAKILANG MANYAK YAN! MAGHINTAY KA LANG!"


Hahahaha.

^_^


Jake: "Kukulit niyo! Basta kami ni Bea, sakto lang"

Bea: "Tama!"


"EH DI KAYO NA!" Sigaw naming lahat. Dun kami nag-laughtrip. Kahit yung mga tsismoso, tumawa ng tumawa eh.


"Teka nga guys, anong oras na? Feeling ko time na kanina pa!" Tanong ko nung narealize kong baka nag-bell na kanina pa. Sabay-sabay silang tumingin sa mga relos nila tapos sabay-sabay ding naglakihan yung mga mata nila.


"DJ HELP PLEASE!!" Sigaw nila kay DJ. Natawa ako ng sobra.


"Yan tayo eh. Nawili lahat sabay manghihingi ng tulong sakin. Sige na, pumunta na kayo. Sabihin niyo ako may dahilan kung bakit kayo late. Pag hindi naniwala, text niyo ko"


Julia: "YAY!"

Zharm: "Yown!"

Bea: "Ayos!"

Jake: "Galing!"

Albie: "The best ka talaga pre"

Diego: "Buti na lang talaga, kabarkada ka namin"


Nagtakbuhan na yung mga yun bigla. Tatakbo na sana ako nung hinawakan ni DJ yung kamay ko.


"Hatid na kita" Inakbayan ako ni DJ sabay naglakad na kami.

Napansin kong unti-onting nawala yung mga tao. Napansin siguro nilang kanina pa time. Baka nawili rin yung mga yun kakanuod samin.


Napasmile na lang ako kasi nakakatuwa naman yung barkada. Ang cool talaga!

Pagdating namin dun, kinausap ni DJ yung teacher kaya um-okay na. Pinagtitinginan naman kami nung mga classmates namin. 


"Sige kath. Bye"

"Bye" Nag-wave na lang ako ng buh-bye kay Daniel tapos umupo na ko sa seat ko.


After four hours...


DISMISSAL NA!!

Dapat may practice pa kaming girls ng volleyball kaso pinakiusapan ni Daniel na bukas na lang daw. Pagod na rin kasi ako.


Hanggang sa makapunta kami sa parking lot, di ko pa rin nakikita si Khalil. Pati si Quen.

Okay na kami ni Enrique. Si Khalil na lang.


Gusto ko siyang puntahan at kausapin para hindi na ko magworry.

Kaso baka mainis na sakin si Daniel.

Baka magselos siya...


Ayoko ng nagaaway kami or nagkakatampuhan.

Ayoko nun.


Pagsakay namin ng kotse ni DJ, tumingin siya sakin.


"Tahimik na naman ang prinsesa ko. Ano na naman ba yang iniisip mo?"

"Wala. Gutom lang"

"Anong gusto mong merienda? Treat ko"


Napangiti ako dun. Ang hilig niyang manlibre eh!

"Ice cream"

"Mabubusog ka ba dun?"

"Yup. Nabubusog naman ako dun Daniel"

"Sige, bili na lang tayo"


Nagstart na siyang magdrive tapos bumili siya ng 3-in-1 na ice cream.

Nagulat nga ako na yun ang binili niya. Pero okay lang naman sakin. (^_^)


Pagdating sa bahay, kinuha ko na yung ice cream sabay nag-smile ako sa kanya.

"Thank you nga pala dito DJ ah! Sige, kita na lang tayo bukas" Bumaba na ko sa kotse niya at pumasok ng gate kaso napatigil ako sa paglalakad nung narinig ko yung pagsara ng pinto ng car niya.


Teka...bumaba siya?

Lumingon kaagad ako at nakita ko siyang nakangiti sakin.


Nagulat ako nung kinuha niya yung ice cream sa kamay ko sabay nilayo niya.


"Bakit ka bumaba? Baka makita ka ni mama! Tsaka akin na nga yang ice cream!"


"Kath, ganun na lang ba yun? Binilhan kita tapos di mo ko papapasukin diyan sa bahay mo. Tatambay lang naman ako eh. Ayoko muna sa bahay...boring"


"Pero Daniel---"

"Besides wala si Mama Min diyan. Sarado yung pintuan oh"


Tinignan ko yung pinto at mukhang tama nga siya.

Pero saglit lang...may napansin ako...


"Did you just said Mama min?"

"Oo. Mama ko na rin yun kasi kapag pinakasalan kita----"

"Anong kasal-kasal? Grabe. Iniisip mo na kaagad yun? Ang bata pa natin! 17 ka pa lang at 16 pa lang ako"

"Eh ganun na rin naman ang ending natin eh"

"Whatever. Sige na nga, tumambay ka na dito pero bawal hanggang 7. Baka makita ka nila kuya, lagot na"

"Bakit ba kasi hindi mo pa sinasabi yung tungkol sakin? Para tuloy illegal itong relationship natin eh"

"Bakit ikaw? Sinabi mo na ba sa parents mo na girlfriend mo na ba ako?"


"Wala naman pakielam si papa eh. Tsaka si mama, nasa States pa. Kasama ng nanay ni Sofia. Diba nga sabi ko sayo, pagkatapos niyang kunin yung award niya sa California, diretso New York na siya"


Naglakad na kami papasok sa bahay habang nagsasalita siya.


"Ah oo nga pala. Sige, sasabihin ko kay mama bukas or mamayang gabi. Bahala na. Maghahanap ako ng tamang oras"


"Goodluck" Ngumiti pa siya ng nakakaasar.


>_<

Goodluck talaga!


"Lagay mo muna yang ice cream sa freezer. Bihis lang ako. Nuod ka muna ng TV ha"

"Di ba ko pwedeng sumama sa kwarto mo?"


O////////O

Kalokohan talaga!


"Heh! Umiiral na naman yang kamanyakan mo eh"


"Hoy! Kung ano-ano na naman iniisip mo! Bakit? Sa kwarto ka ba nagbibihis at hindi sa CR? Naku kath! Napapaghalataan ka---ARAY!"


Binatukan ko siya para tumigil siya.


"BALIW! Dito ka na lang!"

"Bumabalik na naman yang habit mong pangbabatok ah!"

"Sorry ka na lang. Ganun talaga ang buhay"


Tumakbo na ko papunta sa kwarto at ni-lock ko yun. Baka mamaya pumasok siya eh!

Nagbihis lang ako ng pajamas at tank top. Yung usual pambahay outfit ko.

Pagbaba ko, di ko naman siya nakita sa sala.


Nasan na kaya yun?

0_o


Baka nag-CR lang saglit.

Pumunta na ko sa dining room at medyo nagulat ako nung nakita ko siya dun.

Ano kayang ginagawa niya dito?


Pinagmasdan ko yung ginagawa niya at medyo natawa ako.

Tinititigan niya kasi yung refrigerator naming walang kalaman-laman.

Maggo-grocery pa lang si Mama Min mamaya eh.


Umupo muna ako sa dining chair at nilabas ko yung notebooks ko para kumopya ng notes. Hiniram ko kasi yung mga notebooks ni Julia nung uwian na namin.


"Hoy, itigil mo nga yan DJ. Para kang baliw"

"Bakit walang laman ito? Nabubuhay kayong walang laman ang ref?"

"Mapupuno yan mamaya DJ. Matakaw kasi kaming tatlo kaya nauubos yan palagi"

"Ahh"


Di ko na siya pinansin, nagsulat na lang ako. Marami-rami din itong kokopyahin ko. Two days lang akong nawala pero tambak na kaagad sa notes!


Naramdaman ko na lang bigla na parang pinaglalaruan ni Daniel yung buhok ko.

Natawa na lang ako.

Baliw talaga ito.

Minsan iniisip ko, baka mamaya galing Mental Hospital yan eh. Hahaha.


He placed my hair on my left. Yung parang pagnagle-left side braid ako...ganun. Kaso nga lang hindi niya inipitan or what...nilagay niya lang yun dun.


Habang nagsusulat, nagulat ako nung naramdaman ko yung lips niya sa tip ng shoulder ko.

Napatingin tuloy ako sa kanya at napangiti lang siya.

Okay...lakas lang ng trip niya ah!


Tinuloy ko na yung pagsusulat ko kaso napatigil din ako nung narealize ko yung ginagawa niya. He continued to kiss me, from the tip of my shoulder to my neck.


"Daniel, wag ka namang makulit please. Di ako makapag-concentrate sa pagsusulat eh"

"Hmmm"


Nagsulat ulit ako kaso sadyang ang tigas ng ulo ni Daniel. He kissed my neck to my jawline.

Medyo lumayo ako sa kanya at tinitigan ko siya.


"DJ, aabutin ako ng gabi dito kung kukulitin mo ko. Next time na lang...please"

Tinignan niya lang ako sabay nag-quick kiss siya at umupo na sa table.


"Thank you" Smile ko sa kanya. Mapapakiusapan naman pala siya paminsan-minsan eh.

Nagsulat na ko ulit since ayokong tumagal dito.


"Alam mo, nagseselos na ko diyan sa notebooks na yan ah. Sunugin ko kaya yan Kath"


Natawa ako ng todong-todo. Napatingin tuloy ako sa kanya.

Hindi niya nga tinuloy yung pangungulit niya pero pinapatawa naman niya ko.

Distracted na naman tuloy ako!


"Lahat na pinagselosan mo DJ. Loko ka talaga...hahaha"


"No, I'm serious. Ano ba kasi yang ginagawa mo at mas may attention ka pa sa mga notebooks mo kesa sa boyfriend mo"


"Hindi naman porket boyfriend kita eh dapat laging ikaw. May priorities din naman ako noh!"

"Eh ano nga kasi yang ginagawa mo?"


"Notes. Kumokopya ako kasi sabi ni Ms. Maria, may make-up test daw siya sa subject niya bukas. Madami rin pala ang nag-absent. Tapos yung teacher ko sa Trigo at English, ganun din. Tsaka malapit na examination natin. Kailangan ko rin nito para makapagaral"


Without a word, bigla niyang sinara yung notebook ko at nilayo sakin yung mga notebooks. Bumaba siya sa table tapos umupo sa gilid ko.


"DJ! Hindi oras para maglaro okay? Ayokong tumagal ng kakasulat! Bahala ka kung mas lalo kitang hindi mabibigyan ng oras"

"Ms. Kathryn Bernardo ko, hindi na kailangan yan. Nakausap ko na lahat ng teachers mo. Ayos na lahat"


@_@

Ano daw?


"Huh? Anong ayos na ang lahat?"

"Exempted ka na sa mga na-miss mo last two days ago. Kaya wag mo ng pagurin sarili mo"

"Pero DJ---"

"Please. Minsan lang ako manghingi ng time sayo"


Tinitigan ko muna siya bago ako nag-sigh at tumayo na.


"Sige na nga. Pasalamat ka malakas ka sakin" Napasmile siya tapos tinaas niya pa yung dalawang kamay niya na parang nanalo siya ng lotto!


Hahahaha.

^_^


"Weh? Hindi naman eh" Asar niya.

"Oo kaya. Laging ikaw ang number one priority ko"

"Ows? Patunayan mo nga"


O_O

Hala!

Paano ko kaya mapapatunayan yun?


"Paano DJ?"

"Aba, malay ko sayo"


(-_-)

Bwisit talaga ito eh.


"Hindi ba sapat na hindi ko pinilit yung gusto kong pagsusulat??"

"Hindi"

"Eh ano nga dapat ang gawin ko?"

"Malay ko nga sayo Kath"

"Ang kulit mo naman eh. Ito, hindi ba sapat ito?"


Kumunot yung noo niya na parang nagtataka siya.


"Huh? Anong 'ito'???"

"Ito oh"


Ngumiti ako sa kanya sabat ni-wrapped ko yung arms ko sa neck niya.


"Ahhh ito ba???" Tanong niya. Ngumiti rin si Daniel tapos ni-wrapped niya yung arms niya sa bewang ko.

"Oo ito" Asar ko.


"Sapat nga ito"

Hahahaha.


"Alam ko DJ! Sapat na sapat sayo" Sabay hinalikan ko siya.

Saglit lang...para lang maramdaman niyang mahal na mahal na mahal ko siya.


"Good mood ka yata kath"

"Syempre. Nandito ka eh"


"Uy bumabanat siya. Pero honestly, sana lagi ka na lang sweet sakin para hindi ako nahihirapan"


"Asus. Eh ikaw naman kasi! Minu-minuto, gusto mo PBB Teens tayo. Syempre hindi pwede yun"

"Hindi ba?" Natawa ako dun. Para kasing hindi niya alam na hindi pwede. Hahaha.


"Malamang! Kapag magisa lang tayo, dun lang pwede. Pero yung ginawa mo kanina na maraming nanunuod, grabe ka! Ibang usapan yun"


"Sorry na. Nakakalimutan ko nga kasi yung time and place pag nakikita kita. Para ka kasing isang dyosa"


"Ayiee nambobola ka na naman. Tama na nga! Kumain na muna tayo, gutom na ko"


Kinuha ko na yung ice cream sa ref tapos kumuha na rin ako ng dalawang spoon. Di na namin kailangan ng lalagyan kasi sakin pa lang, ubos na yung ice cream.

^_^


"Oh" Inabot ko na sa kanya yung spoon niya at kumain na ko.

HMMM! TSARAP!!!


"Enjoy na enjoy ka ah"


"Mahilig kasi ako sa sweets. Speaking of sweets, naalala mo ba yung secret admirer ko? Yung nagbigay ng chocolates sakin nung physics dati? Yung iniwan yun sa seat ko? Binigyan niya rin ako ng candy sa locker nun. Grabe, kung nakilala ko kaagad yun, baka siya ang sinagot ko at hindi ikaw"


Imbis na magselos, tumawa pa siya ng tumawa. Halos masamid na nga siya sa kakatawa.

"A-ano? Hahahaha"

"Hoy! May nakakatawa ba sa sinabi ko? May secret admirer nga ako!"


Tumigil siya at parang nanlaki yung mata niya for a minute.

"Ahhh okay" Ngumiti lang siya sabay kumain na ulit.


Yun? Yun lang sasabihin niya?

Hindi man lang siya nagtanong or nagselos.

Hindi ko naman gustong magselos siya pero sobrang nagtataka ako.


"Teka, diba sinabi mo sakin dati na nakita mo kung sino yung secret admirer ko? Pwede ko na bang malaman kung sino siya DJ?"


"At bakit mo gustong malaman? Ipagpapalit mo ko dun?" Tapos tumawa na naman siya.

"Hindi. Malamang hindi. Pero curious talaga ako"


Tinitigan niya ko sabay tumawa siya ulit.


(-_-)

Pangasar pa yung tawa niya.


"Kilala mo yun promise"

"Ows?"

"Yup. Classmate mo"


O_O

"ANO? CLASSMATE KO? SINO?"

"Wag mo ng alamin Kath. Wala na rin namang mangyayare eh. Taken ka na"

"Alam ko. Pero---"

"Puputulin ko na yang dila mo pag nagsalita ka pa ulit ng 'pero', nakakarindi kath"

"Sama mo talaga!"


Pero sino kaya talaga yun?

Grabe!

Ilang months na rin siyang hindi nagpapakilala.


"Paubos na yung ice cream oh!" Asar ni Daniel. Nagulat tuloy ako at sabay kaming natawa.


Hay, hayaan ko na yun.

May Daniel na naman ako eh.

Kontento na ko.


Kumain na ulit kami ng ice cream tapos nung naubos namin, nagsmile ako kay DJ.


"Thank you"

"Wala yun. Gustong gusto ko kapag natutuwa ka"


Narinig ko bigla yung pintuan na bumukas.

Nanlaki yung mata ko at tumayo kaagad ako. Pagtingin ko, nakita ko si kuya...

Mukhang galit.


"So, akala mo kay mama ka lang mage-explain? Mali ka ng akala. Bakit ka nawala ng two days kasama si Daniel? Kayo na ba? Tapatin mo nga ako kath. Kuya mo ko kaya may karapatan akong malaman"

*gulp*


PANIRA KA NG MOMENT!!

LAGLAG KITA SA CANAL EH!


Parang dejavu lang ah. Kaso this time, si kuya na yung kakausapin ko at hindi si mama.

@_@


--------------------------


Announcement: Di na po ako makakapag-UD every three days...kasi banned na po ako sa computer. Busy na rin sa midterms. Actually bawal akong gumamit today, secret lang itong paggamit ko. Papagalitan ako pagnakita ako eh. T_T

Sorry talaga pero don't worry, try kong magupdate baka next Monday na. Sana po maintindihan niyo. Thanks.


A/N: "A lie can destroy everthing"

Kilig vibes muna...hahahaha.

Continue Reading

You'll Also Like

SEATMATE By zhidez

Teen Fiction

396K 8.2K 8
Short stories related to Seatmates: 1) ZID'S STORY 2) LOVE SEAT 3) PARALLEL 4) MY SKINNY LOVE 5) THAT GUY 6) NEXT TO YOU 7) MR. LIBRA
2.3K 228 5
Paano kung ang kapalit ng pananatili ay ang iniingatan mong kalayaan, susugal ka kaya? Started: February 14, 2023 End: July 22, 2023 Under Revision:...
9K 112 20
Zariyah Krystelle Mariano, Is In love with his dad's personal driver. She confess her feelings to him but, Giovanni Salazar's rejected her. Date Star...
1.7M 75.1K 35
Peñablanca Series #2: Rebel Hearts "Go, rebel on me, love." Young, wild and rebellious, Revelia, entirely lived with the belief of celebrating her yo...