CHAPTER 34
CHIANTI'S POV
Buong atensyon ko ang nakabuhos sa pinagkakaabalahan ko sa harapan ko habang pilit kong iniignora ang mabibigat na tingin ng mga kaibigan ko na malamang sa hindi ay gusto ko na akong tirisin sa mga oras na 'to. Pinigilan kong mapangiti ng makarinig ako ng pagbuntong-hininga at pagkatapos ay umupo si Syrah sa harapan ko at padaskol na umabot ng isang paint brush.
"Ano ba namang klaseng bachelorette to, Chi?"
Nag-angat ako ng tingin at hindi ko na napigilang hindi mapangiti. Nakatayo si Rous at si Asti at nakatingin sa amin. Si Rous nakasimangot at parang gusto na mag walk out at si Asti naman hawak na ang cellphone at malamang sa hindi naghahanap na ng pagkakaabalahan. Wala din naman silang nagawa ng makitang pinaniningkitan ko sila ng mga mata at tumabi sila kay Syrah na nasa harapan ko.
"Wala man lang pagkain at drinks." reklamo ni Rousanne. "Yung totoo? Kinancel ko lahat ng lakad ko para dito?"
"Ang arte nito. Eh sa ito ang sarili kong version ng bachelorette eh."
"Mukha bang party to?"
Nginisihan ko siya. "Oo. Chianti version."
Halos sabay silang napabuntong-hininga ulit ni Syrah at wala na ding nagawa ang babae at nakigaya na sa ginagawa ni Syrah na pag-painting. Kung painting man 'yon na matatawag dahil parang binubugbog niya lang ang canvas sa harapan niya.
"Pumayag ba naman kayo na si Chi ang mag ayos ng sarili niyang bachelorette, malamang sa hindi talaga hindi normal ang maiisip niyan." sabi ni Asti na imbis gayahin ang ginagawa namin ay panay na ang text sa cellphone niya. "Bumili ka ng pagkain, babae. Wala akong balak magutom at wala din akong balak bumili. Party mo to eh."
"On the way na. Chef pa ni Gaige nagluto, o di ba sosyal? Manggagaling pa sa bahay nila tapos dadalin dito. Bongga!" Pumalakpak pa ako dahil alam kong mas lalo silang maasar. Ang sabi ko kasi sa kanila ako ng bahala sa party dahil may hinanda akong surprise na hindi pa nila nasusubukan.
Tama naman ako ah. Hindi pa naman talaga nilang nagagawang mag painting habang nag ce-celebrate ng bachelorette.
"Nag expect ba talaga kayo na magkakaroon ako ng party na may mga tao bukod sa inyo? Si Chianti Callahan...Hendrix?" Pakiramdam ko ay lumutang ako bigla sa alapaap nang idugtong ko ang huli kong sinabi. Gaige gave me his name months ago. Pero pakiramdam ko iba ang pangalawang kasal namin na mangyayari. Siguro dahil binuhusan namin ng oras, inilagay namin ang mga gusto namin at ang mga bagay na nagpapaalala samin sa isa't-isa, at siguro dahil hindi ko na nararamdaman na isa lang malaking pagpapapanggap ang lahat.
Napapitlag ako nang may malagkit na tumama sa noo ko. Nanlalaki ang mga matang napatingin ako sa humahagikhik na si Syrah at naningkit ang mga mata ko. "What the hell?!"
"Malala na ang tama mo. Masyado kang in love nangangati ako. At nababahing. Yah know? Allergic reaction." tumingin siya kay Rousanne. "Sa tingin mo allergy 'to?"
"Aba malay ko."
"Doctor ka eh." nakangusong sabi ni Syrah.
"Bakit, hayop ka na ba ngayon?"
Naputol ang pagtatalo nila ng maramdaman nila ang pagkilos ko. Itinaas ko ang sarili kong brush at napatili sila nang akmang ibabato ko sa kanila 'yon. Tinignan ko ang mga kamay ko at napangisi ako ng may naisip. Mukhang mabilis namang naintindihan 'yon ni Rous at Syrah dahil kaagad silang tumayo habang hawak-hawak ang sarili nilang mga brush at kumuha ng malaking tube ng pintura.
Tanging si Asti lang ang hindi kumikilos dahil tutok parin ang mga mata niya sa phone niya at walang kamalay-malay sa mga mangyayari. "Asti?"
Hindi siya nag-angat ng tingin at nagpatuloy lang sa ginagawa na parang wala siyang pakielam sa mundo. "O?"
"Anong tingin mo sa human canvas?"
"Ha?" distracted na tanong niya. "Go. Bahala kayo kung anong gusto niyong gawin. Dito lang ako basta sabihin mo kay Gaige dalian sa pagpapadeliver ng pagkain. Gutom na ko."
"Talaga, okay lang?"
Ginalaw niya ang isang kamay niya na parang sinasabi sa amin na 'go on'. Bnrush ko ang natitirang pintura sa kamay ko at kasabay ng pag-angat ng tingin ni Asti nang maramdaman niya na patayo ako ay kaagad akong nakalapit sa kaniya at walang babalang ipinunas ko sa kaniya ang nanlilimahid sa pintura kong mga kamay. Gano'n din ang ginagawa ng dalawa pa na may kasama pang pagtili at hinawakan ang kung anong maabot nila kay Asti.
"Anong- TIGILAN NIYO KO!"
Ako naman ang napatili nang maabot niya ang bukas na botelya ng puting pintura at iwinasiwas yon sa ere dahilan para matamaan kaming tatlo niyon. Dumikit 'yon sa buhok ko at sa leeg dahilan para mabitawan ko si Asti at sumisigaw na tumakbo ako para lumayo sa kaniya dahil hindi pa din siya tumitigil sa ginagawa.
Malas lang ni Syrah dahil siya ang kaawa-awang hindi makaalis agad dahil nadulas siya at nadapa. Hinila ni Asti ang paa niya at kinuha sa kamay ng babae ang hawak no'n na paint tube at pinisil niya yon at ikinalat sa buhok ni Syrah. At dahil kulay green 'yon ay nagmukhang alien ang babae dahil kulay na kulay 'yon sa kaniya.
At dahil wala na sa amin ngayon ang atensyon ni Asti, halos sabay pa kami ni Rous na tumakbo palapit sa kanila at kung anong paint ang maabot ko ay iyon ang kinalat ko sa likod ni Asti.
"I'm gonna get you all for this!" Asti shouted at us and screamed her own version of a battle cry.
Wala ng napunta na pintura sa mga canvas namin dahil lahat na ata ay napunta sa mukha, buhok, at katawan namin. Nagtitilian kami at nagtatawanan...at kahit bahagya na kaming napapagod ay parang walang may balak tumigil.
Isn't this the best bachelorette party ever?
KASALUKUYAN akong busy sa pag skip ng skip sa pinapanood kong pelikula sa laptop ko habang mag-isang nakadapa sa malaking kama ng hotel na kinaroroonan ko. Natutulog na sila Syrah sa sarili nilang kwarto. Pagkatapos kasi naming dumihan ang condominium ko ay tumuloy kami dito sa Oriental Luxury Suites Tagaytay dahil mas malapit ito sa simbahan. We also went to a spa to relax. Kailangan ko 'yon dahil paniguradong maraming magaganap bukas sa kasal.
At pagkatapos ng kasal.
Nag-init ang mukha ko sa naisip. Kahit sabihing hindi naman kami nawala sa honeymoon stage ni Gaige pakiramdam ko ay bago ang lahat sa amin. Araw-araw parang mas lalo ko siyang nakikilala at gano'n din siya sa akin. Araw-araw...mas lalo ko siyang minamahal.
Ang sarap lang sa pakiramdam na kaya ko ng sabihin ang bagay na 'yon ng walang pag-aalinlangan. Na hindi ako natatakot na malaman 'yon ng iba o aminin iyon sa sarili ko. Like it's just a normal thing to me. Loving someone...and being love by that one special person.
Nahugot ako mula sa malalim na pag-iisip nang marinig ko ang pagtunog ng telepono ng hotel. Kumunot ang noo ko at bumangon ako para abutin 'yon at sagutin. "Hello?"
"Mrs. Hendrix, there's someone would like to see you. Pinaakyat ko na ho siya diyan."
Napakunot noo ako. Wala naman akong inaasahang dadating. At isa pa...bakit basta-basta na lang sila nag a-allow ng bisita na hindi ko man lang inaaprubahan muna. "May I know kung anong pangalan ng naghahanap sakin?"
"Umm...ayaw po sabihin eh. Surprise na lang daw muna. Ayaw niya nga hong tawagan kita ang kaso protocol din po kasi namin."
Akmang sasagutin ko siya at kakastiguhin sa ginawa niyang basta na lang sa pagdedesisyon pero hindi ko na nagawa 'yon ng marinig ko ang tunog ng doorbell sa suite ko. Nagpaalam na ako sa babae at binaba ko na ang telepono para makatayo at alamin kung sino ang bista ko sa ganitong oras ng gabi.
May parte sa akin ang tinutubuan ng takot pero alam kong nakabantay sakin ang security team ni Gaige. Nothing will happen to me.
Sumilip ako sa peep hole ng pinto pero wala akong nakita do'n na para bang may nagtatakip doon. Buong pagkatao ko man ang pumipigil sa akin na buksan ang pinto ay natalo ako ng kursunidad ko at binuksan ko iyon.
Napatili ako ng malakas sa taong nakita ko do'n at natatawang tinakpan niya lang ang bibig ko at bahagya niya akong tinulak para pumasok sa loob.
"Oh my God." I whispered in shock.
"Miss me?"
Malakas na himapas ko sa balikat si Gaige dahilan para mapatawa siya. Nanggigigil na tinalikuran ko siya at nagdadabog na naglakad ako pabalik sa kama ko. "Ano ka ba naman Gaige? Tinakot mo kaya ako. Isa pa dapat hindi ka nandito."
Hindi ko nagawang makaharap sa kaniya ng maramdaman ko ang mga braso niyang yumakap sa bewang ko mula sa likod habang ang mukha niya ay nakasubsob sa leeg ko. "Bakit? Bawal kitang mamiss?"
Pinalo ko ang braso niya na nakapulupot sakin pero hindi niya ako binitawan. Nakasimangot na umikot na lang ako at humarap ako sa kaniya. "Bawal kayang makita ng groom ang bride bago ang kasal."
"Why?" he asked, confused.
Hindi niya alam ang pamahiin na 'yon? Ako nga na half-Filipino lang alam 'yon eh. "Dahil hindi daw matutuloy ang kasal."
"Not even an earthquake or a doomsday can stop me from marrying you. Besides kasal na tayo kaya wala na silang magagawa do'n. At no'ng kinasal tayo the first time, magkasama tayo no'n at hindi tayo naghiwalay para sundin ang mga pamahiin na 'yan pero nakasal parin naman tayo di ba?" He asked me, his eyes smiling with his lips knowing that he's right and he's winning this argument. Again. "Even the strongest force in this world can't stop me from making you mine, angel."
Kinagat ko ang ibabang labi ko para pigilan ko ang ngiting nagkukumawala na mula sa mga labi ko. Napaangat ang kilay ko ng bahagya siyang bumitaw sakin, ang mga kamay niya ay bumaba sa bewang ko, at mas lalo niya pang nilapit ang katawan niya sa akin dahilan para mapaatras ako.
"What are you doing?" I asked him as the back of my knee hit the bed.
"Showing you how much I miss you."
Napairit ako nang bumagsak ako sa kama nang magtangka akong layuan pa siya. Bago pa ako makakilos ay natagpuan ko na lang ang sarili ko na nasa ilalim niya habang siya ay nasa ibabaw ko. Bumilis ang tibok ng puso kasabay ng pagkapos ng hininga ko nang umangat ang kamay niya at tumigil iyon sa pinakataas na butones ng damit ko.
My eyes met his and I see ember lighting the color of his and turning it darker than his normal ones. The intensity in his eyes send electricity in a burst of spark to me...enveloping my body with warmth that is growing and growing...until it feels like I'm slowly being engulf with flame.
It was as if I rip apart from the cocoon that I was comfortable being in and I reached for him...taking him by surprise. Bahagyang nanlaki ang mga mata ng lalaki nang matagpuan niya ang sarili niya sa ilalim ko habang ako naman ngayon ang nakakubabaw sa kaniya.
Instead of unbuttoning my pajama top, I tug at them hard, sending buttons flying everywhere. "Have you had a drink tonight?"
Gaige have his eyes fixed on my chest but he pulled them away and looked into my eyes. "No. I was at my office."
"No bachelor's party?"
"Na-uh." he whispered.
Napangiti ako at pinagapang ko ang kamay ko papunta sa belt niya at dahan-dahan ko 'yong inalis. Nang tuluyan kong maalis 'yon at ibaba ang zipper ng pantalon niya at narinig ko ang paghigit niya ng hininga nang pumalibot ang kamay ko sa kahandaan niya.
I lowered my body, my breasts brushing his and I went down...and down. Before he can even react, I took him in my mouth, circling my tongue on it and bobbing my head in a slow up and down motion. His head snapped forward, his hands on my hair just holding on...and not forcing me to move, and his breath went rapid as if he just run for miles and miles.
I smiled and looked at him...enjoying what I'm doing as I can see how what I'm doing is affecting him. Pero hindi din ako nagtagal sa ginagawa ko dahil sa isang iglap ay nagawa niya akong hilahin paangat sa kaniya.
I pouted and narrowed my eyes at him. "I was enjoying that."
"This is not just about me, angel." he said and kiss the corner of my lips. He rained tiny kisses all the way down to my neck. I bit my lip when I felt him lick a sensitive spot there.
His trail lead him to my stomach, and down to my waiting core, already in heat with desire...and ready with anticipation.
Kusang napakapit ang mga kamay ko sa bedsheet ng kama nang maramdaman ko ang kamay ni Gaige na malayang naglalakbay sa pinakasensitibong parte ng katawan ko. I gasp escaped my lips when I felt the warmth of his mouth replacing his hand. His tongue flicking inside me as if discovering and torturing me with its expedition.
Bumitaw ako sa pagkakayuom ng mga kamay ko sa bedsheet at dumapo iyon sa balikat ni Gaige. I pulled him towards me, trying to dislodge him from where he is but he didn't stop. A shrill scream burst out from me, my legs curling on his shoulder, as I was sent catapulting on the highest edge of paradise.
I didn't even have the chance to breathe when he was suddenly on top of me, his length pushing inside me in one swift movement. My lips parted as I succumb to pleasure once again.
It was as if he was molded exactly for me. Like we were sculpted together and was separated...but now we found each other. The half of our whole. Everything about him felt right. Everything he makes me feel feels right. Hindi ko magagawang isipin ang sarili ko na may ibang makakasama na hindi siya. Dahil siya lang ang naging tama sa buhay ko...at panghabang-buhay kong ipaparamdam sa kaniya na ganoon din ako sa kaniya.
I'm glad that he's here with me knowing that I already have him. Kahit ano pang mangyari bukas. Kahit ano pang mangyari sa mga susunod na panahong makakasama ko siya.
He's already mine...as I am with him.
And nothing can stop that. Kahit pa pilitin kami ng mundo na magkahiwalay...kahit na ano pa. Mananatiling kaniya lang ako.
Chianti Callahan-Hendrix.
His wife.
_____________________End of Chapter 34.