Törpülenmiş tırnakların dökülüyor sarhoş şehrin ağzına.
Çamur kokan, sırma saçlı ağaçların dökülen yapraklarından taç yaptım.
Kırdığın aynalara gülümsemeden edemiyorsun.
Başucunda plastik çiçekler açan kaktüs kız.
Kül sabahın asık suratlı, ipek yatağından açılan gözler.
Tek bakışına sığdırmak adına taşıyorum ya yüzümde koca evreni.
Okyanusun aktığı bataklıkların hakimi bir şeytanım.
Sözcüklerim ancak bu kadar etkileyebilirdi.
Çatılara yağan her zaman yağmur değildir. Öldürmeyen ama yeniden doğmana izin dahi vermeyen koca damlalar. Sevgi kan ve kırılan kemikler istemez.
Nefret kadar özel bir duygudur. Eziyetin bir parçası olduğun an cellat da asla gülmez sana.