Dedicated to Jhoanne. Loveyaaah! :* Anyways, thanks for waiting. xx
OMG GUYS DARATING NA PALA SIHAE BUKAS OMG OMG OMG TAPOS NASA TRINOMA THIS WEDNESDAY PA SILA! :"> HAHAHA SHARE LANG! XX KUNG CONFIRMED OHMYGOLLYWOW!
Malapit na pala ako magpaiyak...
----------------------
HANNAH'S POV
TAGAYTAY
FIRST DAY
"WELCOME TO TAGAYTAY!!!"
"Shut up! Ang ingay mo nakakainis ka!"
"Anong maingay? Ikaw kanina ka pang babae ka! Bakit ka pa kasi sumama dito ha?!"
"EXCUSE ME! Sumama ako dahil kay Hannah hindi dahil sayo!"
"Go home!"
"You go home first! Pabo!"
Napahawak na lang ako sa ulo ko. Grabe, ang aga-aga nag-aaway 'tong dalawang 'to. (_ _")
"Nathan, Dara. Tumigil na kayo please? Bahala kayo magagalit si Mother Nature sainyo. You're both ruining this peaceful place."
Binigyan ako ng weird looks ni Nathan at Dara. Bakit? Huh?
"Ya!" sigaw ko sa kanila. "Why are you both looking at me like that huh?!"
"Kaya bestfriend kita eh!" lumapit sakin si Dara and hugged me. "Lika na nga! Iwan na natin yang Nathan na yan."
"Hoy Dara! Narinig ko sinabi mo! Pasalamat ka babae ka kundi--"
"Kundi ano ha?! What are you going to do to me you bastard!"
"Aish! Umakyat na nga kayo Hannah at ibulsa mo na yang bestfriend mo! Baka kung anong magawa ko dyan!"
"Teka, anong room namin?" tanong ko.
"First door on the left. Ako na bahala sa luggages niyo, itataas ko na lang." sabi niya sabay takbo na papunta sa van.
Pagpasok namin sa beach house, napanganga ako sa ganda nito. It's homey.
Umakyat na kami sa taas. Lahat naman ng rooms nasa left side. Yung right side kasi parang railings na connected sa stairs. Parang foyer.
Pagpasok namin sa kwarto na naka-assign samin, reklamo agad ni Dara narinig ko.
"Hannah kasi! Dapat di na tayo sumama dito nakakainis!"
"Dara, calm down."
"Ehhhhhhhhh! He's so iritating!"
I rolled my eyes. Why do they have this verbal fights every second? It's kinda tiring actually. -_-
"That Nathan guy! Sayang siya! Gwapo pa naman sana siya--"
"Naggwapuhan ka sa kanya?" singit ko.
"No way! I mean, gwapo pa naman sana siya for... for a guy na hindi gwapo! Basta!"
Ehhhhhhhhh? Hindi ko siya gets. I decided to just let it pass. Baka lalo lang 'tong mailang.
Napahiga na lang ako sa bed. Actually isang bed lang 'to at tabi na lang kami ni Dara. Ang neat naman ng room dito.
Pero ewan ko ba, eventhough I feel safe here, para bang...
Para bang nabobother pa rin ako.
"Papunta na kaya sila kuya dito?" tanong ni Dara sabay tabi sakin.
Hindi ako sumagot. Hindi ko naman alam yung sagot eh.
Kaming tatlo ni Nathan at Dara ang sabay pumunta dito sa Tagaytay. Sabay-sabay daw yung Dark Knights mamaya 'pag pumunta na sila dito. Basically, 3 days and 2 nights kami dito. Sa 3rd night, yun na yung birthday party ni Nathan, after that, diretso uwi na lahat.
"Hannah, okay ka na ba?"
"Anong ibig mong sabihin?"
"Alam kong kela Grey nagstay si kuya since last week. One week siyang hindi umuwi sainyo. Ano bang nangyari?"
I sighed deeply. I don't wanna lie to her but I can't bear seeing her worried because of me.
"Wala, nag-away lang kami."
"Bakit?"
Tinignan ko siya. "Wag mo ng intindihin yun. Magkakaayos rin kami."
Sana...
Napapikit na lang ako bigla. Naalala ko na naman yung nangyari nun...
Kung paano niya ako binaboy.
Hannah, kalimutan mo na yun. Ganun siguro si Dylan. Wala naman siyang pakielam sayo diba?
Mag-asawa nga lang kayo sa papel.
It's hard to accept the fact that after Nathan's party, magdidivorce na kami.
Gusto niya eh. May magagawa ba ko?
Maybe it's for the best. Maybe...
Hannah, don't stress yourself.
"Matutulog ka Hannah?"
I opened my eyes and looked at her wearily. "Nah. Just thinking about something Dara. Why?"
"Gusto ko sanang mag-ikot ikot mag-isa. Okay lang ba na maiwan muna kita dito?"
"Sure. Ingat ka ah? Balik ka kaagad."
"Sasabihin ko na rin kay Nathan na iakyat na luggages natin. Ang tagal niya eh. Psh."
Natawa na lang ako sa reaksyon niya. Ang init talaga ng dugo nila sa isa't-isa.
Maya-maya, umalis na siya. Leaving me alone, weary.
Nakakainis! Hindi naman ako ganito dati eh! Eh bakit ba parang... parang nalulungkot ako?
Divorce? Kung yun ang gusto niya eh di sundin!
Hays!!!
*tok tok*
Si Nathan na siguro yun. Pinaakyat na siya ni Dara siguro. Di ko maimagine kung paano niya nagawa yun. Siguro nagsagutan na naman yung dalawang yun.
Tumayo na ako at patakbong pumunta sa pinto. I put on my smiling face bago ko binuksan ito.
"Buti naman Nathan nandito ka... na."
Nanlaki bigla ang mga mata ko sa taong nasa harapan ko ngayon.
Hindi si Nathan, kundi si Dylan.
Nakaiwas yung tingin niya sakin. Hindi ko alam kung anong magiging reaksyon ko...
It's been a week since I'd last seen him.
Bakit? Bakit naging ganito na siya? Bakit puro pasa ang mukha niya? Para bang nagpabugbog siya. Naiiyak ako just looking at his face.
"Dylan..." I sighed. "Anong nangyari sayo?"
Hindi siya nagsalita at dumiretso lang siya sa loob ng kwarto, dala-dala niya pala yung luggages namin.
Pagkatapos nun, dahan-dahan siyang naglakad papalapit sakin. Akala ko iapproach niya ako pero hindi...
Nilagpasan niya lang ako.
Hindi ko alam pero bigla na lang kumirot ang puso ko sa inasta niya.
"I am really nothing to you, huh?" bulong ko sa kanya.
Patuloy pa rin siya sa pagbaba ng hagdan. Wala nga talaga siyang pakielam sakin.
Ano ba yan, naluha pa ko. Bakit ba ako naiiyak?
Tumalikod na ko. Papasok na sana ako ng kwarto ko when someone embraced me.
"Hannah..."
Lalo akong nagbreakdown pagkasabi niya ng pangalan ko.
I find myself holding his hand, pulling him closer to embrace me.
"Dylan..."
"Hannah..." he sighed. "I'm sorry."
Pagkatapos niyang sabihin yun, binitawan na niya ako at bumaba kaagad sa hagdanan. Leaving me alone, crying because of what happened.
Ano na naman ba yun Dylan? Ang gulo mo... Pero bakit hindi ko magawang magalit sayo pagkatapos ng lahat ng kasalanan mo sakin?
Naguguluhan na ko... Naguguluhan na ko.
Why am I being depressed because of you Dylan?
----------------------------------
MAC'S POV
"Tarantado kasi kayo Jao! Muntik niyo ng saktan si Nana tapos sasabihin niyo ginawa niyo lang yun para takutin ang Dark Knights?! Kagaguhan! Dapat matagal niyo ng saking pinaalam yan! Hindi niyo ba alam na importante sakin si Nana ha?! Ano?! Gago! Wag na kayong magdahilan! Pasalamat kayo nasa America pa ko kundi may panibagong black-eye ka na naman!"
*toot toot*
Binabaan ko na siya ng telepono. Gago kasi, oo isa sa strategy namin yun. Yung manguha ng isang importanteng tao sa gang na makakalaban namin para maging 'bait'. Pero si Nana yun eh! Ayokong mapahamak yun! Mga tarantado kasi pinangungunahan ako! Bullsh1t!
Bigla na naman nag-ring ang cellphone ko. Aish! Si Jao na naman 'to panigurado.
Sinagot ko without looking at the caller id.
"ANO NA NAMAN BA PU--"
"Mac, this is your mom. Where are you?!"
Bigla na lang akong napatayo. Urgent yung tono ng boses ni mama.
Anong nangyari?
"Nasa bahay ma. Bakit?"
"Go to the hospital. Now."
"Bakit ma? Kailangan bang bantayan si Ann? May therapy na naman ba--"
Hindi si mama ang sumagot ngayon sa kabilang linya.
"Nakakaalala na ako, kuya Mac."
Si Ann.