I woke up early, well actually 'di naman talaga ako nakatulog ng maayos dahil sa nangyari kagabi.
I took my phone and looked at the time. It's already 5 in the morning at may pasok pa ako. Hello, I'm still a college student. Kaya I decided to take a bath and prepare myself for school na lang.
Matapos kong magbihis, bumaba na agad ako at dumiretso papuntang kusina para kumain ng light breakfast. Wala akong ganang kumain ng maayos ngayon.
Naabutan ko si Yaya Tisa na nagto-toast ng bread kaya lumapit na 'ko at nagpahanda na rin ng isang strawberry sandwich.
After kong kumain, napatingin ulit ako sa cellphone ko to check what time it is already. Quarter to six pa lang naman. Wow first time 'to ah. Ang aga kong papasok, pati si yaya nagulat nga eh. Nagpaalam na 'ko sa kanya at dumiretso na sa kotse ko.
When I arrived at the parking lot, may mga nakita na 'kong ilang sasakyan. Hmm, may mga studyante na rin pala.
Dire-diretso lang ang lakad ko papuntang classroom habang nakatingin sa gilid do'n sa may open field. Hindi ko namalayang may nabunggo na pala ako. I mean, nabunggo niya 'ko.
"I-I'm so--" I wasn't able to finish my apologies nang bigla siyang magsalita.
"Ano ba? Tatanga-tanga lang?"
Aba walang modo 'tong lalaking 'to ah.
"Pasensya na. Hindi ko sinasadya. I know it's my fault."
Tiningnan niya lang ako ng masama at nagpatuloy na sa paglalakad. Bwesit 'yon ah!
'Di man lang sinabi na 'No need miss, 'di naman ako nasaktan. Ikaw ayos ka lang ba?' Tangina mo!
Maya-maya lang, nakita kong may babaeng tumatakbo papalapit do'n sa lalaking nakabunggo ko kanina.
"Grey!" Oh. So his name's Grey. Bagay sa pagkatao niya.
Pero hindi naman siya pinakinggan ni Grey. Ni hindi man lang nilingon. Walang hiya talaga 'yong lalaking 'yon.
"Grey, wait! Bakit ka ba nakikipaghiwalay sa 'kin?!" she shouted.
Upon hearing those words, I felt somehow interested. Naintriga ako sa kanilang dalawa kaya I decided to stay for awhile muna para makinig. Sorry naman. Chismosa na kung chismosa pero nakaka-curious eh. I never thought he would have a girlfriend at kung may papatol ba sa kanya. Oops, tea spilled.
Well, gwapo naman siya pero aanhin mo naman ang itsura kung pangit din 'yong ugali 'di ba?!
I sat down in one of the benches beside me and took out my phone para hindi halatang nakiki-tsimis ako.
"Megan, ilang beses ko na bang sasabihin sa 'yo na walang tayo? My god you desperate women. Nakatikim lang kayo sa isang big catch na gaya ko, manghihingi pa kayo ng something more? Akala ko ba malinaw na sa inyo na, I don't settle for a long-lasting relationship. Just for fun lang."
"Pero G-Grey.." I heard that Megan girl said in the middle of her sobs. "I thought there's something special about us. Kasi we've been together for a while now."
Bigla namang natawa ng konti si Grey dahil sa sinabi ni Megan.
"Don't assume Megan. Hindi nga ikaw ang pinakamatagal kong naka-fling eh. Don't think na you're special to me kasi hindi. 'Wag ka ng sumunod."
And then he left her crying. Bakit ba gano'n sila!? Naalala ko na naman tuloy si Calvin!
Tumayo na 'ko at dumiretso na sa classroom namin. Hindi pa naman bukas ang room kaya nagpunta muna ako sa Open Field para magpalipas ng oras. For sure mamayang 7 pa darating si ma'am or 'di kaya 'yong Class President naming may hawak ng spare key.
As time pass by dumarami ng dumarami ang mga studyanteng naglalakad at tumatambay dito sa field. I looked at the surroundings clearly, ngayon lang kasi ako nag-pay attention sa school namin after 8 years ko ng pagpasok dito. Since High School, dito na kasi ako nagaaral sa University na 'to.
I was busy checking the place when something caught my attention. A girl walking towards the corridor while carrying a lot of books not so far from me. May biglang pumalibot sa kanya na pulang ilaw. Is this it? Napansin ko namang tumigil ang lahat, as in lahat maliban na lang sa akin at sa babaeng naglalakad.
What is this!?
'The time stops when you're going to shot someone'. I heard in my thoughts. Boses ni Cupid. So this is what he meant no'ng sinabi niyang he will still guide me.
I saw a bow and arrow suddenly appeared in front of me. The Arrow is made of glowing red strings at mukhang matibay naman ito.
I prepared the arrow and the bow and upon securing my target, ni-release ko na ang arrow at tumama ito directly at her. Mukhang hindi naman talaga tumama sa katawan niya, but enough to consider na tumama talaga. Hindi naman kasi literal na tatamaan ka talaga sa pana ni kupido.
Wait, siya lang ang tinamaan ko. Sino ang partner niya?
Naisipan kong sundan si Ate girl and I saw a Nerd-looking boy na madadaanan niya. The boy was sitting on the floor and he's reading a book. Is this him? Pero bakit parang wala namang umiilaw sa paligid niya at hindi tumigil ang oras?
'Hindi na kasi kailangan. Kapag gan'yang scenarios, it's obvious naman na may feelings na ang guy for her and now that you already shot the girl with the love arrow, let's just wait for the story to unfold. Kailangan nalang nilang mapansin ang isa't-isa para 'di masayang ang chance na 'to.'
Kung gano'n, kailangan nating gumawa ng paraan para magkita sila.
'No need. Now that you're already the acting cupid, you've done your part already. It's already Fate's turn.'
Fate? You mean, Tadhana?
'Yeah. She knows what she's doing.'
She? She's a girl?
'Bobo ka ba sa English? Of course! She is used when you're referring to a girl and He is used for boys.'
Tangeks. Alam ko. What I mean is, Babae si Tadhana? Wow I never thought.
I looked at the girl quietly as she walked towards the direction of the guy when she's about to pass by the guy who's sitting quietly while reading, bigla na lang nagsihulog ang mga libro niya at natamaan niya pa ang guy. The girl seemed like she's a funny and loud person while the guy is the complete opposite naman.
The girl kept saying her apologies while picking up her books at tinulungan naman siya ng guy na kunin ang mga ito. By the looks of it, mukhang ayos na naman sila dahil sabay na silang naglakad at mukhang nag-offer pa yata si guy na siya na ang magdala ng ibang bitbit nito.
'Mission Accomplished. Galing natin ah?'
Of course ako pa.
'Yabang. Chamba lang 'yon.'
Tse! Tumigil ka nga lang. Mag-focus ka na lang d'yan sa asawa mo.
Natahimik naman siya. Hindi na siya nagsalita pa ulit. Buti naman. Kesa naman asarin pa niya 'ko ng todo buong araw 'di ba?
Bumalik ako sa classroom namin at nakita kong bukas na ito. Ando'n na ang ilan sa mga classmates ko kaya naupo na rin ako. Shit kaklase ko nga pala 'yong Ex kong gago.
I remained silent the whole time. Ewan ko ba pero nakaka-feel ako ng awkwardness kahit hindi naman kami magkatabi o magkalapit. Minsan kasi, nakakaramdam ako na para bang tinititigan niya 'ko or what. Assuming na kung assuming eh sa 'yon 'yong nafi-feel ko eh. Ayaw ko namang tingnan siya at baka akalain niyang nagkakandarapa pa rin ako sa kaniya. Yuck. Natuto na 'ko no!
A few minutes later, nagsimula na ang klase. Hindi ko kaklase si Sav sa subject na 'to kaya wala akong karamay ngayon.
Sa kalagitnaan ng klase, bigla na lang bumukas ang pintuan ng room namin ng napakalakas at pumasok si Grey.
"Mr. Villaferde, you're late again."
Nakita kong ngumisi lang siya at imbes na mag-sorry kay ma'am ay dinaanan niya lang ito. Bastos talaga 'tong lalaking 'to.
Nakita kong naupo lang siya sa may bandang likuran at natulog. Kitams? Bastos na nga, tinulugan pa si ma'am. Ang nakakainis lang kasi 'di nila magawang i-kick out 'tong lalaking 'to kasi 'di naman maitatanggi ang angking galing nito sa sports. Siya kaya 'yong Pride ng University na 'to sa larangan ng basketball kaya they owe him big time talaga.
'Di ko na lang siya pinansin at nakinig na lang sa harap. Nag-take down notes lang ako throughout the discussion then the bell finally rang.