Kill me or love me 2

By Semi_1994

49.3K 2.6K 60

More

Kill me or love me2~40
Kill me or love me2~41
Kill me or love me2~42
Kill me or love me2~43
Kill me or love me2~ 44
Kill me or love me2~ 45
Kill me or love me2~ 46
Kill me or love me2~ 47
Kill me or love me2~ 48
Kill me or love me2~ 49
Kill me or love me2~ 50
Kill me or love me2~51
Kill me or love me2~ 52
Kill me or love me2~ 53
Kill me or love me2~ 54
Kill me or love me2~ 56
Kill me or love me2~ 57
Kill me or love me2~ 58
Kill me or love me2~ 59
Kill me or love me2~ 60
Kill me or love me2~ 61
Kill me or love me2~ 62
Kill me or love me2~ 63
Kill me or love me2~ 64
Kill me or love me2~ 65
Kill me or love me2~ 66
Kill me or love me2~ 67
Kill me or love me2~ 68
Kill me or love me2~ 69
Kill me or love me2~ 70
Kill me or love me2~ 71
Kill me or love me2~ 72
Kill me or love me2~ 73
Kill me or love me 2~ 74
Kill me or love me2~ 75
Kill me or love me2~ 76
Kill me or love me2~ 77
Kill me or love me2~ 78

Kill me or love me2~ 55

1.3K 69 0
By Semi_1994

Κεφάλαιο 25ο

Ο ήχος από το καυτό γάλα που έβραζε βούϊζε έντονα μέσα στα αφτιά του Harry ο οποίος έκοβε προσεκτικά τις φρέσκες κατακόκκινες ντομάτες. Οι βολβοί των πράσινων ματιών του κινήθηκαν γοργά πάνω στο πήλινο  βραστήρα  εντοπίζοντας το γάλα που έβραζε πιτσιλώντας μερικές πετσωμένες σταγόνες του στον πάγκο της κουζίνας. Άπλωσε το χέρι του προς την κατεύθυνση εκείνη πιάνοντας τον μαύρο βραστήρα από την καυτή του επιφάνεια και έριξε το καυτό υγρό μέσα σε μια κόκκινη κούπα. Έπιασε το ασημένιο κουτάλι του γλυκού ρίχνοντας  2 κουταλιές γλυκιά σοκολάτα. Βούτηξε το κουτάλι μέσα στο γάλα ανακατεύοντας προς την αριστερή κατεύθυνση της κούπας προσεκτικά, παρακολουθώντας το καυτό γάλα να παίρνει την σοκολατί του απόχρωση και τράβηξε  του γλυκιά ευωδιά με την αίσθηση της όσφρεσης. Βγάζοντας το ασημένιο κουτάλι μέσα από το σοκολατί υγρό κλείδωσε την κούπα ανάμεσα από τα χέρια του και έριξε μέσα στα στοματικά του τοιχώματα το ζεστό υγρό. Οι σφιγμένοι μυς του κορμιού του χαλάρωσαν μονομιάς και ένα ελαφρύ χαμόγελο στόλισε τα κόκκινα χείλη του. Αφήνοντας την κόκκινη κούπα τ στον άσπρο πάγκο κινήθηκε για άλλη μια φορά στην κουζίνα συνεχίζοντας το μαγείρεμα του. ΨΑΡΙΑ ΜΕ ΠΑΤΑΤΕΣ ένα από τα κλασσικότερα γεύματα της Βρετανικής κουζίνας. Ένα φιλέτο ψαριού που “πανάρεται” παρέα με μπίρα ή γάλα ή βούτυρο και τηγανίζεται σε πολύ υψηλή θερμοκρασία ώστε η κρούστα να είναι τραγανή και το φιλέτο ωραία ψημένο στο εσωτερικό. Σερβίρεται με τηγανητές πατάτες και σως Tartar. Οι ντομάτες θα έπαιρναν θέση στο άσπρο πιάτο με τον βαθύ πάτο παρέα με λίγο τριμμένο τυρί λίγο αλάτι, λάδι και ξύδι. Η ΤΕΛΕΙΑ ΣΑΛΑΤΑ.Ο κόσμος θα έλεγε πως ένα τόσο παχυντικό φαγητό δεν θα κολάκευε το τόσο καλλίγραμμο και γυμνασμένο σώμα σαν το δικό του αλλά μετά την κουραστική γυμναστική του απογεύματος ένας σωστός και υγιείς άνδρας του είδους του θα ήθελε να αναπληρώσει τις χαμένες θερμίδες. Αυτός ήταν άλλωστε και ο κανόνας για ένα υγιή σώμα να κρατήσει την φόρμα  και την δύναμη του. Οι δίαιτες και η εξαντλητική γυμναστική δίχως φαγητό για ύστερα, ήταν καθαρή αυτοκτονία. Το μεσαίου μεγέθους  από ξύλο καρυδιάς τραπέζι του υποδέχτηκε στην επιφάνεια του 2 λευκά πιάτα. Ο Harry τράβηξε την καρέκλα του και βολεύοντας το σώμα του πάνω της έπιασε το ασημένιο πιρούνι του καρφώνοντας τα δόντια του  στο κρέας του ψημένου λεμονάτου ψαριού με τις τηγανητές πατάτες. Η όρεξη του ήτανε μεγάλη και το στομάχι του χαιρόταν δεχούμενο το γευστικό γεύμα. Καθώς μασούσε την βραδινή τροφή του αλέθοντας τα κομμάτια της με το σάλιο του για καλύτερη πέψη, τα πράσινα μάτια του σκάναραν προσεκτικά την μεσαία την όμορφη κουζίνα του. Αυτό που το άρεσε ιδιαίτερα ήτανε ο πάγκος της κουζίνας του από τεχνογρανίτη και ακριβό μάρμαρο…. Ψηλά σκαμπό από λευκό ξύλο κρατούσαν συντροφιά σε αυτήν την όμορφη τοποθεσία απέναντι ακριβώς από το τραπέζι του. Τα σκούρα καφέ ντουλάπια  φιλοξενούσαν τα κρυστάλλινα ποτήρια και τα λευκά πιάτα με κόκκινες τουλίπες σκιτσαρισμένες μέσα στο εσωτερικό τους. Κάτω ακριβώς από τα ντουλάπια της κουζίνας ένας ασημί νεροχύτης με διαχωριστικό ίδιου χρώματος κάλυμμα κρατούσε τις αποστάσεις από το πλυντήριο πιάτων που βρισκόταν ακριβώς από δίπλα. Ανοιχτά γκρι πλακάκια με ασημένιους σταυρούς για ομορφιά συγκρατούσαν ένα αυστηρό αλλά ταυτόχρονα μοντέρνο στυλ στο πάτωμα του χώρου. Πάντως  ο πάγκος της κουζίνας μπορούσε άνετα να αντικαταστήσει το ξύλινο τραπέζι του αλλά βλέπετε ο ίδιος δεν είχε σκοπό να τρώει πάνω στον πάγκο παρά να τοποθετεί άλλα πράγματα πάνω του πιο χρήσιμα. Η ώρα ήτανε 8:00 το απόγευμα και οHarry πλέον στεκόταν μπροστά από το νεροχύτη πλένοντας τα πιάτα μετά το απογευματινό του γεύμα. Ένα σκούρο μπλε χαμηλοκάβαλο τζιν κρεμιόταν από την λεκάνη του σώματος του αποκαλύπτοντας το μαύρο Kalvin-Klein μποξεράκι του. Μια μπλε κοντομάνικη μπλούζα στόλιζε το πάνω μέρος του κορμιού του και οι καστανές μεταξένιες μπούκλες του έπεφταν ατημέλητα πάνω στο μέτωπο του. Το i-phone 5 του δόνησε ρυθμικά πάνω στον πάγκο της κουζίνας αποσπώντας έτσι την προσοχή του από το πλύσιμο πιάτων. Αμέσως έκλεισε την βρύση και πιάνοντας την μπεζ πετσέτα κουζίνας σκούπισε τα βρεγμένα χέρια του. Άπλωσε το χέρι του και έπιασε το τηλέφωνο του μέσα στην αριστερή του παλάμη και ξεκλειδώνοντας το πρόσεξε ότι στην οθόνη του εμφανίστηκε μια ειδοποίηση μηνύματος. Έσυρε το δάχτυλο του στην οθόνη ανοίγοντας το.

ΑΠΟ: Skye-à : Είναι αϊδία!

Ο Harry διάβασε το μήνυμα 2 φορές προσπαθώντας να καταλάβει την έννοια του μηνύματος. Αντί όμως να σπαζοκεφαλιάσει προσπαθώντας να λύσει το μυστήριο πήρε την απόφαση να της απαντήσει.

 Η -à : Πνίγηκες από το ίδιο σου το δηλητήριο?

Σ -à : Ποιο δηλητήριο, δεν σε καταλαβαίνω.

Η -à : Οι γυναίκες έχετε την τάση να μιλάτε πολύ εξαπολίωντας το δηλητήριο σας παντού… πάντα πίστευα πως αργά ή γρήγορα αυτό δρα εναντίων σας.

Σ -à : Δεν είσαι αστείος.

Η -à : Δεν προσπάθησα καν.

Σ -à : Ο κόσμος μπορεί να γίνει πολύ αϊδιαστικός μερικές φορές.

Η -à : Σε φίλησε άστεγος ο οποίος είχε να πλύνει τα δόντια του 2 μήνες?

Σ -à : Τώρα εσύ γίνεσαι αϊδιαστικός.

Η -à : Πολύ δράμα.

Σ -à : -.-‘

Η -à : Λοιπόν?

Σ -à : Τι?

Η -à : Θα προσποιηθώ πως με ενδιαφέρει οπότε σε ρωτάω ΛΟΙΠΟΝ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΕ ΑΙΔΙΑΣΕ?

Σ -à : Πάντα τόσο αγενής ήσουν?

Η -à : Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου.

Σ -à : Είδα μια ταινία με πολύ λεπτομερείς αναφορά στο σεξ.

Η -à : Περιγραφή?

Σ -à : Εικόνα.

Η -à : Αισθησιακή ταινία?

Σ -à : Ρομάντζο.

Η -à : Τι είδους ρομάντζο θα παρουσίαζε τόσο λεπτομερείς εικόνες του σεξ?

Σ -à : Βλέπεις έχω την ίδια απορία.

Η -à : Θέλω λεπτομερείς αναφορά.

Σ -à : Είσαι ανώμαλος?

Η -à : Δεν είμαι εγώ αυτός που βλέπει αισθησιακές ταινίες.

Σ -à : ΡΟΜΑΝΤΖΟ.

Η -à : Ότι πεις.

Σ -à :   >.

H -à : Που  βρίσκεσαι?

Σ -à : Στο καταφύγιο μου.

Η -à : Σε 30 εδώ.

Σ -à : Δεν μπορώ δεν έχω τελειώσει ακόμη την αναφορά μου.

Η -à : Κάνε ένα τσεκάπ στο μήνυμα μου.

Σ -à : Ναι και…?

Η -à : Βλέπεις πουθενά αυτό “ ? “

Σ -à : Όχι….

Η -à : Ωραία αυτό ΗΤΑΝΕ ΔΗΛΩΣΗ.

Σ -à : Είσαι αγενής και δεν πρόκειται να κάνω αυτό που μου ζητάς.

Η -à : Τώρα έχεις 28 λεπτά.

Σ -à : Δεν έρχομαι.

Η -à : 27.

 Λαμβάνοντας το τελευταίο του μήνυμα έμεινε να κοιτάζει την οθόνη του κινητού της τηλεφώνου για λίγα λεπτά αποσβολωμένη. Αυτός ο άνθρωπος ήτανε πολύ απαιτητικός και πάντα έπαιρνε αυτό που ήθελε. Οι απαντήσεις του ήτανε κοφτές με ιδιαίτερη σαφήνεια πράγμα που σήμαινε πως ήταν σχετικά δύσκολο να μην υποκύψεις στα ΘΕΛΩ ΤΟΥ. Η Skyeξεφύσησε αδιάφορα παίζοντας με μια τούφα από τα μαλλιά της μα για την ακρίβεια ήθελε πολύ να πάει αλλά  ο εγωισμός της δεν της το επέτρεπε. Τελικά αυτός ο κανόνας ίσχυε…. Αν η κοπέλα βάλει μια αρχή στην σεξουαλική της ζωή μετά της είναι σχετικά δύσκολο να κλείσει τα τα μάτια σε αυτά που απαιτούν οι ορμόνες της. Φυσικά όμως και δεν θα του δινόταν ξανά.... δεν υπήρχε περίπτωση να το ξανά κάνει. Την επόμενη φορά που θα δινόταν σε κάποιον θα το έκανε με το αγόρι που θα την αγαπούσε. Οι σκέψεις αυτές έκαναν την Skye να δακρύσει σκύβοντας το κεφάλι της από την ντροπή και την θλίψη που αισθανόταν για τον ίδιο της τον εαυτό. Πως μπόρεσε να αφήσει την πρώτη της φορά στα χέρια ενός που δεν την ήθελε παρά μόνο για αυτό ή μάλλον κάποιον που προσποιούταν πως ήταν ΦΙΛΟΣ της.Μα το χειρότερο δεν ήταν αυτό. Το χειρότερο ήταν το ότι ακόμα και μετά από όλα αυτά αυτή συνέχισε να του μιλάει και να κάνει παρέα μαζί του.  Μάλιστα είχε κλείσει και στοίχημα για να τον εντυπωσιάσει.Τι ήταν όλο αυτό? Ένα απλό παιχνίδι που δεν θα την οδηγούσε πουθενά? Και γιατί ΑΥΤΗ έμπλεξε σε τέτοιου είδους παιχνίδια? Μέσα σε 2 μονάχα μήνες είχε χάσει πάση ιδέα για τον εαυτό της. Ένιωθε σαν μια ξένη να είχε εγκατασταθεί μέσα στο  σώμα της διώχνοντας τον παλιό εαυτό της. Το καλό με όλη αυτήν την υπόθεση ήταν πως για πρώτη φορά στην ζωή της ο καθηγητής Brown επαινούσε τόσο τα νέα της δημιουργήματα. Η έμπνευση είχε φωλιάσει μέσα στο μυαλό και την φαντασία τηςSkye βοηθώντας την να χαρίζει ΨΥΧΗ μέσα στα αριστουργήματα της. Κάτι όμως της έλειπε ακόμα… κάτι που θα την ανέβαζε στα ύψη. Μέχρι το τέλος του ερχόμενου Οκτώβρη όλοι οι μαθητές της σχολής της έπρεπε να παρουσιάσουν κάτι δικό τους, κάτι που θα έφτιαχναν με όλη τους την καρδιά, κάτι που θα μιλούσε στον κόσμο, κάτι που θα κέρδισε την εντύπωση του κόσμου κάτι που θα μιλούσε για την δική τους προσωπικότητα. Έτσι η Skye έπρεπε να δημιουργήσει, να ζωγραφίσει την ψυχή και την καρδιά της. Πως όμως μπορούσε να το κάνει όταν όλα μέσα της ήταν βαμμένα στο απόλυτο μαύρο? Η ίδια ποτέ δεν είχε κάτι ή κάποιον για τον οποίο θα μπορούσε να ζήσει, κάποιον που θα της πρόσφερε τον κόσμο ολόκληρο, κάποιον που θα έβαφε όλο της τον κόσμο με χρωματιστές πινελιές αγάπης, κάποιον που θα έβαζε φωτιά στην ψυχή και την καρδιά της. Μα περίμενε…. Γιατί έλεγε ΚΑΠΟΙΟΝ και όχι ΚΑΤΙ? Γιατί έπρεπε απαραίτητα να είναι άνθρωπος αυτός που θα την βοηθούσε να ΖΗΣΕΙ να φτιάξει ΕΜΠΝΕΥΣΗ? Μπορούσε πολύ άνετα να είναι και κάποιο πράγμα έτσι? Έτσι? ΟΧΙ! Δεν ήταν πράγμα…. Η καρδιά της Skye επιζητούσε αυτόν τον κάποιον που θα τα άλλαζε όλα. Ο ήχος της ειδοποίησης από το κινητό τηλέφωνο της διέκοψε την Skye από τις περίπλοκες και αγχώδης σκέψεις της. Έπιασε το μαύρο κινητό της στα χέρια  της και ξεκλειδώνοντας το έριξε μια ματιά στην κεντρική οθόνη τσεκάροντας το νέο εισερχόμενο μήνυμα.

Η -à : 20.

H Skye πέταξε το κινητό δίπλα της αφήνοντας ταυτόχρονα το λεπτό σώμα της να πέσει στο μαλακό κρεβάτι της. Ξαφνικά θυμήθηκε. Είχε μέρες να τηλεφωνήσει στην μητέρα της και ήξερε πολύ καλά τι θα ακολουθούσε αν δεν έδινε λεπτομερή αναφορά για το τι έκανε τόσες μέρες δίχως να τηλεφωνήσει .Πιάνοντας το κινητό τηλέφωνο  στα χέρια της πληκτρολόγησε τον αριθμό της πολύ αγαπημένης μητέρας της. Ο χαρακτηριστικός ήχος κλήσεις αντηχούσε στα τύμπανα των αφτιών της μεγαλώνοντας την αναμονή όταν ξαφνικά η  ανήσυχη φωνή της μητέρας της χτύπησε σαν κεραυνός τον εγκέφαλο της.

« Skye εσύ είσαι? Χριστέ μου γιατί δεν μας κάλεσες τόσες μέρες, με τον πατέρα σου είχαμε πεθάνει από την αγωνία, πες μου είσαι καλά, που είσαι απάντησε μου σε παρακαλώ»

«Μαμά, μαμά ηρέμησε σε παρακαλώ είμαι καλά, συγχώρα με που δεν σου τηλεφώνησα 2 μέρες απλά ξέρεις,  είχα πολλές εργασίες που βάρεναν την πλάτη μου και ξεχάστηκα.»

«Ξεχάστηκες? Και τις προηγούμενες φορές είχες πολλές εργασίες αλλά πάντα έβρισκες χρόνο για ένα τηλέφωνο, πες μου τι συμβαίνει? Παίρνεις ναρκωτικά? Βρήκες φίλο? Πες μου σε παρακαλώ την αλήθεια»

Κλαψούρισε αναστατωμένα η μητέρα της.

Η Skye βέβαια είχε συνηθίσει τις υπερβολές της μητέρας της οπότε δεν της ήταν ιδιαίτερα δύσκολο να την καλμάρει.

«Όχι μαμά δεν παίρνω ναρκωτικά, δεν έχω φίλο δεν έγινε τίποτα απλά είναι η περίοδος τον τελικών εξετάσεων και πρέπει να αφοσιωθώ στις εργασίες μου.»

«Είσαι σίγουρη γλυκιά μου? Μήπως θέλεις να μου πεις κάτι?»

«Ναι μαμά είμαι σίγουρη  κοίταξε επειδή τώρα έχω μια δουλειά και πρέπει να κλείσω θα σε καλέσω αύριο εντάξει?»

«Όχι, όχι τι δουλειά? Τι συμβαίνει? Skye σου μιλάω…»

«Χάνετε το σήμα μαμά δεν σε ακούω…»  Φώναξε η Skye κλείνοντας το τηλέφωνο άμεσα πριν προλάβει η υστερική μητέρα της να την βομβαρδίσει με άλλες ανούσιες και τρελές ερωτήσεις. Έστρεψε το βλέμμα της στο ρολόι τοίχου βλέποντας του μαύρους δείκτες να δείχνουν 8: 19. Δεν είχε πολύ ώρα στην διάθεση της. Σηκώθηκε απότομα από το κρεβάτι της και πιάνοντας τα μαύρα σνίκερς της βάλθηκε να τα φορέσει δένοντας γοργά τα λευκά κορδόνια τους. Δεν χρειάστηκε να φορέσει άλλα ρούχα μιας και δεν είχε αλλάξει τα πρωϊνά της. Φορούσε ένα μαύρο τζιν σωλήνα και μια μακρυμάνικη λεπτή μπλούζα με μαύρη δαντέλα να στολίζει το μπούστο. Η Skye δεν είχε μεγάλο στήθος για την ακρίβεια είχε μικρό αλλά στητός στήθος πράγμα που δεν την έκανε να ανησυχεί ιδιαίτερα μιας και έτσι μπορούσε να φοράει ότι μπλούζα τέτοιου είδους ήθελε δίχως να φαίνεται προκλητική. Έπιασε την μαύρη πλαστική βούρτσα της και χτένισε πρόχειρα τα μαύρα μακριά μαλλιά της φέρνοντας τα σε μια ευθεία. Έπειτα έπιασε στα χέρια της τα ασημένια κλειδιά και το κινητό της και όρμησε έξω από το δωμάτιο κοπανώντας την πόρτα πίσω της με θόρυβο. Κατέβηκε με γοργά βήματα τα σκαλιά γλιστρώντας με την σόλα των παπουτσιών της στο ξύλινο καλό γυαλισμένο πάτωμα και φτάνοντας στην πόρτα εξόδου εξαφανίστηκε από το σπίτι σαν ομίχλη. Κατεβαίνοντας χοροπηδηχτά τα εξωτερικά από λευκό ξύλο σκαλιά του σπιτιού της έτρεξε προς το ποδήλατο της. Στάθηκε από πάνω του ξεκλειδώνοντας τον κωδικό του την ώρα που μια σκιά έκανε την αντανάκλαση του στον γκρι τοίχο από μπροστά της. Η Skyeσήκωσε το κεφάλι της εντοπίζοντας με το βλέμμα της την σκιά και αμέσως γύρισε το κορμί της προς τα πίσω για να δει ποιος ήταν .

«Τι κάνεις εσύ εδώ?» Ψιθύρισε μέσα από τα δόντια της η Skye σαν θυμωμένη μέλισσα.

«Περνούσα τυχαία από την γειτονιά σου για να πάω στο κομμωτήριο και λέω δεν επισκέπτωμαι την φιλενάδα μου την Skye?

Απάντησε όλο ειρωνεία η Grace που στεκόταν όρθια μπροστά της φορώντας μια απαλά ροζ βαβακερή μπλούζα με ανοιχτό μπούστο και ένα στενό άσπρο τζιν σωλήνα. Τα ξανθά με ροζ τούφες μαλλιά της ήταν δεμένα σε αλογοουρά και τα γκρι μάτια της τα στόλιζε μια έντονη δόση ακριβής μάσκαρας για πιο ξύπνιο βλέμμα. Ένα ξινό άρωμα βάραινε τα ρουθούνια τηςSkye, ένα άρωμα που προερχόταν από την Grace. Η Grace φορούσε πάντα ξινά αρώματα μιας και αυτά ήταν που ταίριαζαν απόλυτα στο τύπο του δέρματος της. Η Skye από την άλλη φορούσε γλυκά αρώματα τονίζοντας την ισχύ τους μονάχα πάνω στο δικό της δέρμα. Να και που μονάχα ένα άρωμα μπορεί να μιλήσει για την προσωπικότητα σου.

« Δεν έχω χρόνο για να μαλώσω μαζί σου Grace.»

Δήλωσε αποφασιστικά η Skye τραβώντας το ποδήλατο της από τον τοίχο που ήταν ακουμπισμένος και προσπέρασε από τον ώμο της Grace που χαμογέλασε ειρωνικά ακολουθώντας με αργά βήματα την Skye.

«Ήθελα απλά να μάθω.. Το σεξ μαζί του σε έκανε τόσο αγριόγατα?»

Η Skye σταμάτησε απότομα από το σύρσιμο του ποδηλάτου της μένοντας ακίνητη στην θέση της. Το χαμόγελο της Grace αγκάλιασε ολοκληρωτικά τα βαμμένα σε ροζ απόχρωση χείλη της.

«Λοιπόν… ?»

«Δεν έχω κάνει σεξ μαζί του.»

«Ναι…. Κάτι όμως δεν με πείθει στα λόγια σου»

«Δεν έχεις αποδείξεις για τίποτα από αυτά που λες.»

«Δεν τις χρειάζομαι το φωτεινό βλέμμα σου και οι άγριες πράξεις βίας σου μιλάνε από μόνες τους Skye.»

Η Skye παράτησε απότομα το ποδήλατο της αφήνοντας το να πέσει με θόρυβο στο έδαφος και  γύρισε το σώμα της προς την Grace  πλησιάζοντας την με την απειλητική μορφή της, κλείδωσε τα δάχτυλα της γύρω από μπράτσο της Grace η οποία στρίγλιξε από τον πόνο.

«Σταμάτα να με ενοχλείς,σταμάτα το! Είσαι μια κακομαθημένη μικρή που μια ζωή έπαιρνε πάντα αυτό που ήθελε πληγώνοντας τους διπλανούς της διχως να νοιάζεται ποτέ για κανέναν. Πως μπορείς να είσαι τόσο άκαρδη? Δεν έχεις ίχνος συνείδησης μέσα σου? Τι διάολο Grace τι σου έχω κάνει πια?» Φώναξε μέσα από τα νεύρα της η Skye βουρκώνοντας επικίνδυνα. Η Grace την κοίταξε οργισμένα μέσα από τους γκρι φακούς των ματιών της  και σφίγγοντας τα χείλη της ξέσπασε.

«Σε μισώ Skye. Μισώ εσένα και όλους όσους προσπαθείτε να το παίξετε τόσο τέλειοι.  Η τέλεια κόρη, ή τέλεια μαθήτρια, η τέλεια Skye Anderson.»

Αποκρίθηκε η οργισμένη Grace μέσα από τα αναφιλυτά των δακρύων της. Η Skye είχε σοκαριστεi, τα μάτια της είχαν ανοίξει διάπλατα και τα χείλη της μισάνοιξαν από την έκπληξη.

«Tέλεια? Αυτό πιστεύεις για εμένα Grace? Πως είμαι τέλεια? Έχεις ιδέα το πώς νιώθω όλα αυτά τα χρόνια? Χριστέ μου Grace έχεις κάνει την ζωή μου μια σκέτη κόλαση από τότε που μετακόμισα εδώ. Νομίζεις πως είναι εύκολο να είσαι πάντα κρυμμένος στην σκιά των αλλονών? Νομίζεις πως είναι εύκολο να προσπαθείς μια ζωή να είσαι σωστή όταν όλα τα υπόλοιπα γύρω σου είναι ένα τεράστιο λάθος? ΟΧΙ! Φυσικά και δεν το ξέρεις. Τι ξέρει ηGrace Lorens για τα ανθρώπινα δράματα όταν ολόκληρη η ύπαρξη της περιτριγυρίζετε από τον εαυτό της και μόνο. Δεν θέλω να με ξαναπλησιάσεις, Grace και πίστεψε με αυτή την φορά το εννοώ.»

Ψιθύρισε απειλητικά η Skye σπρώχνοντας απότομα την Grace από πάνω της με αποτέλεσμα η ξανθιά κοπέλα να παραπατήσει ζαλισμένη. Η Skye γύρισε πλάτη και πιάνοντας με τα χέρια της το ποδήλατο της το έσυρε ως την άκρη της αυλής.Έπειτα ρυθμίζοντας την ισορροπία της ανέβηκε στο μαύρο ποδήλατο της και καβαλόντας το με ρυθμό γρήγορο εξαφανίστηκε από τον οπτικό ορίζοντα της θυμωμένης Grace που δεν μπορούσε να σταματήσει να κλαίει.  Ο απαλός αέρας του νότου στέγνωσε τα κυλούμενα δάκρυα από τα μάτια της Skye την ώρα που οδηγούσε. Το μυαλό της δεν μπορούσε να σταματήσει να σκέφτεται την Grace.Την θεωρούσε αλήθεια τόσο τέλεια?Δηλαδή την ζήλευε?Η Grace Lorens ζήλευε την Skye Anderson?Αυτό και αν ήταν ΝΕΟ. Λίγο πριν φτάσει στο σπίτι του η Skye έπρεπε να ηρεμήσει την ψυχική της αναστάτωση που προκλήθηκε από πριν. Έτσι παίρνοντας μια βαθιά ανάσα δυνάμωσε την ισχύ του ποδηλάτου της τσαλακώνοντας με τις λαστιχένιες ρόδες της τα πράσινα φύλλα που είχαν προλάβει να πέσουν από τα ψηλά δέντρα. Το λευκό σπιτάκι με την ανοιχτή αυλή είχε αρχίσει να κάνει την εμφάνιση του στα μάτια της Skye. Φτάνοντας λοιπόν μέσα στην αυλή άφησε το ποδήλατο της στην μέση του δρόμου και έτρεξε με γοργούς βηματισμούς προς την  πόρτα ή οποία προς έκπληξη της ήτανε μισάνοιχτη. Στάθηκε μπροστά από την πόρτα και σπρώχνοντας την απαλά με το χέρι  πέρασε μέσα στο ζεστό και φιλόξενο χώρο. Η τηλεόραση ήταν ανοιχτή μα ο Harry δεν φαινόταν πουθενά.

«Harry? Είναι κανείς εδώ?» Φώναξε η Skye προχωρώντας αργά μέσα στο δωμάτιο. Ξαφνικά η πόρτα πίσω την έκλεισε με κρότο πράγμα που την ανάγκασε να γυρίσει το κεφάλι της τρομαγμένη προς τα πίσω. Είδε τον Harry να στέκετε όρθιος ακουμπώντας το μισόγυμνο σώμα του πάνω στην πόρτα να την κοιτάζει μέσα από την καστανή κουρτίνα της μπούκλας του. Τα πράσινα μάτια του ήταν σκοτεινά και τα χείλη του ελαφρώς σφιγμένα. Οι μυς του κορμιού του ήταν ιδιαίτερα τεντωμένοι και όλη η στάση του φανέρωνε άμυνα. Η Skye έμεινε να τον κοιτάζει τρομαγμένη μέσα από τα καστανά μάτια της σταυρώνοντας τα δάχτυλα της από την αγωνία. Πεταλούδες είχαν φωλιάσει μέσα στο στομάχι της γαργαλώντας με τα πολύχρωμα φτερά τους τα εσωτερικά της τοιχώματα.

«Αμμμ, γεια…»

Ψιθύρισε συνοφρυωμένα η κοπέλα.

«Λοιπόν….»

« Τι?»

« Ακούω…»

«Ααααα για την ταινία δεν λες?»

«Αχα…»

«Εμμ… να ήτανε για ένα ζευγάρι που…»

«Τις λεπτομέρειες σου ζήτησα όχι το story.» Αποκρίθηκε με ήρεμο τόνο ο Harry δίχως να απομακρυνθεί από την πόρτα.

« Δεν είμαι πολύ καλή στην περιγραφή»

«Δεν προσπάθησες καν.»  Απάντησε ο Harry με την βραχνή και βαριά φωνή του αποφεύγοντας να την κοιτάξει στα μάτια.

 Είχε απλά σκυμμένο το κεφάλι του και χάϊδευε με το βλέμμα του το ξύλινο πάτωμα.

«Εεεε….είδα πως άγγιζαν ο ένας τον άλλον, πως αντάλλαζαν τα υγρά των χειλιών τους,  τα χέρια τους άγγιζαν με τρόπο άγριο και απαιτητικό τα εσωτερικά όργανα τους και…»

«Skye..» Ψιθύρισε ο Harry ξεροκαταπίνοντας.

«Τι?»

«Πολλές πληροφορίες…»

« Μα νόμιζα πως ήθελες να τα μάθεις όλα με  κάθε λεπτομέρια.»

«Ναι μα τώρα νιώθω βρόμικος.»

«Οοο, συγχώρα με.» Αποκρίθηκε ντροπαλά η Skye κρύβοντας το πρόσωπο της ανάμεσα από την μαύρη κουρτίνα των μαλλιών της όταν ο Harry απομάκρυνε το κορμί του από την πόρτα πλησιάζοντας την τόσο κοντά που τα σώματα τους πλέον είχαν έρθει σε απόσταση μερικών εκατοστών.  Άπλωσε το χέρι του και λυγίζοντας τα δάχτυλα του προς το εσωτερικό της παλάμης του χάϊδεψε το κατακόκκινο μάγουλο της κοπέλας.

«Ίσως όμως μπορούσαμε να δουλέψουμε πάνω σε αυτές τις λεπτομέρειες.» Αποκρίθηκε ακόμα πιο ψιθυριστά ο Harry κάνοντας την φωνή του ακόμα πιο βραχνή και ζεστή. Το άγγιγμα του μπιμπίκιασε το δέρμα της αναγκάζοντας την τρίχα της να σηκωθεί όρθια από την ανατριχίλα που της προκαλούσε.

« Τι-τι εννοείς?»

«Οο νομίζω ξέρεις πολύ καλά τι εννοώ.» Απάντησε ο Harry παραμερόντας τις μακριές τούφες της από το πρόσωπο της. Τα δάχτυλα του ακούμπησαν στον λαιμό της ξίνοντας με την επιφάνεια των νυχιών του το απαλό δέρμα της. Το άγγιγμα του συνέχισε να γίνετε ολοένα και πιο προκλητικό μιας και τα δάχτυλα του κατέβηκαν στους ώμους της κοπέλας τραβώντας αργά και σταθερά τις τιράντες της μπλούζας της προς τα κάτω. Η ανάσα του ήτανε κοφτή και η καρδιά του χτυπούσε σε γρήγορους μα σταθερούς ρυθμούς. Η Skyeένιωσε την θερμοκρασία του σώματος της να ανεβαίνει επικίνδυνα και αν δεν τον σταματούσε τώρα αυτό που θα γινόταν θα το μετάνιωνε σίγουρα αργότερα.

«Δεν έπρεπε να έρθω.» Αποκρίθηκε η Skye σπρώχνοντας τον Harry με τα γυμνά της χέρια και προχώρησε προς την έξοδο. Η ίδια την στιγμή που μισάνοιξε την πόρτα έμεινε κοκαλωμένη στην αντίσταση που έφερε  κλείνοντας με κρότο μπροστά από το σοκαρισμένο πρόσωπο της. Ήταν ο Harry!  Λίγο πριν προλάβει η κοπέλα να βγει έκλεισε με  δύναμη την πόρτα παγιδεύοντας την μέσα στην αγκαλιά του. Η Skye κόλλησε το κορμί της στην ξύλινη πόρτα τρομοκρατημένη όταν ένιωσε τι κορμί του Harry να κολλάει ολοκληρωτικά πάνω της. Ο ίδιος ακούμπησε τα χέρια  του πάνω στην μέση της και λυγίζοντας ελαφρώς τα γόνατα του έπιασε τα οπίσθια της κοπέλας με πάθος. Η Skye τράβηξε μονομιάς τα χέρια του από το σημείο εκείνο. Τα νεύρα της ήτανε τεντωμένα σε ένα λεπτό σκοινί και σίγουρα βρισκόταν απλά έξω από τα όρια της. Η Skye προσγείωσε με δύναμη την παλάμη της στο πρόσωπο του Harry ο οποίος ένιωσε ένα ελαφρύ οξύ πόνο στο αριστερό του μάγουλο.

«Μην τολμήσεις να με ξανά αγγίξεις.» Φώναξε θυμωμένη η Skye από την θέση άμυνας στην οποία βρισκόταν.Ο Harry από την άλλη είχε παγώσει στην θέση του τρίβοντας με μανία το πονεμένο μήλο του προσώπου του. Η κοπέλα παρόλο τον ήρεμο χαρακτήρα της είχε δυνατό χέρι και έναν εσωτερικό δαίμονα να την καθοδηγεί όταν η θερμοκρασία του εγκεφάλου της άναβε. Ο ίδιος αντί να θυμώσει ξέσπασε σε τρανταχτά γέλια παραμερώντας με τα μακριά του δάχτυλα τις καστανές του μπούκλες. Η Skye είχε μείνει αποσβολωμένη στην θέση της κοιτάζοντας τον χαμένη.Δεν είχε ιδέα γιατί γελούσε τόσο κοροϊδευτικά για το άτομο της πράγμα που την εκνεύριζε ακόμα περισσότερο.

«Γιατί γελάς ανίδεε?»

«Το γατάκι μεταμορφώνεται σε τίγρη?» Απάντησε όλο ειρωνεία ο Harry.

« Πως τολμάς να μου φέρεσαι έτσι? Ποιος νομίζεις πως είσαι? Θα σε…» Λίγο πριν ολοκληρώσει την φράση της την έσπρωξε  προς την πόρτα και κολλώντας το λεπτό κορμί της στην επιφάνεια της , σφράγισε τα διψασμένα χείλη του πάνω στα δικά της. Μάταια ηSkye προσπαθούσε να αντισταθεί χτυπώντας τον με δύναμη στο στήθος. Ο Harry φυλάκισε τους καρπούς των χεριών της στις στα χέρια του ανεβάζοντας τα πάνω από το κεφάλι της ενώ η Skye ένιωσε στο σημείο V της κάτι σκληρό να την ακουμπάει πράγμα που την έκανε να αιδιάσει και μόνο στην σκέψη του τι μπορεί να ήταν.

«Άφησε με θα φωνάξω… ΑΣΕ ΜΕ»

«Φώναξε όσο θες…» μούγκρισε ξέπνοα ο Harry κατεβάζοντας μονομιάς το χέρι της στο σημείο του αναγκάζοντας την να του πιάσει το πέος του έξω από το τζιν. Η Skye ούρλιαξε τρομοκρατημένη ένα νέο φιλί του όμως έσβησε την λεπτή φωνή της. Η γλώσσα του άγγιξε την δική της και τα γλυκά υγρά τους αναμιγνύονταν στους δικούς του ρυθμούς. Παρόλη την άγρια συμπεριφορά του κουράστηκε να του αντιστέκεται. Το  χέρι της χάίδευε πλέον τον κάβαλο του έξω από το στενό τζιν του και το άλλο  άγγιξε με πόθο το γυμνό του στήθος. ΟHarry  ακούμπησε τα διψασμένα χείλη του στον λαιμό της κοπέλας δαγκώνοντας απαλά το δέρμα της και πιπιλόντας κάθε λεπτομέρεια του αφήνοντας της μωβ σημάδια. Η Skye ήταν σε σημείο που απλά δεν καταλάβαινε τι συνέβαινε γύρω της όταν τα μακριά δάχτυλα της ξεκίνησαν να ξεκουμπώνουν το φερμουάρ του τζιν του. Ξαφνικά όμως τα χέρια του την σταμάτησαν απότομα.

«Τι…τι συμβαίνει?»

«Φύγε!» Αποκρίθηκε με φωνή σβησμένη από σύγχηση.

«Τι? Μα εσύ…»

«Φύγε Skye, φύγε!»  Ούρλιαξε εκνευρισμένος ο Harry ξεκολλώντας το κορμί του από πάνω της. Οι μπούκλες του έσβηναν απαλά τα πονεμένα χαρακτηριστικά του προσώπου του πράγμα που δεν άφηνε την Skye να δει καθαρά το πρόσωπο του. Η κοπέλα τον πλησίασε ανήσυχη αναγκάζοντας τον να κάνει 2 βήματα πίσω.

«Harry…»

«Που να σε πάρει ο διάολος Skye εξαφανίσου.» Ούρλιαξε όλος οργή ο Harry εμφανίζοντας για πρώτη φορά το κατακόκκινο πρόσωπο με τα δακρυσμένα πράσινα μάτια του. Η Ske είχε κοκαλώσει από την δυσάρεστη αυτή έκπληξη. ΜΑ ΓΙΑΤΙ ΕΚΛΑΙΓΕ? ΤΙ ΔΙΑΟΛΟ ΕΙΧΕ ΠΑΘΕΙ? ΛΙΓΗ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ ΠΡΙΝ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΟΥΝ ΤΟΣΟ ΑΓΡΙΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΞΑΦΝΙΚΑ Η ΑΓΡΙΑ ΔΙΑΘΕΣΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΘΗΚΕ ΑΠΟ ΠΙΚΡΑ ΔΑΚΡΥΑ ΚΑΙ ΟΡΓΗ?

«Μα…. Γιατί?»

«Skye… σε παρακαλώ απλά φύγε.» Ψιθύρισε ο Harry μέσα από τα αναφιλητά των πικρών δακρύων του. Η Skye δεν μπορούσε να μην τον υπακούσει και δίχως να χάσει άλλο χρόνο άνοιξε την πόρτα και έφυγε τρέχοντας μέσα στην νύχτα αρπάζοντας το ποδήλατο της. ΟHarry κοπάνησε την πόρτα πίσω του και σχεδόν μην μπορώντας να συγκρατήσει το κορμί και τα δάκρυα του έπεσε βαρύς δίπλα στην πόρτα μαζεύοντας τα γόνατα του. Ξέσπασε σε σιωπηλό κλάμα πόνου. Μέσα του η οργή φούντωνε ολοένα και περισσότερo, η καρδιά του χτυπούσε σε φουρτουνιασμένους ρυθμούς και οι πνεύμονες του πνίγονταν.

«Δεν μπορώ…. Δεν μπορώ να το κάνω άλλο αυτό!Συγχώρα με αλλά δεν μπορώ!»

Ούρλιαξε  χτυπώντας με δύναμη την γροθιά του στο ξύλινο πάτωμα. Τα υγρά από την τρεχούμενη μύτη του έτρεξαν ελαφρώς προς τα κάτω όταν ο ίδιος άπλωσε τον δείκτη του για να τα σκουπίσει. Ήταν τόσο θυμωμένος με τον εαυτό του που ήταν αναγκασμένος να φέρεται στην Skye έτσι όπως ποτέ δεν είχε φερθεί σε κανέναν.Ούτε και η πολυαγαπημένη του Emily δεν ήταν τόσο μεγάλο κορόϊδο στην ιστορία τους. Τουλάχιστον η Emily ήταν γνώστης των παιχνιδιών του. H Skye από την άλλη δεν είχε την παραμικρή ιδέα ούτε για το παρελθόν του ούτε πως την χρησιμοποιούσε και μάλιστα η συμπεριφορά του δεν άνηκε καθόλου στην δική του άχρωμη προσωπικότητα.Από πότε αυτός ήθελε να στριμώχνει νεαρές κοπέλες αναγκάζοντας τις να τον αγγίζουν.Όλη αυτή η συμπεριφορά του αϊδίασε τον ίδιο του τον εαυτό.Όχι! Δεν έπρεπε να γίνει έτσι!Δεν έπρεπε να προχωρήσει.Η Skye άξιζε άλλη αντιμετώπιση βλέπεις δεν πίστευε πως ήταν τόσο ανθεκτική όσο η Emily..

Η Skye ήταν μια μικρή πεταλούδα με εύθραυστα φτερά που αν τα πίεζες λιγάκι περισσότερο απλά θα έσπαγαν και ο Harry δεν το ήθελε καθόλου αυτό.

Δεν μπορούσε να πληγώσει άλλη μια κοπέα δεν ήταν ικανός να  το ξανακάνει, φτάνει πια. Η μια φορά του έγινε μάθημα και τώρα έπρεπε να μάθει όχι πώς να αγαπάει αλλά με ποιον τρόπο μπορούσε να το εκφράσει καλύτερα..

Ένα μάθημα στο οποίο δεν είχε ικανό τον εαυτό του να περάσει τόσο εύκολα.

Continue Reading