Chapter 52: PLEASE
Wyte's POV
"Bakit ba dumaan ka pa sa office?"
"Eh anu naman? Yun ang gusto ko eh."
"Tapos doon ka pa nagpahinga."
"Kuya chilax, cool ka lang di naman nila malalaman."
"Kahit na! Ayaw ko ng makikita ang pagmumukha mo sa office!"
"Okay fine."
Napakamot na lang ako sa aking ulo habang naghuhugas ng aming pinagkainan.
"Hindi ba sila nakahalata?"
"Pwede ba bilisan mo diyan sa pagkain. Matatapos na ako dito di ka pa diyan tapos!"
"Ito na po, ito naman."
"Chael huwag mong kakalimutan yung mga sinabi ko sayo dati."
"Okay gusto mo mamaya simulan ko na. Nangangati na kasi ang kamay kong gumawa ng mga exciting na bagay, anu mamaya ko na sisimulan?"
"Hayy bahala ka kung yan ang gusto mo. Basta mag-iingat ka."
"Oo naman ako pa. Sige alis na ako."
"Huh?"
"Kukunin ko na yung red paper, sige bye."
"Chael!" Nakatakbo na agad siya ng sumigaw ako.
Hayyy kahit kailan talaga ang lalaking iyon.
.
.
.
.
.
.
Hezell's POV
"Oh Whychael naparito ka?"
"Tita magtatanong lang po sana."
"Anu ba iyon?" Agad na kaming pumasok ni Whychael sa bahay.
"Tita may nabanggit po ba sa inyo si SS about dun sa papel na hinihingi ko sa kanya dati pa?"
"Ay oo, yung matagal mo ng hinihingi. Nakita ko na teka kukunin ko lang sa kuwarto niya."
Agad ko ring kinuha ang kahon mula sa kuwarto ni SS at inilabas ang mga papel na nakolekta niya sa bawat bansang napuntahan niya noong bata pa siya.
"Anung kulay nga nun?"
"Red violet po."
"Sandali lang." Hinalungkat ko ang kahon at hinanap ang kulay red violet na papel.
"Ito ba?" Agad kong itinaas ang kulay red na papel.
"Tita red po iyan, red violet po haha color blind na po ba kayo?"
"Hindi naman, naduling lang siguro ako. Ito red violet."
"Ito nga po tita, salamat po. Alis na po ako."
"Sige, sabihin mo sa kuya mo bumisita siya paminsan minsan."
"Opo." Umalis din agad si Whychael ng makuha niya ang red violet na papel na matagal na niyang hinihiram kay SS.
.
.
.
.
Whychael's POV
Sa wakas alam ko rin kung saan nakalagay.
Nakangiti akong lumabas ng bahay sa tita ni SS ng makuha ang red violet na papel na matagal ko ng hinihingi kay SS. Bago ako umalis ay sinilip kong mabuti kung saan inilagay ang kahon na iyon, pero napatigil ako sa pag ngiti ng makita ko si tita Hezell na nakatingin sa direction ng kotse ko. Kaya agad ko ring pinaatras ang kotse.
Nang makalayo ako ng kaunti ay tinanaw kong muli ang kahon, nandodoon pa rin iyon sa puwesto niya. Kaya agad ko ring pinaharurot ang kotse pauwi sa amin.
.
.
.
.
"I'm back!" Sigaw ko bago pumasok sa bahay.
"Nakuha mo agad?"
"Hindi pa, mamayang gabi pa."
"Huh?"
"Sige kuya maglalaro lang ako ng basketball, bye."
.
.
.
.
.
.
Sheeria's POV
"Laxy tumawag sa akin si Tita, nakuha na ni Chael ang papel."
"So ibig sabihin nakabalik na ang lalaking iyon."
"Sure ba kayong gagana ang plano niyo?" Tanong ni Troy sa amin ni Laxy.
"Oo naman si Sheeria pa."
"Teka nga Laxy, bakit Sheeria ang tawag mo kay SS?"
"Ah yun ba? Sa lahat kasi ng classmate ko noong grade school, pangalan niya lamg yung una kong nasaulo. Kakaiba kasi, kaya iyon ang una kong natandaan sa lahat." Napatingin ako kay Laxy ng sabihin niya iyon.
"Ahhh okay. So pwede ko ba siyang tawaging Sam?"
"Huh?"
Nagkatinginan sina Laxy at Sandro ng sabihin iyon ni Troy.
"SS na lang Troy. Hindi kasi ako sanay na tinatawag sa pangalang Sam, specially if hindi yung taong karapat dapat ang magsabi no'n."
"Bakit naman?" Tanong ni Sandro.
"Mahabang istorya."
"Dali na, bakit nga?"
"Sa susunod ko na lang sasabihin."
Napatingin sa akin si Laxy ng sabihin ko iyon.
"Bakit nga?" Tanong ni Laxy. Parang naexcite akong magsabi ng itanong iyon ni Laxy, huminga ako ng malalim bago sumagot.
"Sina mommy at daddy lang kasi ang tumatawag sa akin sa pangalang Sam. After nilang mamatay wala ng tumatawag sa aking Sam, kaya ayaw ko ng may tumawag no'n sa akin kahit kailan. Mas comfortable ako sa pangalang SS."
"Bakit si Laxy? Sheeria ang tawag sayo."
Tanong ni Troy.
"Okay lang sa akin na Sheeria ang itawag sanay na ako doon."
"Huh? Diba this year lang kayo naging close ni Laxy?"
"Sa lahat kasi ng tumawag sa akin sa ibang pangalan hindi ko feel yung sincerity nila, pero noong si Laxy ang tumawag parang woah bago iyon ah. So I accept my new nickname from him, ang cute nga eh."
Napangiti ako ng malaki ng sabihin ko iyon, napatingin pa ako kay Laxy ng nakangiti. Ginantihan niya rin ako ng magandang ngiti kaya mas lumaki ang ngiti ko.
"Siya siya magtrabaho na."
.
.
.
Troy's POV
"Laxy kamusta pala si Leanna?" Napatigil ako sa pagtatype ng marinig ko ang pangalan ni Leanna, napatungo ako sabay tingin kay SS.
Dalawang araw ko ng hindi nabibisita si Leanna magmula ng makilala ko si SS, iba kasi ang feelings ko kapag kasama ko siya. Iba yung nararamdaman ko, yun bang ang gaan sa pakiramdam na parang wala kang problema.
"Si Troy ang tanungin mo, sila yata ni Leanna."
Napabalik ako ng tingin sa monitor ng sabihin iyon ni Laxy.
"Troy kayo ba?"
"Ah hi hindi pa, nili nililigawan ko pa lang. Ito naman si Laxy, hoy hindi pa kami ni Leanna."
"Eh patay na patay ka kaya kay Leanna."
"Hehehe."
"Alagaan mo ang kaibigan ko, huwag mo siyang sasaktan. If may mabalitaan akong niloko mo siya ako ang makakaharap mo, tandaan mo yan. Then if malaman kong may iba ka, patay ka sa akin. Susugudin kp ang babaeng iyon. Tsaka sorry hindi kita matutulungan sa ngayon kung paano siya pasagutin, hindi pa kasi ako pwedeng lumabas labas."
Napangiti lang ako ng wala sa panahon ng sabihin niya iyon.
Ibinaling ko na ang aking atensyon sa monitor matapos sabihin iyon ni SS.
.
.
.
Third Person
Nang magdilim ang paligid ay agad ring umalis si Whychael sa kanilang bahay.
"Kuya madali lamang kuhanin ang red paper na iyon kaya bukas mayaman na tayo." Tumalon siya mula sa bakod patungong bintana ng kuwarto ni SS. Umakyat siya mula first floor hanggang second floor. Nang maka akyat ay agad ring pumasok sa kuwarto. Hinanap ang kahon upang makuha ang red paper.
"Gotcha." Agad ring lumabas si Whychael ng makuha ang red paper na iyon.
.
.
.
KINABUKASAN
Sheeria's POV
"Ito na yung footage oh." Agad kong iniabot kay Laxy ang footage mula sa bahay.
"Troy pakitrace naman kung sino ang taong ito."
"Okay, wait a second. Then wait again, then press this one. Loading, then scanning then press enter, then trace then detecting."
Napatingin ako kay Troy ng sabihin niya ang mga iyon.
"Okay, in five, four, three, two and one. Done. A masculine person,he is a friend of the two of you since grade school, 6.0" is his height, 68 kilogram, physically fit, his hair is light brown, wearing a black earring from his left ear, blood type O and the last one is this. The tattoo in his right arm, the black dragon."
"So sino ang kilala ninyong ganyan na ganyan ang hitsura?"
"Wait may kilala ako, excuse me." Lumapit ako sa monitor at nagtype ng pangalan, nasagi ko ang kamay ni Troy ng hawakan ko ang mouse ng pc.
"Whychael Torino, sino siya?"
"An old friend, who I think interested of my red paper."
"Ok let see, his height is 6.0" one check, then light brown is his hair, with black earring in his left ear, physically fit, type O is his blood, but he is 51 kilogram and he has no tattoo."
"Siguro dahil natatakluban ng jacket niya. Try mo ang iba niyang profile."
Sambit ni Laxy.
"If he is the suspek meaning siya ang gustong pumatay sayo, why? Because your red paper is the key that he/she is your close friend. Am I right?" Tanong ni Troy.
"Doon siya talo dahil wala sa bahay ang red paper."
"Huh?"
"Here is the real red paper."
"Paano mo iyon nagawa?"
"Madali lang, sa totoo niyan matagal ng gustong kunin sa akin ni Chael ang red paper kaya itinago ko na lamang habang wala ako."
"So sino ang pagbibigyan mo ng red paper na iyan."
"Diba ang sabi if mamatay ako dapat may ibang hahawak nito, so sa bawat charity na lamang ng Pilipinas. Para sa mga taong nangangailangan ng tulong, then diba ang sabi sa testament na walang makukuha ang close friend if wala sa kanila ang red paper."
"Napakatalino talaga ng batang ito." Napangiti ako ng sabihin iyon ni Sandro.
.
.
.
.
Umuwi na kami ni Laxy ng matuklasan na si Chael nga ang gustong pumatay sa akin, habang nasa daan napansin kong tahimik kaya binuksan ko ang radio. Sakto namang nagplay ang isang napakagandang kanta. Kaya nilakasan ko iyon ng kaunti, napatingin ako sa labas ng tumigil ang sasakyan.
Heavy traffic kaya hindi makausad ng ayos ang sasakyan. Kinuha ko ang aking bag at nagsulat sa pocket notebook. Napansin kong nakatingin si Laxy kaya tumingin ako sa kanya.
Nginitian niya lang ako at ibinalik na ang tingin sa labas. Kaya ipinagpatuloy ko na ang aking pagsusulat.
Nang maramdaman kong umandar na ang sasakyan ay tumigil na ako sa pagsusulat, ibinaba ko ang aking bag malapit sa upuan at tiningnan ang labas ng kalsada. Parang gusto kong kuhanan ng litrato ang mga ibon sa labas kahit medyo gabi na, kaya kinapa ko ang bag sa tabi ng upuan ko.
Biglang tumigil ang sasakyan ng hawakan ko ang bag ko, napalingon ako kay Laxy. Then napatingin ako sa kamay ko, kamay na pala ni Laxy ang hawak ko.
Mas lalong lumamig ng mga sandaling iyon, habang hawak ko ang kamay ng lalaking nagpapatigil ng tibok ng puso ko, kahit na alam kong hindi niya ako gusto. Napalunok ako ng mga sandaling iyon.
Binitawan ko agad ang kamay niya pero hinila niya ako para mayakap ko siya. Napalaki ang mata ko ng gawin niya iyon.
Tila uminit ang paligid ng yakapin niya ako sa mga sandaling iyon, ang malamig kanina ay napalitan ng kakaibang feelings. Binitawan niya rin ako at hinawakan ang kamay ko.
"Mahal na mahal kita Sheeria." Nagulat ako ng marinig ko iyon mula sa bibig niya.
"Huh?" Tila nabingi ako ng mga oras na iyon.
"Ahhh wala wala, nilalamig ka kasi kanina kaya kaya niya niyakap kita." Sabay ngiti ni Laxy sa akin. After a couple minutes nagsimula na siyang magdrive pauwi.
.
.
.
.
Hanggang sa trabaho ay patuloy pa rin akong ginugulo ng aking isipan matapos ang nangyari kagabi.
"SS Director Mabasa sign the warrant of arrest of Whychael."
"Kailan natin siya huhulihin?"
"Mamaya na, pero hindi ka pwedeng sumama."
"Ok lang sa akin, basta mahuli na siya."
"Are you okay?" Napatingin ako sa nagsalita ng hawakan niya ang kamay ko.
"I'm fine Laxy, mag ayos ka na. Huhulihin niyo pa si Whychael."
"Pwede ka namang sa kotse na lang dahil sa kabilang sasakyan naman isasakay si Whychael."
"Okay lang sa akin."
"Please." Napatango tango na lang ako ng sabihin ni Laxy ang salitang PLEASE.
.
.
.
.
.
After maayos ang mga papel ay agad ding pumunta ang NIU team para hulihin si Whychael, sumama na ako para makita ng personal ang taong gustong pumatay sa akin.
Nasa labas kami ngayon ng bahay nila kung saan nasa loob ako ng kotse habang hinihintay sina Laxy, Sandro at Troy.
After a few minutes lumabas na sila, napatingin ako sa labas. Nagmamakaawa si Chael na huwag siyang hulihin, habang si Wyte ay walang reaksyong nakatingin sa kapatid niya.
"PLEASE, wala akong kasalanan! Wala akong balak na patayin si SS, PLEASE! Kuya! Kuya tulungan mo ako!" Nagmamakaawang sigaw niya, instead na tulungan ni Wyte ay hinayaan niya lamang na idala si Chael ng NIU team.
"Kuya! Tulungan mo ako! Wa wala akong kasalanan! Kuya!" Halos umiyak si Chael na pilit nagpupumiglas sa dalawang lalaking nakahawak sa kamay niya. Nasa likod naman sina Sandro, Troy at Laxy kung saan kausap nila si Wyte.
"Kuya! Wa wala akong ginagawang kasalanan! Ku Kuya!" Huling sigaw ni Chael habang pinapasakay sa kabilang kotse.
Lumapit sina Laxy malapit sa kotse kung saan ako nakasakay.
"Sige Wyte salamat, kami na ang bahala sa kapatid mo."
"Huwag kang mag alala hindi pa siya makukulong hanggang hindi pa napapatunayan."
"Salamat, sige may niluluto pa ako. Hayy sana makita na si SS nuh, sorry nga pala sa nangyari noong nakaraang araw. Pasensya na nag aalala lang kasi ako kay SS eh."
"Ayos lang. Sige alis na kami."
Niyakap ni Laxy si Wyte after nilang mag-usap.
Agad ring sumakay si Laxy sa tabi ko, at umalis na ang sasakyan. Napayakap ako sa kanya ng mga oras na iyon, bilang kapatid proud ako sa kanya dahil napakagaling niya.
"Pwede ba kitang tawaging kuya?" Tanong ko sa kanya.
"Huh?"
Tila naguluhan siya sa sinabi ko.