Chapter 31: Last Day
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Zekiell's POV
"Anu may warrant of arrest na?" nagulat ako ng sumigaw si RJ sa kabilang linya.
"Chilax RJ, anu ka ba diba ikaw ang nagbigay ng mga ebidensya noong nakaraang araw kaya napadali ang pag iimbestiga."
"Oo nga pala, sorry nakalimutan ko."
"Teka maiba tayo, kamusta kayo?" tanong ko sa kabilang linya.
"Ah ayos naman, gusto mo ba kausapin si Riana?"
"Ah hindi hindi na, anu ka ba RJ kaibigan ko lang si Riana ha. At hoy ayaw kitang maging bayaw."
"Hahaha sige sige babye na, tinatawag na ako ni Papa eh. Sige balitaan mo na lang ako."
"Sige bye." ibinaba ko na ang cellphone matapos ibalita kay RJ ang mga nangyayari ngayon. Nandito pa rin hanggang nagyon ang mga police officer, sinusubukan nilang idouble check ang mga ebidensya na nakalap namin. Isinama na rin namin ang ibinigay ni Leanna.
"Zekiell!" napatingin ako sa labas ng may tumawag sa akin.
"Oh Leanna, who brought you here?"
"Here." iniabot niya sa akin ang isang cellphone na nakalagay sa zip lock.
"Oh anu naman ito?" tanong ko sa kanya.
"Ibinigay iyan ni Dea sa akin kaninag umaga, eh ngayon lang ako nakadaan. Tinawagan niya si SS bago siya makidnap, nasagot naman ni SS ang kaso biglang namatay. But narecord naman ang oras at boses ng sumagot. Diba sira na yung cellphone ni SS kaya wala kayong mahanap pa na ebidensya. Mabuti na lamang at hindi niya pa nadedelete." mahabang paliwanag ni Leanna.
"Ah salamat Leanna, pasok ka muna."
"Ah hindi na, kailangan ko pa kasing pumunta sa office para sa proposal ko eh. Kailangan kong ayusin at pagandahin pa."
"Ah ganun ba. Sige salamat na lamang." umalis na si Leanna at sumakay ng kotse.
.
.
.
"Oh Zekiell anu yan?"
"Ah another evidence po officer."
"Come here." lumapit ako sa kanya ng sabihin niya iyon.
"Are you familiar?" sabay turo sa isang larawan ng lalaking nakasuot ng black leather jacket at iyon ang dumukot kay SS.
"Sorry sir pero medyo blur kasi ang picture eh."
"Ah ganun ba. Pero may kilala ka na may ganitong tatoo." isinoom in niya ang picture kaya nakita ko ang number 143 sa bandang braso niya kung saan malapit sa may relo.
"Wala po officer, pasensya na po." sagot ko sa kanya.
"Officer how about this?" napalingon kami ni officer sa bandang kaliwa ng tent. Nandoon sina Laxy, Wyte, yung dalawang kasama ni officer at si Tita.
"Yes ma'am what is it?"
"I found a number 143 from the suspect's left arm." ipinakita sa amin ni Tita ang litrato na tinitingnan din namin ni officer kanina.
"We totally found that tatoo, kayo ba may kilalang lalaki na may ganitong tatoo?" tanong ni officer.
"Wala officer eh." sago ni Wyte. Si Laxy naman tahimik lamang.
"Laxy how about you?" napatingin ako kay Tita ng tanungin niya iyon, napansin niya siguro kaya naitanong niya agad.
"Uhm, nothing Tita. Nothing." agad na sagot ni Laxy.
Nilapitan ko siya at kinulbit.
"Hey, may problema ba?" tanong ko sa kanya, ang lungkot lungkot kasi ng mukha niya.
"Hey Zekiell, come here mamaya na kayo magkwentuhan diyan." napatingin agad ako kay Wyte ng sabihin niya iyon.
"I'm fine Zekiell, punta ka na dun kailangan ka nila. Tsaka may gagawin pa ako."
"Okay, sabay tayo mamaya umuwi ha." tumango tango lang siya ng sabihin ko iyon. Sabay takbo papalapit kay Wyte.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Reeyah's POV
"My second proposal was all about again the new and up coming movie of SS. This kind of proposal was not totally like before I just uhm add a little bit, uhm a little bit good attraction to everyone. Let's watch this short film." she turn off the light and play the short film then everyone focus their attention at projector.
.
.
.
.
.
.
After watching the short film, every board of directors start to suggest.
"Uhm Leanna, I have only few suggestion for your proposal." napakagat labi si Leanna habang kinakausap siya ni Director Sandoval one of the board of director who have the highest position, but most important ang decision ko kaysa sa kanya. Because I'm the CEO.
"Medyo okay na kasi yung una mong proposal, ang suggest ko lang pwede mo naman ibalik yung dati mong proposal dahil this time nag oover flow kasi yung mga ideas na pinagsama sama mo."
"Yeah his right Leanna, overloaded na yung ideas mo. Much better for me, your first proposal." dagdag na sabi ni Director Robano.
"Uhm Ms. Reeyah what do you think?" napatingin ako kay Director Sandoval ng tanungin niya ako.
Hayyy anu ba? Naiinis na talaga ako sa babaeng yun. Nakakaawa na kasi si Leanna, sobrang ganda talaga kasi ng kanyang proposal, but she always said that kahit anung ganda pa ng proposal niya just ignore and act a true CEO of a company.
"Ms. Reeyah hey, are you okay?"
"Uhm okay fine, tama nga kayo overloaded na yung ideas ni Leanna this time. But if I agree of the first proposal, uhm I think, uhm I think....
Hayyy anu ba ang sasabihin ko? Hindi ko na talaga alam ang gagawin. Nakakainis naman hayyy anu ba talaga?
"I will accept whatever your decision Reeyah."
"Leanna if ever na hindi muli iapprove ni Reeyah ang proposal mo this time. Sorry, alam mo na siguro kung bakit." napatungo si Leanna ng sabihin iyon ni Director Sandoval.
"I'm, I'm so sorry Leanna. Still no pa rin ako." napakagat labi ako ng sabihin ko iyon, hindi ko na kasi alam ang sasabihin eh. Hindi ko alam kung tama ba ang decision ko o makasarili lang talaga ako. Hayyy di ko alam kung anu na ang mangyayari sa kanya.
"Sorry Leanna, this was your last day. So you can leave now and prepare your things." Director Alvarez saif.
Feeling ko ang sama sama ko sa ginawa ko ngayon, naaawa na ako kay Leanna.
Bakit kasi sa dinami dami pa ng pepwede kong sirain ang career kay Leanna pa talaga?
"Okay lang Reeyah." kitang kita sa mukha ni Leanna ang pagkalungkot matapos kong sabihin ang mga iyon. Gusto ko siyang yakapin pero hindi pepwede, lumabas na ang mga directors habang si Leanna, ako, assistant ko at ang assistant niya nandito pa rin sa loob.
"Uhm, Leanna I have to go. I still have appointment." tumango lang siya sabay upo sa kanyang chair. Lumabas na ako kasama ang aking assistant, di ko na kasi makayanan na tingnan siya.
"Uhm ma'am are you sure sa decision niyo?" napatigil ako sa paglalakad ng tanungin ako ng aking assistant.
"Cancel all my appointment."
"But ma'am."
"Just do it, I have important things to do." muli akong naglakad at tinungo ang elevator.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Leanna's POV
"Ma'am okay lang po kayo?" I can't look at my assistant.
"You can leave now." short answer ko habang sinusubukang pigilan ang malapit ng pumatak na luha mula sa kanan kong mata.
Agad namang lumabas ang assistant ko ng sabihin ko iyon. Hindi ko na alam ang gagawin, di ko alam kung iiyak ba ako o anu? Para kasing ang bilis ng pangyayari, after how many years? After 2 years kong pagiging CEO ng kompanyang ito, ngayon lang nangyari ito.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Someone's POV
"Hello, pwede ba tayo magkita?"
"Oo naman, sige babye." ibinaba ko na ang telepono matapos kausapin si Reeyah sa kabilang linya.
Magkita daw kami, anu naman kaya ang naisip nitong babaeng ito at gusto niya akong kausapin?
.
.
After a several minutes dumating na ang pinakahihintay ko, sino pa of course si Reeyah. Rinig ko kasi ang pagdoorbell.
"Lea!" nagulat ako ng biglang bumukas ang pinto at iniluwa nito si Reeyah.
"Hey don't call me in that name."
"Lea Miñas, bakit ba kailangan mo pang gawin ang lahat ng ito? Hindi ka na ba naaawa kay Leanna? Ganyan ba talaga ang ugali mo? Sawang sawa na ako sa lahat Lea, pwede ba itigil mo na ito?" nagulat ako ng sunod sunod niya akong tanungin.
"Hoy babae ka, baka nakakalimutan mo kung bakit mo ginagawa ang lahat ng ito." sagot ko sa kanya, eh ang kapal ng mukha. Akala mong salubungin ba naman ako ng sunod sunod na tanong.
"Bakit anu ang nangyari? Did she do the another proposal?"
"Are you happy now? You are a freak and fool fri......
"I don't need your concern Reeyah."
"Concern, sayo ha."
"Yes, nga pala thanks."
"Bakit naman?"
"Dahil natapos na ang misyon mo, and congrats dahil you can do whatever you want. But, but listen to me. But alam mo naman siguro ang kasunduan natin na hindi ka magsasalita, after this. At sa oras na magsalita ka, alam mo na ang mangyayari humn." napakagat labi siya ng sabihin ko iyon. Siguro napaisip siya sa susunod niyang pagkilos lalo na at malaya na siya pero may record pa rin ang galaw kahit malaya na siya, kasama ang pamilya niya.
"Sige makakaalis ka na, hinihintay ka ng nanay mo sa kabilang bahay." gumuhit sa kanyang labi ang malaking ngiti pero saglit lamang iyon at napalitan ng pagkalungkot dahil kumunot ang noo niya.
Lumabas na siya ng office ko at mabilis na umalis.
So in ten seconds tatawagan niya ako.
10
9
8
7
6
5
4
3
2
Ringgggggg
Ringgggggg
Ringgggggg
Ringgggggg
Okay here she is
"Hello."
"Hello, pwede ba tayo magkita?" tanong niya.
"Of course, where?" tanong ko.
"I will text." sagot niya sabay patay ng cellphone.