NAKARAMDAM si Erina ng kiliti sa katawan. Nabigatan siya sa kung anumang nakapatong sa kanya. Naalarma siya kaya mabilis siyang dumilat, natigilan nang makita si Caleb na humahalik sa kanyang leeg.
She stayed still. Her heart beat so fast like it was going to explode. Si Caleb, nasa kanyang ibabaw, hinahalikan siya. Ramdam na ramdam niya ang mainit at mapusok nitong mga labi sa kanyang balat. Ang pagkiliti ng dila nito sa kanyang katawan. Nakagat niya ang labi. Pinigil ang hininga.
Umaga na. Mayroong sikat ng araw na sumisilip sa loob ng kubo. Naririnig niya pati agos ng tubig sa creek, ngunit mas ramdam niya ang panginginig ng katawan ni Caleb na nasa kanyang ibabaw, lalo na ang maselang parte ng katawan nito sa kanyang hita.
What should I do? She asked while staring intently at the ceiling. Pinagsasamantalahan siya ni Caleb ngunit hindi naman niya maramdamang magreklamo, o umayaw, sa halip ay ayaw niya itong huminto. She was also taking advantage of him by pretending to be still asleep. If this will mean Caleb would stay with her, she would happily comply with this.
"E-Erina..."
Natigil siya sa pagmumuni nang marinig ang pagtawag nito. Nakipagititgan siya sa mga mata nitong nakapako na sa kanya.
"I...I'm sorry." Nakaluhod na ito sa kanyang harapan, nakahiwalay ang katawan sa kanyang katawan, at ang mga kamay ay nasa sariling kandungan, nasa posisyon ito nang paghingi ng pagpapatawad sa animo kasalanang ginawa.
"For...what?" In all honesty, she would have appreciated it more if he could have just pretended and ignored this had happened.
"N-nagising akong nasa tabi na kita, at...natukso akong h-halikan ka."
"And you are sorry about that? That...you kissed me?" Naramdaman niya ang pananakit ng dibdib, na para bang sobrang mali at bigla ay nandiri ito sa ginawa.
Tila ba ito natuka ng ahas at hindi masambit ng bibig ang nais sabihin. "O-oo. N-natukso ako."
Erina scoffed, then laughed softly. Ibinaling niya sa iba ang paningin upang itago ang munting luhang bumalong sa mga mata. His reaction made her feel dirty. The pain it caused drilled so deep inside her. Gusto niyang tumayo, tumakbo at lumayo rito, kaya tumindig siya upang gawin iyon ngunit bago pa man niya magawang tumakbo ay humablot ang mga palad nito sa kanyang kamay.
"S-sa'n ka pupunta?" Nasa mukha pa rin nito ang pagkabalisa at pagsusumamo.
"Away from you." At nasa tinig naman niya ang hinanakit.
"Alam kong galit ka at walang kapatawaran ang ginawa kong kalapastangan sa iyo, sampalin mo ako. Magalit ka sa akin," mabilis nitong saad.
The idea of hurting him did not even cross her mind, as a matter of fact, that was the last thing she would want to do. Humigop siya nang malalim na hininga, ikinurap ang mga mata upang palisin ang pamamasa ng mga mata tsaka niya ito hinarap.
"Can I punish you then?"
Mabilis itong tumango. "Kahit sampalin mo ako ng ilang beses ay ayos lang."
"Promise me you are not going to back away from me--"
"I promise," agaw nito't hindi na siya pinatapos sa sinasabi.
Lumapit siya't lumuhod din upang humanay sa posisyon nito hangang sa tuluyan na silang magkaharapan. Tumigas ang mukha nito, handang tanggapin ang sampal na sa akala nito'y kanyang gagawin.
"'Wag kang gagalaw." She warned.
Marahang tango ang isinagot ni Caleb tsaka lumunok, naghanda. But she had a better idea on how to get even. Inilapit niya ang mukha rito, na ikinagulat naman nito subalit dahil sinabihan niyang huwag itong gumalaw, hindi nga ito kumilos.
"What you did to me, I don't hate it. I want you, and I want you to want me too, not by accident, nor force, but because you like it. Kasi Caleb, gusto kita."
His eyes found hers staring back at him, penetrating right to his soul.
"That's why what I am going to do right now is because I like you, and not because I am punishing you," kanyang bulong bago dumikit ang dulo ng ilong sa ilong nito.
Ang magaang pagdampi ng kanyang labi sa labi nito ay hindi sapat upang maramdaman ito, kaya nanatili siya sa gano'ng posisyon at nanantiya ng ilang segundo, habang si Caleb naman ay mariing pumikit. "Open your lips, kiss me back," kanyang sambit. "Kiss me, Caleb." Tsaka niya ipinulupot ang mga kamay sa batok nito at marahan itong hinila upang idiin ang labi rito.
Ibinuka niya ang bibig habang marahang numinibnib sa mga labi nito. Caleb started copying her, slowly at first while his hands shyly rested on her waists. Pareho silang nagpakiramdaman, nanantiya sa paraan ng paghalik. Ilang segundo ang lumipas na nagpapalitan lamang sila ng marahang pagnibnib sa mga labi ng isa't isa.
She started to move on, opened her mouth, and put her tongue in his mouth. Saglit itong natigilan, bago ibinuka rin ang bibig at tinanggap ang kanyang dila at sinipsip iyon. Napaungol siya sa ginawa nito, napalis ang kanyang pag-aalinlangan sa hinagap na baka huminto ito, talikuran siya't iwanan.
Humaplos ang palad nito sa kanyang likuran na naghatid ng kaiga-igayang pakiramdam. Dila naman nito ang pumasok sa kanyang bunganga at buong lugod niya itong sinalubong at nakipaglaro, sinipsip at iminarka sa isip ang paraan nito ng paghalik. Umakyat ang palad nito sa kanyang batok at ang mga daliri sa kanyang buhok.
Alam niya ang dahilan ng panlalambot ng kanyang mga tuhod kaya naman napaupo siya at sumunod naman ito. Nabigatan siya sa sariling katawan gayundin sa katawan nitong bahagyang nakapatong sa kanya kaya napahiga siya at sumunod din ito sa kanyang ibabaw, nanatiling nakadikit ang kanilang mga labi sa isa't isa, lumalalim ang paghahalikan.
It was a long kiss, deep and passionate, just like the way she wanted, and how she wanted him to be. Tumigil ito, inilayo ng ilang dipa ang mukha sa kanya tsaka humigop ng hininga. Sinamatala rin niya iyon at humigop ng hangin. Nagtitigan sila, humhapyo ang mga dibdib sa pagbawi sa mga hininga.
"I didn't ask you to stop." She started.
"Just a little break, a dead me can't kiss you anymore." His eyes squinted with a smile.
"Good, coz I want more."
At sabay nilang muling pinagdampi ang mga labi, muling pinagsawa ang mga sarili sa pagnanmnam sa isa't isa. Umangat ang kanyang mga kamay at ipinatong sa likuran nito, hinanap ang laylayan ng kamiseta nitong suot saka ipinasok ang mga kamay sa loob niyon upang damhin ang balat nito.
"Hmm, Erina..." sambit nito sa pagitan ng kanilang paghahalikan.
Masarap sa mga palad ang init na hatid ng balat nito, humaplos ang kanyang mga kamay roon, kinakabisa ang bawat parte.
"Erina..." muli nitong tawag.
Nagpatuloy siya sa paghaplos hanggang sa dumako sa dibdib nito, pababa sa pusod at nakapa ang mumunting buhok roon na kanyang nasilayan noon. Naramdaman niya ang bahagya nitong pagpitlag. Sinubukan niyang ipasok ang mga daliri sa suot nitong khaki shorts subalit masikip kaya naman kinalas niya ang butones niyon.
"Erina." Tsaka tuluyang huminto sa pakikipaghalikan si Caleb, pinigilan ang kanyang kamay sa ginagawa.
"Why did you stop me?" she protested.
"Anong ginagawa mo?"
"Making out?"
"Making out?" Kumunot ang noo nito.
Tumango siya, "Hmm, making out."
Nagtitigan sila, animo isang kompetensiya at tinitingnan kung sino ang unang susuko. Si Caleb ang unang kumurap tsaka alanganing ngumiti. "Naghahalikan na tayo, 'di ba?" His smile was too awkward.
"Yes, but I want more."
"Twenty minutes, mahabang halikan na iyon, ano ba?" Natawa ito.
"Ayaw mo ba? You were doing it to me earlier, I thought you will be alrght with this. Do you much prefer that I am asleep?"
Naglaho ang mga ngiti nito, biglang bumalik ang konsensiya sa akalang maling ginawa. "Ano bang gusto mong gawin?"
"I told you I want you."
"Erina...hindi...puwede," hirap nitong bitaw.
"How hypocrite. You were doing it earlier, and I am giving you a permission to do it now."
"Of course, I want you. Gusto ko, Erina. Pero, hindi pa puwede."
"Bakit nga? You started it. Umasa ako. You should already know I that like you. You made me hope." Her heart was getting torn into pieces, and she hated herself that she was beginning to sound pathetic, begging for his attention. She was being clingy.
"P-pwede bang maghintay ka ng kahit isang linggo lang?"
"What?"
"Kasi...kailangan kong tapusin nang maayos ang tungkol sa amin ng ex-girlfriend ko."
"What?" Iba ang tono ng kanyang tanong kanina sa tanong niya ngayon. The tone before was accusing, hating, but this tone right now had a hint of hope.
"One week and then...?" He just raised her hope even more.
"And then...pwede na tayo?" Namula ang mukha nito, halata ang hiya sa reaksiyon.
Natuwa naman siya. "Talaga? Promise? Tayo na a week from now?"
Tumango ito. "Promise."
Halos maglulundag na kinabig niya ito sa batok tsaka niyakap nang mahigpit. She could not contain her happiness.
Natuwa rin naman ito sa kanyang reaksiyon.
"I will see you here next week. By then, you can't say no to me." She glared at him, making him stand on pins and needles.
"Babalik ako. Handa ka na bang umuwi?" He changed the subject.
"Hindi, but because you need to go, uwi na rin ako." She planted a quick kiss on his lips. Napangiti ito. Dinutdot ng hintuturo ang ituktok ng kanyang ilong.
"Ihahatid na kita sa inyo, dala ko ang sasakyan ko."
"Really? How sweet! Can I just eat you?"
Saglit itong natigilan at tiningnan siya.
"What?" Pagtataka naman niya.
Umiling lamang ito, "Wala," sabay tawa sa sarili na para bang may nais palisin sa isip.
"Did I say something that made you think naughty?" she teased.
"Wala, tara na nga." Nauna ito sa pagtayo.
"Really? Then why are you blushing?"
"Ewan ko sa iyo, Erina. Tara na kung ayaw mong iwanan kita rito."
"You wouldn't do that." She challenged him.
"At bakit hindi?" He dared back.
"Because...we had a deal, and I know you will keep your promise, that's why." Tsaka niya ito dinilaan.
Natawa ulit ito. Nang makalap ang mga gamit na kailangan nilang dalhin, naglakad na sila at tinunton ang daan pababa ng burol papunta kung saan nito ipinarada ang sasakyan.
"Ay, may ride pala ako," sumimangot siya.
Napansin din ni Caleb ang isa pang sasakyan na naka-park sa likuran ng jeep nito, maging ito ay tila dismayado sa sitwasyon.
"I guess we can part here," she continued.
"Ihahatid pa rin kita, sunod ako sa 'yo," he offered.
"Really?" Bumalik ang ngiti sa kanyang mga labi.
"Kung okay lang naman--"
"Are you kidding? S'yempre gusto ko." She waved her hand to dismiss his thought.
"Okay, tara na." Senyas ng ulo nito habang ang paningin ay nasa kanya pa rin.
"Tara na," ulit niya saka nakangiting umangkas sa sariling jeep bago sumunod si Caleb. Nang parehong makasakay ay inihanay nito ang jeep sa tabi ng kanyang sasakyan. Nagtinginan sila.
"Saan kita ihahatid?"
"To my house?" papilya niyang sagot.
Malakas itong tumawa, malutong, pati mga balikat ay gumalaw sa ginawang pagtawa. Nagtaka naman siya, ganoon ba ito kadaling ma-amuse sa pagbibiro niya, o marahil ay dahil nagkagaanan na sila ng mga loob kaya narelaks na ang pakikitungo nito sa kanya? Either way, she was happy to have him softened to her. Nakitawa na rin siya tsaka sinabi na sundan lang siya nito.
Humigit-kumulang na walong minuto ang nilakbay nila bago sila lumiko sa isang daan na hindi aspaltado. Kapag walang ulan, papalibutan ng makakapal na alikabok ang anumang sasakyan na daraan doon. Pinaggitnaan ang daan ng mga tanim na tubo, na siyang isa sa dating pangunahing negosyo ng mga De Dios.
Ilan pang minuto ay huminto si Erina sa harapan ng isang malaking gate. Bumaba siya ng jeep at pinuntahan si Caleb na pababa na rin ng sasakyan nito.
"Hindi pa ako nakatutuntong sa bahaging lugar na ito, malawak pala ang lupain ng mga De Dios." Pagpansin ni Caleb sa paligid.
Tiningnan naman ni Erina ang malapad at matayog na kulay berdeng gate na gawa sa matibay na bakal. May intercom sa gilid ng gate kung saan nakadikit sa pader na poste, mamaya na niya iyon pipindutin upang pagbuksan siya kapag nakaalis na si Caleb.
"Aren't you wealthy yourself? I heard your family is one of the richest here in town. You don't act like it." Pumaikot siya sa kinatatayuan nito at huminto sa mismong harapan nito.
"Medyo." Nagkibit balikat lamang ito, isinandig ang likuran sa pinto ng driver's seat.
"What a humble guy, I like it." Isinandig naman niya ang katawan dito, ipinulupot ang mga braso sa beywang, tsaka ito tiningala.
Tumungo si Caleb, iginala ang paningin sa kanyang mukha. Pagkuwa'y umangat ang isa nitong kamay sa gilid ng kanyang pisngi, hinawi ang buhok sa likuran ng kanyang kaliwang tainga gamit ang mga daliri. "Lumaki ako't nakagisnan kung paano makitungo si daddy sa lahat-- mayaman o mahirap, mayabang o mabait, matanda o bata, bawat isa ay may paraan siya nang pagbibigay ng respeto. At nakita ko kung paanong dobleng respeto at malasakit ang iginaganti sa kanya ng mga tao."
"Hmm, you idolized your dad, huh?" She rested her cheek on his chest and heard his heart beating--slow and calm.
"He's a good man. Sobra ko siyang nirerespeto."
She remembered how her own father treated her, a bittersweet smile pasted on her lips. Masyadong malayo ang kanilang mga ama sa isa't isa. Huminga siya nang malalim. "I wish I could meet your dad, he sounds like a perfect father to have, and I envy you."
"Yeah, maybe you will."
Muli niya itong tiningala, nakatingin pa rin ito sa kanya, tila hinihintay ang kanyang mga matang pumako sa mga mata nito. Umangat ang kamay nito sa kanyang baba, humaplos ang mga daliri roon bago pinadulas sa kanyang mga labi.
Ngumiti siya. Who would have thought that the Caleb she first met was the same Caleb she was facing right now? He suddenly made a 180-degree change. At ang mas nakatutuwa pa'y sobrang sweet nito. Hindi niya tuloy mapigilan ang sariling mahulog pa nang todo sa lalaking kaharap.
"I love you na" Hindi niya napigilan pang sabihin. Hindi na niya nahintay pa ang isang linggo. Kailangan niyang ilabas ang nararamdaman bago pa siya malunod sa sobrang kasiyahan.
Huminto ang paghaplos ng mga daliri nito sa kanyang mga labi, tumiim ang mukha, tsaka pinakawalan ang hiningang hinigop. "Madaya ka, isang linggo 'di ba?" Ngunit nakikita niyang ganoon din ito, sana ay hindi siya nagkakamali sa nababasang damdamin na kaparehas nang sa kanya.
Mahigpit niya itong niyakap, idiniin ang mukha sa dibdib nito. The earth could shatter, and the heaven could drop but she would stay with him for a long time, for as long as it takes, even forever. She had never this kind of feelings before, so intense but it made her happy.
"Sigurado ako, ikaw lang para sa 'kin, Caleb. I will wait for however long it takes. Here's my home number, call me."
"Sige, tatawagan kita mamayang gabi." Ngumiti ito.
"Don't go back on your word. Drive home safe."
"Oo naman. Sige."
"Sige."
Subalit hindi nila magawang pakawalan ang isa't isa. Hindi rin nila magawang alisin ang paningin sa kanilang mga mukha. Dinig na nila ang malakas at mabilis na pagkabog ng kanilang mga dibdib, ngunit kailangan na nilang bumitaw.
"Magbilang tayo nang hanggang tatlo, sabay tayong bibitaw." Caleb initiated.
"At the count of three, sure." Tumango siya, at sabay silang nagbilang.
"One." Sabay silang bumitaw.
"Two." Lumayo sila sa isa't isa. Nagkangitian.
Erina wanted to cry, knowing that she won't see him again for a week made it harder for her to move on, but she had to, she promised him.
"Three!"
Caleb quickly jumped to his jeep and started the car, while Erina pressed the intercom and asked to have the gate opened. She heard Caleb's vehicle ran when the gate's lock propped open. She immediately hopped on her vehicle and drove home.
I miss you already. Hinapit niya ang dibdib na nakaramdam nang kahungkagan sa paghihiwalay nila ng lalaking gusto.
A/N:
Thank you for being here. Please cast your vote and or reactions I would appreciate it. And if you like the story, please share it with your fellow readers.
Thank you,
MicxRanjo