September 11,2018
Amethyst
Nagising ako ng maramdaman kong may nagpapaligo sa akin ng matamis na halik from my little munchkin.
"G-good..mowlning..mommy.ayabyou" bulol na bati ng anak ko. Kung meron man masayang nangyari sa akin sa loob ng tatlong taon yun ay dumating sa buhay ko si zoe pero siguro mas magiging masaya sana kami lalo kung kasama namin ang daddy nya.
" Good morning too sweety.i love you so much" nakangiti kong bati sa kanya sabay kiss sa noo nya.
"Let's go baby.baba na tayo may work pa si mommy eh" saad ko
"Okay!" Masigla nyang sagot saka ko siya binuhat para bumaba na kami at kumain.
" ayan na pala ang cute naming apo na yan eh.. " wika ni mama at agad kinuha si zoe sa akin at dinala sa mesa para kumain.
" may pasok ka ba ngayon ametyst?" Tanong ni lola
"Opo la,pero uwi po ako mamayang gabi bukas pa po duty ko." Sagot ko kay lola
Matapos kong kumain iniwan ko muna saglit si zoe sa kanila para makapagprepare ako sa trabaho. Pagkatapos kong magprepare ay bumaba na ako para magpaalam.
"Bye honey,see you tonight behave lang kay mamila at wowa.okay?" Bilin ko kay zoe
" yes mommy!" Masaya nyang sagot at binigyan ko siya ng mabilis na kiss sa lips.
"I love you baby" saad ko bago umalis
Nang makarating ako sa hospital nagpunta muna ako sa doctor's lounge para iwan ang gamit bago magrounds. Palabas na ako ng makasalubong ko si paula martinez isa ring pedia.
"Good morning Doc." Nakangiti nyang bati habang naglalakad kami sa hallway
" Good morning too Dr. Martinez" ganti ko
"Doc." Tawag nya kahit magkatabi lang kami
" yes?" Sagot ko
" May referral po kayo." Nahihiya nyang sabi.
" kanino galing ?" Gulat kong tanong
" kay Dr. Williams, nag leave po kasi siya dahil kamamatay lang po ng lola nya." paliwanag
"Diba orthopedic specialist siya?bakit nirefer sa akin?" Nagtataka kong tanong
" yun din po sabi ko.kaso wala pong available ngayon na pwedeng maging doctor ng pasyente sa room 414" sagot nya sa paglalakad namin nakarating kami sa nurse station para magcheck ng chart.
" bakit hindi nalang sayo?hindi ako duty ngayon eh" aniya ko
" toxic po ako ngayon doc.at saka wala pong tumatagal na doctor sa pasyenteng yun.bugnutin po masyado.alam mo po bang mag dadalawang linggo na siya dito pabalik-balik din ang lagnat nya dahil sa infection sa mga sugat nya at may sprain din siya sa left ankle nya." mahabang paliwanag ni Dr. Paula
" room 414? Yung laging naka lock ang pinto?" Tanong ko
" yes doc! nakakainis kailangan pa naming kumatok para lang icheck siya.tapos ang sama pa magsalita." Inis na sabi nya
" okay,susubukan ko pero kapag di ko bet ang ugali irerefer ko siya sa iba ha." Sagot ko
"Thank you Doc.! Your the best!" Masigla nyang sabi
Pagkatapos kong magcheck ng chart nagstart na akong mag rounds sa mga pasyente ko. Huli kong pinuntahan ay si Xyra isa siyang deaf and mute at mayroong Rheumatic Heart Desease pagkapasok ko palang ng kwarto ay isang magandang ngiti ang sumalubong sa akin. Hindi man siya nakakapagsalita ramdam ko ang saya nya sa tuwing nagkikita kami.
" Good morning Sweety.,how's your day ?" Tanong ko at nag sign language siy na ok lang daw pero minsan nahihirapan daw siyang huminga. Kaya kinuhanan ko siya ng vital signs nya as always mabilis ang heartbeat nya,maputla din siya.
After ko siyang icheck she asked me kung gagaling pa siya.
" yes sweety gagaling ka pa basta inumin mo lang yung gamot mo regularly.at kapag gumaling ka na i will bring my baby here to meet you" saad ko na nakita ko naman ang saya at excitement nya sa sinabi ko.
Pagkatapos kong magrounds dumaan muna ako sa nurse station sa 2nd floor kung saan nandun ang patient na nirefer sa akin at binati naman ako ng mga nurses na nakaduty.
" Sino nakaassign sa room 414?" Tanong ko sa kanila.
" si nurse Jean po Doc " turo ni ivan santiago
" Okay Jean tara samahan mo ako" anyaya ko kay nurse jean habang bitbit ang chart ng pasyente sa room 414.
" Doc, sigurado po kayo na ikaw po ang magiging doctor nya?" naiilang sabi ni nurse Jean
" wala naman tayong choice eh..wala si Dr. Williams" kibit balikat kong sabi nang makarating kami sa pinto ay bigla ako nakaramdam ng kaba at biglang nanghina ang tuhod ko na hindi ko alam kung bakit.
" Doc.okay ka lang?" Nag-aalala nyang tanong
"Yeah,bigla lang ako kinabahan.may sumpa ba ang kwartong ito?hindi pa nga ako kumakatok kinakabahan na ako." Biro ko
Ilang sandali lang ay bumukas ang pinto at nagulat ako sa nakita ko para bang bigla akong nanghina ng makita ang pamilyar na mukha na nasa harapan ko ngayon. Hindi ako maaring magkamali.si mommy ito..ibig sabihin posibleng si Xian ang pasyente dito. Gusto kong maiyak,gusto ko siyang yakapin pero para bang may bumubulong sa akin na wag ngayon. so i act like a pro. Tumuloy lang ako sa silid at nagtungo sa lalaking nakasandal sa headboard..
Pangit...pangit ikaw ba yan?ikaw yan diba? Tanong ng isip ko sa lalakeng kaharap ko ngayon gusto ko siyang yakapin ngunit may gusto din akong malaman..
" Doc. Ito po yung chart ng pasyente nandyan din po medical history nya" pukaw sa akin ni nurse jean dun ko lang napagtanto na andito ako as a doctor not a wife. Bago ko tanggapin ang chart tiningnan ko si mommy,nakayuko lang siya na para bang nahihiya.
" oh ano?tatayo na lang kayo dyan?kung nagpunta lang kayo dito para makipag staring contest.feel free to leave!" Seryosong sabi ni Xian.
Anyare sayo pangit?di mo ba ako naalala? Tanong ulit ng isip na sanay hindi ko mabigkas sa harapan nya ang mga tanong sa isip ko.
Nanginginig akong lumapit sa kanya ng kunan ko siya ng pulse rate and heart rate. Isa pa ba ako sa mga dahilan ng pagtibok nito? Sa isip ko at ramdam ko ang pagngilid ng luha ko ngunit pinigilan ko.
" Bakit may lagnat siya ngayon? Nagbigay ba kayo ng gamot?" Tanong ko kay nurse jean
" yes doc..tinatanong namin siya kung iniinom nya ang gamot Oo naman daw." Paliwanag ni nurse jean.bumalik ulit ang tingin ko kay xian ang laki ng pinagbago nya.ibang-iba na siya pero hindi pa rin nawala ang pagmamahal ko sa lalakeng ito.
" Why are you staring at me? NaggwApohan ka ba sa akin?" Tanong nya dahilan para matawa ng bahagya si nurse Jean at tiningnan ko siya kaya napakagat labi nalang siya
" Wala kang ganun..kahit saang anggulo hindi ko makita Ang gulo kasi" seryoso kong sabi at nakita kong nagtaas siya ng kilay
" so,what are you trying to say?that i'm ugly?" Inis nyang tanong na para bang umuusok na ang ilong nya sa galit
" exactly" saad ko
" what the hell!" Sigaw nya at binato ang crumpled paper na nasa tabi nya buti nalang hindi umabot sa amin ni nurse jean
" wag mo kong ma what the..what the hell dyan ha at baka di kita matantsa" inis kong sabi at nakapamulsang lumapit sa akin
" Tayo." Utos ko sige na pangit tayo na i want to see you walk
" what?" Gulat nyang siguro dahil hindi nya inexpect
" Tatayo ka o tatayo?"pag-uulit ko at mas lalo ko pang nilapit ang mukha ko sa kanya nakita ko naman ang pagkailang nya kaya dahan-dahan siyang tumayo napangiti naman ako ginawa nyA. Niyugyog ko ang mga unan nya at nagsilabasan lang naman ang mga gamot nya meron din sa ilalim ng bed nyA. Galit akong tumingin sa kanya pero yumuko siya na para bang bata na inagawan ng kendi. Tumingin ako kay nurse Jean.
" Nurse Jean pakiayos ng waiver nya " utos ko kay Nurse Jean na ikinagulat nilang tatlo tumingin din ako kay mommy.
" Doc?" bulalas ni nurse Jean ngunit kinindatan ko a sign na sinisindak ko lang si xian
" Mrs. Pwede nyo na pong ayusin ang bills nyo" walang emosyon kong sabi kay mommy
" pero Am__" Mommy
" Mrs. Hindi po kami ang kailangan ng anak nyo" malungkot kong sabi i'm sorry mommy hindi ko gustong gawin ito pero ito lang ang paraan para sumunod si xian.
" Teka!!hindi pa ako magaling bakit nyo ako ididischarge ? Pwede ko kayong idemanda sa ginagawa nyo.!" Galit na sabi ni xian na halos makita ko ang mga ugat nya sa leeg. Lumapit ako sa kanya habang nasa loob ng bulsa ng blazer ko ang mga kamay ko upang matago ang panginginig nito.
" Go ahead Mr. Alcantaraz. Lahat na ginawa namin sayo pero ikaw itong ayaw gumaling!ano sa tingin mo ang mararamdaman naming mga doctor?" Saad ko na nagpatahimik sa kanya dun lang ako napa buntong hininga.
" Malaking insulto yun para sa amin na halos hindi namin maalagaan ang sarili naming pamilya para sa inyo.pero hindi ko lubos maisip na may mga pasyenteng gaya mo. Na mas pipiliin di gumaling masunod lang ang gusto. " pahayag ko habang nakatitig sa kanya.
" ang dami mong sinasabi.ayoko nga uminom ng gamot!alin ba dun ang hindi mo maintindihan ha?!" Sigaw nya napapikit naman ako dun sa mga sinabi nya
" anak tama na!" Awat ng mommy nya
" ayaw mo ng gamot diba?ayaw mo gumaling?so hindi kami ang kailangan mo!hindi mo kailangan ang hospital at ang serbisyo namin! The door is open Mr. Alacantaraz! " Galit kong sabi sa na tinuro ang pinto
" hindi mo ba ako kilala? " tanong nyA
" dapat ba kitang makilala mr.alcantaraz? Wala ka sa kompanya mo kaya wag mo kong artehan!di bebenta yan sa akin!" Tuluyan na akong nagalit at di ko na namalayang umiiyak na pala ako.
" iinom ka ng gamot o lalabas ka ng hospital?" Seryoso kong sabi sabay abot ng bagong gamot na dala namin para sa araw na ito. Kinuha naman nya ito sa palad ko at agad na sinubo ang tatlong gamot.
" Happy?" Tanong nya pero tinitigan ko Lang siya lalo
"What?" Dagdag nya.mukhang nakita naman nya ang ibig kong sabihin ng ibuka nya bibig nya to make sure na nilunok nya talaga.
" well done Mr. Alcantaraz from now on ako na ang magiging doctor mo whether you like it or not " sambit ko
" Do i have a choice?" Tanong nya
" No. You can rest now.see you later Mr. Alcantaraz" paalam ko.
" Galing nyo Doc." Puri ni nurse Jean
" nadala lang sa sindak" saad ko
Muli akong lumingon kay Xian
" oh wait..don't lock the door wala ka sa hotel o sa bahay mo.bawal yan dito" bilin ko saka ko siya tinalikuran para lumabas
" Anak.labas lang ako saglit kausapin ko lang doctor mo." Dinig kong sabi ni mommy
Pagkalabas ko sa room ni xian nagtungo ako sa chapel hindi ko alam kung bakit dito ako dinala ng mga paa siguro dahil kailangan kong magpasalamat sa diyos dahil sa wakas i finally met my husband after 3 years. Napahagulgul ako sa pag-iyak ng maramdaman kong may kamay na na
sa balikat ko at bigla akong niyakap. Si mommy yun.
" Amethyst anak,i'm sorry.." umiiyak na sabi ni mommy
" hindi ko alam kong paano ako magsisimula" dagdag pa nya
" makikinig po ako" umiiyak ko ding sabi.
Lumuwag ang yakap ni mommy at nagpunas ng luha nya dalawa lang kami sa chapel at may time din ako pakinggan siya gusto ko malaman lahat..gusto kong masagot lahat ng tanong ko.lalo na kung bakit parang hindi ako kilala ni xian.
A/n: 감사합니다 진그! 😄😘 사랑해 😘❤
Mag u-ud ako bago sumpongin si OMPONG affected pa naman lugar namin kapag sinumpong yan. oh..wait!.. Ingat din kayo lahat kay Ompong wag pagdadaig dahil tatapusin nyo pang basahin ang kwento ko.😄😘 ako din lalaban para makapag ud sa susunod na mga araw.fighting tayo lahat! Love you guys! Hemmwee...Hemmwee..hemmwee 😘😘😘