Pov Cassius.
Vandaag hebben we een optreden, hoe we gaan uitleggen dat Kaj er niet is weten we nog niet. Maar we moeten het uitleggen, anders gaan ze denken dat we ruzie hebbem. Dat hadden we ook. Het was niet echt een ruzie, was meer boos op hem. Ook niet boos teleurgesteld, ik had dit echt niet verwacht van hem. We moeten ons omkleden, sinds Kaj in het ziekenhuis ligt is er niet meer zo leuk sfeertje. Als ik klaar ben moeten we nog wachten want pas over een half uur moeten we op. We gaan zitten op een bank die daar staat, dan zie ik opeens twee handen voor me ogen. " Sam je bent niet grappig " zeg ik,
" Sam niet nee, maar ik toch wel " hoor ik de lieve stem van Milla, verrast kijk ik om. Ze komt op me schoot zitten en geeft me een kus
" Jij bent de grappigste persoon die ik ken " zeg ik
" Dat was ik toch, je stapt zomaar over " zegt Jai, ik kijk hem aan
" Jij bent mijn losgeslagen Aziaat, kan je daar mee leven? " vraagt ik en hij knikt, ik zoen Milla. Haar kusjes en zoentjes zijn de beste
" Oh please doe niet zo klef " zegt Britt,
" Gewoon beetje jaloers " zeg ik
" Maak werk van Dioni " zegt Milla," AUW "
" Je had beloofd niks te zeggen " zegt Britt
" Oke ik had beloofd ook niks te zeggen, maar hij ziet jou ook wel zitten " zeg ik
" WAT " roept Britt, iedereen kijkt haar aan,
Pov Isha.
Ik lig op de bank en dan gaat de bel, " Schat doe jij even open " zegt me moeder, met een zucht ga ik van de bank, dan maak ik de deur open en zie ik Xandra staan.
" Hey kom binnen " zeg ik
" Dankjewel " zegt ze, dan komt ook Dioni aanlopen en geeft mee een knuffel,
" Me moeder komt zo " zeg ik
" Moeders zijn altijd langzaam " zegt Dioni
" Nou zeg, ik ook dan ? " vraagt Xandra
" Ik zeg toch moeders " zegt hij lachend, dan komt me moeder.
" Hey, gaan jullie maar naar boven of buiten verzin iets " zegt me moeder,
" Naar boven? " vraag ik
" Vind het goed " zegt hij,
" Niet op alle posters van jullie letten " zeg ik lachend
" Zal me best doen " zegt hij, we lopen naar boven en ik open me kamer, " Je hebt ook een grote kamer " zegt hij dan
" Tja, perfect voor een sleepover " zeg ik lachend
" Kunnen we wel een keer doen " zegt hij
" Met de boys, en Romaissa, Nisrin en Britt " zeg ik
" Britt ook? " vraagt hij,
" ja waarom niet, ze is toch aardig " zeg ik
" ja heel aardig " zegt hij
" Is Dioni niet een beetje verliefd " zeg ik en knijp in zijn wang
" Misschien een beetje wel ja, " zegt hij blozend
" Maak er dan werk van " zeg ik
" Hoe? Daar ben ik toch niet goed in, hoe ging het tussen jou en Sam? " vraagt hij, dan denk ik aan dat ene moment dat die me vroeg.
Pov Jai.
Ik zit op de fiets naar het ziekenhuis, daar loop ik naar de kamer van Kaj. Ik wou hem nooit zo zien, maar het is te laat. Toen ik hoorde dat ze niet zeker weten of hij nog wakker wordt of dat hij het wel overleeft. Dat doet me pijn. Het is me beste vriend. Ik kan alles aan hem vertellen. Ik loop zijn kamer binnen en zie hem daar liggen, allemaal slangentjes en piepende apparaten. Ik pak een stoel en zet het naast het bed. Ik kijk naar Kaj, wat als hij niet wakker wordt? Dan hebben we het nooit goed kunnen maken. " Kaj het spijt me zo dat ik boos op je bent geworden, je bent me beste vriend. Ik kan toch niet zonder jou, niemand kan zonder jou. De fans willen weten wat er aan de hand is. We houden het erop dat je ziek bent. Om te zorgen dat ze het geloven is Gio op je twitter geweest. Kijk ik begin weer over bbrave. Het spijt me, ik had er voor je moeten zijn. Je moeten steunen bij alles. Jij hielp mij ook altijd en dat moet ik terug doen. Maar hoe weet ik niet, maar je bent sterk genoeg om er weer boven op te komen. "
" Dat is die zeker " ik kijk naar achter en zie een oude man staan " Sorry liet ik je schrikken, dat wou ik niet " zegt hij
" Maakt niet uit, " zeg ik, de man komt op me aflopen,
" Richard, opa van Kaj " zegt hij, ik glimlach.
Pov Milla,
Samen met Cassius rijd ik naar de dansschool " Wil je echt dansen,? " vraag ik
" Ja waarom niet? " vraagt hij
" Nou uhm Kaj ligt in het ziekenhuis? " zeg ik
" Ja maar daarom juist, ik voel me schuldig en dat wil ik niet. Dus wil even ergens anders aan denken " zegt hij, ik stop met fietsen. Dan stopt Cassius ook met fietsen " Wat is er? "
" Waarom moet jij je nou weer schuldig voelen? " vraag ik, hij kijkt naar beneden.
" Nou ik had hem moeten helpen en niet boos moeten worden. Ik doe altijd alles fout " zegt hij, dan fiets ik naar hem toe en geef een knuffel
" Jij had dit ook niet allemaal kunnen weten. Tuurlijk wordt je boos dat is logisch, maar je moet je niet schuldig voelen. JIj kan er niks aan doen, dus je moet je niet schuldig gaan voelen " zeg ik
" Milla ik hou zoveel van je niet normaal, " zegt hij, ik geef hem een kus " Nu dansen, want we moeten hard oefenen voor die wedstrijd " zegt hij
" Gaan we meedoen dan?" vraag ik verbaast
" Tuurlijk kom nu " zegt hij, hand in hand fietsen we weer samen weg.
Hallo, hey hoi, oke hoi dus. NOG MOTHERFUCKER 2 DAGEN AAAAAAAAAAAAAAAAAAAH doei.