‘yah! unnie!’ Eunbi arkasından koşan Yewon'u umursamadan, elinde Yewon'un telefonu parkta koşuyordu. Aynı zamanda şifreyi açmak için çabalıyordu. En sonunda şifreyi açamadığında telefonu yavaşça yere bıraktı ve koşarak kızların yanına gitti.
『️❅️』️
Yewon da geldiğinde kızlar yavaşça ayağa kalkıp gitmeye hazırlanıyorlardı ki, Yuna konuşmuştu. “yıllardır buraya geliyoruz. Hiç gitmedik şu okula. Bir kere gitsek, olur mu?” yalvaran gözlerle Sojung ve Yerin'e döndü. Onlardan onay alınca ise hep beraber ilerlemeye başladılar.
En sonunda terk edilmiş okula geldiklerinde Sojung ilerleyip büyük kapıyı açtı. Kapı haddinden büyük bir gürültü ile açılırken, kızlar çoktan içeri girmişti bile.
『️❅️』️
‘unnie, göz renkleriniz değişmiş.’
‘saçların içeri girerken düz müydü?’
‘gözlüklerin yok.’
...
Bu şekilde cümleler arka arkaya sıralarken, kapının kapanma sesi geldi. Ardından Yerin konuştu, “buradan çıkınca, seni keseceğim Yuna, saçma sapan şakalar yapma artık.”
O sırada Yuna'ya döndüğünde onun da korkudan titremeye başladığını görünce Sojung konuştu, “pekii, Yuna değil. Hanginiz yaptı?”gözleri tek tek kızların üstünde dolaştı. Ardından minik ve yapmacık bir kahkaha attı, “harika, mahsur kaldık.”