Don't
Andromeda S. Consunji's
Three am pa lang ay ginising na ako ni Ruel. Aalis nga kasi kami at pupunta ng Baguio dahil aakyat kami ng Mt. Pulag. Excited talaga ako. I never tried travelling here in the Philippines at kung magandahan ako sa Mt. Pulag, maghahanap pa ako ng ibang mapupuntahan dito, kahit na isla lang o bundok ulit.
"Andeng, gising na." Pinaghahalikan niya ang noo ko at pisngi. Nagmulat naman ako ng mga mata at saka ngumiti sa kanya. "Bangon ka na, kanina pa kita ginigising. Masakit pa ba ang ulo mo?" I shook my head. "Sige na, maligo ka na." He kissed my cheek again. Inalalayan niya akong tumayo at sinamahan niya ako sa bathroom.
I was right about him. Mabait siya pero hindi maalis sa isipan kong may itinatago siya sa akin. It's the way he speaks and the way he stands. Para bang nagdedemand talaga siya ng attention – just like Pops. Si Pops, kapag pumasok sa isag kwarto, lahat ng mata ay automatic na titingin sa kanya. Kaya ng noong grade school ako, kapag may PTA, sumasama si Mommy sa school, baka daw kai may bumili pa kay Pops kahit taken na taken na siya.
Matapos maligo ay siyempre nagbihis ako. Nagsuot ako ng pang – hiking attire. Matagal – tagal na akong hindi nakakaakyat ng bundok. Huling akyat ko was five years ago with Orion and Cassie. Sa Switzerland pa kami umakyat noon.
"Okay ka na?" He asked me paglabas ko ng silid ko.
"Yup. Ikaw rin ba?"
Tumango siya. Paalis na kami ng maalala ko iyong lifeline ko. Binalikan ko pa. Tatawa – tawa ako nang balikan siya sa may hallway.
"Kailangan ko na yata ng memo plus gold."
"Sira ito. Dala mo iyong camera mo?" Tinapik ko iyong bag ko.
"Yes. Hindi ko pwedeng makalimutan iyon. Let's go." I said. Hawak kamay kaming umalis ng building na iyon. I was thinking of booking a grab para magpahatid sa bus terminal pero paglabas namin ay may tumunog na kotse. Natigilan ako. There's a Hummer H2 HUT in front of me. Matte black ang kulay noon.
"Dito tayo sasakay." He told me.
"Wha-t?" Lumipad ang tingin ko sa kanya. "Oh my god, carnapper ka?" I whispered. Natawa naman siya.
"Hindi, Andeng. Hiniram ko sa kaibigan ko kasi nga gusto mong umakyat ng Baguio."
"But I wanted to ride the bus." I said. He shook his head.
"Mahirap mag-bus. Mahaba iyong byahe. Baka mahilo ka na naman. Sige na. Sakay ka na." Lumapit siya sa hummer at pinagbuksan naman ako ng pinto. Inalalayan niya akong sumakay roon. Umikot siya at saka sumakay na rin.
This is actually cool. I've been wanting to buy a car like this pero nanghihinayang ako. May Mercedez – Benz naman kasi ako. Nasa bahay iyon ni Pops. I bought that car with my hard – earned money kaya mahal na mahal ko iyon. Naisip kong bolahin si Orion para ibili niya ako ng ganito pero sobrang kuripot noon. Hindi siya basta naglalabas ng pera lalo na para sa kung ano lang. And then, I remembered Uncle Yto, maybe he'd buy me one. Si Hya kasi sunod sa luho, samantalang kaming magkakapatid, we have to work hard for whatever we want.
Pinagmamasdan ko si Ruel habang nagmamaneho siya. Para bang gamay na gamay na niya iyong sasakyan. I grinned.
"Hindi kaya mayaman ka tapos inuuto mo lang ako?" I told him. Tumawa siya.
"Sana nga mayaman na ako para hindi ka na babalik ng Hawaii." Wika niya sa akin. Napaawang ang labi ko.
"I have to go back there, Ruel."
"Alam ko." Wika niya. Napatiim ang bagang niya. Huminga siya nang malalim at hindi na nagsalita. I closed my eyes. Hindi ko alam kung anong iniisip ni Ruel. I feel that he's hiding something, it's not that I don't care, I just don't want to ask. Wala rin naman akong karapatan dahil nga sa sitwasyon namin. We just fuck. That's all. If he's hiding something, to hell with it, ako rin naman. He doesn't have any idea who's he's with.
Pareho lang kaming dalawa.
My phone vibrated. May nag-text. It's Pan.
Ireen and Orejon are official. Like wtf! Uncle Hermes is sooo mad!
Hindi ko naman pinansin iyong text na iyon ni Pan. Tiningnan ko ulit si Ruel. Hanggang ngayon ay nakatiim ang mga bagang niya. Why is he mad. I grinned. An idea came to mind. Inalis ko iyong seatbealt ko at saka inabot iyong crotch area niya. Bigla siyang umungol.
"Mayora, nagda-drive ako." He said.
"Di mag-drive ka. Aalisin ko lang iyong init ng ulo mo."
Ipinasok ko iyong kamay ko sa shorts niya at inilabas si Junjun. I bent down to suck its head. Napahigit siya ng hininga. I gave him a head – a memorable one. Sobrang sloppy na nga niya kasi pinuno ko ng laway iyon. I tried swallowing him but I gagged. Naramdaman ko na lang na itinabi niya ang sasakyan sa gilid ng daan.
"Baka mabangga tayo." He was panting. Ngumisi lang ako at muling isinubo ang kabuuan niya. I moved my head up and down. Hinawakan ko iyong katawan noon at pinadanan ng dila ko. Napahawak pa nga siya sa buhok ko.
'Fuck. Lapit na ako." He said. Hindi naman ako tumigil. I kept on sucking him hanggang sa... well he came, in my mouth and I swallowed him again. Hingal na hingal siya pagkatapos. Kumuha naman ako ng baby wipes at pinahirap ang bibig ko.
"H'wag na init ulo." Tumatawang wika ko.
"Grabe ka." He was shaking his head but he was grinning. "Kakaiba. Drive na ako ha. Mamaya na kita babawian."
"Okay..." Natatawa ako. Umabot ako ng tubig sa likod.
"Show me how you squirt, Mayora."
Nabuga ko iyong tubig na iniinom ko.
"Gago! Mayor ha!" Nagtawanan kami. Hindi na siya galit. Masaya na iyong trip ko papunta Baguio.
Bandang alas-ocho ng umaga, nakarating kami sa Mismong siyudad. Ginising lang ulit niya ako. Nag-stay kami sa isang Bed and Breakfast. Bed and Breakfast iyong pangalan ng hotel. Maliit lang iyon, hindi masyadong luxurious pero maganda. Wala namang problema sa akin, basta malinis.
Sa second floor kami naka-stay. Maliit lang iyong kwarto, may dalawang single bed na pinagdikit niya.
"Mga 10:30 alis na tayo." He said.
"Ba't di pa ngayon?"
"Mamaya na." Lumapit siya sa akin at hinuli iyong ends ng damit ko. Alam ko na agad.
We were both naked, enjoying the cold air of the city while writhing against each other's body. Ang sarap – sarap ng lahat ng ginagawa sa akin ni Ruel. He can be rough, he can be soft – pero nararamdaman ko pa rin iyong pangangalaga niya sa bawat pag-atake niya sa katawan ko.
We both finished. He stayed by my side and spooned me. I was just looking at the window... thinking of all of these but even before that thought gets deeper, pinigilan ko ang sarili ko.
"Tara na!" Natatawang yakag ko sa kanya. "Mamaya na tayo mag-sex. Maging tourist boyfriend ka muna! May package ka bang ganoon?" I giggled.
"Pwedeng, insta boyfriend package." Tumawa siya. "Cr lang ako." He said. Iniwan niya ako sa kama. Mag-shower rin naman ako kasi ang lagkit ko. I told him to cum on my breast – ang bongga ni-massage ko pa nga iyon nang bonggang – bongga.
Lumabas si Ruel nang naka-shower na. Sumunod ako. It was just a quick one. I was under the shower when my hand suddenly flicked. Napaawang iyong labi ko. I tried so hard to control it, kaya lang ayaw tumigil sa paggalaw, noong una ay pabigla – bigla lang iyon pero bigla na lang naging panginginig – nginig na hindi basta nawawala.
I calmed myself. Lumabas ako ng bathroom. Nakita ko si Ruel na nakaupo sa kamay at hawak ang phone niya. I went straight to him.
"Fuck me more." I told him. He grinned again, put his phone down and fucked me hard.
xxxx
Kainitan ng araw nang makarating kami sa tuktok ng Mt. Pulag. Ang daming hikers. Kahit na katanghaliang tapat ay hindi naman kainitan. Nasa Benguet na kami noon. Mas mataas kaysa sa Baguio kaya mas mababa ang temperature.
Tuwang – tuwa ako nang makarating kami ni Ruel sa tuktok. Ang ganda – ganda. Wala akong ibang nakikita kundi berde at mga ulap. Kahit na pagod at hinihingal ako ay masayang – masaya ako. Hindi ako nagkamali sa pagpunta dito.
"Andeng." Tinawag ako ni Ruel. I looked at his direction. Nasa gilid kasi siya. He was holding his phone. Maybe he was taking a picture of me kaya ngumiti ako. Matapos iyon ay nilapitan niya ako at umakbay sa akin. "Masaya ka ba?" Tanong niya sa akin.
"Sobra. Salamat Insta Boyfriend." I giggled. Ako na mismo iyong humalik sa pisgi niya.
"Buti naman. Hindi ka ba pagod?"
"Hindi gaano. Ang ganda dito. Sana ma-preserve." I said. "Ay, i-picture ko ito." Mula sa bagpack ko ay inilabas ko iyong polaroid camera ko. He took that from me.
"Picture kita." Lumayo siya. Ako naman ay ngumiti. I remembered doing my super hero pose. I watch Grey's Anatomy and I love Amelia Sheperd's character, somehow, I saw myself in her and I really loved the episode where she did the super hero pose. It gave me a whole new confidence.
I smiled.
"Ano iyan?" Tanong niya pa.
'Super hero pose ko. Take it na."
"Okay. Smile."
And I did. Matapos iyon ay naupo kaming dalawa sa damuhan para tingnan ang kagandahang nasa harapan namin. Habang tahimik kami ay inilalagay ko naman iyong picture sa memory album ko.
"Ang dami na. Saan mo gustong pumunta sa susunod?"
"I was thinking of going to Galapagos Islands. Sa Ecuador iyon. Pero kailangan ko munang iplano."
"Pera ba?" He asked me. "Pwede kong gawan ng paraan."
"Luh, hindi no. Siyempre may work ako. Kailangan kong iplano dahil sa oras no. Iyong trabaho ko nga kasi."
"Paano kung h'wag ka nang magtrabaho?" He asked. I can do that pero maiinip naman ako masyado. "Kasi paano kung may trabaho ako tapos kaya pala kitang buhayin pati pamilya mo, kahit gaano man kaya karami."
"Ruel... bakit mo ba sinasabi ito?" Naguguluhan na ako. Hindi siya kumikibo. Nagkibit – balikat lang siya.
"Paano pala kung isang araw gusto ko nang totohanin ito?" Titig na titig siya sa mga mata ko. Humawak siya sa kamay ko. "Paano kung isang araw, Ate, gusto na pala kitang pakasalan?"
I couldn't say anything. I could only smile. "You keep calling me Ate, and yet we're talking about marriage already." I giggled. Hindi siya ngumiti.
"Okay, sige. Paano, Andy, kung isang araw gusto kitang pakasalan? Anong gagawin mo?"
I really couldn't say anything and it bothers me that he looks so serious like this. I took a deep breath, I even cupped his face.
"Pakakasalan kita, Ruel, kung kaya mo na akong bigyan ng Bituin." I smiled at him.
"Bakit... bakit bituin?" I shrugged.
"Because I believe that like th stars at night, I shine even in the darkest. Give me a star, and I will marry you."
Tumahimik siya tapos biglang ngumiti. "Sige, isang araw, ilalagay ko ang bituin sa mga palad mo."
Suddenly, I tear up. Agad ko namang pinahid ang mga luhang lumabas. I shook my head.
"Don't make me feel things, Ruel." I shook my head. Nagtataka man siya ay hindi na siya kumibo. Kinabig na lang niya ako para ihilig ko ang ulo ko sa kanyang balikat. I know that this is supposed to be a happy memory, but I feel so... lonely.