22 оны 8 сарын 13 /Орчуулгийг хийсэн: BBMFFийн Дрийм/
Jimin болон тэр хүүхэд (охин) бэлтгэлийн өрөөний голд зогсож байв. Эхлэлийн байрлалын дараах 5 секундын хүлээлт дуусахааргүй урт санагдана. Хөгжим speakerээс гаран хангинах үед тэр хоёр хоёул эхний хөдөлгөөнөө хийж эхэллээ. Саяханаас тэр хүүхэдтэй бэлтгэж байсан бүжиг юм. Би бэлтгэлийн өрөөний шалан дээр тэднийг ажиглан сууна.
Шагайнаасаа болоод хэсэг бүжиглэж чадахгүй болсоноо мэдэх үед надад их хэцүү байсан. Бусдыг л бүжиглэхийг харах миний хувьд амьсгаа боом байсан ч Jiminийг бэлтгэхэд нь туслах бүрт, тэрнийг сайжарч байгааг хараад өөрөө бүжиглэж чадахгүй байгаа минь тийм ч том асуудал биш гэдэгийг ухаарав. Өөр аргаар бүжигээ үргэлжлүүлж байгаад би жаргалтай байгаа байх.
Jiminтэй хамт бүжиглэхэд би жижигхэн алдаа ч өнгөрөөн гаргуулахыг хүсдэггүй. Заримдаа Jimin хугацаа болон хөдөлгөөн дээрээ миний төсөөлсөнөөс ч яльгүй жижиг алдаа гаргадаг. Тэр үеүүдэд би хөгжимийг зогсоон, хөдөлгөөнг нэг бүрчилэн дээр нь шалгадаг. Гэхдээ намайг бэлтгэлийн өрөөний шалан дээр суун үзэгч шиг тэндээс хархад Jiminий бүжиг тэс өөр харагдав. Зүгээр жижиг нэг бүрийн хөдөлгөөнөөс илүү том зүйлийг би олж харлаа. Хамтдаа бүжиглэхэд миний алдаа гэж боддог байсан зүйлүүд өөрөөр бууж ирэв. Ер бусын алдаанууд, төгс бус хөдөлгөөний оронд тааварлаж боломгүй өвөрмөц мэдрэмжийг төрүүлэв. Мэдээж түүний хөдөлгөөн минийхээс өөр байсан ч, Jimin өөрийн гэсэн хугацаа, өөрийн гэсэн илэрхийлэлтэй байсан юм. Jiminий бүжиг яг тэр байгаагаараа гэгээлэг бас сэтгэл хөдөлгөм байлаа.
Хөгжим дуусав. Jiminий бүжиг мөн адил дуусалаа. Би түүний сэтгэл хөөрсөн, баяр хөөрөлөөр гэрэлтэж буй царайг харав. Хажууд нь зогсож буй тэр хүүхэд удахгүй гадаадруу явна. Гэнэтхэн бидний харц тулгарчихав. Би түүнрүү эрхий хуруугаа гозойлгоход тэр хүүхэд надруу томоор инээж өглөө. Хачин юм. Түүний нэг ч зүйл ээжийнхтэй ижил биш. Би ээжийн царайг ч санахгүй байна. Тийм байхад яагаад тэд хоорондоо төстэй харагдана вэ? Гэнэтхэн зүрхэнд минь нэг зүйл зовиурлаж, эдгэрээгүй шагай минь хатгаж хөндүүрлэв.