Kabanata 1
HALOS HINDI KO maayos na napakinggan ang itinuturo ng guro dahil sa pagkaka-distract ko kay Ejercito.
I am thinking about the place where we'll go today, isa pa, bawat sulyap ko sa likuran ay parang nahihibang na ngingisi sa akin ang huli kapag nahuhuli ako kaya umiirap na lang ako.
"Mag-iingat kayo pauwi." The professor told us before going out of the room. Sabay-sabay kaming nagsitayuan, kaagad kong hinagilap ang bag ko at taas-noong naglakad palabas pero nagulat ako nang may kumuha nito.
I shifted my gaze, only to find Ejercito holding my bag.
"What are you doing?" takang tanong ko, nangunot ang noo.
"Nothing," He flashed a boyish grin. "Tara kain tayo, libre kita..."
Ngumuso ako, ready to say yes but then a group of girls, that group earlier in the guidance office, walked in front of us.
"Ejercito, ayos ka lang ba?" ani no'ng pinakamatangkad sa kanila. Maputi ito at balingkinitan.
She's almost the same height as Ejercito.
"Oo..." I saw Jer's smile.
"Gano'n ba? Uh, gusto mo bang gamutin kita? May sugat ang labi mo," aniya sa malambing na tono.
My brows shot up when I saw her caressed Ejercito's arm, pretending to be worried. I don't know!
"Yeah, medyo masakit nga..." Jer answered playfully as he caressed his reddish lips and when I saw how the woman blush and giggle, I rolled my eyes.
Mabilis kong hinila ang bag ko mula kay Ejercito, he was startled, I saw him panicking when I turned my back at him and started walking.
"Lena!" he screamed.
I did not listen, I remained staring at the center and smiling to those people greeting me.
"Harriet!" Sigaw niya pa ulit, mukhang nag-eeskandalo na pero wala akong pakialam.
"Uh, Lena?" I stopped on my tracks when I saw Winston in front of me.
Kaagad akong ngumiti, nakita ko naman na napakurap siya roon at pagkatapos ay nahihiyang ngumiti pabalik.
"Hello, bakit?" I asked.
"Uhm, gusto ko lang sanang tanungin kung nabasa mo na ang sulat..." aniya.
"Uh, hindi pa..." I answered and blinked. "Pero nasa akin na, may klase kasi ako kaya hindi..."
"Gano'n ba?" nakita kong napahawak siya sa batok at ngumiti. "Uh, pasensya na, akala ko lang kasi nabasa—"
"Anong nabasa?" I almost jumped in shock when I heard Ejercito just beside me. Mabilis ko siyang nilingon, nakita ko ang pagtataka sa mata niya habang tinitignan kaming dalawa.
"He gave me a letter, bakit?" my brows lifted. I saw his face darkened a bit, his jaw clenched as he stared at me and shifted his gaze towards Winston.
"Bakit ka binigyan—"
"Winston, babasahin ko mamaya, huh?" malumanay kong sabi sa huli at ngumiti.
I saw how Jer's lips formed a grim line, pinasadahan niya ang buhok niya at muling sumulyap kay Winston.
"Sige, aasahan ko 'yan..." aniya.
"Salamat," I smiled a little, putting a small part of my hair at the back of my ear.
"Lena," I heard Jer said pero nanatili akong nakatingin kay Winston.
I smiled a little, nodded and find my may to the canteen.
Suminghap siya, I heard his hard, big footsteps at the back but I remained quiet.
"Lena," aniya ulit sa makulit na tono. "Kausapin mo naman ako."
Hindi pa rin ako umiimik, hindi na rin ako nagulat nang maagaw niya muli sa akin ang bag ko at mabilis na humawak sa siko ko.
"What are you doing, Jer?" my forehead creased.
"Kausapin mo kasi ako..." he whined like a kid.
"Hindi pa ba ako nakikipag-usap sa 'yo sa lagay na 'to?" my brows shot up.
"No, I mean, talking to me, calm. Hindi 'yong nagagalit ka sa akin," ngumuso siya.
"Am I mad? Mukha ba akong galit?" I flashed a smile at mas nangunot ang noo niya roon.
He licked his lower lip and cocked his head, ngumuso pa siya at nagulat ako nang pitikin niya ang noo ko.
"You!" I hissed quietly.
He tsk-ed and ruined my hair. "Don't give me that look, Leona, I want you smiling sincerely at me, okay?"
"Eh, sa ayoko nga, eh!" I groaned angrily and rolled my eyes. "E, bakit 'di ka na lang makisama sa mga babae mo roon sa itaas? They seemed to be very much attached to you!"
"I'm only attached to you," parang wala lang na sabi niya.
My throat went dry, mabilis akong umayos ng tayo. I fixed my skirt and before he saw my blushing cheeks ay kaagad akong tumalikod sa kanya.
"Harriet..." he whined.
Kinagat ko ang labi, dumiretso ako sa canteen at tahimik na naupo sa isang upuan doon.
Kaagad na sumalampak ng upo ang huli sa harapan ko. I saw him unbuttoning his suit kaya sinimangutan ko siya.
"Jer, bawal 'yan!" I whispered, warning him.
"What? It's hot..." he groaned and when he attempted removing it ay kaagad ko siyang sinipa sa ilalim ng lamesa.
"Ouch!" ngumiwi siya at tinignan ako. "Bakit na naman?" nguso pa niya sa 'kin.
"If the guidance sees you with that, ipapatawag ka na naman! Kagagaling mo pa lang doon, Ejercito! Ano, balak mo na bang tumira do'n?"
"Balak ko tumira sa bahay natin..." he said coolly.
Napaubo ako bigla, my eyes widened. I saw how his eyes screamed amusement kaya inirapan ko siya.
"H-h'wag mo akong igaya sa mga babae mo d'yan, Jer. Hindi tatalab sa akin 'yan..."
"Iba ka naman talaga," aniya. Napalingon ako sa kanya, I saw how he blinked at what he said and swiftly stood on his seat like he did not say anything.
"Anong kakainin mo? Bibilhan kita." His blue eyes stared at me.
"Kahit ano...uhm, h'wag na pala. I have to stay fit because my competition is coming." I said, doing my best just to stare back at his intense gaze.
"Okay, 'yong manok lang gusto mo?" pagbabalewala niya. "I'll also buy you cake and juice."
"Ejercito!" I called.
"Sige, libre na kita..." aniya at nakapamulsang naglakad doon sa gitna.
Nakamot ko ang ulo ko, sumulyap ako sa katawan ko at napailing.
Kaya ayoko minsan kasama ang lalaking 'to! He spoils me too much when it comes to food! Hindi kami namamasyal dalawa ng walang pagkain!
I caught him staring at the list of foods available, seryoso siyang nakatitig doon habang nakapamulsa.
His lips lifted knowingly nang mukhang nakapili ng kakainin pero nagdalawang-isip pa.
Honestly, he looks handsome as he stood there in the middle. With just his hands on his pocket, the open buttons of his coat and slightly disheveled hair, he's an attention seeker without even knowing it.
Bulungan kaagad ang napansin ko habang nakatingin sa kanya ang mga estudyante sa canteen.
I know they adore him but sorry, mas malapit ako sa kanya so, there's no way!
Naglakad siya patungong counter, nakita kong kinausap niya ang babae roon na namula pa habang nakatitig sa asul niyang mga mata.
Pumahalumbaba ako, kung hindi ko ito kaibigan ay baka nabighani na rin ako pero kaibigan e, kaya ang panget niya...
He took the tray from the counter, his strong arms held the tray gently yet he looks... I don't know, uhm, hot?
Napailing ako bigla nang mawala sa sarili at tinampal ang pisngi ko.
"Sshh, stop that..." natigil ako sa istriktong boses niya at naupo siya sa harapan ko.
Halos manlaki naman ang mata ko nang makita ang in-order niyang mga pagkain.
"What, Jer? Hindi pa fiesta ngayon!" I exclaimed in horror.
"Edi magpi-pyesta tayong dalawa..." ngumisi siya.
"No, I won't eat that! You know I have a shoot tomorrow!" I hissed.
"No, you will eat whether you like it or not..." he said in finality.
"Pa'no nga kung ayaw ko? Jer, you see—"
"I see that you're really skinny so you gotta eat food, Leona Harriet." Mariing sabi niya at natikom ko ang bibig ko.
"But..."
"Ayaw mo? Sige, hindi na kita ililibre mamaya." He said coolly and that's when I sat properly in and instant and took the spoon.
"Ito na, kakain na..." I answered and started eating.
He remained serious, he watched me eat only a little at first at tumaas ang kilay niya. Mas nilakihan ko ang subo ko habang nakatingin sa kanya at nagsalita.
"Now, happy?"
He smiled cutely, his white teeth showed and licked his lower lip.
"Hmm, I like that. Aanhin mo ang pagmomodelo ko kung magkakasakit ka?" aniya at inabot sa akin ang juice at maliit na platito ng cake.
"There, eat more..." aniya at pinunasan ang gilid ng labi ko.
***
WE SNEAKED AND skipped class, nasa may gilid kami ngayon nang pader at nag-aantay kung may daraan o wala.
"The guards are there, Lena..." aniya.
Bahagya akong sumilip sa may balikat niya at nagsalita.
"Ay, oo, nando'n..." I pointed the guards.
Napalakas ang sabi ko kaya natigilan ang mga guards. My eyes widened, mabilis kong nilingon si Jer at napasinghap ako nang mabilis siyang humawak sa balikat ko at tinulak ako ng bahagya sa pader.
"Jer!" I hissed.
"Sshh," bulong niya. I stilled, marahang tinulak niya ako sa loob ng siksikang storage room at nagdikit ang katawan namin nang itago niya ako.
"What are you doing?!" I hissed.
"Sshh," He hushed and pulled me closer.
"May mga bata dito, eh, tingnan mo nga ro'n at mapapagalitan tayo kapag may nakalusot." My eyes widened more when I heard voices.
Nanahimik kaming dalawa, I can almost hear the sounds of our deep breaths and the quick pace of our hearts.
I smelled his familiar perfume, his arms are placed just above my head as he towered me.
Napalunok ako, bahagyang nag-angat ako ng tingin at nakitang nakaawang ang mapulang labi niya habang bahagyang nakatingala at nakikinig sa mga tao roon sa labas na pinaghahanap kami.
Suddenly, he lowered his head and my breath hitched. Halos magwala ang puso ko sa kaba nang masalubong ko ang kanyang asul na mga mata.
I bit my lip, lumunok ako at nakita kung paano sumeryoso ang kanyang mukha at umigting ang panga habang nakatingin sa akin.
We stared at each other for no reason at all, me with my head tilted up and him with his lowered gaze at me.
"Hindi na ako magugulat kung magustuhan mo na ako..." he blurted out, showing me his lopsided smile.
I gasped. Napaayos ako ng tayo at mabilis na tinampal ang bibig niya at bigla siyang napatawa roon at lumayo sa akin.
"That's disgusting!" I hissed. "N-napatitig lang ako kasi ang pangit mo!"
"Oh?" his eyes screamed amusement as he brushed his hair with his fingers. "Is my Lena falling in love with the handsome—"
"Oh, shut up, Sandejas!" I groaned frustratedly and blushed profusely.
He laughed, nang napalakas ang tawa niya ay tinakpan ko ang bibig niya at pinanlakihan siya ng mata.
"Mahuhuli tayo! Stop being childish!"
Mas natuwa siya, pilit niyang tinanggal ang kamay ko sa labi niya bago nangingising hinuli ang daliri ko at hinawakan.
"Hindi na, I was just kidding," he chuckled and shook his head.
Ngumuso ako at sinamaan siya ng tingin at hinawi niya lang ang buhok sa noo ko at inilagay ang hibla sa likod ng tainga ko.
"Tara na, let's escape..." he said and grasped my hand. Wala sa sariling tinignan ko siya at nakitang nakasilip siya sa pintuan.
"Wala na, let's go..." he pulled my hand softly and we went out. Halos takbuhin na namin ang tagong lugar sa may unibersidad para makatakas at habang ginagawa namin iyon ay hindi ko pa rin maiwasang kabahan.
"Jer, I'm nervous..." I muttered.
"Hmm, trust me, we won't get caught," bulong niya at mas hinila ang kamay ko palapit sa kanya.
I saw him scanning the barrier and let go of my hand. Sinundan ko siya roon at nakitang umakyat siya sa may upuan sa gilid.
"Leona, I'll go at the other side first and you follow, alright? Sasagipin kita kapag nalaglag ka do'n..." aniya.
"Okay, but how can I go up there?" turo ko sa itaas na bahagi.
"I'll help you, come here, Lena..." aniya.
I lifted my hand, kaagad naman niyang inalalayan ako paakyat doon at hinawakan ang baywang ko para makaupo sa itaas.
Pinagmasdan ko siyang umakyat rin at tumabi sa akin at sabay kami sumulyap sa labas.
"Ang taas..." I murmured, scared.
"It's alright, ako mauuna..." aniya sa akin.
Kadalasan kasi kapag tumatakas kami ay sa gate kami dumaraan kapag nasasaktuhang wala ang mga guard pero ngayon, bantay sarado so, we got no choice.
"Kapag nakababa ako d'yan tapos hindi ako nakatayo, edi ano..." aniya. I hissed, hinampas ko ang braso niya at napasigaw nang akmang malalaglag siya.
"Damn..."
"Jer!" I screamed in panic, biglang kinabahan at baka nasaktan siya.
Bigla siyang umayos ng upo at tumawa. "Joke lang..."
"I hate you!" I groaned.
"Love you," asar niya pa sa akin at kumindat kaya hinila ko ang buhok niya para iritadong sabunutan habang tatawa-tawa siya doon.
"Hindi na!" he chuckled.
"Don't give the moves you're doing with your women, Sandejas!" inis kong sigaw.
"Hindi naman ako ganoon sa kanila..." he said seriously.
Edi, sa akin lang?
"J-Just..." I gulped. "Let's go."
Tumango siya, pinasadahan niya ng daliri ang buhok and I almost screamed when he jumped but faded when he smoothly landed on the ground.
Kaagad niya akong tiningala, nanlaki ang mata ko at umiling.
"How did you that?!" I exclaimed.
"May magic ako, tara, jump, Leona, I'll catch you..."
"H-huh? But...pa'no kapag hindi mo ako nasalo?" I started getting nervous.
It's really high!
"I'll catch you no matter what it takes..." He said, "so, jump, Lena, come on. I promise you won't get hurt."
I gulped, muli akong sumulyap sa ibaba sa kanya at kinagat ang labi ko.
"P-promise?"
"Hmm," he smiled gently. "I promise..."
I took a deep breath, inilaylay ko ang paa ko para makatalon at tumingala siya sa akin.
I saw how his eyes widened, napaiwas siya ng tingin at nakita kong namula siya at napaubo kaya namilog ang mata ko.
"Oh my God!" umayos ako ng upo at sumigaw. "H'wag mo kong silipan!" I screamed.
"I'm not!" he coughed. "N-nakita ko lang bigla..."
"Naninilip ka lang, eh! You...you..." I stuttered and blushed.
"Nando'n sa itaas!" my eyes widened, napasinghap ako nang makitang tumatakbo palapit ang mga guard at bago pa man nila ako mahuli ay nagpatihulog ako.
I screamed, readying myself to fall flat on the ground but a strong pair of arms caught me.
Napamulat ako at ayon na lang ang pagkabog ng dibdib ko nang makitang halos magkalapit na ang mukha namin.
My heart flinched, my stomach started clenching and I saw how his eyes darken as he stared at me.
Tinampal ko ang mukha niya, mukha naman siyang nagising doon at umayos ng tayo habang buhat ako.
"Ayon, may nakatakas!" I heard screams.
I panicked, nilingon ko ang mga guard at 'yon na lang ang panlalaki ng mga mata ko nang tumakbo sila palapit.
I was in the verge of pushing Jer and run but he carried me, natulala ako nang iayos niya ako sa bisig niya bago kumaripas ng takbo habang buhat ako.
"Ejercito!" I screamed at the top of my lungs at napahagalpak siya ng tawa at mas inayos ako sa kanyang braso.
"Hold on to me, Lena! Mahuhulog ka!" tawa niya at napayakap ako sa leeg niya sa takot at sumulyap sa mga guard na humahabol samin.
"Faster, Jer!" I screamed in panicked.
Mas bumilis ang takbo niya, pinagtitinginan kami pero wala akong pakialam at gusto lang na makatakas.
"Bumalik kayo dito!" the guard screamed.
Bigla na akong nasiyahan do'n, I wrapped my arms more on his neck before looking at the guards and stuck my tongue out.
"Hulihin n'yo muna kami!" I screamed.
"Bumalik kayo!"
Mas lumakas ang tawa ko at nang-asar pero napasinghap nang bigla kaming mahulog.
Napamura ako nang malaglag ako sa lapag at napasapo ng noo nang makitang nadapa si Ejercito!
"What?!" I groaned and hissed.
"Oh, damn, I'm sorry!" He said in embarrassment, his cheeks blushing profusely and caressed his hair frustratedly.
"Ayan na! Hulihin mo!"
Mabilis akong tumayo, pinagpag ko ang palda ko at mabilis na hinatak si Ejercito mula sa pagkakasalampak doon sa lapag.
"Ang lampa mo! Let's run!" I hissed.
Mabilis siyang tumayo at wala sa sariling tumakbo nang mabilis palayo.
"Ejercito!" I called him but he was running past me.
He left me! This man!
Hinihingal na ako, naririnig ko rin ang takbo ng dalawang guards doon at ang lalaking iyon na kaibigan ko raw na iniwanan ako!
"Jer! I will kill you when I get you!" sigaw ko at mukhang natauhan siya na hindi niya ako kasabay at biglang napalingon at natigilan.
"Lena!" he panicked, bigla siyang tumakbo pabalik sa akin habang hinihingal pa at tumalikod at bahagyang lumuhod doon, he offered me his back.
"Why did you left me—Ejercito, what do you think you're doing?!" I hissed when he pulled my hand towards his back.
"Ride me!" he exclaimed, I blinked.
"H-huh?"
"Let's do piggyback!" aniya at nang hindi ako gumalaw ay mas hinila ako kaya sumalampak ako sa likod niya. Mabilis akong napahawak sa balikat niya nang hawakan nito ang hita ko bago tumakbo habang nakasampa ako sa likuran niya.