*Serena*
Ka kaluar me shume se nje muaj, qe nga hera e fundit qe e pashe. Me ka marre malli shume per te.
Sot do te shkoj per darke tek Moretti-t. Binjaket kane ditelindjen.
Maria dhe vajzat donin te organizonin dicka te madhe, por binjkaet ende nuk e kane marre veten mire, aq sa nuk donin asgje. As torte, as mbledhje familjaresh, donin thjesht te rrinin ne qetesi.
Sado e keqe te jete gjendja, mos e ler te te fundose.
Marina ende nuk eshte gjalleruar sic ka qene me pare. Marino njesoj si e motra, por te pakten ai here pas here del nga shtepia.
Ana, Sofia dhe une shkuam te blinim disa zbukurime, jo shume te vogla, por as te ekzagjeruara.
Maria po gatuante tortat. Torte me bornonice dhe cokollate te shkrire per Marinon dhe fruta pylli per Marinen.
Torta e Marinos
Trota e Marines
Ana e kaloi pjesen me te madhe te kohes ne kompani se bashku me Alessandron . Ishin shume mbarapa me punet, ndaj nuk rrinte dot te na ndihmonte.
Marino doli me makine, ndersa Marina eshte ne dhome.
Dhoma e ndenjes eshte shume e madhe per te bere nje feste te vogel, ndaj do te rregullojme dhomen e Marines, sa me thjeshte.
"Amara, merre Marinen dhe dilni jashte, sa te mbarojme ne. Kur te te therras, eja."
"Ne rreg..."
"Jo, Marinen do e marr une."e nderpreu Maria, Amaren.
"Ju vazhdoni me zbukurimet. Dua te rri ca me Marinen."
"Ne rregull, ma."
Nderkohe qe Maria u ngjit per tek dhoma e Marines, une mora canten e zbukurimeve dhe u fsheha ne dhomen e Amares.
"Ne rregull, jane jashte. Eja!"
U ngjitem lart dhe filluam nga puna.
Dhoma e Marines ishte lak e rremujshme dhe eshte e lyer me nje ngjyre qetesuese opal-i.
Koka e shtratit nen dritare, anash krevatit dy komodina. Ne dhome ka disa bime, qirinj aromatike, fotografi pafund, nje tualet, dy dollapë... dy dollapë?
"Sofia, pse mban dy dollapë Marina?"
"Ëh...o, jo! Haha. Vetem njeri eshte dollap rrobash. Tjetri mban sendet e Marines. Si per shembull, bojera, furca, penela, telajo, lecka, rroba arti, punime te Marines e disa gjera te tjera."
"Pra, Marina eshte artiste?"
"Umm, do thoja me mire eksploruese. Aty ka aq shume gjera te fushave te ndryshme sa nuk do ta besoje. Madje ka edhe veglat e punes se nje zdrukthtari."
"Me pelqen!" I thash duke buzeqezhur.
"Edhe mua. Kjo e mban te zene, te mos e mbaj mendjen tek dicka qe e merzit, por kohet e fundit, sikur nuk po funksionon aspak."
"Mos u merzit, Marina do behet me mire. Duhet vetem pak durim."
"Po..."tha me nje buzeqeshje te sforcuar.
Vazhduam te rregullonim vendin. Vume 4 tullumbace bojqielli me helium mbi krevat dhe disa zbukurime ari. Nuk e ngarkuam shume, pasi dhoma vete ishte plote aksesore.
Me pas shkuam ne dhomen e Marinos. Ai ndryshe nga e motra e kishte dhomen me te rregullt. Ngjyrat mbizoteruese jane e zeza dhe bardha.
Zbukurimet per dhomen e tij i morem ne ngjyre argjendi. As dhomen e tij nuk e ngarkuam shume, por dhuratat i vendosem ne menyre te c'rregullt dhe 4 tullumbace prane tyre.
Kaluan 3 ore, duke mbajtur Marinen sa me larg dhomes se saj. Kur me ne fund erdhi Marino, Ana dhe Amara i moren te dy binjaket dhe i futen ne kuzhine.
"C'po beni?"pyeten binjaket njezeri.
"Po i'u cojme ne psikiatri. Hahahah!"
"Ha,ha,ha...na shkrive."i'u pergjigj Marino.
"Tani, mbyllini pak syte."
"Pse?"pyeten njezeri.
"Sa pyetje beni dhe ju. Vetem mbyllini." I foli Sofia.
Rrotulluan syte ne sinkronizim, por i pranuan ne fund.
Ana mori dy copa, nje gri e nje bojqielli. U fashoi syte dhe u tha:
"Tani beni kujdes ku shkelni."
Ana mori Marinon nga dora, ndersa Amara, mori Marinen.
Une kisha veshur nje fustan te bardhe dhe floket ne nje topuz te ulet dhe po i prisja ne oborr se bashku me pjesen tjeter te familjes.
Francesko e kishte marre veten teresisht, ndersa Helena ishte 8 muajshe shtatzene. Kishin ardhur edhe Moretti-t nga Parisi, pervec Paridit, Octavius dhe Amadeus-it. Octavius eshte i zene me pergatitjet e dasmes, ndersa te tneret jane ne Paris me Massimon.
Massimo...Me vjen keq qe ika ashtu, pa e takuar dhe pa i dhene asnje shpjegim, por nuk kam se si te bej ndryshe. Fatmiresisht nuk kam marr asnje mesazh tjeter. Kam folur me prinderit dhe vellain dhe me thane se muajin tjeter do te shkojne per ne Shqiperi. U bene vite qe nga hera e fundit qe kam shkuar atje. E rendesishme eshte se ata jane mire.
Kur dolen jashte ne kopesht, i ulen ne nje stol.
Perpara tyre afruan nje tavoline druri ku mbi te, jane vendosur tortat. Mbi te dyja tortat eshte vensosur numri 20.
Oborri rreth e rrotull eshte zbukuruar shume thjeshte, ku ngjyra primare eshte gold. Tavolina e madhe eshte zbukuruar me drita te verdha te vogla.
Pas kenges, binjaket u perqafuan dhe gjate bisedave, ata po qeshinin me shume seç kane qeshur gjate tere ketij muaji.
Cdo gje po shkonte per mrekulli. Emri i Biancas nuk u permend as edhe nje here te vetme. Me kishte marre malli vertete shume per Biancen dhe besoj se ajo do te kishte dashur shume te merrte pjese ne zbukurime.
Binjaket e mbyllen mbremjen e tyre shume shpejt dhe shkuan neper dhomat e tyre. Do te doja shume te shikoja reagimet e tyre ndaj dhuratave.
Marines i dhurova librin "Krenari dhe Paragjykim" ndersa Marinos, librin "Zemra".
Pasi ata iken, darka vazhdoi e qete duke biseduar per gjera nga me te ndryshmet. Ora kishte shkuar 23:55 pa u kuptuar. U ngritem nga tavolina dhe te gjithe shkuam neper dhoma. Nuk ika ne shtepi pasi te gjithe me kerkuan te rrija dhe nuk kisha asnje arsye perse te mos.
U ndereova ne nje pale pizhame te rehatshme dhe floket i leshova. Hoqa makeup-in dhe u drejtova per tek dhoma e miqve.