Lex's PoV
Today is Saturday. Buti naman at walang pasok. Papunta ako ngayon sa mall na pagmamay-ari namin.
Actually nag-commute lang ako. Talios wants to drive me but I insist. The taxi pull over in front of the entrance of the mall. Nagbayad ako at lumabas. Our mall consist of 4th floor. Pumasok na ako sa loob. The security greeted me. Kahit naka t-shirt, jeans, shoes at my signature hair ay nakilala pa rin nila ako. Inayos ko ang suot kong sombrero at sumakay sa elevator. I was wearing a eyeglasses, wala lang, trip ko lang.
When the elevator reach the 3rd floor ay lumabas na ako. Hindi na ako nagsayang ng oras at nagpunta sa nasabing boutique. Pagkapasok ko palang ay tumambad na sa akin ang limang sales lady.
The woman with a red hair notice me. "Good day Ma'am. What kind of dress do you want?" A smile plastered on her face. Mukha ba akong nagsusuot ng dress? -_-
I just give him my bored look. "Where is the manager?" I ask while looking around. Isa lang masasabi ko.
I hate dresses.
"Oh~ I'm sorry Ma'am, but our manager has someone to meet today." Sabi nito at nakangiti parin sakin. Napataas lang ang kilay ko.
"Who?"
"The owner of this mall."
"Really? But the owner of this mall was the one who you staring at right now." Nanlaki naman ang mga mata nya pero napalitan ito ng isang ngisi. "I'm sorry Ma'am but I'm not buying it. You can visit him on the other day or else you'll leave this mall before I call the security to drag you out of here." Nakangising sabi nito. Aba't bastos din ang isang 'to ah. Halata sa mga kasama nya ang pagkalito sa nangyayari.
"Ma'am you can leave. Baka mapasama pa kayo sa iba-black list ng mall na 'to. Wag na kayong gumaya sa mga costumer namin." Hahawakan na sana nito ang aking kamay ng biglang bumukas ang pinto sa hindi kalayuan sa amin. Naagaw nito ang atensyon namin, lumabas ang lalaking nasa 40s. Napatingin din ito sa aming direksyon.
"What's happening here?" He ask. Lumapit naman sa kanya yung babaeng pula ang buhok sabay turo sakin.
Puputulin ko daliri nito.
"Niloloko kami ng babaeng yan. Sya daw ang may-ari ng mall na ito. I mean what the? Eh parang hindi nya nga afford ang mga damit dito." Nilapitan ako ng lalaki at tiningnang mabuti at mukha ko. Inalis ko ang sombrero at salamin kong suot. Naging dahilan ito para makilala nya pa ang mukha ko. Literal na nanlaki ang mga mata nito at binati ako.
"G-good afternoon Young Mistress. Hindi ko po kayo nakilala dahil sa ayos nyo." Pahinging paumanhin nito.
"No its okay. Let's just talk about the problem." Sabi ko at naunang pumunta sa office nya. Dinaanan ko yung babae at tiningnan lang sya. Binuksan ko ang pinto at umupo ako sa swivel chair ng manager. Parang ako tuloy yung manager. Umupo naman yung manager sa sofa malapit sakin.
"Go on, I'm listening." Pinatong ko ang sombrero at salamin sa desk. Nangalumbaba ako at nagsimula na syang magsalita. "Nagsimula po ang problema nung isang linggo pa. Araw-araw silang pumupunta dito para sirain ang mga damit. Hindi sila mahabol-habol ng mga security dahil mabibilis ang mga ito." Tumango tango ako sa sinabi nya.
"Kung nung isang linggo pa ito nangyayari, bakit ngayon lang kayo nag report?"
"Young Mistress, noong una pa kasi hindi ganon kalaki. Pero habang tumatagal ay palaki ng palaki ang damage na ginagawa nila." Kinuha ko ang sombrero at sinuot ito.
"Don't worry. If this happen again tomorrow, report to me immediately. I will hire someone to installed the Face scanner. Kapag nangyari yun, turn them over to the police." Nagsimula na akong umalis. Naramdaman ko syang lumabas kasama ako.
Nakatingin sakin yung babae na parang hindi makapaniwala. Ang tapang mo ah.
Tumingin ako ng deretso sa mata nya.
"You're fired." I simply said.
"What!? you can't do that!"
"Oh~ sorry. I just did. By tomorrow or any following days I don't want to see her face again." And with that I left the boutique. I put on my eyeglasses and stuff my hands on my pockets.
I rather lock myself to my room than to go this kind of place. Naglakad-lakad muna ako sa loob ng mall. Ayaw ko munang umuwi, walang tao sa bahay eh. (-_-)
"Aray!"
"S-Sorry po."
Nabigla ako dahil biglang may bumangga sakin. Pagagalitan ko sana pero nang makita ko kung sino ang bumangga sakin my eyes soften. Natakot ata yung bata sakin. I crouch down to level him.
Ang cute nya.
I think nasa five years old sya. Medyo chubby ang cheeks kaya ang sarap kurotin. Singkit din ang mga mata nya. Maputi ang balat at bagsak ang buhok. Sigurado akong gwapo ang batang ito kapag lumaki.
"Hey. Are you lost?" I ask. He wiped his tears using the back of his hand. Kinuha ko ang panyo ko sa bulsa at pinunasan ang luha nya. "I've got separated *sniff* to my kuyas *sniff*." Binuhat ko sya dahil nagsimula uli syang umiyak. Nakasubsob ang mukha nya sa panyo ko habang nakalagay sa balikat ko. Iniikot ko sa paligid ang aking paningin. Masyadong madaming tao, kaya siguro napahiwalay ang batang 'to.
Umupo kami sa bench na nasa fountain sa gitna ng ground floor ng mall. Umiiyak pa rin ito.
"Hey. Its okay. We will find them okay?" Tumunghay naman sya at tumango.
"By the way, what's your name?"
"My name is Clane. What about yours?"
"Just call me Lex, okay?"
"Okay Ate Lex!" Waaah! First time kong marinig sa isang bata ang pangalan ko. Ate pa. T^T Ako kasi yung bunso kaya walang natawag saking ate. May mga pinsan naman ako kaso kuya tawag sakin. -_-
"I'm just going to call someone para mahanap nila ang mga kuya mo, okay ba!"
"Alright!"
I fish out my phone from my pockets and start typing.
"Hello?.... I want you to help me..... Alright, thanks...."