Ne e sezon finalimi ?
Okuyucu şokk!!
Yavuz ,ellerini yatağın diğer tarafın
attığında baharın yerinde olmadığını farketti . Kafasını yataktan kaldırdı ve uykulu gözlerini açtı .
"Bahar " diye bağırdı karısını öpüp koklamak istiyordu , ses gelmeyince tekrardan .
"Bahar " diye bağırdı yine ses yoktu .
"Nerdesin acaba sabah sabah " diye mırıldanarak yataktan çıktı . Odanın banyosuna geçtiğinde orardada karısını bulamadı . Kesin kızların yanına gitmiştir diye düşünüp güzel bir duş aldıktan sonra ,üzerini giyip odadan çıktı .
Asansöre bindiğinde fetih ve ateşle karşılaştı .
"Komutanım günaydın " dedi ateş yüzüne yayılan gülümseme ile .
"Günaydın " diyerek kızların katına bastı fetih bunu farkederek .
"Komutanın kızlar yukarıda yok "
"Nasıl yok " dedi yavuz mavi gözlerini büyütğünde .
"Bizde onları arıyoruz " dedi
"Dur ben bir baharı arıyayım " diyerek cebindeki telefonu çıkardı .
"Biz bizimkileri aradık ama açmadılar"
"açmadılar öylemi " dedi yavuz ve çevirdiği numara ile telefonu kulağına götürerek .
"Öyle " dedi ateş merakla yavuzu izlerken . Uzun bir süre telefon çaldı fakat açan olamamıştı .
"Açmıyor " dedi yavuz öfkeyle .
"Nerde bunlar başlarına birşey gelmesin " yavuz fetihin endişeli sesi karşısında kaşlarını çattı .
"Sanmam " diyerek ellerini çenesine götürdü . Derin bir nefes alarak .
"Bak gecede yoklardı zaten " dedi ateş öfkeli ses tonuyla .
"Gece konsere gitti nazlı ve eylem ben bahar benimleydi "
"Nee ne konseri " fetih şaşkın bir şekilde yavuza bakarken asonsörün kapısı açıldı . Üçlü asansörden çıktıklarında resepsiyona doğru ilerledi .
" biz 302 numaralı odada kalanları soracaktıkta " resepsiyonist kadın üçünü süzdükten sonra kaşlarını kaldırdı.
"Bunun bilgisini veremem yasak "
"Ne demek yasak ben o odada kalan bahar karasunun kocasıyım yavuz karasu " yavuzun öfkeli sesiyle resepsiyonist .
"Kimlik alayım " dediğinde yavuz cebinde bulunan kimliği kadına doğru uzattı .
"Alın kimlik karımın yerini sormak için kimlik gösteriyoruz yaa " diye söylenirken ateş ve fetih çok gergin bir şekilde etrafa bakınıyorlardı.
"Eşiniz kahvaltıda " dedi resepsiyonist kadın hafifçe gülümseyerek yaptığı hattayı beli ettmek istemiyerek.
"Pekii diğerleri "
"Üç kişilerdi "
"Tamam sağolun" diyerek lobinin yanında bulunan restauranta ilerlediler.
"Komutanım şu konser ne iş öyle yaa "
"Ne bileyim ateş edis medis birşeyler diyordu bahar ben pek bilmiyorun hem oğlum ne kıskanıyorsunuz kızlar kırk yılın başı bir konsere gitmişler ne var sanki "
"Tabi sizin tuzunuz kuru komutanım bahar gitmemiş " dedi fetih .
"Baharın tercih idi oğlum ben bir şey demedim ki "
"Eminim öyledir " dedi fetih gülümseyerek .
Yavuz ise gülümseyerek restaurantan içeri girdi. Az ileride bulunan edis ve kızları görünce üçünde kaşlarını çattı.
"Lann kızların yanında oturan adam kim lan "
" Bilmiyorum " dedi yavuz öfkeli ses tonuyla masaya doğru ilerlerken diğerleri de peşinden gidiyorlardı .
Bahar ve kızlar edis ile koyu bir sohbete daldıkları için yavuz ve diğerlerinin yanlarına geldiklerini bile fark ettmediler .
"bahar"
"nazlı"
"eylem"
üçünün seslenmesi ile kızlar hafifce kafalarını çevirdiler .Önce bahar ,sonra nazlı ardından eylem .
"yavuz"
"ateş"
"fetih" diye seslendiler edis ise kizlarint bu haline gülümseyerek.
"merhaba siz bu güzel kızların eşleri olmalısınız ben edis "diyerek ayağa kalktı yavuz ise az önceki sinirli tavrını bir kenara atarak gülümsedi ve elini edise uzattı .
"kıdemli üstteğmen yavuz karasu baharın eşi "
"hıı evet biliyorum bahar anlattı "
"yaa öylemi " diyerek kafasını salladı yavuz ,karısının gözlerinin içine öfkeyle bakarken bahar yavuzun ateş saçan mavi gözlerini umursamıyarak çayından bir yudum aldı .
Edis diğerleri ile de selamlaştıktan sonra .
"Hepinizle tanıştığıma memnun oldum ,ama malesef benim kalkmam lazım kusura bakmayın "
"Nee kusuru edisciğim sen işine bak hii buarda dünkü konser harikaydı "
"Sağol eylem seninde dansın müthişti"
Fetih boğazındaki öksürük ile kendini tutamazken ,eylem sinsi bir gülüş attı.
"Gerçekten bir dahakini iple çekiyorum "
"Peki nazlı seni izmirdeki konsere bekliyorum hatta bu sefer sizlerde gelin " diyerek yavuz gile baktı .
"Olur neden olmasın edis izmirde görüşünüz o zaman " diyerek ayağa kalktı ve gülümseyerek edisin elini sıktı bahar .
"Peki görüşürüz kendinize iyi bakın sizinle tanıştığıma çok memnun oldum " diyerek baharın elini bıraktı
"Bizde " dediklerinde edis kafasını sallıyarak oradan ayrıldığında yavuz ,fetih ve ateş hemen kızların yanına oturdu hepsi öfkeyle kızları süzerken ,bahar kaşlarını kaldırarak .
"Neee bakıyonuz "
"Acaba neden bakıyoruz " yavuzun sinirli sesiyle bahar dudaklarını bibirine bastırdı eylem ise .
"neden ? " diyerek onu kesecekmiş gibi bakan fetihe kaşlarını kaldırdı . Fetih ise artık kenidini tutamayarak .
"Yaa kızım siz ne yapıyorsunuz elin adamıyla "
"Kahvaltı yaptık ne var " nazlının çıkışıyla ateş kendini sandalyeden doğrultu .
"Ne var oyle mi "
"Öyle "
"Tamam kesin !! Bahar sende benle bir gelsene " diyerek ayağa kalktı
"Nereye "
"Sen gel benimle " diye sert çıkışınca bahar sinirle yerinden kalktı ve yavuzun arkasından ilerledi .
"Yanacak buralar "
"Hemde nee yancak " dedi nazlı eyleme destek vererek .
"Siz onları boşverin de kendi dersinize yanın bence"
"Bencede "
******
Bahar yavuz un arkasından yavaşça ilerlerken dudağını kemiriyordu.
"Uff nereye böyle yavuz " dediğinde yavuz yavaşça karısına döndü .
"Odamıza baharcığım " diyerek karısının elini tutu .
"Ne oluyor yaa "
"Cezanı kesmeye gidiyorum " bahar gözlerini şaşkınlıktan kocaman açtığında .
"Ne cezası yaa "
"Sabah kocanı bırakıp edis denen adamla kahvaltı yapmanın cezası ne olacak "
"Yaa demek onun cezası ama ben bugün çok yorgunum yavuz başka zaman hem ben oğlumu özledim "
"Wow oğlunu özledim demek " yavuz alayla sırıtırken bahar .
"Yaa bak ben bu sabah biletleri aldım akşam uçağı ile gidebiliyoruz ancak çünkü karabayıra akşam uçak var "
"himm yani bugün buradayız "
"Evet malesef " dedi bahar .
"Ozaman seni harika bir yere götüreceğim "
Bahar yavuzun bu neşeli haline anlam vermezken onu nereye götüreceğinide merak ediyordu .
"Yürü hadi " dedi yavuz karısının kolunu yavaşça çekiştirerek odaya getirmişti.
********
Bahar halen kocasının bu tavrını sorgularken ,üzerine geçirdiği beyaz elbiseyi düzeltip gülümsedi .
"Çok güzel olmuşsun acaba ne yapsam seni bu kadar güzel görünürken çıkarmasam mı ? "
"Olabilir " dedi bahar yavuz onunun belini elleriyle sararken .
"Şuan seni ne kadar istiyorum bir bilsen "
"Ne kadar ? " dedi bahar kocasının dudağına kısa bir öpücük kondurarak kendini geriye doğru çekti .
"Zorlama beni bahar "
"Zorlasam ne olur " baharın tehditkar sesine daha fazla dayanamayan yavuz karısının belini tekrardan sardı .
"Göstermemi ister misin ? " diyerek karısının boyunana sulu birkaç öpücük bıraktı.
"Olabilir ... " baharın bu istekli tavrı ile yavuz kızın boynundan ayrıldı .
"Olamaz yani şimdi olmaz seni bir yere götürmem gerek " diyerek karısının ellerini tutu .
"Nereye yaa "
"Düden şelalesi bizi bekler hadii " yavuz baharı sürükleyerek odadan çıkarırken ,bahar .
"Nee orası neresi yavuz "
"Gidince görürürsün "
🌊🌊🌊🌊
Bahar yeşil sarmaşıklarla kaplı olan mağara görünümlü yerden karşısında gürül , gürül akan şelaleyi görünce ağzını kocaman açtı .
"Yavuz bu harika birşey " Yavuz use karısının heycanlı 've neşeli haline bakıp gülümsedi .
"Senden daha harika değil ama idare eder " yavuzun güzel 've kılişe iltifatı karşısında bahar .
"Yaa yavuz "
"Bahar bugünün çok özel olmasını istiyorum sadece senle olmayım ve unutulmaz bir gün geçirelim" diyerek karısının beline ellerini doladı .Bahar derin bir nefes alarak dudaklarını birbirine bastırdı ve kocasının gözlerinin içine bakarak .
"Peki " dedi ve ayak parmaklarına bastı ve kocasının dudaklarına yapıştı.Yavuz ise baharın belini iyice sardı ve sertçe bahara karşılık verdi .
Bütün gün boyunca anlatyayı gezen çift son olarak . Konyaaltı plajına gelmişlerdi .
"Denize girelimi " dedi yavuz ğöysünde usulca yatan karısına . Bahar kafasını olumsuz anlamada salladığında ,yavuzun göğsünden kalkıp
"Hayır ben sadece senin göğsünde olmak istiyorum " dedi dudaklarını haffif bir şekilde büzerek . Yavuz ise sırıttı .
"Otelemi gittsek "
"Hayır ne oteli yavuz burası gayet güzel hem sen boşver otelide biraz bana romantik sözler söyle , saçımı okşa sev kokla öp "
Yavuz gülümseyerek kafasını salladı , 've karısın bileğini tutarak kafasını göysüne bastırdı 've sacına 've boyunana öpücükler kondurdu.
"Seni içime sokasım var acaba bu mümkünmü "
"Ahh ahh keşke mümkün olsada Ben seni soksam içime benden hiç hiç ama hiç gidemesen "
"Senden hiç gittmeyeceğim ki ben "
"Ya gidersen "
"Senin iznin olmadan gittmeyeceğim "
"Sözmü ? "
"Söz "
🎳ÜÇ AY SONRA 🎳
( SINIR ÖTESİ OPERASYONU / DALGAKIRAN )
"El bombası komutanım !" diye bağırdı Ateş .
"Yere yatın çabuk "
Nereye yatarsa yatsın ,nasıl yatarsa yatsın ,iki metre ötelerine düşen bir bombadan kurtulması mümkün değildi yavuzun . Ama ateş ayaktaydı ve bir saniye içinde mevzinin diğer tarafına geçip kendini ölümcül şarapnel parçalardan kurtarabilirdi pekâlâ . Bir an için göz göze geldiler ve gülümsediğini gördü ateşin .
"Hayır karabatak " diye bağırdı
"Hayır sakın yapma ..." Fakat ateşin kendini tenis topu büyüklüğündeki ölüm makinasının üstüne attmasına ve cenin pozisyonuna benzer bir pozisyon alarak bombaya sıkıca sarılmasına engel olamamıştı. Patlama çok şiddetliydi . Ansızın tepesinde beriliveren iki helikopter hainlerin bedenlerini delik deşik ederken ,çınlayan kulaklarına ve oluk oluk kan akan bacağına aldırmadan .Ateşin artık var olmayan bedeninden kopup kucağına düşen kanlı başını tutuyor ,açık sarı saçlarını okşuyordu.
"Komutanım ..." fetih kulağındaki çınlamanın geçmesiyle kendine geldi ve patlamanın etkisiyle savrulduğu yerden yavaşça kalktı . Az ilerisinde bulunan taşlık alana doğru korkuyla ilerledi , ellerini ve ayaklarını titreten görüntü ile yere yığıldı .
"Komutanım " Yavuz şoka girmişti artık kimseyi hiçbirşeyi duymuyordu.Hayat onun için durmuştu sanki .
"Karabatak " Fetihin haykırması bütün dağı inletirken ,yavuz halen hayatını kurtaran ateşin saçlarını okşuyordu .
"Ateş kalk ,kalk lan sen böyle olmaz böyle olamaz !!! Ateş "
*BAHAR *
Aylar sonra hastahaneye geri dönmek biraz beni zorlasada bu yoğun tempoya kısa sürede alışmıştım sadece tek bir şey beni zorluyordu oğlumun heran yanımda olamaması ,şimdilik ona nazlı ve güler ablam bakıyordu nede olsa artık altı aylık olmuştu . Onu özlediğimi farkederek telefonumu önlüğümün cebinden çıkardım ,kar taneleri yavaş yavaş havadan serpilirken gökyüzüne kafamı çevirdim içimde garip hissle kalbimin deli gibi çarptığını hissettim .
"buda neydi şimdi " kısa süren bu çarpıntı birkaç saniye sonra geçmişti bile .
Elimdeki telefona dönüp tekrardan gülümsedim , güler ablayı arayıp kayranının durmunu sorduktan sonra hastahanenin bahcesinden içeri doğru ilerledim . Rutin işlerimide halletikten sonra hızlıca üzerimi giydim biran önce gidip oğlumu almalıydım onu deli gibi özlemiştim . Tam hastahanenin kapısından çıkacakken sedefin heycanlı seslenişiyle arkamı dönüm .
"efendim sedef" dedim keşke dönmeseydim diye düşündüm bir anda , nedenini bilmiyorum ama bunu hissettim .
"bahar hanım bir patlma olmuş birçok yaralı asker var "
"yavuz...." diye mırıldandım ya onlarsa o an ne hissettiğimi bilemeden sadece acil kapısına doğru koştum .Bütün acil calışanları ambulansları beklerken yanımda duran sedefe .
"Ne olmuş tam olarak ."
"Bilmiyorum sadece çok sayıda yaralı asker olduğu bilgisini aldık "
"Bizimkiler olabilir mi ? "
"Umarım değildir " Kalbim deli gibi atarken ellerimin korkudan buz kestiğini hissettim .
"Sakin olmalıyım evet sakin onlar olamayabilir " diye derin bir nefes aldım . Ambulansların fren sesini duyduğumda , gözlerimi açtım ve ellerimi enseme götürdüm ambulansların kapısı açılır açılmaz sedyelerdeki askerlere baktım hiçbiri yabancı yüzler değildi mücahit ,feyzullah ,mansur ,hafız evet bunlar onlardı . Peki ya yavuz ,fetih ve ateş onlar nerde ? Yoksa hayır hayır bu doğru değil onlar iyi evet onlar. Sedyeler önümden geçerken ben elimi dahi kıpırdatamadım yaşadığım bu şok da neydi ben bir doktorum onlar benim hastam bunun farkına varır varmaz .
Koşarak mücahitin sedyesine doğru ilerledim , ambulans doktoru mücahitin durumu hakkında bilgi verirken ben
"Yolda kalbi bir kez durdu çalıştırdık sağ ve sol göğsünde ezlimeler var iç kanmadan şüphelerniyoruz . "
"Peki hemen tomografi odasına götürün"
"Kalbi duruyor !!!" Hafız ile ilgilenen hemşirenin bağırması ile oraya doğru ilerledim .
"Çekilin çekilin şok cihazını getirin "
Elime verdikleri şok cihazı ile derin bir nefes alarak .
"150 e şarj edin "
"Edildi "
"Çekilin "
Verdiğim şok işe yaramayınca .
"200 e şarj edin !!!"
"Edildi "
"Çekilin " diye bağırdım ve şoku tekrardan verdiğimde kalp tablosunda hiçbir değişiklik görmedim bu düz çizgiden nefret ediyordum .
"Hadi hafız abi lütfen "
"250 e şarj edin "
"edildi "
"Çekilin"
Şoku tekrar verdiğimde yine düz çizgiyle karışlaştım .
"Hadii lütfen geri dön "
Uzun süre onu hayatta döndürmek için uğraştım fakat o her seferinde beni reddetti . Bu canımı deli gibi yakarken onu tekrardan hayata döndürmek istedim .
"Hadi oğlun ve fatman için lütfen hafız abi lütfen " diye hafızın soğuk ellerini tutum .
"Bahar hanım artık vazgeçmelisiniz "
"Tekrar sarj edin !! Vazgeçmiyeceğim !!!"
Tekrar şoku onun soğuk bedenine verdiğimde , kendimden nefret ettim .
"Lütfen yavuz senin gidişine dayanamaz lütfen hafız abi bana bunu yaşatma ! "
Düz çizgi halen devam ederken göz yaşlarım akmaya başladı .
"Doktor bahar kendine gel hasta ex oldu ölüm saatini bildirmen gerek !! "
Başhekimin sert sesiyle irkildim ve ona doğru dönerek .
"Ama ooo geri dönebilir " dedim .
"Bahar hanim bir saat oldu lütfen "
"Bir saatmi ??" Gerçekten bir saatmi geçmişti ellerimi alnıma götürdüm ,kollarım ağrıyordu o kadar çok şok vermiştimki hafızın ruhu arınmış bedenin mosmor olmuştu .
"Ölüm saati 20:28 " diye mırıldandım ,bütün gücüm tükenmişti yüreğimi kuvaran bu acı hiç geçmeyecek gibiydi .
"Onu kurtaramadım ,ben onu kurtaramadım "
Ayaklarım beni acil kapısının çıkışına götürdüğünde haberi alan herkes gelmişti . Fatma ve onun elini sımsıkı tutan Ahmet Kartala göz göze geldim .
"Bahar Ali Haydarım nasıl ? ? "
Fatmanın endişeli gözleri bana umutla bakarken . Genzimi yakan acı ile yutkundum ve fatmanın elini tutum , dolu gözlerimle .
"Ben .. üzgünüm Ali Haydar abiyi kaybettik "
Bunu söylediğimde büyük bir çığlık duydum sadece , fatma çığlıklarına devam ederken onu sakinleştirmek istemedim çünkü ben onun yerinde olsaydım kimsenin bana karışmasını istemezdim . Hafifçe ellerimi bıraktı ve yere çöktü .
"Ali haydarrr !!! " bu acı dolu haykırış ile bende ağlamaya başladım yanan gözlerimle koridora bakarken yavuzu göremedim . Hemşireler fatmayı alıp götürürken ben yavaşça erdem abinin yanına ilerledim . Oda yıkılmıştı gözlerindeki yorgunluğu ve tükenmişliği gördüm .
"Başımız sağolsun ben üzgünüm onu kurtaramadım " dediğimde başını dikleştirdi .
"Vatan sağolsun kızım sen elinden geleni yaptın kendini suçlama lütfen "
Dediğinde kafamı olumlu anlamda salladım ve acı bir nefes alarak merak ettiğim o soruyu erdem abiye yönelttim .
"Erdem abi biliyorum sırası değil ama yavuz ,ateş ve fetih onlar nerde ? " Erdem abi endişeyle bana bakti .
"Ben onları unuttum onlar başka bir operasyondaydılar " diyerek ellerini cebine attı telefonunu çıkardı .
"Erdem abii onlar iyimi ? "
"Bilmiyorum " dedi sesindeki endişeyi saklamak istercesine soğuktu.
**********
Ellerim korkudan tir tir titrerken dudaklarını bibirine bastırdım kafamın içinde yazdığım korkunç senaryolar ile oturduğum soğuk sanladyeden kalktım . Saat gece yarısını çoktan geçmişti yavuzdan bir türlü haber alamamıştık ve bu beni giderek korkuturken hastahanenin soğuk ve sesiz koridorundan ilerledim sonunda buz gibi bahçeye geçtiğimde nazlı ve eylemin bir bankta oturduğunu farkettim onların yanına ilerlediğimde ikisinin ağlamaktan kızarmış gözlerini gördüm .
"Kızlar " diye mırıldandım irkilerek bana baktılar .
"Bir habermi var ? "
"Yokk " diyebildim bana umutla bakan nazlıya .
"Bahar ya geri dönmezlerse "
"Dönecekler yavuz bana söz verdi beni ve oğlunu bırakmayacak o yüzden fetih ve ateş de dönecek buna eminim çünkü yavuz onları bırakmaz"
"Bırakmaz değilmi "
"Bırakmaz" diyerek ortalarına oturdum .
Kızlar bilseniz nasıl korkuyorum yavuz beni gerçekten bırakıp giderse ne yaparım ben ...
"Diğerleri nasıl ? "
"Mücahit iyi , feyzullahın ayağında büyük bir sakatlık var askerlik hayatı bitmiş olabilir ve e aşık onunda durumu kritik "
"Hafız abim de artık yok bizimkiler kayıp bahar bu nasıl bir gün !!"
Eylem hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladığında bende kendimi tutamadım bir günde hayatımız alt üst olmuştu .
"Ateş geri döndüğünde çok acı çekecek bu tim onun ailesiydi ve ailesi şuan paramparça " nazlı acı bir içle bunu dile getirdiğinde içimden bir şey kopup gitti sanki , geri dönebileceklermiydiki ?
"Ya dönemezlerse " dedi eylem içimi okumuşcasına .
"Dönecekler !!" nazlının yüksek sesiyle ikizde irkildik .
"Dönmeyebilirler nazlı "
"Dönecek ateş o geri gelecek duydunuzmu? Gelecek biliyorum " nazlı hızlıca yerinden kalkıp gittiğinde eyleme sinirle baktım .
"Neden öyle söyledin "
"Dönmeyebilirler biliyorsun sende kendini böyle aptalca kandırmasın sonra çok acı çeker "
"Peki sen dönmeyecekler diye kendine neden acı çektiriyorsun "
"Çünkü dönmeyecekler "
"Bu sadece bir ihtimal belkide dönecekler " diye bağırdığımda gözyaşlarını elinin tersiyle sildi ve .
"Dönecekler mi ? Cidden bahar lütfen dönsün bahar lütfen " diyerek bana sımsıkı sarıldı .
"Bilmiyorun eylem " bu sefer bende ağlamaya başladım bende artık güçlü değildim bende yıkılmak istiyordum bu kafamın içindeki belkiler beni deli ediyordu .
"Bilmiyorum " dedim gerçekten de bilmiyordum .
"Gidelim artık belki bir haber vardır " diyerek benden ayrıldı, gözyaşlarımızı silip hastahaneye geçtik.
"Ateşş !!!!" Nazlının korkutucu çığlığı ile ürkütük ve hızlıca çığlık geldiği yere doğru koştuk.
"Ne oluyor " diye mırıldanarak koridorun sonundaki sese doğru ilerledim .
Nazlı hastahanenin soğuk koridorunda oturmuş hıçkıra hıçkıra ağlıyordu erdem abi ise öylece nazlıyı izliyordu .
"Erdem abi ne oldu "
"Malesef ateşide kaybettik " nazlının çığlıkları dahada artarken ,vücudumu kaplayan acı ile sarılıp hastahane koridorununa kendimi bıraktım .
"Ateş ölemez baba lütfen o ölemez baba ben ...ben ... onsuz yaşayamam baba olmaz "
Ben bu korkutucu anı yaşarken yığıldığım yerden kalkamadım hemşireler nazlıya bir sakinleştirici vurduğunda erdem abi kızını kucaklayarak odaya taşıdı .
"Peki yaa fetih ve yavuz " diye bağırdı eylem erdem abinin arkasından .
"Bunu duymaya hazır değilim eylem !!"
"Ben hazırım " diyerek erdem abinin peşinden ilerledi . Ben ise ayaklarımı karımın içine çekip hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım artık buna dayanamıyorum birgün için bu olanalar çok fazla .
"Yavuz beni bırakıp gittmez gittse hissederim bilirim bana söz verdi " gözlerim bu kadarına dayanamayarak kendini bırakırken içimdeki acının dahada yoğunlaştığını hissettim...
"Seni seviyorum ..."
YAZARDAN
Birkaç saat uyudu ve gözünü açar açmaz telaşa kapıldı . Sanki gözlerini yumunca yavuz ölecekti !
Hemen yataktan fırladı yavuzun odasına gitti . Ortaklıkta kimse yoktu
Kapıyı araladı ve yatağı boş görünce başından aşağıya kaynar sular döküldü .
Gördüğü karşısında şoka uğradı bahar . Yavuzun yatağı boştur ,sanki ölüm sessizce yerleşivermişti çarşafın üzerine . Gitmişti yavuz yoktu !yerinde sadece bir ölüm sessizliği vardı . O sesizlik kulakları sağır eden bir sesizlikti . Ve yavaş yavaş baharın gözlerinin değdiği her noktaya dağılıyordu . Baktığı her yer bu çıldırtıcı ölüm sessizliğine boyanıyordu .
Bağırmak istedi amanutku tutulmuştu . O an onu dışardan gören kimse gözündeki beyaz perdeden korkabilirdi . Zor nefes alıyordu güçlükle kapıya dayandı .
Tekrar tekrar baktı yatağa yavuz yoktu .Yokluğu vardı kendi yoktu bağırmak istedi o an sesi çıkmadı .
Tansiyonu düşüyordu .
Yoktu yavuz !
Yok olan bir insan değildi bir hayatı aynı zamanda . Aklını oynatmak üzereydi . Kor ateşler yüreğini bastı
"Yavuz gidemezsin yavuz " diye bağırınca hemşire yanına geldi
"Başınız sağolsun Allah sabır versin hanımefendi "
Derin bir kuyudan gelir gibi duyuyordu hemşirenin sesini . İçinde ölüm olan bir uğultu gibi gelmişti bu ses .Anlamsızca baktı hemşirenin yüzüne .
"Ne " diyebildi sadece.
Hemşire tekrarladı "Başınız sağolsun bahar hanım malesef kaybettik onu Allah sabır versin "
Baharın içinde patlayan çığlık hastahaneye yayılan ölüm sessizliğini yırttı.
"Allahımmmm !!! alma onu !!! Beni al onu ver Allahım çok zor çokkk zor . Çooook zor !!! . Ben buna nasıl dayanırım . Bahar acıdan aklını kaçırmış gibiydi .Ağzından sadece çığlıklar kopsada içinde yanardağ patlıyor kör ateşler gibi cümleler saçıyordu.
"Çok zorr Allahım "
"Ey ölüm gelecek için hayatan çaldığı anıları yaşamadan nereye götürüyorsun yavuzu ? "
"Yavuz ölümü olacaktı bizi ayıran ırmak ? "
"All canımı Allahım !!! Ver ölümü ...
Böyle bir acıyı yaşamaktansa ,ölen ben olayım !. Yalvarırım onu geri ver yada benide öldür Allahım . "
"Bu acı çok fazla bana ,eğer bu acıyla yaşıyacaksam bu acıyla yaşıyacak yüreği ver bana Allahım !"
İçindeki yanardağ kör ateşler saçarken , bahar çığlıklar atarak koridoru inletiyordu. Sinir krizi geçirdiğini anlayan hemşire baharın elini tutu .
"Acınızı anlıyorum size sakinleştirici vermemi istermisiniz? "
Bahar dönüş gözleriyle .
"Hayır istemiyooooorummmm ben onu istiyorum bana onu verin yavuzu verin bana "
Hıçkıra hıçkıra ağlıyordu yerde. Hemşire koltukaltlarından tutu .
"İzin verin sizi kaldırmayım "
"Hayır bırak !!! beni burada öleyim"
"Yavuz beni neden bırakıp gittin söz vermiştin bana beni bırakmayacaktın" Baharın haykırmaları boğazını acıtırken . Gözlerinin giderek kapandığını hissetti ve şimdi heryer karanlıktı .
#BEŞ AY SONRA
Bahar elindeki çiçek demetini yavaşça
mezara bıraktı .
" seni çok özledim yavuz ...
yaşamak istemediğim bir gün daha bugün...
seni seviyorum kelimesini söyletmek için binbir çeşit şebeklik yaptığım günleri , o ilk öpüşünü unutmak çok zor.
ölenle ölünmez diyenlerin sayısı bir hayli fazla bugün. yaşarken ölmeyi bilmeyenler için çok kolay bir söz. hastanenin kapısında, çığlıklar atıp bayıldığımı görseydin, belki geri dönerdin, senden sonra duvarlarla konuştuğumu bilseydin, mutlaka dönerdin çünkü biliyorum sevgilim. sen bana kıyamazsın, doğum yaptığımda çektiğim acıyı görüp başımda ağlayan ve sana bir şey olmasın diyen biri eminim geri dönerdi. Günlerimi sadece seni özlemekle geçiyor senin yokluğunla bana kalsa çoktan yanına gelmiştim . Ama oğlum , yani oğlumuz benim nefes alamam için büyük bir gerekçe onun için yavuz sadece onun için gülüyorum sadece onun için yaşıyorum .
Kayra oğlumuz bir görsen ipek gibi siyah saçları , kumral teni ve mavi gözleri evet gözleri maviye döndü doğuduğu gün mavi demiştin zaten bugün ilk adımlarını attı bir görsen o kadar mutlu oldumki oturup saatlerce ağladım ....
O kadar korkuyorumki yavuz bir gün bana seni soracak ve ben ne diyeceğimi ona nasıl anlatacağımı bilmiyorum ...
Ama çok şanslı senin gibi bir kahraman babası var ...
Teşekkür ederim yavuz bana senden çok ama çok güzel bir hediye bıraktın ..
Hayır ağlamıyorun sen üzülme sildim gözyaşlarımı artık sanada kızmıyorum beni bırakıp gittiğin için sadece biraz buruk için o kadar ...
Seni seviyorum ve son nefesime kadar seni seveceğim
KİDEMLİ ÜSTTEĞMEN YAVUZ KARASU ...
SARI KOMUTAN HOŞÇAKAL "
Bahar gözlerindeki yaşı elinin tersiyle iterek ilerde onu bekleyen arabaya doğru ilerledi .
Aracın içinde oturan eylem gözündeki güneş gözlüğünü çıkararak acı bir nefes aldı. Bahar arabaya bindiğinde kızarmış kahverengi gözlerini gördü .
"Bu çok saçma " eylemin buğuk sesiyle bahar gözlerini devirdi .
"Ne çok saçma "
"Boş bir mezar yaptırman"
"Neden saçma yavuz artık yok ve oğlum babam nerde diye sorduğunda göstereceğim bir mezar olmalı. "
"Ya yaşıyorlarsa " eylemin umut dolu sesini bahar anlamlandıramıyordu .
"Yavuz öldü eğer yaşasaydı benim yanımda olurdu halen ümit etmeyi bırak eylem onlar öldü "
"O zaman cesetleri neden çıkmadı yıllardır arıyoruz yoklar bu çok saçma"
"Bilmiyorum eylem bilmiyorum !! Ama bildiğim tek bir şey var eğer yavuz yaşasaydı benim acı çekmeme dayanamazdı ve ortaya çıkardı mutlaka . "
"Bilmiyorum bu yaşadıklarımız çok fazla değilmi artık gittsekmi buralardan mitten ayrıldım ve ben artık onunla gezdiğim bu sokaklardan onsuz geçmek istemiyorum "
"Bende " dedi bahar acı dolu sesiyle .
"Nereye peki ? "
"Belirsiz .... nereye gideceğimiz ama gidelim bundan sonra sen ben ve kayra ... "
BÖLÜM SONU
ATEŞTEN VEDA
Nazlım..
Kelebeğim ...
Ağlıyormusun ? Ağlama lütfen
Bu hayata yaptığım en iyi şeylerden biri şehit olmaktı bu mektubu okuduğuna göre oldum nazlımm...
Biliyorum çok zor ama dayan lütfen baksana hayat devam ediyor biliyorum bensiz devam ettmek istemiyorsun ama buna mecbursun birtanem benm için yaşa doyasıya eğlen beraber gideceğimiz yereleri gez ben hep sesnin kalbinin sol tarafında olacağım ...
Yazamıyorum nazlı sana veda bile edemiyorum neden böyle oldu bilmiyorum ama bu gece aniden şehit düşebilme ihtimalim gözümün önüne geldi ve bu mektubu yazmaya karar verdim.Kızma bana lütfen seni bırakıp gittiğim için üzgünüm ....
Kardeşlerim ,Komutanım Hakkınızı helal edin ...