SNSD - [Fany]
Paulit ulit lang. I started to sound like a DJ who gives advice to those who are having a hard time with their lives. Ang pinagkaiba nga lang ay magkaharap kami.
Well, not just a DJ but I also become a priest who listens to people's confession and also give them an advice.
Suwo thinks of me as his friend. I understand that part, I understand if he needs someone to talk to. To listen to his thoughts pero ang timer-an ako? What am I really? Am I a robot or something?
I ignored Suwo yesterday. I want to rest. Then a day after, I've decided to talk to him.
As usual, I'm the first person to come. He's so comfortable with me that he forgot I'm a girl that should be taken care of.
"Thanks for showing up. Why were you ignoring my calls yesterday? Were you busy?" He asked the moment he get to sit on his chair.
"I can't spare you too much time, Suwo." I sarcastically asked something, "How many minutes did you prepare for me today?"
"Huh? Minutes?"
"Yeah. Where's your timer, by the way? Hindi ka ba mahihirapang makipagusap sa akin kapag wala kang timer? I believe your timer is your way to avoid getting into trouble."
Pasimple akong nagtaas ng kilay nuong mapansin 'ko na ang pagnganga nya na parang wala syang masabi. Naibaba niya ang braso niya at itinago sa ilalim ng mesa.
He cleared his throat before smiling, "About that.. uhm.. No schedules! Ngayong araw lang na 'to kami may pahinga tapos -- "
"I have my schedule today. But, guess what? Nagagawa 'ko paring makipagkita sa'yo nang walang timer. If you can't manage time then don't show up! You're pissing me off, Suwo, big time. I know you're not in good state but so do I! I'm not forcing you to spend much time with me. Ikaw ang nagaaya kaya huwag mo akong orasan. Ako dapat itong ino-oras-an ka kasi ako itong iniistorbo mo."
Hiningal ako pagkatapos 'kong magsalita. Geez, what did I just say? I feel like it's not me. Was it my first time scolding someone tapos ganito kahaba ang sinasabi 'ko? That's so unsual to me.
He drank his coffee and looked out the window. He cleared his throat multiple times pero hindi siya nagsasalita.
Bigla akong nakaramdam ng konsensya. They only have weeks. Two or three weeks? One week na lang ang natitirang araw nila rito tapos aawayin 'ko pa siya? Pero tama lang naman siguro ang ginawa 'ko.
Nao-offend ako. Nasasaktan ako sa ginagawa niya. Masyado niya na akong kinakaibigan to the point na nakalimutan niyang babae ako na dapat kahit papaano maging gentleman naman siya sa akin.
"I'm sorry," I looked down. Hindi magtama tama ang tingin namin sa isa't isa. "If.. you felt that way. I hope you don't misunderstood my actions but you already did."
I chuckled, "Who wouldn't?" I stared blankly at him. "Let's say I'm a special person to you. I'm something special - a treasure that you can't let go. Will you do the same?"
"Sorry, the main reason why I put a timer.. is because.. I get uncomfrotable with you.."
Sarkastiko akong tumawa at mabilis na tinanggal ang luha sa mata 'ko bago pa niya iyon makita. Nilapag 'ko sa mesa ang bayad 'ko para sa in-order 'ko at para na rin sa kaniya saka tumayo.
Napatayo rin siya. Bukas sara ang bibig niya pero wala akong ganang mag antay sa sasabihin niya. "I'll go ahead then."
***
Days turned weeks, weeks turned months. Ah, no. Just few months. After Taeya's suggestion for a concert, inabot ng dalawang buwan bago uli kami pinatawag nang CEO.
All of us, before entering the office, held hands together and prayed for a good result of Taeya's simple proposal.
We're hoping na makapag-concert nga kami.
"Let's go," I felt Suwo's hands on my shoulder habang iginigiya ang daan papasok sa opisina.
We all bowed to him habang nakatalikod sa amin ang swivel chair niya. We all greeted him in unison at saka lang niya kaming tiningnan.
Isa isa niya kaming tinitigan na parang may kinu-kumpirma siya sa kilos namin ngayon. Natigil ang mga mata niya sa akin at sa kamay na nakapatong sa aking braso. Kusa nang tinanggal iyon ni Suwo at ibinaba.
Nilapag niya ang hawak hawak niyang folder na may nakasulat na.. 1st KPOP Dream World Tour. World tour KCON?!
"Good news! Hindi kayo makakasama dito," inangat niya iyong folder na kakakita 'ko lang. "Nagusap at nagkasundo ang mga kumpanya na magkaroon ng 1st KPOP dream world tour. Maximum of 4 months ang itatagal ng concert na 'to dahil sa iba't ibang bansa gaganapin.."
"Lahat. YG, JYP, SM, BigHit, Cube, Pledis and many more entertainments approved with this proposal. But since you're asking for a concert, then hindi na kayo pwedeng makasama pa dito. You'll have your own concert sa lalo't madaling panahon.. maybe on July 30, 2018?"
Nagkatinginan kami. Humigpit kapit 'ko sa kamay ni Suwo na nakatago sa likod 'ko. Dito lang naman gaganapin ang concert. Sa Korea lang. Pero kahit pa! One month lang ang preparations? Kaya ba 'yon? We need to ready ourselves.
Sobrang bilis ng pintig ng puso 'ko dahil sa sonrang kaba at takot na rin. Maganda kaya kalalabasan ng concert namin? Maiintindihan na kaya kami ng mga tao? Will they finally support our relationship status?
Nagtaas ng index finger si CEO no'ng may maalala, "Oh! By the way, i need you to read this." Si Krus na ang kumuha no'n kay CEO at binasa.
'Yung mga malapit kay Krus ang mga nakabasa no'n kaya sila lang ang nagre-react.
"You're so cruel!" Hinawakan siya ni Jess sa braso. "Since when did you become like this?! How dare you to mistreat them?!"
Nangangati na akong malaman kung ano ba iyon. Dahil matangkad si Chi, kahit malayo siya kay Krus ay nabasa niya iyong folder na may lamang papel. Kinalabit 'ko siya at tinanong kung ano 'yon.
"Article tungkol sa consequence na manyayari oras na hindi naging maganda ang resulta ng concert natin."
"W-what is the consequence, then?"
"EXO and SNSD's dismissal to SM entertainment."
Kinalabit ako ni Taeya at tinanong kung ano ang laman ng nasa folder. Pero masyado akong nagulat sa narinig 'ko na hindi 'ko maipaliwanag man lang kay Taeya iyon. I can't tell her. I can't be the one to tell her. Nanginginig ang buong katawan 'ko.. Konti pa at baka umiyak na ako.
Nagulat ako no'ng ibagsak niya ang kamay niya sa mesa at tumayo. "That article is not yet published. I just thought that maybe this article could help you to go back on top."
"What is going on?" Ani Taeya.
"Kapag nabasa ng mga netizens ang tungkol sa balitang iyan, ano na lang ang manyayari? Magpo-protesta sila sa harap ng kumpanya. Resulta? Mamahalin na uli kayo ng mga tao dahil takot na lang nila na mawala kayo. I'm helping here kaya huwag mo akong sigawan!"
Nagtilian kaming mga babae noong igilid niya ang mga gamit sa mesa at nagsikalatan sa sahig. May iba pang mga nabasag. I started to tear up. This is not good. Kailangan maging maganda ang resulta nito..
"YOU ARE DISMISSED! LEAVE MY OFFICE! NOW!"
***
Nabasa na nang lahat ang tungkol duon sa article na hindi pa napa-publish. Pero sa tingin ba talaga niya ay gagana ang pina-plano niya?
Hindi lang kami ang nagkaka-issue. Kung gagawin niya 'yon, pati agency madadamay. 'Yung mga artist sa loob ng SME, hindi 'ko alam pero paano kung madamay sila? Bumaba ang popularity nila dahil lang sa SM ang nagha-handle sa kanila.
Netizens will start hating SM na pwedeng madamay ang ibang nagta-trabaho sa SM. Iyon ang naiisip 'kong magiging resulta niyon. So, I don't think that'll be a good idea.
I flinched when Suwo stood up and hit the wall. He keeps punching the wall kaya hatak hatak siya ng mga kasama.
"Hurting yourself won't help you to lift up the mood!" Sigaw ni Yna sa kaniya.
"If hurting ourselves won't work, well then.." Nagtaas ng kamay si Zio. "Let's play a game."
"No time for your games."
"That won't help too."
"It's better to stay put and don't move."
"I'm in."
"What's the game?"
Pumalakpak si Zio at ngiting ngiti na parang walang nanyari kanina at naglean forward para mas marinig namin siya, "A game called fold your finger."
"Huh?"
"We have 10 fingers, right? For example, if I say: Fold your finger if you're sad, then fold one of your finger. Kung sinong unang maubos, siya ang talo. AT may consequence. Ano, game?"
Nagtinginan kami saka kay Zio na naghihintay sa sagot namin. Nang may isang tumango, nagsi-tanguhan na rin kaming lahat. Inangat namin mga kamay namin at naghanda na para sa laro.
Paikot ang manyayari. Paikot na magtatanong.
I already have two folded fingers. Kung sino unang maubos, siya talo. And I don't think gugustuhin 'kong malaman ang consequence. So, sana lang talaga hindi ako matalo.
"Fold your finger if you like cucumber." Nagtawanan kaming lahat at dalawa lang yata ang nag-fold ng finger nila. Si Xiumo at Chi.
"Matakaw ako pero I say NO to cucumber!" Yen-Yen laughed at her own joke.
"Fold your finger if you love me." Tumayo si Khay at binantayan ang kung sino mang magfold ng finger sa sinabi ni Yuki. "Walang magfo-fold! Wala! Ako lang! Di bale ng matalo basta ako lang ang magfo-fold!"
Tinapik siya ni Yuki, "Khay, you can't blame them."
"Tss." He pouted.
Finally, it's my turn to ask.
"Fold your finger if you are.. taken? I don't know what else to say."
Isa isa naming tiningnan ang mga nagfold. Marami rami naman -- wait, no. What?!
Mga tulala at hindi ka'gad kami makapagsalita sa nakikita namin. Lahat. Lahat nagfold! Lahat taken? No! Not everyone here is taken.
"Taeya, bakit ka nagfold?"
"Narinig mo ba ang tanong, Bae?"
"Zio. Nag-fold ka ba talaga?"
"Lei.. Chat.. Ang tanong ay kung taken. Bakit kayo nagfold?"
Nagtinginan sina Taeya at Bae na malayo sa isa't isa. Pangisi ngisi si Bae habang si Taeya ay tikom na tikom ang bibig na para bang nagpipigil tumawa.
Bae made a sound that made it so obvious, "Oops?" He said. Then we all started to react. Overreact!
What's with the OOPS, by the way? Tss.