Το άλλο πρωί ξύπνησα από μερικούς ήχους, αλλά όχι...
Αυτήν την φορά ο ήχος αυτός ήταν ο αγαπημένος μου. Χαμογέλασα πλατιά και σηκώθηκα από το κρεβάτι και τεντωθηκα.
Πήγα στο μπάνιο και άρχισα να πλένω τα δόντια μου και να φτιάχνω τα μαλλιά μου. Όταν τελείωσα έβαλα μερικά ρούχα μου μιας και δεν είχα τίποτα πάνω μου. ΚΑΙ νομίζω ξέρετε γιατί... ;)
Κατέβηκα κάτω και όλοι με κοίταζαν με ένα χαμόγελο στα χείλη..
"Καλημέρα πολύτιμο μου μωρό"
Ειπε ο Jungkook και ήρθε προς το μέρος μου για να με φιλήσει.
Εγώ του χαμογέλασα και τον αγκάλιασα σφιχτά.
"Καλημέρα αγάπη μου~"
"Γκουχου γκουχου! Είμαστε και εμείς εδώ ξες!"
"Σόρρυ Tata! Καλημέρα παιδιά!"
"Τι εμείς αγκαλιά δεν έχουμε και φιλάκι? Μα έλειψες και ούτε που σε νοιάζει!"
Μου είπε ο Tae με αυτό το τόσο χαριτωμένο φατσακι του....Όταν θέλει... γιατί ώρες ώρες είναι το πιο σεξουλιαρικο αγόρι. Εκτός από τον Jungkook! Leave Jungkook alone!
Αναστεναξα και πήγα να τους αγκαλιάσω όλους και να τους φιλήσω στο μάγουλο.
"Done! Τώρα! Jin-hyung πεινάωωω~"
"Aish! Πάω να σας φέρω φαγητό"
"Yayy!"
Όσο ο hyung είχε πάει για να μας φέρει το φαγητό ο Jungkook μίλησε...
"Hoseok!"
"Τι έπαθες άνθρωπε μου?"
"Πάμε εκεί που είπαμε?"
Ξαφνικά το πρόσωπο το hoseokie έλαμψε από χαρά..
"ΝΑΙΙΙ!!"
"Jungkook, που θα πάτε?"
"Είχαμε κανονίσει να πάμε κάπου εδώ και μια εβδομάδα, να που ήρθε η στιγμή"
"Α.... μάλιστα"
"Να προσέχεις, σ'αγαπώ"
Ήρθε και μου έδωσε ένα φιλί στο μέτωπο.
"Και γω..."
Που θα πάνε ακριβώς? Και γιατί δε μου είπε? Το κανονίζουν εδώ και 1 εβδομάδα? Τι σκατα...
Προσπάθησα να μην τους σκέφτομαι αλλά μου ήταν δύσκολο.. λογικά ο Yoongi hyung το κατάλαβε επειδή μόλις με είδε έβαλε το χέρι του στο μπούτι μου και μου μίλησε.
"Μην ανησυχείς mochi ξες πως ο kookie σε αγαπάει. Θέλει εσένα και μόνο εσένα, γιατί δεν τον εμπιστεύεσαι?"
"Όχι! Οχι, δεν είναι αυτό! Ναι τον εμπιστεύομαι αλλά..."
"Αλλά?"
"Να... Ίσως...και να ζηλεύω... γιατί δεν κανόνισε μαζί μου και κανόνισε με τον hoseokie hyung?"
"Μικρέ μου, δεν πιστεύεις ότι υπάρχει λόγος? Μπορεί να είχαν μια σημαντική δουλειά. Μην του θυμώνεις τζάμπα, απλός όταν γυρίσει να τον ρωτήσεις"
"Ναι... hyung... να σε ρωτήσω κάτι? Όσο έλειπα...εμ... σου έλειψα καθόλου?"
"Jimin..."
"Χαχα... hyung πλακιτσα! Αφού αγαπώ τον kookie αν έλειψα σε αυτόν μου αρκεί!"
"Μου έλειψες"
"Ε...? Hyung... σου είπα ότι ήταν για πλάκα"
"Πλάκα η οχι εμένα μου έλειψες"
Είπα και με αγκάλιασε. Είχα μείνει κοκκαλονενος. Του έλειψα?
"Και μένα μου λείψατε hyung"
Με άφησε και ήρθε πιο κοντά μου, τα πρόσωπα μας ήταν πολύ κοντά. Τόσο κοντά που ένιωθα την ζέστη του ανάσα να χτυπάει τα χείλη μου.
Τι ακριβώς κάνει?
Ξαφνικά με φίλησε... αλλά όχι εκεί που θα θέλατε βέβαια! Στο μάγουλο! Πράμα που με έκανε να ηρεμήσω, κάποια στιγμή νόμιζα ότι θα με φιλαγε στο στόμα. Πάλι καλά που δεν έγινε.
Αλλά...
Είναι η πρώτη φορά που τον βλέπω έτσι. Έχει αλλάξει. Ο yoongi hyung δεν συνήθιζε να φέρεται έτσι σε αλλά άτομα. Να τους αγκαλιάζει και να τους φιλάει... περίεργο αλλά δεν του έδωσα σημασία..
+++
Πλέον είχε βραδιάσει και ο Jungkook με τον hoseok δεν είχαν γυρίσει... να ανησυχώ? ΚΑΙ ΒΈΒΑΙΑ ΝΑ ΑΝΗΣΥΧΏ! ΑΝ ΈΧΕΙ ΠΆΘΕΙ ΚΆΤΙ?!? όπα σόρρυ.... ΑΝ ΈΧΟΥΝ ΠΆΘΕΙ ΚΆΤΙ?!?
βγήκα από το δωμάτιο και πήγα προς του Tata και χτύπησα την πόρτα. Μου άνοιξε κατευθείαν και με άρπαξε από το χέρι τραβώντας με μέσα.
"Συγγνώμη αλλά είμαι με την πετσέτα και δεν θέλω να με δει κανείς"
"Δεν πειράζει..."
"Λοιπόν? Τι έγινε?"
" που είναι ο kookie με τον hoseokie?"
Του είπα και τα μάτια μου είχαν δακρύσει... αν όντως κάτι πήγαινε στραβά.?
"Αγάπη μου~ θα γυρίσουν, θες να τους πάρω τηλέφωνο για να δεις?"
"Ν-ναι...?
Ο Tata πήγε μέχρι το κομοδίνο για να πάρει το κινητό του και πληκτρολογούσε τον αριθμό..
"Θα το βάλω σε ανοιχτή ακρόαση για να ακούς Οκ?"
"Εντάξει.."
Έκατσα δίπλα μου και περιμέναμε να το σηκώσουν..
"Έλα Tae εσύ είσαι?"
"Ναι ρε εγώ ειμαι! Τι έγινε όλα καλά?"
"Ναι μωρέ μια χαρά! Ο Jimin μου τι κάνει?"
Ρώτησε για μένα μωεε! Αωω!
"Είναι εδώ μαζί μου"
"Γιατί?"
"Είχε ανησυχήσει και έβαλε ακόμα και τα κλάματα γι'αυτό είπα να σε πάρω να ακούσει και ο ίδιος ότι είσαι καλά"
"Αχ το μωρό μουυυ!! Πες του ότι τον αγαπώ πάρα πάρα πολύ!"
"Δεν χρειάζεται το άκουσε είδη. Το έχω βάλει σε ανοιχτή ακρόαση"
"Οπότε ακούει?"
"Ναι"
"Ωραία... jiminie μωρό μου?"
"Ν-ναι?"
"Καρδιά μου συγγνώμη που δεν ειμαι εκεί δεν θα γυρίσουμε σπίτι απόψε και αύριο το απόγευμα θα βρεθούμε όλοι μαζί σε μια παραλία, οκαυ?"
"Εμ... καλά..."
"Τι λέμε πάντα όταν κλείνουμε το κινητό?"
"Σαγαπω daddy"
"Και γω σ'αγαπώ baby boy! Θα τα πούμε αύριο από κοντά μωρό μου"
Με αυτό κλείσαμε το κινητό και ήμουν αρκετά χαρούμενος. Ο τρόπος που μου μιλάει με κάνει να πετάω στα σύννεφα. Μου δίνει περισσότεροι αγάπη απο τι θα μπορούσαν να μου δώσουν χιλιάδες άτομα.
"Mochiii~"
"Χμμ?"
Γύρισα και είδα έναν Tae με πονηρό χαμόγελο και btw ακόμα με την πετσέτα στην μέση του.
"Τ-ι..?
"Ετοιμάσουυυ~"
"Ε-ε?"
Ξαφνικά όρμησε κατά πάνω μου και άρχισε να με γαργαλαει. Είχα σκάσει στα γέλια και με το ζόρι μπορούσα να ανασάνω.
"ΜΗΝΝΝ!!! ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ TATA!!!"
"Χμμ βρήκα το σημείο βλεπωω
~"
"ΌΧΙ... ΌΧΙ ΕΚΕΙΙΙΧΑΧΑΧΑ!!!"
Επιτέλους με άφησε και έπεσε δίπλα μου γελοντας και οι δύο. Κρατούσα την κοιλιά μου και γυρισα προς την μεριά του και τον χτύπησα ελαφρά στο στήθος.
"Αουυ, ο jimin δεν με αγαπάει"
"Ναι δεν σε αγαπώ! "
"ΤΙ?!?"
Πήγε να με γαργαλησει πάλι αλλά τον σταμάτησα.
"ΌΧΙ ΕΝΤΆΞΕΙ Σ'ΑΓΑΠΏ!!"
"Α. Είπα!"
Είπε γελώντας..
"Κοιμήσου στο δωμάτιο μου, μην κάτσεις μόνος"
"Ευχαριστώ tata"
"Τίποτα mochi, κοιμήσου εσύ τώρα και τα λέμε αύριο το πρωί εντάξει?"
"Ενταξειι θα κοιμηθώωω, αλλά όχι τωραα! Δεν νυστάζω!"
"Και τι θες να κάνουμε?"
"VIDEO GAMES!!"
"Να γιατί σε αγαπώ!"
Κάτσαμε στο κρεβάτι και αρχίσαμε να παίζουμε overwatch. Μια πείραζε αυτός εμένα για να νευριάσω μια εγώ αυτόν και το δωμάτιο είχε γεμίσει με φωνές και βρισιές. Κατά της 3 τα ξημερώματα μας έπιασε ο ύπνος όπως πάντα.
Παιδιά αυτό είναι το προτελευταίο κεφάλαιο... ακόμα δεν το πιστέψω πως το τελειώνω😭