CHAPTER 32: THE BEGINNING
{LISA}
Uhhh..
Ano bang maganda? Ito? Hmmm. Ang panget, di bagay sa weather ngayon. E ito kaya? Wag mukha akong ewan. E kung naman kaya? Hay wala ako sa moooooooddddd.
Kahit ano na nga lang! Bakit ba kasi alalang alala ako? Phuwtek!
After a century…
Okay? Ito lang pala.
EPIC -_______-“ hinalughog ko pa ang buong wardrobe ko para lang sa shorts at simpleng mini dress? Like arrrgh?
Ano? Magtatanong kayo kung bakit ang busy ko maghanap ng damit? E kasi nga may pupuntahan? At kung saan? Aba, that’s a secret. Abangan nyo. Kala nyo dyan. Hindi lahat ng info binibigay noh. Hohoho! I’m such a bad girl today >;)
-_____-
“Ms. Lisa? Nan—“
“I’ll be down in a minute, Violet.”
Hayst. That’s ate yaya. My maid. Violet is her name. cute noh? May kapatid sya, si Blue at Pink. They’re all girls. Girl zone ang kanilang bahay. Ang hilig sa colors ng parents nila noh? Malamang painter kaya ang nanay at tatay nyan.
Anyways, yes, may pupuntahan talaga. Di echos ang mga pinagsasabi ko kanina.
Bumaba na ko.
At ayun sya, nakaupo sa sofa. Mukhang bagot na bagot na. nangmapansin nyang nakakababa na ko, tumingin sya saken with those eyes full of – argh! Ayaw kong sabihin bwisit lang.
“I-I’m sorry f-for keeping you waiting.” Sabi ko ng nauutal. Kasi naman yung lintek nyang – arrgggh!
Tumayo sya naglakad na papalabas ng bahay namin nang wala man lang sinasabi.
Arrrrrggggggh!
Tumingin ako kay Violet na kasalukuyang kakalabas lang ng kitchen at may dalang juice. Pinanlakihan lang ako ng mata nito, at alam ko na ang ibig sabihin. Close na close kaya kami nyan. Alam nyan ang buong istorya. Ang ibig sabihin lang nya ay sundan ko na sa labas.
Sa loob ng sasakyan ay walang naimik. Musika lamang ang bumasag sa namumuong katahimikan nang buksan nya ang player.
At ang kanta? Well, it’s my favorite! Guess what? Hohoho! It’s Into Your Arms by The Maine. Maka The Maine din pala to. Biruin nyo yun? WE HAVE “SOMETHING” – I MEAN “ONE THING” – IN COMMON.
Itinigil nya ang sasakyan sa harapan ng isang apartment. Mukha na itong lumang luma. May mga bahid na ngmadaming crack ang pader nito sa labas. At mukhang di na naaalagaan at napipinturahan sa loob ng madaming taon.
Lumabas sya ng sasakyan.
Okay? Iniwan nya ako dito? Ay kagaleng naman talaga. Tsk. Ano pang gagawin ko dito? Edi lalabas na din ako. Tsss -______-
Paglabas ko, nakatayon lang sya sa tapat ng maliit na gate, na mukhang hinihintay ako. Agad naman syang lumasok nang makita nyang nakalabas na ko sa sasakyan.
Spell nyo gentleman?
V – A – N G – A – B – R - I – E – L B – A – R – T - O – N.
Aaaaaand yes, i’m with Mr. Creepy. What I mean is, with Mr. Prez. Don’t even dare to think about na may something between us, cos wala talaga. Now. Are you having some ideas why I’m with him? Yes, it’s about that stupid proposal -_________- this day sucks.
Wag nyo na tanungin kung anong nanyari kanina dahil simple lang. i’m playing tetris kanina sa phone ko, masayang Masaya pa naman akong nagmamagic dun. Then, **boogsh** there may unknown number na tumatawag, at sya na nga yun. Saying that he will arrive at my house in 3 minutes ‘cause he’s on his way na. at alam nyo ba kung anong oras yun? 6:11pm. -__________-
Going back..
So, this is house? Pero this looks old enough to be his house. Hay. Bahala na nga.
So, ayun sumunod nga ko na ko sakanya papasok sa bahay.
At my surprise, despite that it looks old outside, sa loob naman ay maganda. Maaliwalas. May kaliitan pero di naman masikip. Yung sapat lang.
“This is my house. Feel at home.” He said. Then disappeared to one of the doors.
So umupo muna ko and look around. Lupet na style ha. Old sa labas, then mdern sa loob? It’s just wow.
After some more minute, he reentered the room, holding a glasses of what looks like red ice tea. Hoping it is really red ice tea and not kool-aid. I’m not saying na ayaw ko ng kool-aid, favorite ko nga yun. Kaso kasi alam nyo na nakapit yung kulay nun. Nakakahiya naman kay Mr. Creey guy. Ang laste ko pa naman uminom nun.
“Here, drink this first bago tayo magsimula.”
-
Hohoho! Chapie with Van loviedoves! Abangan ang susuonod na kaganapan sa istoryang ito :)
~ madaigo ~