Marco's POV
Napahawak ako sa labi ko na may sugat. Tang inang Anderson yun! Nanggulo siya kagabi sa bar. Tang ina.
"Takte boss. Dapat pinuruhan mo na ang Anderson na yun!" Sabi ni Grey habang nakatingin sa sugat ko. Nagkasugat rin ako sa kilay ko at namumula parin ang kamao ko. Tang ina ang tigas kasi ng mukha ng gagong yun.
"Mas mukhang napuruhan nga si boss eh." Rinig kong sabi ni Loki. Sinamaan ko lang siya ng tingin.
"Nasaan si Jellal?" Tanong ko sa kanila.
"Syempre andun nag-aaral. Alam mo naman yun allergic sa dos." Sabi ni Grey. Natahimik nalang ako sa sinabi niya. Still we are students who needs to study. Kahit nakikipag-basag-ulo kami at nakikipag-barilan estudyante parin kami. And being a 2nd yr college student is not a joke. Siguro ay mahirap na ang lessons nina Jellal.
"Si Kendrick?" Tanong ko ulit sa kanila.
"Nakikipaglandian boss." Si Loki naman ang sumagot. Tsk. Sino nanaman kaya ang nilalandi ng gagong yun? Patapon na talaga buhay niya.
"Kayo? Hindi ba kayo papasok sa klase niyo?" Tanong ko sa dalawang lalaking prenteng nakaupo.
"Boring." Sabay nilang sagot. Parehas ko naman silang binato ng ballpen.
"Gago! Mag-aral kayong dalawa!" Sigaw ko sa kanila. Kunot-noo lang silang dalawa.
"Ikaw nga nandito wag mong sabihing wala kang prof sa second period boss?" Tanong ni Grey. Tumahimik nalang ako at tumingin sa tv monitor. Pinapakita ng monitor na ito ang bawat sulok ng Arturia University. At trabaho kong idouble check ang mga cctv cameras dito sa campus. Bukod pa dun naglagay rin kami ng mga hidden camera at sarili naming camera kung sakaling mahack ang cctv's dito.
"Tang ina! Ano yun?!" Sigaw ni Grey. Napatayo naman kaming tatlo dahil sa malakas na pagsabog. Mabilis kong chineck ang bawat video. Bullsh*t. Nasusunog lang naman ang isa sa mga room sa building malapit sa east gate. Tang ina! Ito ang building na kinalalagyan namin!
"Sh*t! Lumabas na tayo may nagpasabog sa isa sa mga computer room." Sabi ko sa tatlo at nagmadali kaming lumabas. Kumuha lang ako ng mahalagang gamit.. There's a possibility na may mga bomba pa dito.
Marami na rin ang nakababa ng building at ngayon ay nilalamon na ng apoy ang computer room sa 2nd floor. Buti nalang hindi ganun karami ang tao sa building na to.
"Tang ina!" Sigaw ni Grey ng may sumabog ulit at yun ay ang computer room namin. Damn. Ano to? Sino ang gumawa nito?
Inilibot ko ang paningin ko sa paligid may mga dumadating ng mga tao para maki usyoso. At nakikita ko na rin ang paparating ang dark spriggan. Panay naka-kunot noo sila nang tumigil sa tapat ng building.
"Pinaglalaruan niya kayo." Seryosong sabi ni Anderson habang nakatingin sa computer room namin.
"Nino?" Tanong ko.
"Si Death Angel." Seryosong sagot ni Anderson. Tang ina bakit kami? Hindi pwede.
Ang tanong sino? Sinong Death Angel? Tang ina! Damn her. Damn that Death Angel. Balak niya kaming patayin.
Napansin ko na nandito na ang kambal. Teka. Kulang nasaan sila?
"Si Death Angel nanaman?" Sabi ni Hanna habang nakatingin sa nasusunog na kwarto.
"Nasaan si Lana?" Seryoso kong tanong kay Janna. Damn. Nasaan siya?
"Where is she?!" Sigaw ko.
"Hindi ko pa siya nakikita Scott, bakit ba?!" Inis niyang sabi. Nilingon ko si Anderson. "Nasaan siya? Nasaan si Lana?" Tanong ko sa kanya. Walang emosyon lang tong nakatingin sa akin.
"Hindi ko pa siya nakikita." Damn it!
"Si Leona? Nasaan siya?" Tanong ko naman kay Janna. Halata ko na ang pagtataka sa kanya.
"Itanong mo kay Kendrick siya ang kasama niya kagabi." Pagkasabi niya nuna ay agad kong tinawagan si Ken.
"She left my condo. Maaga palang" sagot niya at pinatay ko na ang tawag. Naikuyom ko nalang ang aking kamay. This is shit.
Si Angel.. Siya nalang.
Sinubukan kong tawagan si Angel pero hindi ko ito makontak. Tang ina! Nasaan ang tatlong yun?
"Bakit mo ba sila hinahanap Marco?" Tanong ni Janna. I know Janna is smart at ngayon alam kong nagkakaroon na siya ng idea.
"She's after to one of them." Seryoso kong sabi. Narinig kong nagmura si Anderson. Nakikinig pala siya sa usapan namin.
"Tang ina! Wala bang naiwang tao sa mga kwartong yun?!" Sigaw na ni Anderson.
Muli nanamang may sumabog and this time limang kwarto naman sa 4th floor ang sabay na sumabog. Narinig ko ang pagmumura ng mga tao.
"Siguraduhin niyong walang tao sa kahit na anong silid na yan." Inis na sabi ni Anderson at naglakad na palayo.
Lumapit si Jellal sa akin.
"It's Death Angel." Seryosong sabi nito sa akin. Tumango lang ako.
"Nandito na sila." Dagdag pa niya at may inabot sa akin na telepono.
"It was hers." Napamura nalang ako at mariing pumikit. Tang ina! Hindi ko aakalaing ganito kagulo. Na magiging ganitong kagulo.
Someone's POV
A bomb to blow up their minds. Isn't it cool?
It was really fun to see those fire eating up the building. Mas okay sana kung nandun sila. Mas masaya. But no. Ayaw kong ang apoy ang kumitil sa buhay nila. I want it to be my hands who's slowly killing them.
"Ibuhos niyo na." Sabi ko sa mga tauhan ko. Ibinuhos na nila ang mga kulay puting balahibo na may bahid ng dugo. I hope you can see this honey.. I hope you can see this.. Did I make you scared? Oh. I want to see your face..
Napangisi nalang ako sa mga ekspresyon ng kanilang mukha. Kahit sa monitor ko lang sila pinapanood kitang-kita ko ang galit sa mukha nila.
Anderson.. May alam ka na ba kung sino ako? May ideya ka na ba?
Ikaw Scott.. Nababaliw ka na ba?
"Hahahahaha!" Tawa ko habang nanonood.
"Pasabugin niyo na ang buong gusali." Malamig kong sabi. At sumabog na nga ito. Mas lalo pang lumakas ang apoy na nakapag-pangisi sa akin.
Isang kabastusan na umpisahan ang hindi mo laro. At dahil inumpisahan mo na rin.. Bakit hindi tayo maglaro?
Pagbabayaran mo ang ginagawa mo.. Pinipilit mong mawala ako sa mundong ito.. Baka mamaya ang kaibigan mo ang mawala?
This is my own game.. But you started it.. So let's play my own game.. Let's see who will win.
Ngayon palang mag-uumpisa ang totoong laro Death Angel..
Binitawan ko na ang itim na feather at nilisan ang computer room. I hope you will get my message.
Third person's POV
Umalingawngaw sa buong kwarto ang tunog ng mga takong. Tanging ito lang ang naririnig sa buong silid.
"Death Angel.." Wika ng isang lalaki habang nakangisi sa babaeng nasa kanyang harapan..
"Bakit hindi ka nakamask ngayon?" Tanong ng lalaki. Malalamig lang ang tingin ng babae sa kanya..
"Sabi ko sayo bantayan mo ang bawat kilos niya." Sabi ng babae. Mahahalata rito ang kanyang pagkainis. Hindi rin lingid sa kanilang kaalaman ang nangyaring pagsabog.
"You know what.. Nalilito na ako sa iyo. Sometimes you're wearing a mask.. Then now you're facing me without it.. Then sometimes your smile is creepy.. The creepiest smile I have ever seen.." Sabi ng lalaki na para bang hindi napansin ang sinabi ng babae sa kanya.
"But you know.. The one with the creepy smile kakaiba rin ang mga mata niya. Mga matang malikot.. Hindi mapakali.. Pero hayok sa dugo.. Kita ko na gusto niyang pumatay." Dagdag pa nito.
"That's why I told you to look.." Sabi ng bagong boses ng babae. Malakas namang humalakhak ang lalaki na para bang hindi makapaniwala sa nakikita. Namamangha iton nakatingin sa dalawang babae na nasa kanyang harapan.
"I must be lucky.. Nakikita ko to ngayon." Sabi niya at muling humalakhak ng malakas. Matalim naman ang tingin sa kanya ng bagong dating na babae samantala ang isa ay nanatiling blanko ang mukha.
Maya-maya pa ay humupa ang kanyang pagtawa at naging seryoso ang kanyang mukha..
"Bakit hindi kayo magpatayan ngayon?" Tanong niya..
"This is interesting.. Angels killing each other." Nakangising sabi nito. Na para bang isang interesanteng kaganapan ang nangyari sa kanyang harapan..
At ilang beses niyang sinabi sa kanyang isipan na siya na ang isa sa pinaka maswerteng lalaki sa mga natutunhayan niya at sa mga nalalaman niya..
Too much knowledge is dangerous pero hindi niya pagsisisihan ang mga nalalaman niya.. He's not ignorant after all. Actually he knows everything.. But everything costs a lot..
A/N: here's the update.. Please Vote and comment for reactions? Hahaha I want to know kung ano sa tingin niyo sa chapter na to. Any guess about death angel?