Chapter 36
"This is Flight Lieutenant Monzanto, Douglas 43 of Isla Verde flight in command."
Nasa himpapawid na kami ni Pedro. He's my co-pilot, sinabi nitong nasa akin ang desisyon kung saan ko gustong dalhin ang kanyang eroplano.
"Did we kiss on the plane already?"
Lumingon ako sa kanya at umiling.
"Can we try?"
"Ayoko," tipid na sagot ko.
"Madamot,"
Nagpatuloy lamang ako sa pagpapalipad ng eroplano. But he never stops taking some of my pictures. Iba't-ibang anggulo.
"Damn, kahit sako yata ang ipasuot sa'yo Monzanto mababaliw ako." Nakangisi itong nakatitig sa telepono niya.
"Come on, try more of your sweet words. You can't kiss me on the plane. Bola pa, Pedro." I laughed.
"Hey, hindi kita binobola Behati. Why are you so cruel to me?"
"Because you are imagining things again."
Hindi na ito nagsalita at nagsimula ulit itong kumuha ng litrato sa akin.
"Flight Lieutenant Monzanto, wearing her bikinis on board. Kaya co-pilot lang ako ngayon, di ako makakapagpalipad nang maayos."
"Don't spread those photos, Pedro." Babala ko.
"No way, it's your legs that I want to—" tumigil ito sa akma niyang sasabihin at nawala ang titig nito sa kayang phone.
"What a perveted pilot. Tigang." Umawang ang bibig nito sa sinabi ko pero mabilis rin itong nakabawi.
"What a sexy pilot, sino nga ang boyfriend mo baby? You're so pretty, ang swerte-swerte siguro ng boyfriend mo." He's playing with me.
Let me try.
"Lucky? Hindi yata siya swerte, hindi nga siya makahalik sa akin. Just his imaginations." Inubo siya sa sinabi ko.
"Savage girlfriend."
Muli akong natawa sa sinabi niya. Simula nang makilala ko si Pedro nakikita ko ulit ang sarili kong tumatawa at ngumingiti. And it's healthy for my heart.
Since I missed some of my aircraft stunts, I used some of it. Dahilan kung bakit bigla na lamang napapamura ang lalaking may bughaw na mga mata.
Sinasabi nitong wala naman daw kalaban at abala ito sa pagkuha ng litrato sa akin. Hindi yata ito nagsasawa sa kanyang ginagawa.
"Pedro tama na, turn off the flash."
"I want you to feel that someone here is damn admiring you. Why would I look for girls full of make-up? Why would I admire those girls who love flaunting their beauty, why would I look for models or even a Miss Universe? If this woman in front of me can hold the universe literally. Damn, you have an effortless beauty baby, na kahit kailan hindi makukuha na kahit sinong babae sa mundong ito. Akin ka lang Behati..akin ka lang.." I smiled and looked at him.
"Yes, I am yours Commander. Only yours." Umawang muli ang bibig nito at muntik na nitong mabitawan ang kanyang hawak na telepono.
"Fuck," tulalang sabi nito.
Isang mabilis na pagkabig paitaas ang ginawa ko sa eroplano. I made a continuous spin with the plane's fastest speed. I missed the planes, pero kung hindi ko pa nakikilala si Pedro ng mga panahong ito siguro ay matagal na akong nakabalik sa UASA.
I can't stay away from planes before, dahil ito na ang halos buhay ko. Naging kalmado ang lipad ng eroplano at sumulyap ako kay Pedro.
I have another life to continue.
"I saw it, you are staring at me."
"Is it bad?"
"I think, you are more in love with me Behati. Mas mahal na mahal mo ako, you are just hiding it." Naiiling na lamang ako sa sinabi nito.
"You are imagining things, Pedro."
I checked the navigator system and I found something unusual. Pedro's plane has a defense mechanism, it can identify bombs and possible weapons from a near direction.
Kaya agad nitong malalaman kung may malapit na kalaban, since this plane was built for combats.
"Have you seen it?" tanong ko kay Pedro.
"Yes,"
Hindi na muli kami nag-usap ni Pedro. I identified the coordinates and the exact location.
Kahit hindi ko na sabihin alam kong alam na ni Pedro kung ano ang mga ito. It is an illegal fishing process were people used bombs to capture fishes.
They are killing the natural resources. Alam na ba ng Pilipinas ang nangyayari sa mundong ito? Are they aware or they are just waiting for our dooms day?
Nagsisimula nang humagupit ang kalikasan sa ibang mga bansa na malapit dito. Bakit wala man lang silang pakialam?
"Can we—"
"Ofcourse baby, that's illegal. And I have a girlfriend who was born to fight against illegal. Ipapakain ba natin sa pating ang mga taong 'yan? Binigyan pa nila ng trabaho ang girlfriend ko." Tumaas ang kilay ko.
He's quite adorable. Damn you, Peter.
"Mga abala, naglalambingan pa tayo." Bulong nito na pakinig ko naman.
Mabilis kong pinalipad sa tamang lokasyon ang eroplano ni Pedro, I turned on the spot light to the fishermen getting their who attention. I hit the button to turn on our speaker.
And when I was about to speak up, Pedro snatched the microphone activation. Namatay ang sa akin at sa kanya lamang ang buhay.
"This is Rylandrien Peter Armstrong speaking, the sexiest man from Isla Verde. Under Republic Act No. 10654. Section 92. Fishing Through Explosives, Noxious or Poisonous Substances, or Electricity. It shall be unlawful for any person to catch, take or gather or cause to be caught, taken or gathered fish or any fishery species in Philippine waters with the use of explosives, noxious or poisonous substance such as sodium cyanide, which will kill, stupefy, disable or render unconscious fish or fishery species. Any person found liable will be fine by thirty thousand for municipal fishing. Three hundred thousand pesos for small-scale commercial fishing. One million five hundred thousand pesos for medium scale commercial fishing and three million pesos for large scale commercial fishing."
Natulala ako sa haba ng sinabi ni Pedro.
"Sa madaling salita, huwag kayong mga abala! May date ako. Ano na naman ba 'yan Mang Karding at Mang Julio? Illegal fishing na naman kayo, hindi na kayo tumigil." Kumakamot na ang ulo ni Pedro.
"Kilala mo sila?"
"Sadly yes," ngising sagot ni sa akin ni Pedro.
Nagsalita pa si Pedro sa mga ito hanggang di na natuloy ang dapat gagawin nila.
Umuwi na kami ni Pedro matapos namin mapatigil ang mga mangingisda. But I enjoyed a lot. Nakapagbihis na kaming dalawa nang makabalik na kami sa bahay.
"Did you enjoy?" tanong nito sa akin.
"Yes,"
"Hindi na selos?" naningkit ang mata ko sa sinabi nito.
"Yes,"
"Alright, goodnight Lieutenant."
"Goodnight Commander." Kumindat pa siya sa akin bago ko sarhan ang pintuan. Nakatulog akong may ngiti sa aking mga labi.
Ngayon ang huling araw namin sa Isla Verde, papunta na kami sa Tacloban kung saan nakalibing ang buong pamilya ko.
Kasalukuyan na kaming kumakain ng almusal. Maaga akong nagising kaya naabutan ko ang Mama ni Pedro na naghahanda ng pagkain.
I offered help which she accepted.
"How's your date hija? My baby boy did enjoy. Akalain mo at tumabi pa sa amin ng asawa ko kagabi para sabihin na mahal na mahal ka niya? You made my son fall hard hija."
Humigpit ang hawak ko sa plato habang nararamdaman ko ang pag-iinit ng pisngi ko.
"I'm so happy that he found someone that he can love aside from his work. He was obsessed about the Project Mars, dahil dito namatay ang totoo niyang ama. Minsan ay natatakot na ako sa obsesyon niya sa proyektong ito dahilan kung bakit hindi na siya makabalik sa akin, pero nang dalhin ka niya dito hija nagkaroon ako ng pag-asa. You made him chose to stay on Earth, kasi alam niyang may babalikan siya. Nandito ka hija."
Nagulat ako sa sinabi ng mama ni Pedro. Hindi ko alam na isa pala sa mga scientist na naiwan sa Mars ay totoong magulang ni Pedro.
"But I am also part of Project Mars, Mrs. Ramirez."
"I told you to call me Mama, mahirap ba 'yon Behati?" hinaplos nito ang buhok ko.
"I'm sorry M-Mama.." hirap akong bigkasin.
"And about that Project Mars, bakit hindi nyo na lang tanggihan? Mga anak, hindi na kayo mga bata nasa mga tamang edad na kayo. Bakit hindi na kayo magpakasal at magpamilya? I can see how you looked at each other, alam kong mahal na mahal nyo ang isa't-isa."
"F-Family?" halos mautal ako sa narinig ko. Hindi pa ito pumasok sa isip ko.
"They're still young Mama, sayang naman ang effort ni Peter kung bigla na lang niya bibitawan ang trabaho niya. Come on, we're in advance technologies don't think negative Mama. At tsaka, hindi gugustuhin ni Behati na putulin ang pakpak ni Peter at agawin ang pangarap nito. Kilala naman natin si Behati, she's not selfish at mang-aagaw. Right?"
"Well, yeah. Hindi nga si Behati ang tipo ng babaeng gusto agad ng kasal." Sagot ni Mama.
"Cutting his wings means cutting my own. Bakit ko naman puputulin ang iisang pakpak namin ni Pedro? I can be selfish, but at the right time." Ngumiti sa akin si Mama.
Hindi ko na sinulyapan si Chloe. Ayokong sirain ang huling araw ko rito. Nang matapos kaming maghanda ay sabay dumating si Pedro at ang Daddy nito.
"Good morning Ma," lumapit ito at hinalikan sa noo ang kanyang ina.
Hawak ko ang kutsara at tinidor habang naglalagay sa mga plato nang hapitin nito mula sa aking likuran ang aking bewang.
"Gotcha! Good morning Lieutenant, how's your sleep?" Mabilis itong humalik sa labi ko.
"Good,"
Mabilis kaming natapos kumain at buong maghapon kaming nakipagbonding sa kanyang mga magulang kasama si Chloe but still, we enjoyed.
I consider this as one of the most memorable vacations of my life.
Kasalukuyan na kaming nasa biyahe papunta sa Tacloban nang makatanggap ako ng email galing sa UASA.
Nanlambot ako nang mabasa ko ang memo. Hindi rin nagtagal ay may email rin na natanggap si Pedro.
I heard him curse.
"Pedro, they found out our relationship."
--
VentreCanard