okul çantamı yanıma koyup manzaranın tadını çıkarmaya başladım. bir binanın en tepesindeydim, yükseklik korkum yoktu fakat eskiden olsa böyle bir şey yapmaktan çekinirdim. aşağı baktım, insan yoktu. sadece birkaç araba park etmiş bir şekilde duruyordu. net göremiyordum çünkü uykusuzluktan gözlerim kapanıyordu. tüm gece deftere bir şeyler yazdığımdan uykumu alamamış olmam normaldi ama bunu umursamıyordum.
aşağı bir kez daha baktığımda başım döndü, bu beni rahatlattı. içimde hâlâ eski hâlimden bir şeyler olduğunu fark etmek beni sevindirmişti. son kez onun yüzüne bakabilmek için çantamdan telefonumu çıkardım. bildirimler göz ucuyla bile bakmadan galeriye girdim. binanın en üst katından bacaklarımı sarkıtarak oturdum. fotoğrafı uzun uzun incelemek bana onu ilk keşfettiğim günü hatırlatmıştı bana. o günleri hatırlayınca gülümsedim.
o mükemmel gülüşü son kez gördükten ve fotoğrafta mutlu olduğuna emin olduktan sonra telefonu kaldırdım. gözlerimi kapattığımda hâlâ onu görüyordum. fotoğrafa bakmayı sürdürmüyor olmama rağmen hâlâ ona bakıyor gibi hissediyordum.
"üzgünüm tooru," dedim gözlerimi açtıktan sonra. etrafımda biri olsaydı benim sorunlu olduğumu düşünürdü.
"gözlerindeki parıltıyı yok eden herkesten intikam almayı istiyordum ama her şeyi batırdım." ayağa kalktım. "ikimiz için de yaşamayı isterdim ama bunu yapamayacağım."
"belki karşılaşırız." tooru'nun sesini duyduğumda iyice aklımı kaçırdığımı fark ettim. o kadar gerçekçiydi ki arkamı dönüp kontrol ettim. bir anlığına tooru'nun orada olduğunu düşünmüştüm.
×××
kitabı kütüphanenizden çıkarmayınız lütfen çünkü 3 tane ek bölüm yayımlayacağım. bir tanesi devamı gibi olacak, diğer ikisi ise geçmişle ilgili.