~Alesya kim olduğu bilinmeyen birisi tarafından kaçırılmıştı.Başlamadan önce tahminlerinizi belirtirseniz mutlu olurum ♡
.
.
.
.
Başımdaki feci ağrı sebebiyle gözlerimi açtım.Gözlerimin bir an kör olduğunu yahut karanlık bir ortamda olduğunu sandım.Kalp atışlarım karanlık yüzünden artarken bağırdım.
"Işığı açın !"
Ellerimi başıma götüreceğim sırada çok büyük bir terslik olduğunu anladım.Ellerim bağlıydı.Sanırım şuan tutulduğum yer sandalyeydi.Kaçırılmıştım.
"Sonunda uyandın."
Tanımadığım erkek sesi beni daha da korkuturken ne yapmam gerektiğini düşünmek istedim.Ama yapamadım.İçimdeki korku herşeye engel oluyordu.
Bulunduğum ortam aniden aydınlanınca gözlerim acıdı.Etrafa göz gezdirdiğimde odanın kahverengi tonda ağırlıklı olduğunu farkettim.Buranın dağ evi olduğunu anlamamam imkansızdı.Herşeyiyle belli ediyordu.
Bayıltıldığımı biliyordum.Baloda ağlayan kızın yanına giderken olmuştu.Kız beni oyuna getirmişti.O kimdi ? Hiçbir şekilde bilmiyordum ve benimle ne bağlantısı vardı bu adamın , merak ediyordum.
Bakışlarım karşımda duran adama odaklandı.Beni salonun ortasına yerleştirdiği sandalyeye oturtturmuş kendisi ise karşımda bulunan koltukla bana pis pis sırıtarak bakıyordu.
"Togarların biricik kızı Alesya.Artık benimlesin.Şimdi bekle bakalım , o çok değer verdiğin Poyraz'ın seni kurtaracak mı ?"
"Sen kimsin ?Neyden bahsediyorsun ?Poyraz'ı nereden tanıyorsun? VE BENİM BURADA NE İŞİM VAR !?"
Bağırmama karşılık ayağa kalktı.Yanıma yaklaşıp sandalyenin arkasına geçti.Sırtımda hissettiğim dokunuşla vücudum gerildi.Şuan bu elbiseyi aldığıma lanet ettim.
"Dokunma seni aşağılık herif !"
Vücudumu sandalyede oynatırken arkamı terkedip karşıma geri geçmişti.Az önce karşımda oturuyordu ama şuan ayakta olduğu için nefret içeren bakışlarım yukarı dikilmişti.
"Fazlasıyla dişli bir rakip.Öyle bir babanın böyle bir kızı.Baban görse ayıplardı Alesya..."
Sırıtmasına karşılık ayağımı kaldırıp ayak bileğine vurdum."Babama birşey yaptığını söyleme sakın."
"Sakin ol dişi kaplan.Sadece bir oyun.Bakalım o çok değer verdiğin Poyraz , gerçekten de sana değer veriyor mu ?"
Tam ağzımı açacağım sırada telefon çalmasıyla sustum."Bağla ağzını ."
Kapıdaki adama kafasıyla beni işaret edince hareket etmedim.Edemiyordum , hareketlerim fazlasıyla kısıtlanmıştı.
Adam elindeki bez parçasıyla ağzımı bağlarken çığlık atmaya başladım.İşe yaramamıştı.Yaramasını beklemem büyük aptallıktı.Bakışlarımı şerefsiz olarak nitelendirdiğim adama çevirdim.
Telefonundaki aramayı yanıtlayıp hoparlöre aldı."Aferin Poyraz , görevin layığıyla yerine getirdin.Şimdi Serkan'ı oynatalım biraz."
İsmini duymamla bakışlarım değişmişti.Ne yani ? Benim kaçırılmama Poyraz mı yardım etmişti ? Babama ne yapacaklardı ?
Bağırmama karşın hiçbirşey anlaşılmıyordu.
Gözümden düşen yaşlara lanet ettim.Ne kadar aptaldım.Ciddi ciddi Poyraz'a güvenmiştim.Sinirden ve hıçkırıklarım yüzünden damarlandığından emin olduğum gözlerimi, adama diktim.
"Gururun mu incindi ? Kıyamam nasıl da ağlıyor.Emir'le Serkan öğrendiğinde ne yapacak acaba ?"
Gözyaşlarım dinmezken arkamdan yaklaşan adamın tekrar burnuma yaklaştırdığı bez ,tekrar bilincimi kaybetmemi sağlamıştı.
************
Poyraz'dan ;
Alesya'yı belkide son öpüşümdü , belkide son sarılışım.Belki bana son kez o sevgiyle bakacaktı.Ona en başında belirttiğim gibi ben iyi bir insan değildim.
Bu yaşıma kadar babama itaat etmiştim.Ve şimdide onun oyuncağı olarak oynuyordum.Alesya'yı kendi ellerimle itmiştim bu oyuna.Şerefsizdim , bencildim ve en önemlisi onun sevgisini hak etmiyordum.
Bir zamanlar beni vuranın düşmanıyken , şimdi ise sevdiğim kızın kaçırılmasına yardım etmiştim.
Lavobadan ayrıldıktan sonra yangın merdivenini kullanarak baloyu terk etmiştim.Benimle arkadaş olan Batu ve Bora , bu kadar ileri gidebileceğimi asla düşünemeyeceğinden onlara dahi söylemedim.Onlara da ihanet etmiştim.
Otoparka girmeyip babamın yolladığı adamların arabasına bindim.Beni bekliyorlardı çünkü herşey , bugün için planlanmıştı.
Babamın adamı beni ,Sky Bar'a götürmüştü.Oradan gerekli dosyaları almam gerekliydi.Tabii ki bu bar babama aitti.Arabadan inip arka kapıdan bodruma indim.Adamların karşılamasından sonra hazır olan evrakları aldım.Onuru bilgilendirmek için aradım.Şuan babam ile birlikte onunla işbirliği içerisindeydik.Serkan için.
"Aferin Poyraz , görevin layığıyla yerine getirdin.Şimdi Serkan'ı oynatalım biraz."
Ben birşey demeden de beni anlayacağı için konuşmamıştım.Ama anlamıştım ki , yarım saat önce kollarımda olan kızı Onur'a çoktan teslim etmiştim.
Babamın bara gelmesiyle , oradan ayrıldık.
*************
Duru'dan ;
Dans sonrası salondan ayrılan Poyal çifti masaya geri dönmeyince merak etmiştim.
"Aşkım Alesyalar hâlâ neden gelmediler ?"
Bora , Kumsallarla olan sohbetini bölerek bana döndü.
"Aşkım , az önce yanlız bırakmak için kırk takla atıyordunuz , gelirler merak etme."
"Ay yok , ben merak ettim.Bunlar abartmış olmasınlar.Yüeü gidelim hadi."
Bora bana gözlerini devirerek elimden tuttu.Kumsalları arkamızda bırakarak çatıya yöneldik.Tek gelebilecekleri yer burasıydı.
Çatıya ilerlerken bina boşluğunun kapısından gelen rüzgar tüylerimi ürpertmişti.Endişeden karnıma ağrı girmişti.
"Duru önüne bak !"
Önümdeki basamağı son anda Bora'nın belimden tutmasıyla atlattıktan sonra çatıya girdik.
Bora arka tarafa bakarken bende kenar duvarlara bakıyordum.Poyraz'do bu , işi gizliden gizliye yapmak için her yol deneyebilirdi.
"Duru burada yoklar !"
"Bora burada da yoklar."
Bora koşarak yanıma geldi."Gel telefonum masada kaldı.Gidip telefonlarını arayalım."
Ellerimizi birleştirip içeriye daha hızlı giriş yaptık.Masaya ulaştığımızda tüm gözler üzerimize döndü.
Benay,"Duru birşey mi oldu ? Alesyalar nerede ?"
Benay , Alesya'nın adını geçirince , Batuyla sohbet etmekte olan Ali bize döndü."Bir sorun mu var ?Alesya nerede ?"
"Sakin olun ama bilmiyoruz , az önce çatıya giderken gördük fakat gidip baktık orada değillerdi.Telefonlarını arayacağız şimdi."
"Acele et."
Bora'nın konuşmasıyla daha da panik olmuştum.Çantamdan telefonumu çıkartıp parmak izimi okuttum.Terden algılamamıştı.Bora telefonu elimden çekerek kendi parmak izini okuttu.
Rehbere girip önce Poyraz'ı aradı.Çağrıların hiçbirini açmamıştı."Poyraz açmıyor."
"Alesya'yı ara Bora."
Bora bakışlarını Ali'ye çıkartıp geri telefona döndü.Bu sefer Alesya'yı aradı.Sonuç maalesef olumsuzdu.
"Neden açmıyorlar Bora ?"
"Sakin ol Kumsal ,vardır muhakkak açıklamaları."
"Yok ,sakin olamam.Batu birşey söylemedi mi sana Poyraz ?"
"Bana hiçbirşey söylemedi.Bende şuan öğreniyorum."
"Alesya'ya birşey olurca önce dayım , sonra Emir , sonra da yengem beni öldürür.Tabi sonucunda sağ kalırsam bende kendimi öldürürüm.Ben gidiyorum."
Ali'nin panik halindeki çıkışının peşine bizde dışarıya çıktık.Herkes arabaların olduğu kısımda toplanınca ortaya sessizlik çöktü.
"Abi ben ne yapacağım şimdi ?Aklıma kötü şeyler getirmek istemiyorum ama Alesya nerede ?"
"Kardeşim sakin ol , bir Handan teyzenin ağzını yoklayalım.Belki eve bırakmıştır Poyraz."
Ali'nin titreyen sesini duyunca bakışlarım ona kaydı.Gözünden düşen yaşı sildikten sonra telefonunu çıkardı.
"Ne yapıyorsun Ali ?"
"Yengemi arayacağım Bora."
Bora'nın birşey demesine kalmadan Ali'nin elindeki telefon çaldı.
Ali , Bora'da olan bakışlarını telefona kaydırınca küfretti.
"Siktir !Emir arıyor.Ne diyeceğim ben şimdi."
"Aç Ali."
Hepimiz korkudan pür dikkat Ali'yi izlerken çağrıyı yanıtladı.
"Efendim Emir."
"Ali , bana Alesya'nın yanınızda olduğunu söyle.Yalvarırım cevabın 'yanımızda' olsun."
"E-Emir , Alesya'yı bulamıyoruz."
"Baba söyledikleri doğru Alesya'yı kaçırmış orospu çocuğu."
Hepimiz Ali'yi izlerken gözlerini birden büyütmesiyle Bora'ya sarıldım.Kötü birşey olmuştu kızılıma.
"Emir ne kaçırılması abi !?EMİR!"
Hepimiz duyduğumuzla konuşamazken ilk tepkiyi Kumsal vermişti.
"Ali sen ne diyorsun ?Ne kaçırılması ? Benim kardeşim mi kaçırılmış ? Saçmalamayın kardeşim.Kamera şakası diyin.Kim kaçırsın Alesya'yı."
Ali'nin yakasına yapışan Kumsal'ı , Batu kendine geldiğinde ondan ayırdı.Kollarını vücuduna sararak onu durdurdu.Vücut hareketleri durmuştu ama hıçkırıkları kesilmedi.
"Bora birşeyler yapın."
"Güzelim korkma , sakin olsun herkes.Elbet vardır çözüm yolu.Ali hadi Serkan Abilere gidiyoruz."
Bora alnıma küçük bir öpücük bıraktıktan sonra elimden tutup arabaya yönlendirdi.
Senemizi güzel kapatıyoruz derken , son gecemizde Alesya kaçırılmıştı.Hiçbirşey güzel olmayacaktı.Kardeşim kaçırılmıştı.
Kumsal , Batu ile giderken , Benay ve Ali'de aceleyle arabaya binip uzakmışlardı.Aynı yoldan , aynı hızda giderken,ne bir kural , ne bir ışık tanımışlardı.
Alesya benim için ne ise , buradaki herkes için de aynı şeyi ifade ediyordu.
.
.
.
.
Okul yoğunluğundan nadir bölüm yükleyebiliyorum.Bu zamana kadar benimle okuyup destek olan herkese en içten sevgilerimi yolluyorum.Her bir artışta daha çok mutlu oluyorum.Hepinize teşekkürler.