Glaiza returned to Rhian's bedroom with her mind in the space. Iniisip ang ibig sabihin ng kaibigang may sakit sa huling cnabi nito bago tuluyang makatulog.
"Buntot at sirena? Anong ibig sabihin ni Barbie?" kumento ng kanyang isipan. "Hindi kaya...."
"Mahal? Anong nangyari? Bakit tulala ka? May nangyari ba kay Barbie?" sa boses ni Rhian nagising ang kanyang diwa pabalik sa realidad.
"Wa...wala naman, mahal. May nasabi lang si Barbie. Nananaginip yata,"
"May sinabi siya? Ano?" agad kinabahan ang dalaga.
Glaiza swung the blanket and scooted beside Rhian. Inayos ang unan at saka sumandal.
"He asked me kung nakita ko raw ba ang buntot mo kasi isa ka raw sirena,"
"Ano?! Sinabi niya yun?!"
"Hindi ko alam kung anong ibig niyang sabihin," she turn to face Rhian and looked at her eyes. "Bakla ka ba?"
"Ha?! Babae ako! Tunay na babae ako!"
"Hey, chill. Nagtatanong lang ako kasi ang alam ko sa sirena eh bakla at yung sinasabing buntot eh yung ano...."
Agad na kumilos si Rhian without thinking. Isa-isang inalis ang saplot sa kanyang katawan hanggang ni isang maliit na tela ay wala upang takpan ang bawat sulok nito.
Glaiza was surprised sa mabilis na pagkilos ng kasintahan. Tila may kung anong humarang sa kanyang lalamunan na hindi makayang lumabas ng hangin o salita. Rhian's body is like a gem shining under the dim light of the room. Porcelanang kutis na gugustuhing paganahin ang kamay upang damhin ang kakinisan nito. Ang mga mata ni Glaiza na nagpyesta ang magandang katawan ng dalaga ay hindi makapaniwalang sa ilalim ng mga damit na suot nito daig pa ang gintong nakatago.
"Babae ako!" pukaw ni Rhian sa nakatitig na katipan.
"I... I...."
Sa mumunting salita na nakayanang bitiwan ni Glaiza, doon lamang narealize ni Rhian ang kanyang ginawa. Pakiramdam niya ay nagpanic ang mga daga sa kanyang dibdib na isa'isang hinagilap ang mga damit na kanyang hinubad. Sa kakamadaling suotin ang mga damit, hindi niya maayos-ayos ang kanyang pagkakasuot.
Glaiza was amused as she watch her girlfriend panicked in putting back her clothes. Halatang ito ang unang pagkakataong humarap siya sa ibang tao na walang saplot. She took one of Rhian's hands at napatitig ito sa kanya.
"S...sorry. Nakakahiya ang ginawa ko," her eyes lowered.
"Wala kang dapat ikahiya. You are beautiful. Your body is splendid. Perfectly done by God,"
Glaiza wanted her hands to run over the beauty infront of her. Kiss those supple lips and trail down to whatever territory to discover. Ngunit tanging ang mukha lamang nito ang kanyang hinaplos. The more she stare at her girlfriend, ang mukha ni Sarah Kaye ang nakikita nito. Unfair it may seems, at kahit labanan niya ang memoryang rumirehistro sa kanyang isipan, lalo itong bumubuhos.
Rhian on the other hand was waiting. Hindi niya alam kung ano ba ang nararamdaman niya but something inside her is waiting for something she can put her finger on, but her eyes locked sa mala-rosas na labi ng kanyang kasintahan. Her heart is not only beating but pounding like a jackhammer of anticipation.
"Let me help you with your clothes. Baka malamigan ka," she took Rhian's shirt at isinuot ito sa dalaga. Feeling in heat, she has to quench the fire inside her.
When Rhian is fully clothed, iginiya niya itong humiga ito na nakaunan sa kanyang bisig. There's still that desire pero she's keeping it under control lalo na't magkadikit ang kanilang katawan.
"Mahal..." the way she calls Glaiza with their endearment sends immeasurable happiness. Kakaiba sa kanyang pakiramdam pero walang sukat na kaligayahan.
"Hmm?" she answered as her hands slides up and down sa balikat ng katipan.
"Di ba bukas ang race mo ng motor? Anong oras ka dapat nandoon?"
"Oo nga noh. Nawala sa isip ko. Mga 4 pm pa naman ang race ko sa Binangonan, Rizal. So dapat maaga makauwi ako sa condo. Sumabay na kayo ni Barbie sa akin pauwi,"
"Eh may sakit pa si Barbie,"
"Hindi ka na ba sasama?"
"Gusto kong suportahan ka sa race mo tulad ng ginawa mo sa akin,"
"Lets just hope na maging okay na ang pakiramdam ni Barbie bukas, but for now, lets get some sleep. Magpahinga ka na," then she tilt Rhian's face towards her and kissed her lips na nagpatambling sa puso ng kasintahan.
"Love," Glaiza wanted to linger more on Rhian's soft lips ngunit natigilan siya nang muling marinig ang tinig ng kanyang nakaraan. How she wanted the memory to stop because she wants to move on. Gusto niyang sabihin ang totoo kay Rhian pero natatakot siyang isipin ng dalaga na kaya niya ito minahal ay dahil sa malaking resemblance ng kanyang mukha sa yumaong kasintahan. She is sure of herself na mahal niya ang dalaga pero paano niya tatalikuran ang nakaraang nakatali sa kanyang pagkatao? Ano ba talaga ang dahilan why her mind sticks around her past.
Ramdam ni Glaiza ang pagkilos ni Rhian as the latter squeezed herself more beside her and her arms tighten as if afraid of losing the woman lying beside her.
With an outmost care, Glaiza reached for her mobile phone to check the time. Its 10mins past 12midnight at gising ma gising pa ang kanyang diwa habang ang katabi niya ay naglalayag na sa mundo ng panaginip. She stared at her girlfriend seeing her smile in her sleep. Nakakakalma itong tignan sa payapa at maamo nitong mukha. Who wouldn't fall inlove with this face?
"Mahal kita, Rhian. Hindi ko man masabi sa'yo ng harapan, pero mahal kita. I can feel in my heart that its beating for you but my mind resurface my past love na hindi ko alam kung paano ko pipigilan. It must have been your face that looks so much like hers. At first, I thought na ang nararamdaman ko for you is just because of your resemblance, pero hindi. My heart calls your name but my eyes sees her. Siguro I have to tell you the truth. To open up my past so my ghost can cross over. Mahal, I promise hinding-hindi kita sasaktan. I know I can fix this... Someday....," she said in her most hushed tone until she drifts off to sleep.
----------
Rhian slept and woke up in the same position. Her head pillowed on Glaiza's arm and her own arm wrapped on her girlfriend's tummy.
She heart flutters dahil natulog siyang si Glaiza ang huling nakita at ito rin ang una niyang nakita sa pagmulat ng kanyang mga mata.
Her Glaiza looks so peaceful. Ang mahaba nitong pilik-mata, ang magandang hugis ng kanyang kilay, her slender nose at ang mga labi nitong kagabi ay naramdaman niya sa kanyang mga labi. Ang mukha ng isang tulog na anghel that is engraved in her mind na kahit kailan ay hindi niya makakalimutan. Last night when she was sleeping, parang may kung anong tinig siyang naririnig. It buzzes in her ears at hindi niya naintindihan ang sinasabi nito. Was she dreaming? Was Glaiza telling her something? Pero wala naman siyang naintindihan. Maybe it was just a dream.
Maingat siyang tumayo sa kanyang pwesto para hindi ito magiaing. Maaga pa naman para umalis ito. She took a pillow and place it sa kanyang.pinagpwestuhan at inayos ang kumot. She wear the robe at lumabas ng kwarto to check on her sick friend.
His room was empty when Rhian went in. Maayos na rin ang higaan nito, maging ang plangga at bimpong ginamit nila kagabi. Wala ring daloy ng tubig mula sa sariling banyo nito.
A whiff of freshly brewed coffee brushed her nose giving her an idea kung nasaan ang kaibigan. Agad niyang tinungo ang kusina.
Barbie is seating at the center counter enjoying his coffee. Maayos na ang kulay nito, hindi tulad kagabi na halos kulay oslo paper.
"Good morning beshie!" masaya nitong bati.
"Kamusta ang pakiramdam mo?" she pulled a stool chair at tumabi sa kaibigan while Barbie took a pitcher of orange juice and pour a glass for Rhian.
"Okay na ako friend. Sabi ko sa'yo eh, pahinga lang ang kailangan ko. Na-drain lang ako sa fashion show,"
"Eh kasi naman mas naging busy ka pa kesa sa akin eh ako yung rumampa," she answered then take a sip of her juice.
"E kasi naman frenny, kahaggrad naman si Migo. Napaka-demanding,"
"Eh Barbie, may naalala ka bang sinabi mo kay Glaiza kagabi?"
"Ako? May sinabi kay Glaiza? Wala akong maalala. Dito ba siya natulog?"
"Oo, dalawa kaming nag-asikaso sa'yo. Malakas ang ulan kagabi kaya dito ko na siya pinatulog,"
"Oh my god! Nabasa ka ba? Naalala ko bigla kang lumabas ng kotse nung nasira yung payong. Nakita ka ba niya?"
"Barbie, tinanong mo si Glaiza kagabi kung nakita niya yung buntot ko at sinabi mong isa akong sirena,"
"HA! Sinabi ko yun?" gulat nito na napalakas ang kanyang boses.
"Huy, boses mo. Alam mo bang tinanong niya ako kung bakla ako. Kasi ang ibig sabihin daw ng sirena ay bakla," napatawa bigla si Barbie na kamuntikang mailuwa ang iniinom na kape.
"Anong sinabi mo?"
"Wala... Pero..."
"Pero?"
"Nag....nag..." hindi pa man din nakukumpleto ang nais sabihin ni Rhian, pinamulahan na ito ng kanyang pisngi. "...nag...hubad ako...sa...sa harap niya," pabulong niyang sabi.
"WAH!!!! Ginawa mo yun!??"
"Eh kasi naman, tinanong niya kung bakla ako. Bigla na lang akong naghubad ng hindi nag-iisip para lang mapatunayan sa kanya na hindi ako bakla,"
"Nakakatawa ka friend! Alam mo bang may mga baklang may parts na ng babae. Nagpapaopera sila at napapalagay ng boobs at pechay. Anong sabi ni Glaiza?"
"Sabi niya maganda raw ako at wala akong dapat ikahiya,"
"Wala bang ano..."
"Walang ano?"
"Yung ano.. Yung ganun," pinahaba nito ang kanyang nguso pero pinagtaasan lang ito ng kilay ng dalaga. "Haaay beshie, lagpas limang taon ka na sa lupa, hindi mo pa rin ibig sabihin nito," muling idinemo ang kanyang labi.
"Diretsuhin mo na lang kasi ako,"
"Chuckchakchenes. Yung pompyangan,"
"Barbie babatukan na kita,"
"Sex,"
"Ano ang sex?"
"Yung pag-niniig ng dalawang tao na nagmamahalan. Yung ginagawa ng mag-asawa para makabuo ng mga junakis,"
"ANO! Huy, walang ganung nangyari!" Rhian felt her cheeks burn when she finally understood what her friend was trying to say.
"Ows? Sa alindog mong yan, hindi man lang siya natukso?"
"Hi...hindi,"
"Eh bakit parang nanghihinayang ka? Gusto mo bang may mangyaring ganun?"
"Anong mangyaring ganun?" the two were surprised nang marinig ang boses ng bagong gising. Si Glaiza.
"Ay goodmorning friend. Kape?"
"Sige, thank you Barbie," she walked towards Rhian at hinagkan ito sa noo then pulled a stool chair to sit beside her girlfriend while Barbie was fixing her a cup of coffee. "Anong pinag-uuspan ninyo?"
"Wala. Yung kagabi lang na nagkasakit siya. Magaling na siya ngayimon. Pwede na kaming sumama sa race mo,"
"Anong race?" tanong naman ni Barbie dala ang kape ng kanilang bisitang nagovernight.
"I have a dirt bike race later this afternoon. Kailangan kong bumalik ng condo before lunch at dapat nasa trail na ako before the race kasi I have to check my bike,"
"Marami bang gwapo racers?" muling tanong ng bading na napatawa si Glaiza.
"Marami. Ipapakilala kita kay Bart. Kaibigan kong galing ng Texas. Gwapo yun,"
"Ay mamshie, bet ko! Tara na, magprepare na tayo!" he gulped the remaining contents of his coffee cup at humangos patungong kwarto nito leaving the couple looking at each other.
Rhian blushed the way Glaiza looks at her, at kahit uminom ito ng kape, sa kanya pa rin nakatuon ang mga mata nito. She tried to read what the other is thinking pero blanko ang kanyang isipan except the memorya ng nagdaang gabi. Napangiti ito nang maalala ang nangyari kung saan isa-isa niyang inialis ang bawat saplot bg kanyang katawan just to prove that she is, flesh and bones, a legitimate, untouched and 100% woman. Hindi niya alam kung dapat ba siyang mahiya o maging proud dahil maganda naman talaga ang kanyang katawan at hindi iba sa kanya ang taong nakakita ng kanyang kahubdan. Pero may kung ano siyang naramdaman. Sa kaba ng lamig ng aircon at maulang panahon kagabi, nakaramdam siya ng init lalo na nang hinaplos ng kasintahan ang kanyang mukha. May kuryenteng dumaloy mula sa kanyang anit hanggang talampakan. She wanted to feel those touch to longer that she wished it traveled somewhere else. She felt a little tickle inside her body and she don't know what the cause of it and how to make her body crave for something she doesn't know.
For Glaiza, hindi niya makalimutan ang kanyang nakita. Rhian is like the porcelain statue, Galatea in Greek mythology.
She was carved by a man who felt disgust with local prostitute women in Greek Mythology. Pygmalion dedicated himself to his work, creating a stature of a woman made out of ivory. The statue had every detail of a woman's exquisite body, perfecting it in a way he wanted a woman should have. His hand stopped pounding the chisel one day when the statue achieved Pygmalion's flawless expectation. His vision of a woman changed. Him, who had crossed-out women in his life, fell inlove with his own creation and named her Galatea. He showered her gifts that he thought every woman wanted to receive. Jewels, perfumes, flowers, clothes. He talks to her as if the statue will answer back. Caresses and kiss her. The irony rubbed him in the face that the only woman he could ever love can never love him back. He went to the temple of Aphrodite to sacrifice a bull. The goddess of love took pity of him for the passion he has for the woman statue that she gave him a sign that his plea was heard. When Pygmalion arrived home, he approached the woman statue and it was seemed to be warm. He kissed her and she kissed him back.
Rhian is her Galatea in a sense of perfection. Her beauty is beyond compare. And what she had seen last night is a sight to behold. If its not of the ghost thats still lingers in her mind, siguro ay...
"Anong petsa na, nagtititigan pa rin kayong dalawa dyan," Rhian and Glaiza's connection broke sa pagdating ni Barbie na nakaayos na.
The two women just looked at each other at tumawa. Pero tama rin naman si Barbie na kailangan na nilang kumilos para maaga silang makarating sa Binangonan.
----------
It was past two nang dumating sina Glaiza, Rhian at Barbie sa dirt bike trail. Lumabas ang pagka-racer dahil sa pagmamaneho nito sa highway na ikinakapit ni Rhian sa kanyang inuupuan. The sky was a bit dark. Indication na maaaring hindi maging maganda ang panahon.
Pagdating nila sa kanilang tent, agad silang sinalubong nina Mr. at Mrs. Galura. Nagbigay galang naman ang tatlo.
"I already check your baby for you dude," agad na sinabi ni Bart nang sinalubong niya ang kaibigan. "Hey Rhian," dugtong pa nito na nginitian lamang ng dalaga. Siniko ni Glaiza ang kaibigan nang hindi matigil ang pagtitig ng foreigner na kaibigan sa kanyang kasintahan.
"How's my engine?" tanong ni Glaiza.
"Perfect. It works perfectly with the Super Trapp Radiator for your cooling system. Shock springs are strong. You'll feel minimum vibration when you land. In short, everything has been taken cared off. I know you, buddy. All you got to do is gear up,"
"Thanks buddy. By the way, I'd like you to meet Barbie," mula sa likuran nito ay hinila niya ang kaibigan ng katipan.
"Oh, ahmm.. We've met, haven't we?" naiilang namang sagot ng americano.
"I know, but I haven't formally introduced you to him. You guys talk while I show Rhian my baby. Ciao!" sabay hila kay Rhian palayo patungo sa dirt bike nito.
"Well, nice seeing you two again," a sturdy voice came bago pa man din makarating ang dalawa sa motor.
"Maximillian,"
"Just Max, Glaiza. Its to masculine hearing my name in full,"
"Aren't you?"
"Since you put it that way, I guess I am,"
"Bakit ka ba nandito?" sarcasticong tanong naman ni Rhian.
"Chill. I mean you no harm. Gusto ko lang kayong kamustahin. By the way, I would like you to meet my girl. Babe," sinundan ng tingin ng magkapareho ang direction ni Max nang tinawag nito ang kanyang kasintahan.
A petite girl came. Long hair. Morena. Chinita eyes.
"Ladies, meet Sheena. My girlfriend. Babe, these are Glaiza and her girlfriend, Rhian. A model,"
Halos lumuwa ang mata ni Rhian sa babaeng ipinakilala sa kanya. Tila kumalabog ang dibdib sa mukha ng kanyang kaharap na inilahad ang palad.
"Hello," sambit nito na hinihintay na tanggapin ang kanyang kamay.
Rhian slowly reached for the hand with her own hand shaking at nanlalamig.
"Soraya?" bulong ng kanyang isipan.
"Glaiza, why don't we have a bonding together. Tayo-tayo lang. May bahay ako dito sa Binangonan,"
"No thanks,"
"Sige,"
Magkasabay na sagot ng magkasintahan na nagkatinginan pa ang mga ito. Glaiza's brows creased dahil sa magkasalungat nilang sagot.
"So ano, G? Gustong sumama ng girlfriend mo. Hahayaan mo ba mag-isa lang siyang sasama sa amin?"
"Mahal, bakit mo gustong sumama?"
"Kasi... ano," she tried to search for an alibi dahil hindi niya pinag-isipan ang pagtanggap niya sa imbitasyon ng kalaban ni Glaiza sa race. Pero wala siyang mahagilap na dahilan. Hindi naman maaaring sabihin na kilala niya ang kasintahan ni Max, at Soraya ang ngalan nito, hindi Sheena.
"Sige na Glaiza, sumama na kayo. Para naman may makilala akong ibang tao. Para may makilala naman akong hindi racer. Hindi naman siguro karerista ang girlfriend mo bukod sa pagiging model," agad namang sinalo nito ang kaibigan.
"Gusto mo ba talaga?" muling ibinaling ni Glaiza sa atensyon sa kasintahan.
"O...oo," sagot nito na nakatitig pa rin kay Sheena. Napabuntong hininga na lamang ito.
The wind blew na halos ikalipad ng bawat tent na naroon. Nalalapit na ang oras ng pagsimula ng race pero sa itsura ng kalangitan, tila maggagabi na.
"Racers, ladies and gentlemen. Due to the incoming storm, the committee had decided to move the event till further notice. Crew chiefs of each team will be notified when we get a more suitable weather to proceed with the race. Thank you and our apologies,"
"Dude, race cancelled," sabat ni bart nang lumapit ito.
"I heard," matabang namang sagot ni Glaiza.
"Great timing! So, dun na lang tayo tumuloy sa vacation house ko?"
"Vacation house? What is she saying, buddy?"
"Rhian, hindi naman pala tuloy ang race nila. Pahatid na lang tayo kay Glaiza sa bahay," pag-aya naman ni Barbie.
Rhian dragged her friend away from hearing range.
"May pupuntahan kami ni Glaiza. Sa bahay ng Max na yun,"
"Yung babaeng naka suit ng tulad kay Glaiza?"
"Oo. Nakikita mo ba yung maliit na babaeng kasama niya?" tumango si Barbie. "Siya si Soraya. kaibigan ko sa Daraga,"
"Anong ginagawa niya dito? Sinusundo ka ba niya?"
"Yan ang aalamin ko. Kung ano ang ginagawa niya dito sa lupa. "
"Baka naman kamukha lang niya,"
"Hindi eh. Pakiramdam ko siya si Soraya,"
"E di sige, sumama kayo. Pero pano ako uuwi?"
"Dun ka kaya muna kina Tita Cristy at Tito Boy?"
"Sa parents ng jowa mo? Naku ha, nakakahiya,"
"Ayaw mo nun, makakasama mo si Bart,"
"Pwede rin. Sige dun muna ako," napailing na lang ang dalaga sa umandar na kalandian ng kaibigan.
Nagsabi ang dalawa sa mag-asawang Galura ang plano. HIndi sila sumang-ayon dahil kalabang team nila ang kanilang sasamahan pero naging mapilit ang kanilang anak at sinabing labas ang rivalry sa planong bonding.
It started to rain habang bumabyahe ang apat. Nakasunod ang sasakyan ni Glaiza sa kanilang host. Sa pagsisimula ng ulan, nakaramdam si Rhian ng kaba dahil baka patuloy ang pagpatak nito hanggang sa makarating sila sa kanilang destinasyon.
The travel was only 30minutes away from the trail top Kalinawan, at gumaan ang loob ni Rhian nang huminto ang ulo. Pasalamat siya at naka ankle boots siya para hindi mabasa ang kanyang paa sa mga poddle na maaaring ikalabas ng kanyang buntot.
Malakas ang kuryenteng dumaloy sa buong katawan ni Rhian nang hingin ni Glaiz ang kanyang kamay habang papalabas ng sasakyan. Hindi rin hinyaan nito na siya ang magdala ng kanilang gamit. Glaiza was a complete gentlewoman when she's with Rhian.
The whole house was grand. Kitang kita ang dagat mula sa isang malaking bukas ng pinto sa bandang likuran ng bahay bukod pa sa outside pool. Ito agad ang nakita ni Glaiza and she felt uncomfortable. How long has it been since the last time she saw this huge body of water.
"Come, I'll show you to your room," paganyaya ni Max na nanggising sa tulalang estado ni Glaiza na nakatingin sa labas ng bahay.
"Mahal, okay ka lang ba? Kung hindi ka talaga kumportable umuwi na lang tayo,"
"Okay lang ako. Lets go to our room," matabang nitong sagot. Ayaw niyang maghnala ang kasintahan at panimulan ng interogasyon. May plano naman talaga siyang sabihin ang bummabagabag sa kanyang kalooban, pero hindi pa ngayon. Hindi pa niya alam kung sa paanong paraan at tamang salita na hindi masasaktan ang kasintahan.
Kung paano ka-engrande ang ibaba ng bahay, gayun din ang kwartong pinaglagakan sa kanila ng kanilang host. A four-post all white linen sheet bed with lace curtain tied in every post. Aakalain mong isa itong honeymoon suit.
"I think this room is suitable for you," kumento ni Max na may bahid kapilyuhan.
"Max, nasaan si Sor... Sheena?" tanong ni Rhian.
"Nasa kwarto namin. Why?"
"Wala naman. Gusto ko lang naman siyang makakwentuhan,"
"I'll tell her. Maiwan ko muna kayo," Max head out the door.
Paglingon ni Rhian, nakita niyang nakatulalang muli si Glaiza sa pintuan papuntang terrace kung saan kitang-kita ang malawak na karagatang anmo'y kumikinang sa sikat ng araw. Kung kanina ay aakalain mong gabi na kahit hapon pa lang, ngayon at sikat na sikat ito na parang walang ulan na dumaan. Tahimik lang si Glaiza na parang hindi humihinga. NI ang paglapit ng kasintahan ay hindi nito napansin.
Glaiza's mind is way far inside her head. Parang pelikulang tumatakbong paatras imbes na umuusad ang kwento. Pusong parang pinipiga sa pagdaan gn kanyang nakaraan. Ang sugat na ibinigay sa kanya ng pagyao ng kanyang dating kasintahan ay muling nananariwa. Paano ba niya ito malalagpasan?
"Mahal?" pagtawag ni Rhian pero parang hindi ito narinig ng katipan kung hindi pa niya inilagay ang kamay sa balikat nito.
"Huh! Ba...bakit?" gulat nitong sagot.
"Okay ka lang ba? Tulala ka yata,"
"W..wala, mahal. Maganda lang ang tanawin sa labas," pagsisinungaling niya.
Napatingin rin si Rhian sa labas. Naramdaman niya ang pagkasabik niya sa karagatan. Ang kalayaang kanyang nadama sa tuwing nilalangoy niya ang kalaliman nito. Ang mas magagandang tanawin sa ilalim ng dagat ay hindi maikukumpara sa mga tanawing kanyang napuntahan simula nang siya ay maging modelo dahil hindi naman tumatanggap si Migo ng mga photoshoot kung saan may tubig dahil alam nito ang mangyayari sa kanyang alaga once na mabasa ang kalahati ng katawan nito. Ngayon na lang siya ulit nakakita ng dagat bukod sa nakikita niya kapag nakasakay siya ng eroplano na nakikita mula sa bintana. Gusto niyang lumusong at damhin muli ang preskong tubig sa ilalim ng dagat pero kailangan niyang pigilan ang sarili. Natatakot siyang pagnalaman ni Glaiza kung ano ang toto niyang katauhan ay matakot ito at iwan siya. Mahal niya si Glaiza sa unang pagkakataong makita niya ito sa parking lot ng airport.
"Excuse me, nakahanda na ang pagkain," siguro'y kanina pa kumakatok si Sheena kaya't sumilip na ito sa pinto at nakitang kapwa nakatingin sa labas ang magkasintahan.
----------
Unang pagkakataon nila Glaiza na makasama sina Max at ang kasintahan nito kaya't may mga oras na tahimik lamang ang dalawa. Sina Max ang makwento and the only time their guests speaks was when hey ask them a question.
"Alam ko na. To make you feel both comfortable, how about a movie? May maganda akong movie sa phone ko that i can attach sa tv. We all freshen up, dun tayo sa entertainment room,"
Dinner ended. Kapwa hindi nila alam kung anong meron pero pareho silang walang masabi sa isa't isa.
Nakupo sa magkabilang side ng kama.
Magkatalikod...
Tahimik...
Naghihintayan...
Parehong may sikretong nais nilang ibahagi sa isa't isa....
Sikretong ina-assume nilang magpapabago sa nararamdaman ng isa't-isa.
"Mahal,"
"Mahal," sabay nilang nilingon ang isa't-isa.
Tumayo si Glaiza upang lapitan ang kasintahan. Bilang siya ang masculine sa kanila, sa isip nito tama lamang na siya ang dapat unang magsalita ng dapat niyang sabihin. Kanila ang mundo ngayon. Walang commitment sa kani-kanilang propesyon. Ngayon ang tamang oras upang magsabi siya ng totoo. Ito marahil ang dapat niyang gawin upang tuluyang lumaya sa multo ng kanyang kahapon.
Bitbit ang kaniyang cellphone, pumwesto si Glaiza sa harapan ng dalaga. Lumuhod ito na animo'y sumasamba sa isang diosa.
"May kailangan akong sabihin sa'yo,"
"Mahal, ako rin. Kasi ang...." Glaiza motioned her hand infront of Rhian, telling her to stop.
"Ako muna," tumango si Rhian, closing her lips. Letting her girlfriend to speak. "I have to be honest with you. Maybe kaya hindi ko magampanan ng buo ang pagiging girlfriend mo is because I'm still hanged up to my past. Pero mahal kita. Mahal na mahal. I thought nung na-inlove ako sa'yo, it was a sign na naka-move on na ako sa nakaraan ko, but I was wrong. Everytime I kiss you, theres this voice na tinatawag ako. Tinatawag ako sa pangalang tawag niya sa akin. At kapag naririnig ko yun, natitigilan ako. Kinikilabutan ako na parang pinaparamdam niya sa akin na nagtataksil ako. But its not,"
"Niya?" Rhian's brow creased when Glaiza pertained to the third person.
"Niya. Ang dati kong girlfriend. Si... Si Sarah Kaye," Glaiza took her phone and browsed her picture gallery. Ipinakita ang kaisa-isang litrato ng yumaong kasintahan.
Nanlaki ang mga mata ni Rhian. Para siyang nananalamin nang makita niya ang laki ng pagkakatulad ng kanilang mukha. Ibang tao ba talaga ang nakikita niya sa phone ng kasintahan o siya ito?
"Siya si Sarah Kaye, ang dati kong kasintahan. Mahigit walong taon na siyang wala. Kinuha siya ng dagat. Nahulog siya mula sa yate o maliit na barkong sinakyan namin to celebrate our anniversary. Bigla na lamang umuga ang yate at nung yumukod siya, muling umuga at nahulog siya. Natagpuan siya nung sumunod na araw na wala nang buhay. Iyan ang dahilan kaya't nung dumating tayo rito ay tulala lang ako. Naalala ko ang araw na..." hindi niya mapigilan ang kanyang sarili na lumuha.
"Kaya mo ba ako minahal dahil kamukha niya ako?" mahinahong tanong ni Rhian pero sa kabila nito ay may takot siya sa maaaring sagot ng katipan.
Glaiza wiped her tears and looked up. Direktang tinignan ang mga matang nagniningning sa nagbabadyang pagbagsak ng luha ng kasintahan.
"Nung una tayong nagkita, akala ko namamalikmata lang ako. Akala ko nagbalik si Sarah Kaye, but then I realized na impossible. Ibang tao siya at ibang tao ka. Iisa man ang mukha ninyo, magkaiba ang pagkatao niyo. Behind all the facial similarities, mahal kita. Mahal kita bilang ikaw. Bilang Rhian Ramos na modelo. Mahal kita, Rhian," she stood up at hinila ang dalaga upang yakapin ng mahigpit dahil pakiramdam niya ay lumaya siya. Sana noon pa niya ginawa ang pagtatapat sa dalaga. Ito lang pala ang kailangan niyang gawin.
"Mahal din kita, Glaiza. Hindi ko kayang mawala ka. Pero..."
tok tok tok
Nagbukas ang pinto at sumilip muli si Sheena.
"Ay sorry. Tawag na kasi kayo ni Max. Ayos na ang movie. Tara na,"
"Pagusapan natin mamaya. Basta mahal kita. Tandaan mo yan,"
Sinundan nila pababa si Sheena ngunit di ito tumuloy sa kwartong dpat nitong tunguhan dahil kukunin pa umano nito ang mga pica-pica. Rhian volunteered to help letting Glaiza to proceed to the entertainment room. Paraan ito ng dalaga upang makausap ang kasintahan ni Max na kamukha ng kanyang matalik na kaibigan.
"Soraya," pagtawag ni Rhian nang masigurong wala na si Glaiza. Natigilan si Sheena sa pagkilos sa pangalang binanggit ni Rhian. "Alam kong ikaw si Soraya, wag mo nang itanggi. Matagal na panahon tayong naging mangkaibigan. Kilalang-kilala kita,"
"Hindi ko naman ikakaila kung sino ako, Rina. Sa tagal ng paghahanap ko sa'yo, masaya ako't nakita na rin kita sa wakas. Mabuti na lamang at magkakilala ang mga kasintahan natin,"
"Gaano ka na katagal dito?"
"Siguro may tatlong taon na rin,"
"Ano?!"
"Nung nakita ko ang binigay ko sa'yo na koral, alam kong umalis ka para hanapin ang may-ari nang palamuting iniwan sa'yo ng kapatid mo. Nagpaalam ako kina ina at ama para hanapin ka pero hindi nila alam na nasa lupa ako ngayon. Minsan bumabalik ako sa Daraga para makita sila pero umaalis ulit ako,"
"Paano ka nagkapaa?"
"Akala mo siguro di ko alam ang kwento nung kaliskis ng kabayo-kabayuhan. Hinanap ko rin siya at kumuha ng kaliskis niya. Ang nakakapagtaka, parang nakakaintindi yung lamang-dagat na yun. Nung binanggit ko ang pangalan mo, hindi siya nanlaban,"
"Kasi nailigtas ko siya nung nanganganak siya,"
"Kaya pala,"
"Pero bakit mo ba ako hinahanap?"
"Dahil kay Miroy. Sinabi niya sa konseho ang ginawa mo. Sinabi sa akin ni ama nung isang araw na nagpunta siya sa kanila. Pinapahanap ka ng Paruho upang bigyan ng hatol. Si Miroy kasama ang mga Pintak sa paghahanap sa'yo. Mabuti na lang at ako ang unang nakakita sa'yo. At may isa ka pang dapat malaman,"
Sa baitang ibinahagi ni Soraya, nakadama ng takot si Rhian. Pinaghahahanap siya ng mga Pintak. Sila ang tumatayong mga pulis sa kanilang mundo. Ang tagapangalaga ng kaayusan at katahimikan sa pamumuno ng mga Paruho o kunseho.
"Nung paalis na ako, narinig ko ang pag-uusap nila Miroy at ilang mga Pintak. Nung araw na namatay ang iyong kapatid. Hindi ang mga mangingisda ang nakapatay sa kanya tulad ng alam natin. Namatay siya dahil hinahabol siya ng mga Pintak. May isang babae ang nahulog sa isang barko. Ililigtas dapat siya ni Akwano pero nung sumabit ang buntot niya sa kawit na ginamit ng isang Pintak, hinila siya. Natangay niya ang babae na nauntog daw sa malalaking bato sa ilalim ng tubig. Ito raw ang ikinamatay nito,"
"Ibig sabihin, si Akwano at ang mga Pintak ang dahilan ng pagkamatay nung babae?"
"Oo,"
Isang rebelasyon. Nakakatakot at nakakakaba. Ang babaeng ikinukwento ba ni Soraya at ang dating kasintahan ni Glaiza ay iisa? Kung pagkukuparahin ang tagal ng pagyao ng kanyang kapatid at ni Sarah Kaye, pareho lang. May walong taon na ring wala ang kanyang kapatid.
"Soraya, kanina nung nakita mo kami ni Glaiza sa kwarto, may ipinagtapat siya sa akin. Ang tungkol sa kanyang yumaong kasintahan walong taon na ang nakakaraan tulad ni Akwano. At..." luminga-linga ito to check kung may dumarating at ang masigurong wala, inilapit ang mukha sa kaibigan. "...kamukhang-kamukha ko ang dating kasintahan niya,"
"Ano? Talaga? Hindi kaya mahal ka lang niya dahil kamukha mo yun?"
"Nung una pero nagtapat siya sa akin na mahal talaga niya ako. Pero natatakot ako ngayon na baka iwanan niya ako pagnalaman niyang kapatid ko ang dahilan ng pagkamatay ng dati niyang minahal,"
"Naku, paano yan? Dapat hindi niya malaman. At kung sakali man, siguro naman hindi ka niya iiwanan kung talagang mahal ka niya,"
Napaisip si Rhian. May punto naman ang kanyang kaibigan na kung talagang mahal siya ni Glaiza bilang siya at hindi dahil kamukha niya si Sarah Kaye, hindi siya iiwan nito.
----------
Everything is set for their movie night. A bowl of popcorn, few bottles of flavored beer, cans of juice and sodas, bags of chips and a couple of huge bean bags that can accommodate two people sa harap ng isang malaking curved flat screen tv.
"Have a seat guys and enjoy the movie. Napanood ko na ito pero its one of the best movies I have seen, saka di pa napapanood ni Sheena. I'm sure napanood mo na ito, G. I can't Think Straight," paanyaya ni Max.
"Yeah. I've seen it,"
"Great. Lets start then,"
Nagumpisa ng pelikula sa lenguaheng hindi pa bihasa si Rhian kaya't inintindi na lamang nito ang mga ikinikilos ng mga artista.
The entertainment room was dark. Sinadyang pinatay ni Max ang ilaw para daw mas maenjoy nila ang pelikula at ang malamig na temperatura ng silid ang nagpasiksik kay Rhian sa tabi ng kasintahan kung saan yumakap si Glaiza sa katawan nito sending an immeasurable voltage sa katawan ng una.
Tala is now spending time with Leyla ng imbitahan ng una ang dalaga sa London. Nakaroba si Tala habang pinapanood siya ni Leyla sa pagsasayaw. Tala invited her to dance. At Leyla was bashful to join Tala but later on gave in.
As the story goes, tutok si Rhian dahil ngayon lang ito nakapanood ng pelikula kung saan may dalawang babaeng naging attached sa isa't-isa, and when the two women went to bed kissing, may kung anong init na gumapang sa kanyang katawan. The lead actresses kissed each other passionately. Touching and kissing every parts. At sa bawat pagdapo ng kanilang mga labi, sa mahigpit na paghawak ng kanilang mga kamay, Rhian's mind went to work as if memorizing what they were doing. Sa ganito rin kaya aabot ang mga halik ni Glaiza sa tuwing hinahalikan siya nito pero hindi natutuloy dahil sa naaalala nito ang dating kasintahan? Mangyayari ba sa kanila ito kung laging iniisip ni Glaiza na kinukunsensya siya ng mga alaala ni Sarah Kaye? KUng magkagayon man, dapat siguro'y huwag niyang hanapin pa ang ganitong pangyayari sa kanilang relasyon dahil ayaw niyang mawala si Glaiza sa kanya.
The movie ended with the two main characters were able to reconcile dahil naipaglaban nila sa pamilya ng isa't-isa ang kanilang pagmamahalan kahit mag-kaiba ang estado nila sa buhay.
"Hmm... Mukhang tinulugan lang ni Sheena ang movie. Can't blame her kasi hindi naman niya maiintindihan ang salita sa pelikula," Max spoke nang makita ang kasintahan na nakatulog sa kanyang tabi. "Well guys, I hope you enjoyed the movie. Max slid her arms under Sheena at walang ano-ano'y binuhat ito na animo'y sing-gaan lang ng papel. "I'll go ahead, ladies. Dadalhin ko muna ang prinsesa ko sa chamber namin. Leave everything, my helper will be here early in the morning,"
"If thats the case, we'll go ahead na rin," tumayo naman si Glaiza at inilahad ang kamay upang alalayan ang kasintahan.
----------
Kung anuman ang pinagusapan nila ni Soraya, natabunan ito ng kanyang napanood. Nagkaroon siya ng curiousity sa pagniniig ng dalawang bidang babae.
"Anong iniisip mo mahal?" Glaiza asked nang mapansin nitong tahimik ang kasintahan, staring at the ceiling. She slid under the blanket at tumabi sa dalaga.
"Yung pinanood natin," Rhian asnwered with her eyes still fixed on the ceiling
"Ano yung tungkol doon?"
"Ginagawa ba yun sa kahit sino?"
"Anong ginagawa?"
"Yung ginawa ng dalawang babae sa kama,"
"Ah... Well, oo. Ginagawa iyon ng kahit sino, ke mahal nila ang isa't-isa o init lang ng katawan. Pero kung gagawin iyon ng dalawang tao na hindi nagmamahalan, sex ang tawag dun. Pero kung nagmamahalan naman, make love na yon,"
"Hindi ko maintindihan,"
"Ganito yun. Mahal kita, mahal mo ako. Kung gawin man natin yun, iyon ay dahil sa mahal natin ang isa't-isa. Kung anuman ang nararamdamang init ng katawan natin, pumapangalawa na lang iyon,
"At make love ang tawag dun?"
"Oo. Bakit mo naman naging mausisa ka tungkol diyan?"
"Wala naman. Kasi tuwing hinahalikan mo ako, para akong nakukuryente. Hindi ko alam kung bakit,"
"Tulad nito," inilapat niya ang labi sa dalaga.
1...
2...
3...
4...
5...
"Nakuryente ka ba?" nakangiting tanong ni Glaiza na sinagot ng kasintahan ng isang pagtango.
Muling yumukod si Glaiza upang ipadama ang pagmamahal niya sa dalaga. Buong pusong tinanggap naman ni Rhian ang matamis nitong halik. At sa bawat segundong dumaan, lumalalim at umiinit ito hanggang sa kapwa mag-alab ang kanilang mga puso.
Glaiza positioned herself on top of Rhian. Walang boses na tumatawag sa kanya upang ihinto ang kanyang ginagawa. Walang nakaraang sumisingit sa kanyang isipan upang siya ay kunsensyahin dahil naisiwalat na niya ang katotohanang bumabagabag sa kanyang puso.
Sa katahimikan ng buong silid na ang tanging maririnig ay ang mahinang ungol na nagmumula sa labi ni Rhian habang dumadaloy ang halik ni Glaiza papunta sa kanyang leeg. Her hands trail to undiscovered territories covered by the fabric of the other's clothes.
When she is no longer contented of feeling those hidden areas, she took hold of the shirt's hem pushing it upward until she was able to remove it revealing a black lace bra. She kissed her again as she unhook the undergarment, pulling it away. Agad namang kumilos ang mga kamay ni Rhian covering her twin peaks.
"Wala kang dapat ikahiya. Remember what I said kung gaano ka kaganda at ka-perpekto?" mahinang salita ni Glaiza dahilan upang alisin ni Rhian ang kanyang mga kamay. "Beautiful,"
----------
I know matagal nanaman ang update ko... Sorry po.
I am dedicating this chapter to that one special person na nasaktan ko.
I didn't mean to hurt you. I just don't want to give you falls hope. I hope you can forgive me and be friends with me. And I know after reading this mananahimik ka. Probably you won't talk to me anymore. I understand. But I will miss it dahil masaya kang kausap.
I can't say anything more but I am sorry and thank you for the time you had spent chatting with me. GOD BLESS.