----------------------------
"Bucky?"
Natasha'nın soru dolu sesi James'i düşüncelerden kurtarmaya yetmişti. Normalde Quinjet'in hızından rahatsız olurdu fakat şu an rahatsız olamayacak kadar dolu bir kafası vardı. Çiğnemekte olduğu dudaklarını serbest bırakıp sarışın kadına döndü.
"Bir sorun mu var Nat?"
"Howard Stark neyin oluyor?"
Natasha gibi yetenekli bir ajanın gözünden bu detay asla kaçmazdı. Bucky bu durumu inkar etmedi, saklamadı hatta ilk defa birinden sır saklamayacağı için rahatlamış hissediyordu. Gözleriyle çevreyi kolaçan ettikten sonra Nat'ın oturması için yana kaydı.
"Onu ilk defa zafer sonrası kutlamamız da görmüştüm. Steve ile kadehlerimizi tokuştururken yanımıza gelip bizi tebrik etti ardından icatlarından bahsetmeye başladı. Howard çok gevezeydi, bir kere konuşmaya başladığında susmak bilmezdi. Hatta ilk başlarda ondan nefret ediyordum çünkü parası vardı. Biz savaşlarda çürüyüp giderken o kıçını yerleştirdiği koltukta oturup insanlara emir veriyordu. Onun umursamazlığından nefret ediyordum."
O günler aklına geldiğinde Bucky yüzüne buruk bir tebessüm yerleştirdi. Bunları birine anlatmayalı uzun zaman olmuştu ve anlattıkça rahatladığını hissediyordu.
"Zaman gittikçe yakınlaşmaya başladık. O bensiz yapamıyordu, bende onsuz yapamıyordum. Sürekli onunla uğraşmak hoşuma gidiyordu, her şeye çok çabuk sinirlenirdi. Kızınca, gülünce hatta dalgın olduğu zamanlarda yaptığı surat ifadelerini izlemeyi çok severdim. Ve bir gün ona aşık olduğuma karar verdim."
Bucky hatırlamaya çalışıyordu. Kırıntılar canını acıtsa bile geçmiştekiler hatırlanmaya değerdi. Artık ağlayamıyordu bile. Kalbi mi çürümüştü yoksa Bucky hissettirilen duyguları da mı unutmuştu?
"Peki Howard bunu öğrenince ne tepki verdi?"
"Bana tekme tokat dalmasını bekliyordum ama o beni şaşırtmayı tercih etti. Öğrendiği an yanıma gelip bana sarılmıştı. Güzel bir ilişkiye başladık. Toplum umurumuzda değildi, biz mutluluğumuza bakardık. Evlilik hayalleri kurup bol bol zaman geçirirdik fakat olmadı işte. Durum ortada değil mi? Ben hak etmediğim bir yerdeydim o ise toprakta."
Ellerini açıp kendini işaret etti. Az önce dolmadığı için kızdığı gözler şimdi dolu doluydu. Gömülen yaralar deşildikçe can yakıyordu, bunu fark eden Natasha devam etmemesi için eliyle dur işareti yaptı.
"Bucky geçmişte hepimiz hatalar yaptık. Ben ve Clint tahmin edemeyeceğin cinayetler işledik, Tony silah satıyordu, Bruce riskli olduğunu bile bile deneyler yapıyordu. Önemli olan geleceğe bakmak. Howard senin geçmişinse biz geleceğiniz."
Bucky Barnes o an daha fazla yorum yapmamaya karar verdi çünkü Natasha haklıydı. Bunca senelik acıların tekrar gündeme gelip can yakmasına hiç gerek yoktu. Hatta bir an önce Tony'i bulmak istiyordu.
------------------------------------------------
"Siktiğim sarışın Rogers'ı."
Tony bilmem kaçıncı küfrünü havaya savurduğunu bilmiyordu. Dünden beri Steve bir daha uğramamıştı Tony'de inat edip getirilen yemekleri yemiyordu. Açlıktan karnı oyuluyordu ama Tony daha beterlerini görmüştü. Ellerini birbirine sürtüp betondan zemine çöktü, zırhı kim bilir nerelerdeydi. O sırada demirden kapının açılmasıyla Tony gözlerini ışık sızan koridora çevirdi.
"Vay vay vay kimi görüyorum."
Sarışın, uzun kadın içeri girdiğinde Tony kusmuğunun geldiğine yemin edebilirdi. Atabileceği en küçümseyici bakışı atıp ayağa kalktı. Bu kadın karşısında yerde duracağına ayakta canı yanardı daha iyiydi hatta İlk saldırıyı yapmaya karar verip kollarını birbirine bağladı.
"Sen kimsin? Dur tahmin edeyim. Kendini bir bok sanan eski kocamın yedeği."
Kadının suratı saniyeliğine bozulsa bile hemen toparlanmıştı.
"Şu an olduğum yer önemli. En azından senin gibi mahzenlerde çürümeyeceğim Stark."
Tony Stark asla yenilmezdi. Kızın zayıf noktasını bulmak amacıyla yaptığı onca araştırmanın taslağı şimdi hafızasında belirmişti. En hassas yerlerden vurarak çektiği acıların intikamını almak istiyordu.
"Sonradan görme olduğunu biliyorum tatlım. Ailenle ilgili araştırma yapmıştım ayrıca zeki olsan bile beni geçemeyeceğinin garantisini veririm."
Olga elinde ki küçük kumandanın düğmesine acımadan bastığında esmer adam acıyla yere düştü. Tüm bedenine elektrik veriliyordu. Dişlerini sıkıp bağırmamak için vücudunu kastı.
Tony'nin acı dolu bedenini kahkaha atarak izleyen Olga kumandaya bir kez daha bastı.
"Stark çok erken konuşmamalısın."
Dayanmalıydı, dayanmalıydı... Yumruklarını sıkıp gözlerini kapadı. Afganistan'da aynı işkencelerin bin kat beterini görmüştü, dayanabilirdi. Ayak bileklerinde ki kelepçeden gelen yüksek akım tüm vücuduna sinsi bir illet gibi acı vererek yayılıyordu. İç organlarına bir sürü keskin iğneler batıyordu.
"Tony Stark'ı bu durumlara düşürmek çok eğlenceli oluyormuş. Sen elimdeyken sabah akşam yapmalıyım. İyi stres attırıyor."
Steve'in sevgilisi tarafından bu duruma düşürmek çok onur kırıcıydı. Gözlerini hafifçe açıp dudağının kenarından akan kanı sildi. Son gücüyle doğrulup kadına doğru baktı.
"Bu kelepçeler gidince senin canına okuyacağım kaltak."
Olga adamın gayretine göz devirdi. Voltajı tehlikeli olduğunu bile bile daha fazla yükseltip bir köşeye çekildi. Tony Stark'ı tarihten silen kişi olacaktı.
"Tabi yaşarsan-"
"Olga burada ne yapıyorsun?"
Zindan kapısının açılmasıyla tanıdık sesin taş odada yankılanması bir olmuştu. Sarışın adam kendinden emin adımlarla içeriye girip kadının elinde ki şok cihazını hızla elinden aldı. Oldukça sert bakıyordu ve mavi gözleri gittikçe koyulaşıyordu.
"Onu öldürüyorsun farkında mısın?"
Olga'nın gülümsemesi yüzünden yavaşça silinirken ne cevap vereceğini bilemiyordu.
"Steve ben-"
"Bir daha buraya girdiğini görürsem sana kötü şeyler yapmak zorunda kalırım. Şimdi defol."
Tony kahkaha atmamak için kendini zor tutuyordu. Bu anın geleceğini tahmin edememişti, Steve'den böyle bir atak beklemiyordu. Steve Rogers yine kurtarıcısı olmuştu. Geriye doğru sürünüp sırtını duvara yasladı. Bu kadının gözlerinin önünde azarlanıp ezilmesi tüm çektiği acılara bedeldi. Sırf bu surat ifadesini görmek için tekrar tekrar acı çekebilirdi.
"Steve abarttığının farkında mısın?"
Olga gitmemekte ısrar ediyordu. Steve sabırla gözlerini kapattı. Eğer genç asker haber vermeseydi kim bilir Tony'e daha neler yapılacaktı.
"Olga. Git. Buradan."
Rus kadın zorlamamayı tercih ederek sinirle kapıya yöneldi. Bunun hesabını elbet bir gün soracaktı. Kadın çıktığında Steve hareketlenip yerde yatan adamın yanına koşarcasına ilerledi.
"Tony iyi misin?"
Dizlerinin üzerine çöküp ufalmış bedene eğildi. Tony'nin yüzü yara içindeydi, burnu kanıyordu. Cebinden beyaz bir mendil çıkarıp yaralarını silmeye başladı. Nazik dokunuyordu, canını acıtmadan yavaş yavaş geçiyordu yaraların üstünden.
"Rogers bana bu kadar şefkat göstermemelisin."
Steve onu duymamazlıktan geldi. Onun canını acıtmış olmaktan nefret ediyordu, 2 gündür kendiyle çelişiyordu. Bunları nasıl yapabilmişti. Kafasında bir sürü düşünce vardı ve Steve'i bir bataklığın içine çekiyordu.
"Steve neden bana değer veriyorsun?"
Tony sorularının cevapsız kalacağının farkındaydı. Yüreği ciddi ciddi sızlıyordu.Gözlerini kapayıp kendini sarışın adama teslim etti. Yaralarını iyileştirmesine izin vermekten başka çaresi yoktu.
"Tony ben... Burada olmamam lazım."
Steve dudaklarının Tony'nin alnına değdirdi. Kafasında ki sesler susmamaya devam ediyordu. Onları duymamak elde değildi. Gözlerini sımsıkı kapayarak geri kaçtı. Elinde ki peçeteyi Tony'nin kucağına atıp ayağa kalktı.
"Steve iyi misin?"
"Burada olmamam lazım Tony. Göreve gitmem lazım."
Derin bir nefes alıp dağılmış bir şekilde zindandan çıktığında arkasında şüpheli bir adam bırakmıştı. Tony Stark kafasına dank eden düşünceyle gözlerini kocaman açıp kucağında ki kanlı mendile baktığında sesli bir küfür savurdu.
"Hassiktir. Yoksa onun zihnini mi kontrol ediyorlar."
*******************************
Bol bol yorumlarını bekliyorum.