LABINGWALO
I decided I would take a jeepney today para maiba naman. Kapag nagkotse ako, sigurado akong susundan na naman ako ni Andrei. At nakakairita na iyon. Pakiramdam ko may siraulo akong stalker na sunod ng sunod sa akin.
Akala siguro niya ganun kadaling mawawala ang galit ko sa kanya, pwes, akala lang niya iyon. At hindi ibig sabihin na magkasundo na sila ng Papa, na alam kong imposibleng mangyari pero nangyari pa rin, ay mapapatawad ko na siya. He broke my trust, he should bleed first before earning it again.
Nakarating na ako sa paradahan. Kaunti pa lang ang mga pasahero kaya hindi kaagad napuno ang jeep. I settled on the seat in the middle para mahangin. I took my earphones at ilalagay na sana iyon when a guy sat beside me. Nakasuot ito ng itim na bonnet at shades pero ganun pa rin ang pagbilis ng tibok ng puso ko. Kahit nakadisguise pa siya ay kilalang kilala ko na kung sino ito.
"Hey, ang aga mong nagising." He said to me. Tiningnan ko ang mga pasahero at lahat sila busy sa mga kanya kanyang buhay nila. I sighed in relief dahil mukhang walang nakakakilala kay Andrei.
"Anong ginagawa mo dito?" I shifted my head ans whispered to him. Tiningnan lang ako nito bago hinilot ang leeg.
"Ang hirap matulog sa loob ng kotse." He said instead. I just shook my head. He is really hopeless.
"Bayad po." The guy beside him said. Tiningnan ko naman ito pero hindi naman ito makaramdam. Nangawit na ang lalaki pero hindi pa rin inaabot ni Andrei ang bayad. I gritted my teeth at ako na ang kumuha ng bayad.
"Thank you Miss." The guy said and smiled at me. Ngumiti ako pabalik.
"Ericka Yana!" biglang sigaw nito na naging sanhi ng pagtingin sa amin ng mga tao. Nanlaki naman ang mata ko sa ginawa ni Andrei. He stretched his arm at nilagay iyon sa bewang ko bago ako hinapit palapit sa kanya.
"H-hoy!" nagpapanic kong sabi. Pilit kong inaalis ang pagkakahawak niya sa akin pero humigpit lang ito.
"Resist me Yana. Fight me. At sisiguraduhin kong makikita mo ang hinahanap mo dito mismo sa jeep." He hissed on my ear. Nanahimik na lang ako dahil sa galit sa boses niya.
Huminto ang jeep at mukhang may sasakay ulit. Umisod kami ng kaunti pero hindi napansin ng driver na mag-asawa pala ang sasakay at isa na lang ang bakanteng upuan. Buntis pa naman ang babae at mukhang hirap na itong bumaba at pumanik.
"Usog po tayo ng kaunti!" sabi ng driver. Pilit akong dumikit kay Andrei para bigyan ng espasyo ang mag-asawa pero mukhang hindi kasya.
"Sasabit na lang ako--" sabi ng lalaki but Andrei cleared his throat.
"Pre, dito ka na lang. kandungin ko na lang yung girlfriend ko." He said. Nanlaki na naman ang mata ko.
"Anong--" hindi na niya ako pinatapos. Hinila na niya ako paupo sa kandungan niya and wrapped his hands into me tightly.
"Dito ka lang Yana. Get's mo?" he said. I just shook my head dahil hindi na rin ako makasagot sa sobrang bilis ng tibok ng puso ko.
"Nagbayad ka na pala?" he said after a while. Grabe to, sa lahat ng bagay yun pa ang makakalimutan niya?
"HANGGANG SAAN mo ako balak sundan?!" naiirita na ako dahil hanggang sa daang papuntang opisina ay nakaagapay pa rin ito. Hindi naman ito sumagot, bagkus ay namulsa lang ito at pabaligtad na naglakad paharap sa akin.
"Ang sungit mo." He said bago tumigil at umakbay na sa akin. I tried shrugging his hand off.
"Andrei naman!" sigaw ko. Hirap na nga akong maglakad dahil sa taas ng takong ko, idadagdag niya pa ang bigat ng braso niya.
"Sige na. Paakbay lang." dagdag pa niya. Wala na akong nagawa dahil nagsisimula na siyang pagtinginan ng mga tao. Kahit naman kasi may disguise siya, hindi mo pa rin maiiaalis ang aura ng kasikatan sa kanya.
"Kain muna tayo." He said bago ako hinila papasok sa isang resto.
"Andrei, malalate na ako."
"Ikaw ang may-ari ng kumpanya Yana. Kahit malate ka ayos lang." he said. Tumaas naman ang kilay ko sa sinabi niya.
"Hoy! Hindi tama yan ha--" I tried saying but he pushed me inside and dragged me into one of the tables.
"Sandali lang po Yana. Oorder lang ako tapos ihahatid pa kita mismo sa opisina mo."
"Kahit wag na." sagot ko bago siya sinimangutan. Tinitigan lang ako nito bago kinurot ang pisngi ko.
"God! I love you! This is insane!" he shouted at nanliit naman ako ng pagtinginan kami ng mga tao. How can he do that? Why is he always center of attraction?
Iniwan nga niya ako at pumunta na sa counter. At alam kong may chance na ako para umalis pero hindi ko alam kung bakit nakaupo pa rin ako at hinihintay siya. Nakakainis na talaga!
______________________________________________
Hindi ko mapigilang hindi mapangiti habang nakatingin kay Yana na nagmamaktol sa table naming dalawa. I shook my head at sinabi na ang order ko. I looked at my watch. Malalate na pala ako sa recording namin.
Tiningnan ko ulit si Yana at naalala ko ang pag-uusap namin ng Dad niya.
"You're asking for my help?!" Mr. Sandoval exclaimed bago natatawang tumingin sa akin. I brushed my hair. Hindi ko nga alam kung bakit dito ako naunang pumunta pagkatapos ng away namin ni Yana sa set.
"Sir, please."
"And why would I do that? Hindi ba't sa una pa lang sinabi ko ng ayaw ko sayo?" he said. I gritted my teeth before getting on my knees. Lumuhod ako sa tapat ng table niya at yumuko.
"Anong--"
"Mahal ko ang anak ninyo. Yun lang ang rason ko kaya andito ako sa harapan ninyo Sir." I said. Narinig ko ang langitngit ng swivel chair nito. Tumayo ito sa tapat ko at tiningnan ako.
"Ericka hates me. Wala akong maitutulong sayo Montreal. Umalis ka na." He said. I shook my head.
"Hindi ako aalis dito hanggat hindi ka pumapayag na tulungan ako." Determinado kong sabi. He shook his head and looked at his watch.
"May meeting pa ako. Umalis ka na." he said then left me. I just stayed there, kneeling, for I don't know how long. Hinintay ko itong bumalik and he did.
"Montreal? Bakit narito ka pa?" he hissed. Lumapit ito sa akin at tiningala ko siya.
"Mahal ko ang anak mo. Sa maniwala ka man o sa maniwala ka, maniwala ka. Sa dami man ho siguro ng kasinungalingan na ginawa ko, ito lang ho ang bagay na maipapangako kong totoo. I love your daughter Sir." I said. Tinitigan ako nito before sighing.
"I don't like you." He said.
"Wag ho kayong mag-alala. Hindi ko rin kayo gusto." I said. He laughed at inalalayan akong tumayo. Pinagpagan ko ang tuhod ko and looked at him. Nakatitig rin ito sa akin pero bakas na ang paglambot ng mukha nito.
"I want what is best for my daughter." Namulsa ito. Umupo ako sa sofa dahil sa sakit ng mga binti.
"I am the best. I assure you that. Kahit ano, handa akong gawin para sa anak ninyo." I answered. He tapped his chin bago ako tinapik sa balikat.
"I don't trust actors Andrei." He smiled at me. tumango ako.
"I don't trust businessmen too. Bagay talaga tayo Sir. Pareho tayong walang tiwala sa isa't isa." I shot back. Mr. Sandoval sat at pinalo palo ang binti niya kakatawa.
"Okay, what do you want from me?" he said after he calmed down. Ngumiti ako and inched my face closer to him.
"I want your daughter Sir. And I want your blessing." I said. He grinned at me before extending his hand.
"Then we have a deal." He said.
I smiled at Yana nung nilapag ko na ang tray sa harap niya. Inirapan lang ako nito at kinuha na ang pancake at kumain. Yana took the chocolate syrup and poured it on her pancake. I smiled at myself before secretly grinning.
My plan is really working. Yana hates pancakes. At kapag nagtuloy tuloy na ito, sigurado na akong sa altar na ang tuloy naming dalawa. Lalo pa ngayong nasa akin na ang blessing ng Daddy niya.
*pen<3