ခ်စ္​မိ​တာအမွားလား

Part 4

​ေနာက္​တစ္​​ေန႔နံနက္​​ေက်ာင္​းသြား​ေတာ့...
သုတ​ေအာင္​တို႔ ​ေက်ာင္​းကိုလမ္​း​ေလ်ွာက္​လာခဲ့တယ္​.....​ေက်ာင္​း​ေရာက္​​ေတာ့
သုတ​ေအာင္​-​ေဟ့​ေကာင္​​ေတြ မင္​းတို႔​ေရသြားဝယ္​စမ္​း ငါ​ေရအရမ္​းဆာေနတယ္​ ငါ​ေမာ​ေနၿပီ သြားဝယ္​စမ္​း......
သူငယ္​ခ်င္​းအခ်ိဳ႕-ဟင္​ မင္​းအဲ့​ေလာက္​​ေလးနဲ႔​ေမာ​ေန​ေသးတယ္​လား
သုတ​ေအာင္​-​ေမးရင္​​ေမာတယ္​ကြာ ဘာျဖစ္​လဲ သြားသာဝယ္​စမ္​းပါ သြား.....
သူငယ္​ခ်င္​းအခ်ိဳ႕-​ေအး ​ေအး ​ေအးပါ သြားပါၿပီ
အဲ့အခ်ိန္​မွာ ႐ိႈင္​း​ေန​ေအာင္​သူ႔​ေ႐ွ႕က​ေနျဖတ္​သြားတယ္​
သုတ​ေအာင္​-​ေဟ်ာင့္​...
႐ိႈင္​း​ေန​ေအာင္​-ဘာလဲ
သုတ​ေအာင္​-ငါ့ကိုမွတ္​မိ​ေသးလား...
႐ိႈင္​း​ေန​ေအာင္​-မွတ္​မိတာ​ေပါ့ ဟို​ေန႔ကငါ့ကိုလာ​ေႏွာက္​ယွက္​တဲ့အ​ေပါႀကီး​ေလ
သုတ​ေအာင္​-ခ်ီး....မင္​းဘာ​​ေျပာတာလဲ ငါ့ကိုမ်ားအ​ေပါတဲ့ မင္​းက​ေရာဘာ​ေတြ​ေကာင္​း​ေနလို႔လဲ
႐ိႈင္​း​ေန​ေအာင္​-မင္​းဘာ​ေျပာခ်င္​တာလည္​း ျမန္​ျမန္​​ေျပာ ​ေျပာစရာမ႐ွိရင္​ ငါသြား​ေတာ့မယ္​
သုတ​ေအာင္​-​ေနဦး.....မင္​းက႐ႈိင္​း​ေန​ေအာင္​မလား
႐ိႈင္​း​ေန​ေအာင္​-အင္​းဟုတ္​တယ္​​ေလ ဘာလို႔လဲ
သု​တ​ေအာင္​-​ေအးမင္​းက​ေက်ာင္​းမွာ အျမဲတမ္​းတစ္​ဆို​ေတာ့ ငါ့ကိုတစ္​ခ​ုေလာက္​ကူညီပါ့လား
႐ိႈင္​း​ေန​ေအာင္​-ဘာကူညီရမွာလဲ
သုတ​ေအာင္​-ငါ့ကိုစာျပ​ေပး.....
႐ိႈင္​း​ေန​ေအာင္​-ဟင္​.....ဘာ​ေျပာတယ္​ စာျပ​ေပးရမယ္​ဟုတ္​လား
သုတ​ေအာင္​-အင္​းဟုတ္​တယ္​​ေလ ဘာလို႔လည္​း မျပ​ေပးခ်င္​ဘူးလား
ရ​ိႈင္​း​ေန​ေအာင္​-ဟုတ္​တယ္​ မင္​းလိုလူမ်ိဳးကိုငါကမသိဘဲနဲ႔ဘာလို႔ စာျပရမွာလဲ
သုတ​ေအာင္​-အခုသိၿပီမလား မိတ္​​ေဆြဖြဲ႔ရ​ေအာင္​ ဟို​ေန႔ကကိစၥကိုလည္​း​ေတာင္​းပန္​ပါတယ္​​ေနာ္​.....
႐ိႈင္​း​ေန​ေအာင္​-​ေအးပါ မင္​းက​ေက်ာင္​းမွာစာအဖ်င္​းဆံုးဆို​ေတာ့ ငါက​ေစတနာနဲ႔သင္​​ေပးရတာ​ေပါ့ သနားလို႔​ေနာ္​ နမို႔ဆိုမသင္​​ေပးဘူး
သုတ​ေအာင္​-​ေဟ်ာင္​့​ေက်းဇူးပဲ​ေနာ္​ ဘယ္​​ေနစသင္​ရမွာလည္​း
႐ိႈင္​း​ေန​ေအာင္​-ဒီ​ေန႔စမယ္​ ဘယ္​လိုလဲ
သုတ​ေအာင္​-အင္​း​ေကာင္​းပါတယ္​
႐ိႈင္​း​ေန​ေအာင္​-​ေန႔လည္​စာၾကည္​့တိုက္​ကိုလာခဲ့ ​ေနာက္​မက်​ေစနဲ႔.....
သုတ​ေအာင္​-အင္​းၿပီး​ေရာ...
႐ိႈင္​း​ေန​ေအာင္​-အဲ့ဒါဆိုငါသြား​ေတာ့မယ္​ လုပ္​စရာကိစၥ​ေတြ႐ွိ​ေသးလို႔.....
သုတ​ေအာင္​-အင္​း.....
႐ိႈင္​း​ေန​ေအာင္​ထြက္​သြားတယ္​ ​ေနာက္​သုတ​ေအာင္​သူငယ္​ခ်င္​း​ေတြျပန္​​ေရာက္​လာတယ္​...
သူငယ္​ခ်င္​းအခ်ိဳ႕-​ေရာ့ မင္​းဝယ္​ခိုင္​းလိုက္​တဲ့​ေရ....
သုတ​ေအာင္​-ဟင္​ ​ေတာ္​ၿပီ ငါအ​ေမာ​ေျပသြားၿပီ
သူငယ္​ခ်င္​းအခ်ိဳ႕-ဟင္​ မင္​းကလဲဘာလဲဟ အခုပဲ​ေမာတယ္​​ေျပာၿပီး အခု​ေျပသြားၿပီတဲ့ အခုလည္​းျပံဳးၿဖီး​ေနတယ္​ ဘာလို႔လဲဟ...
သုတ​ေအာင္​-ဘာလို႔မွမဟုတ္​ပါဘူး ငါမင္​းတို႔နဲ႔စကားမ​ေျပာ​ေတာ့ဘူး ငါအတန္​းထဲအ​ေစာႀကီးဝင္​​ေတာ့မယ္​ ​ေနာ္​ သြားၿပီ ​ေရး....ဟူး..... ဆိုၿပီးခုန္​​ေပါက္​​ေျပးသြားတယ္​...
စိတ္​ထဲမွာလည္​း ငါ​ေန႔လည္​ကို​ေရာက္​ခ်င္​လွၿပီ ဆိုၿပီး​ေတြး​ေပ်ာ္​​ေနတယ္​....
​ေက်ာင္​းတတ္​သြားၿပီ......စာ​ေတြဆရာကစသင္​​ေနတယ္​........တျဖည္​းျဖည္​းနဲ႔​ေန႔လည္​​ေန​ေတာင္​မြန္​းတည္​့​ေနၿပီ...ကလင္​....ကလင္​......
​ေက်ာင္​းဆင္​း​ေခါင္​း​ေလာင္​းသံၾကားတာနဲ႔တစ္​ၿပိဳင္​နက္​ သုတ​ေအာင္​စာအုပ္​​ေတြအျမန္​သိမ္​းၿပီး စာၾကည္​့တိုက္​ဆီကိုအ​ေျပးလာခဲ့တယ္​
သုတ​ေအာင္​-ငါဒီ​ေန႔​ေစာ​ေရာက္​တယ္​ စာအုပ္​​ေတြျပင္​ထားဦးမွ.....
ခဏအၾကာ.....
႐ိႈင္​း​ေန​ေအာင္​​ေရာက္​လာတယ္​....
႐ိႈင္​း​ေန​ေအာင္​-မင္​းအ​ေစာႀကီး​ေရာက္​​ေနပါလား
သုတ​ေအာင္​-မဟုတ္​ပါဘူး အခုမွ​ေရာက္​တာ မင္​းပဲ​ေနာက္​မက်​ေစနဲ႔​ဆို
ရ​ိႈင္​း​ေန​ေအာင္​-ငါစကားကို​ေတာ္​​ေတာ္​နား​ေထာင္​​ေနပါလား ဘာ​ေဆး​ေတြမွား​ေသာက္​​ေနတာလဲ ဘယ္​သူ႔စကားမွနားမ​ေထာင္​တဲ့သူက ငါ့စကားမွနား​ေထာင္​တယ္​ဆို​ေတာ့........တယ္​ဟုတ္​ပါလား....
သုတ​ေအာင္​-မဟုတ္​ပါဘူးကြာ မင္​းကငါ့ကိုစာသင္​​ေပးမွာဆို​ေတာ့ ငါကမင္​းစကားနား​ေထာင္​ရမွာ​ေပါ့ကြ
႐ိႈင္​း​ေန​ေအာင္​-မင္​းဘာ​ေၾကာင္​့အဲ့​ေလာက္​စာသင္​ခ်င္​​ေနရတာလဲ
သုတ​ေအာင္​-ငါလာမယ္​့စာ​ေမးပဲြမွာအဆင္​့​ေကာင္​းရင္​ ငါ့ကိုငါႀကိဳက္​တဲ့ဆိုင္​ကယ္​ဝယ္​​ေပးမယ္​့ဆိုလို႔ ငါ့မိဘ​ေတြက​ေျပာလို႔ဟ
႐ိႈင္​း​ေန​ေအာင္​-​ေအာ္​ အဲ့လိုလား ထားပါ​ေတာ့ စာစသင္​မယ္​.....
သုတ​ေအာင္​-အင္​း
႐ိႈင္​း​ေန​ေအာင္​-Chapter 1 ကိုလွန္​လိုက္​ အဲ့မွာ..............​ေအးဒီ​ေန႔​ေတာ့ ဒီ​ေလာက္​ပဲ ​ေနာက္​​ေန႔မွ ဆက္​သင္​ၾကတာ​ေပါ့
သုတ​ေအာင္​-အင္​း ​ေနာက္​​ေန႔​ေရာဘယ္​အခ်ိန္​လည္​း
႐ိႈင္​း​ေန​ေအာင္​-​ေန႔လည္​ ဒီလိုအခ်ိန္​ပဲ​ေလ
သုတ​ေအာင္​-​ေအာ္​​ေအး​ေအး
႐ိႈင္​း​ေန​ေအာင္​-ငါ့ကိုစာအုပ္​​ေလး​ေတြကူသိမ္​း​ေပးဦး
သုတ​ေအာင္​-​ေအး....
သုတ​ေအာင္​နဲ႔႐ိႈင္​း​ေန​ေအာင္​ စာအုပ္​​ေတြ​သိမ္​း​ေနၾကတယ္​ မထင္​မွတ္​ပဲ စာအုပ္​တစ္​အုပ္​ကို ႏွစ္​​ေယာက္​သားၿပိဳင္​တူကိုင္​လိုက္​တယ္​ ႐ိႈင္​း​ေန​ေအာင္​ရဲ႕လက္​​ေပၚမွာ သုတ​ေအာင္​လက္​ကအုပ္​လ်က္​သားကိုင္​ထားမိတယ္​ ႏွစ္​​ေယာက္​သားလန္​႔ၿပီး​ေတာ့ တစ္​​ေယာက္​မ်က္​ႏွာတစ္​​ေယာက္​ၾကည္​့​ေနၾကတယ္​ တစ္​​ေယာက္​နဲ႔တစ္​​ေယာက္​အတန္​ၾကာတဲ့အထိအၾကည္​့ခ်င္​းစံု​ေနၾကတယ္​ ကလင္​....ကလင္​....
​ေက်ာင္​းတက္​​ေခါင္​း​ေလာင္​းထိုးသြားၿပီ သူတို႔ရဲ႕အၾကည္​့​ေတြတစ္​​ေယာက္​နဲ႔တစ္​​ေယာက္​ျပန္​႐ုတ္​သိမ္​းသြားၾကတယ္​....႐ိႈင္​း​ေန​ေအာင္​က႐ွက္​ၿပီး ငါသြား​ေတာ့မယ္​ဆိုၿပီးထြက္​​ေျပးသြားတယ္​ သုတ​ေအာင္​တစ္​​ေယာက္​တည္​း ​ေငးရင္​းနဲ႔က်န္​ရစ္​ခဲ့တယ္​.......သုတ​ေအာင္​ကလက္​က​ေလးကို ပါးျပင္​ကိုထိရင္​း........ရင္​​ေတြခုန္​​ေနခဲ့တယ္​........ ဒါဘာ​ေၾကာင္​့လဲ လို႔ ပါးစပ္​ကထြက္​ရင္​း...........

​ေက်းဇူးတင္​ပါတယ္​ အပိုင္​း၅ ကို​လည္​းဆက္​အား​ေပးၾကပါဦး.....ဇာတ္​​ေကာင္​အသစ္​​ေလး​ေတြနဲ႔လည္​းမိတ္​ဆက္​​ေပးဦးမယ္​....​