Kapalaran
"Kilala mo si Raven, Jord. Hindi siya basta basta sumusuko." I'm with the girls. Kanina pa kami andito sa bagong unit ko. We all need a break since until now, hindi namin lubos maisip na nangyari nga ang nangyari kanina.
Dinagsa ng mga reporters ang venue ng kasal nina Raven kanina.
The supposed wedding became the topic of the day.
True to what Raven had said, nagkagulo kanina sa venue ng kasal dahil pormal na inanunsyo ni Raven na hindi tuloy ang kasal.
Right in front of me, without any inhibitions, he proclaimed his love for me.
Pero hindi mo na maibabalik ang nangyari na.
I saw Denise's facial expression a while ago. She looks hurt. At alam kong masama ang loob niya sa nangyari.
Who wouldn't?
" What kind of groom would do that to his supposed bride in front of many people? I mean what the heck! Kung ako si Denise, sana hindi na lang ako sumipot" Wika ni Serene.
" But seriously Jord, we do not know what's running in Raven's head. Alam naman natin na kung manlandi iyan sa 'yo, sobra pa sa kalandian ng normal na tao pero mapapatikom ka na lang talaga ng bibig kung siya na mismo ang gumalaw." Wika naman sa akin ni Clara.
It's true. Kahit ako ay hindi ko alam ang mangyayari sa hinaharap. Kasalukuyang nagkakagulo ang pamilya ni Raven at ni Denise dahil nga sa nangyari.
And I don't know how to weigh things anymore. Kung kailan ko pa pinakawalan siya, saka siya babalik.
Nagkuwentuhan pa kami hanggang sa tumunog ang phone ni Clara.
Si Cleve ang tumatawag.
Agad naman itong sinagot ni Clara.
" Love" Panimula ni Clara.
There was a minute of silence on her part before she finally spoke.
" As far as I am concerned, may sariling desisyon ang kaibigan namin. Well kung sinasabi mong lasing ang kaibigan mo ngayon at hinahanap ang kaibigan namin, then you won't expect Jord to just pop infront of Raven" Wika ni Clara kay Cleve bago napatingin sa akin.
I looked at her.
Ilang saglit lang ay pinatay na rin ni Clara ang tawag ni Cleve.
She breathed in before directly looking at me.
" Raven's wasted again, Jord" Patay wika niya sa akin.
I looked away.
I don't know what made me do it but I just stood up and went directly inside my room before getting my phone from my bag.
Sari saring messages ang natanggap ko sa mga kaibigan ni Raven.
From Cleve
From Tobby
From Mike
And a lot more. Halos napuno na ang inbox ko ng mga messages nila. Agad akong napaupo sa gilid ng kama na para bang natauhan ako.
Lasing na naman 'yung lalaking iyun.
Alam kong paraan niya lang ito para makausap niya ako. I've known this man too damn well for him to use that skill on me again.
" Hindi ako pupunta" Wika ko sa aking sarili.
He's going to be fine Jord. Andun sina Cleve kaya kahit papaano'y napanatag ang loob ko.
Lumabas na ako ng kuwarto ko pagkatapos at nadatnan ko si Clara na para bang may pinapanood sa kanyang phone.
She looked at me.
" Yung gagong iyun, nagsend pa talaga ng video" Wika ni Clara.
Lumapit kami ni Serene upang tignan yung video na pinapanood ni Clara.
What the heck!
The video says it all.
Lasing nga ang lolo niyo. At hindi pa nakuntento sa kalasingan niya.
It was a video of him shouting and being aggresive. It's not the usual Raven I know.
Alam kong masakit ang nangyari sa amin.
It's not easy to just let it go.
But Raven will always be Raven. He can do anything that he thinks is justifiable for him.
At totoo lahat ng sinabi ni Clara. Kapag sumpungin iyun ng topak sobra pa sa normal niyang ginagawa, iba din kase magalit yung lalaking iyun.
He is a known billionaire and a magnate for pete's sake. He runs the business world and yet he still does this kind of things.
You wouldn't imagine how things went too much complicated.
Everything was still on my tract before but now, it seems that I don't even know how to handle things anymore.
Hindi ko na alam kung paano ko aayusin ang lahat.
Kung paano ko aayusin ang relasyon namin ni Raven dahil alam kong naalala na niya ang lahatat may sarili na din siyang desisyon.
Para kase sa kanya, madali lang ang lahat pag dating sa pagdedesisyon.
Kung sinabi niyang ayaw niya, then that's final.
His No will always be No
His Yes will always be Yes
But no matter what happens, I will still stay as someone who would consider the best for him.
" Jord, alam kong ayaw mong pumunta dahil nga sa nangyari pero kailangang kailangan ka din ng kaibigan namin. Look at him Jord. Hindi pa natin nakikita ang actual na nangyayari ngunit alam nating kailangan ka niya." Kahit gusto kong sabihing tama ang kanyang sinabi, a part of me battles inside.
Ano pa't umalis ako ng bansa upang ayusin ang puso ko kung ganito rin lang ang mangyayari.
I've moved on
And yet it seems that it wouldn't matter right now anymore.
" He badly needs you Jord" Mapatingin sina Clara at Serene sa akin as if they we're pleading me to go see him.
Napapikit ako.
Ano bang meron sa 'yo Aldamante at palagi na lang pabor sa iyo ang oras at panahon ha?
Ano bang meron sa iyo at kaya kitang tiisin ng ganito.
Getting my keys, we went straight to my car. Buti na lang at meron 'tong dalawang kaibigan ko. I don't seem to know what I would do without them.
It's a high class bar.
Kaya naman madalang lang ang away na nangyayari sa ganoong mga bar
And yet there's Raven, parang kaaway lahat ng mga tao.
Bumaba na kami ng kotse at dumiretso sa loob ng bar.
Agad kaming pinapasok ng guard dahil nakaabang na sa labas si Bentoy.
Pagkapasok palang namin sa loob agad kaming iginaya ni Bentoy sa private table nila.
And there I saw him.
Nakapikit siya habang nakaupo sa may harap ng madaming bote ng alak.
Yumuko siya pagkatapos niyang tunggahin ang pang-pitong bote ng alak at malakas na nilapag sa harap niya.
I suddenly felt something inside me.
Gustong gusto ko siyang paghahampasin at pagalitan dahil sa ginagawa niya.
Gusto ko siyang sermonan at lahat lahat pero iba ang sinasabi ng puso ko.
Imbes na magalit ako, masnanaig ang kagustuhan kong iuwi siya at pagpahingain.
Kailangan niyang magpahinga.
Saglit kong sinenyasan si Cleve na nasa tabi niya bago ako naglakad papalapit sa kanya at umupo sa tabi.
Hindi pa ako nakakaayod ng upo ng harapin niya ako. Tumingin siya sa akin na para bang pilit niyang pinapatunayan sa sarili niyang ako nga ang nasa harapan niya.
" Chief" He whispered before resting his head on my shoulder.
Kasabay ng pagyakap niya sa akin, naramdaman ko rin ang bigat na kanyang dinadala.
I tapped his back to comfort him.
" Masyado ka ng lasing Boss. Nag-aalala na ako sa iyo. Uwi na tayo ha" Malumanay kong saad sa kanya.
Then I felt him nod.
I felt relieved.
" Tayo na Boss, alalayan kita." Bulong ko pa sa kanya.
Unti unti niyang tinulungan ang kanyang sariling tumayo. Medyo napapagiwing narin siya dahil sa kalasingan niya kaya kailangan ko siyang alalayan ng todo.
Ito ang kauna unahang pagkakataon na naglasing siya ng ganito katindi.
Noon kase, kung iinom man siya, hindi naman sa puntong hindi na niya kayang tumayo mag-isa.
Hinanap muna ng aking paningin sina Serene at Clara bago ako nagpaalam.
Cleve is still there, alam kong hindi niya rin naman pababayaan ang mga kaibigan ko.
Ng makarating na kami sa parking lot, halos mangalay na ang kamay ko sa kakaalalay sa Aldamanteng 'to. Inalalayan ko siya sa loob ng kotse bago ako sumakay sa driver's seat.
Halos minu minuto rin akong napapatingin sa salamin ng sasakyan upang makita ko lamang siya sa likod.
He seems tired.
Alam kong nakatira parin siya ss dati naming condo kaya doon ko na diniretso ang sasakyan.
I am already anticipating that Denise is there.
I parked the car before making my way to his unit with him.
Ang bigat niya.
Nag door bell ako ng makarating kami sa harap ng unit niya ngunit walang nagbukas.
Nagdoor bell ulit ako pero wala paring nagbukas.
" Boss, anong passcode ng unit mo" Sinubukan kong tanungin siya, nagbabakasakaling sagutin niya ako.
But he didn't answer.
Agad akong napaisip ng numero.
5555
I typed in. Iyun kase ang dati naming passcode. Dahil tamad pumindot ng maraming numero si Raven, ginawa niyang pare pareho ang numbers.
I pressed 5555 but the door didn't open.
Napatingin muli ako kay Raven na tulog.
" Boss, I need your help here. Anong passcode ng unit niyo?" Tanong kong muli.
Nagulat na lamang ako ng bigla siyang napatingin sa may pagpipindutan ng passcode at itinype ang 1234
I made a face.
Hindi parin talaga nagbabago ang lalaking 'to.
Pumasok na kami sa loob ng unit niya. Contrary to what I've expected, wala si Denise sa loob kaya naman pala walang nagbubukas.
Idineretso ko na si Raven sa kanyang kuwarto pagkapasok namin sa loob.
Inalalayan ko siyang humiga sa kama bago ko tinanggal ang kanyang sapatos. Mabilis ko din siyang pinalitan ng damit at kinumutan.
I turned on the aircon. Sanay na kaseng naka aircon ang lalaking 'to kapag tulog.
Saglit akong napatingin sa kanyang maamong mukha.
He looks peaceful while sleeping.
Ewan ko ba. Basta lang ang guwapo niya kalag tulog.
I breathed in before touching his forehead.
Wala naman siyang lagnat. Bukas, magkakahang over siya pero atleast ookay din siya.
Nagprepare na ako ng gamot sa kanyang night stand para inumin na lang niya pagkagising niya kinabukasan. Tinignan ko muna kung okay na ang lahat bago ko napagdesisyunan na umalis na.
Nakaupo ako sa gilid ng kanyang kama malapit sa kanya.
" I'm sorry Boss" Bulong ko sa kanya.
I was about to stand up and leave when he suddenly caught my wrist.
" Chief" His voice croaked.
I closed my eyes
" Please don't leave me." I looked at him.
Pilit niyang binubuksan ang kanyang mga mata.
" Magpahinga ka na muna Boss. Pagod ka lang" Bulong ko pabalik sa kanya.
Maslalo namang humigpit ang pagkakahawak niya sa aking kamay.