Heart of the Ocean

DorchaLuna द्वारा

19.1K 1.5K 214

Dalhin natin ang RaStro sa mundo ng karagatan... Parehong nalulubog sa kalungkutan sa pagkawala ng kanilang m... अधिक

Glaiza Galura
Palamuti
Speed and Light
Almost
Saved
Waves
When Our Eyes Meet
Roofdeck
Kakaibang Pasko
Everything is a First
Meet The Galuras
Ilusyon
Kaba
Jealous
The Truth
Movie Night
Storm
Coincidence
To The Rescue
Kaba
Hanging
Surprise
Unexpected
Pag-amin
Weight
Prepare
A Mission
Rescue Mission
Hope
Chase
Gun Fire
My Love Will Never Die
Countdown

Want, But Can't

833 55 2
DorchaLuna द्वारा

"Dude, what's taking you so long? Are you hitting on the girl you are with in there?" napukaw ang kanilang pagtititigan sa boses ng foreigner na kaibigan ni Glaiza sa labas ng kwarto. Inside that dim lighted room, she can see the woman beneath her blushes beautifully. Kulang na lang ay magkaroon ito ng halo sa ibabaw ng kanyang ulo dahil sa angelic face nito.

"Hey G, come out or I'll break your door," pagbibiro ni Bart.

"I think he means it. Pasensya ka na  but something tells me I have to kiss you and.... I want it too," mahinang salita ni Glaiza na hindi pa rin umaalis sa ibabaw ng dalaga.

No words escaped sa mga labi ni Rhian. Naintindihan man niya ang ibang salita at ang ibig sabihin ni Glaiza, pero tanging matamis na ngiti lamang ang namutawi sa kanya. Her hands raised, touching the face of the woman on top of her, letting it slide down and reach for the soft lips.

"Stop it Bart, we're coming out!"

"As in coming out of the room or a different coming out?" Bart joked followed by a naughty laugh.

Napatawa si Glaiza sa sinabi ng malokong kaibigan kaya't tumayo na ito at inabot ang kamay ni Rhian upang alalayan ito. She tucked the woman's hair behind her ears and gave her another sweet kiss.

"Labas na tayo, baka ano pang gawin ng loko-loko kong kaibigan," sinagot ng tango ito ng kausap.

Taking Rhian's hand, they walked side by side palabas ng pinto. Bart walked backwards when he heard the door knob twisted and door opened producing the two woman out of the room.

"Already done? That was fast. Usually it takes atleast 30mins to...you know..." his mouth immitated an explosion sound matched with his hands into a blast motion.

"Thank God you are my friend, Bart. If not, I'll kick you out of my unit. You are the one who's been locked the whole day in your unit. What have you been doing?"

The whole room filled with laughter when the guy copied a launching firework sounds. Hindi na-gets ni Rhian ang ibig nitong ipahiwatig pero natawa na lang ito sa itsura ng lalaki.

"Wow! Heaven opened and send an angel down to Earth! You sound like an angel! G, can I take her out for a date?!" excited na nag-paalam sa kaibigan.

Pinagtaasan ng kilay ni Glaiza ang sinabi ng kaibigan. Kinabig ang katabing babae by wrapping her right arm around the woman's shoulder.

"Alright, alright. I got your point," there are no words that Glaiza has to say. The message of her action was shouting at the guy saying that the girl is hers and he has to stay away. Nagulat si Rhian sa ikinilos ng katabi, nakaramdam siya ng pag-init ng kanyang mga pisngi. She feels that Glaiza is owning her, though she didn't complain dahil sa kanyang puso, gusto niya ring paangkin sa babaeng katabi.

"Can we continue our Christmas dinner now? We've been waiting," salita naman ni Mr. Galura na hindi umaalis sa hapag, maging ang asawa nito.

The three went back to the table, Mrs. Galura stood, taking another set of plate, spoon and fork, and a glass for the newly arrived man. The Christmas dinner went on with laughter. Miminsang nagsasalita si Rhian kapag tinatanong siya with Glaiza as her interpreter kapag kinakausap siya ni Bart. Panay naman ang pagsisimangot ni Glaiza sa kaibigan kapag ito ay nagpapahaging ng pagkagusto sa kanilang bisita. When the older Galura woman took out the cake Rhian brought, halos hindi niya ito mahiwa dahil sa ganda ng hugis bulaklak nito that made her husband took the knife and sliced it, placing each platito a slice of cake.

Mrs. Galura gave a tight hug nang magpaalam na ang kanilang magandang bisita. Kahit pa nagulat siya nang makita si Rhian, she felt so close to her dahil sa siya ang naging dahilan sa muling pagngiti ng kanyang anak. Its been so long that Rhian felt a mother's hug. Naalala niya ang kanyang ina sa katauhan ng ina ni Glaiza.

"Hija, sana ay lagi kayong magkasama ng anak ko. Ngayon lang siya ulit naging ganito kasaya. Alam kong may puwang ka sa puso niya, at sana ay ganun ka rin sa kanya," Rhian was puzzled sa nais ipahiwatig nito pero may puwang naman talaga si Glaiza sa kanyang puso sa unang pagkakataong nakita niya ito sa parking ng airport. "Glaiza, mag-ingat ka sa pagmamaneho ha. Wag kaskasero. Hindi dirt trail ang dadaanan ninyo," bilin pa nito.

Glaiza and Rhian peck the older Galura couple's cheeks before they left.

"Napakabait ng mga magulang mo. Naalala ko tuloy ang mga magulang ko," malungkot nitong sabi.

"They are very kind and understanding. Tinanggap nila ang pagkatao ko kahit nagiisa nila akong anak. Although hindi agad ako tinanggap ni daddy when I was still studying pero pinatunayan ko sa kanya na kahit ganito ako, marami akong maaabot,"

"Ganito? Anong ibig mong sabihin?"

Glaiza opened the passenger door and let Rhian slide in and closed the door. She quickly rounded to the other side and slide-in on the passenger seat.

"Ganito. Na lesbian ako. Na nagmamahal at nakikipagrelasyon ako sa kapwa babae,"

"Ibig bang sabihin lesbian din ako?"

"Kung nagmamahal ka ng kapwa mo babae. May babae ka bang minamahal ngayon?" she turn the key in the ignition turning the car's engine to life.

"Meron.... Ikaw," it was all so sudden. Mabilis ang pagsagot ni Rhian sa katanungan ng babaeng nasa driver  seat.

Humigpit ang paghawak ni Glaiza sa steering wheel. Bumilis ang pagtibok ng kanyang puso sa kanyang narinig. Tama ba ang narinig niyang sinabi ni Rhian? Na siya ang babaeng minamahal nito? The way Rhian answered is like someone who didn't gave a thought on what they were about to say. Biglaan. Hindi pinag-isipan. Its like a double meaning. Yung tipong nagbibiro dahil hindi pinag-isipan o totoo kaya't hindi pinag-isipan.

"Mahal mo ako?" tanong nito dahil gusto niyang siguraduhin ang sinabi ng katabi. Tumango ang katabi as an answer.

Hindi kasi ito makapaniwala. Hindi siya sigurado sa nararamdaman niya para rito. Aminado siyang attracted siya kay Rhian. She thought about her eversince they've met. Those lips she wanted to kiss from the first time it happened inside the Eye Sky gondola at muli niyang nahalikan ng mas matagal earlier sa kanyang kwarto. The comfort she feels when she's beside her. The longingness she feels disappeared when they are together. Pero is that enough? Has she totally moved on sa pagkawala ni Sarah Kay to say na mahal niya rin si Rhian? O ang nararamdaman niya ay bunga ng pagiging magkamukha nilang dalawa?

Ayaw niyang saktan ito. She's as innocent as a bird that just got hatched, as fragile as a crystal champagne glass, as valuable as a antique roman vase found under the Aegean sea. Its not that she'll turn down the woman. Gusto muna niyang siguraduhin ang kanyang nararamdaman. All her life, si Sarah Kay lang ang kanyang minahal and never in her wildest dream to fall inlove again. Until she came.

Until Rhian came.

Letting go of the wheel, she wrapped her arms around the woman beside her. She's so warm and soft. Kahit sinong may pusong bato ay lalambot kapag naramdaman ang pagtibok ng puso ng kanyang kayakap. She heard her sob.

"Hindi pa ako nagmahal, Glaiza. Hindi ko alam ang pakiramdam pero kapag kasama kita komportable ako. Masaya ako. Parang ayaw kong malayo sa'yo. Kapag wala ka, pakiramdam ko hindi ako kumpleto,"

Glaiza gently pushed Rhian. Her tears are like stars twinkling. Sa malungkot na expression ng mga mata nito, naaninag niya ang kalmadong karagatan na binubuhusan ng liwanag ng buwan. Instead of wiping away the tears, Glaiza kissed where the tears are coming from. She tasted sweet rather than the original taste of tears. She felt happiness rather than feeling sad seeing the woman cry. Happiness because Rhian has fallen inlove with her.

"Ihahatid na kita ha. Baka nag-aalala na si Barbie," ngumiti ito na nagpakalma sa kanyang kaharap.

Glaiza held her hand while the other stayed on the steering wheel as they trailed the road back to Alabang. Pakiramdam ni Rhian ay nasa alapaap siya, hatid ng kamay ni Glaiza na nakahawak sa kanya. If this is what falling inlove feels, gusto niya ito and whole heartedly embracing it.

Glaiza, still confused pero masaya siya sa itinugon niya sa kanyang katabi. Hindi man niya masabi pa na mahal niya ito, hindi niya ito paluluhain. She'll make sure of that. Same with Rhian, komportable din itong kasama. Masaya rin siya kapag masaya ito. That big whole that Sarah Kay left seems to fill up with joy kapag nakikita niya si Rhian na ngumingiti at tumatawa, and heaven opened its gates when she kisses her. But still, she don't want to jump into conclusion that she has moved on.

Direcho man ang tingin sa kalsada, she san feel Rhian lovingly staring at her. Napapangiti siya bilang tugon at nararamdaman niya ang pagpisil nito sa kanyang kamay. Its been so long since she felt butterflies panic in het stomach. The traffoc light turned red, a perfect time to turn her side to her left and meet the woman's gaze. She places her palm on the other's smooth face that made Rhian close her eyes at dinama ang mainit nitong palad and it felt so damn good in Glaiza's heart.

They arrived in their destination with the house completely darkm kahit ang mga lamp post sa harap ng bahay ay hindi nakasindi.

"Baka tulog na si Barbie," salita ni Glaiza.

"O baka umalis ng hindi nagsasabi," sagot naman ni Rhian.

"Ganun ba si Barbie?"

"Minsan. Mahilig kasi yan umalis sa gabi kaya madalas akong mag-isa sa bahay lalo na kung wala akong trabaho. Magkasama silanni Migoz ung manager ko,"

Glaiza went out of the car, umikot at pinagbuksan ng pinto ang kanyang magandang pasahero.

"Ingat ka sa pag-uwi ha. Pakisabi sa mga magulang mo salamat," paalam nito habang lumalakad patungong pinto ng bahay.

"Gusto mo na ba akong umalis?"

"Ha, ah eh....hin..hindi naman sa ganun, kasi baka inaantay ka nila tita at tito," napangiti si Glaiza dahil dama nitong nais ng kausap niya that she wants her to stay for awhile.

"If Barbie is not home, sasamahan muna kita until he comes back,"

Its a message coming from heaven na makakasama pa niya ang tinatangi.

The whole house was dark. Indication nabwala nga ang kasama niya sa bahay. The only sound they can hear are their footsteps when they entered. Sa pagbukas ng mga ilaw, a spotless sala greeted them with a fresh scent of flowers na nakapatong sa bawat surface ng living area. Mukhang sa naglinis at nag-ayos ng buong kabahayan si Barbie bago ito umalis bilang pambawi dahil umalis ito ng hindi man lang nagtetext. Rhian found a folded paper on the center table na nakasandal sa isang flower vase na puno ng nakaayos na mga bulaklak.

"Rhirhi, lumabas ako kasama si Migo. Nagyaya kasi siya at hinanap ka. Sabi ko kasama mo jowa mo. Di ba sabi ko sa'yo feeling ko hindi matatapos ang araw na ito magiging magjowa kayo. Kaya kailangan kwentuhan mo ako at sabihin mong tama ang hula ko. Kaya hindi ako nagtext kasi ayaw kong makaistorbo sa inyo. Bukas na ako uuwi ha. Alam kong ihahatid ka ni Glaiza kaya sabihin mo sa kanya na samahan ka muna niya hanggang bukas.
Ciao beshie...
Ang maganda mong kaibigan,
Barbie

Napatawa si Glaiza na nakikibasa pala ng sulat na iniwan ni Barbie. Lakas talaga ng pakiramdam ng isang bading. Lakas din makatulak na magkaroon silang dalawa ng alone time ng kanyang kaibigan. Siguro'y maraming nalalalaman ang baklang ito sa nararamdaman ni Rhian para sa kanya.

"I guess pinaghandaan ng kaibigan mo ang pagstay ko. May pa-flowers pa siya," natatawang kumento ni Glaiza.

"Mukha nga. Pasensya ka na, inabala ka pa namin,"

"Okay lang. I want to stay longer. I want to be with you,"

Napatingin si Rhian sa sinabi ng kanyang kasama. Ang mga mata nitong nagniningning at nangungusap. Its like her eyes have a force thats pulling them closer and have their lips lock once more.

"Halika sa kusina. Ikukuha kita ng maiinom. May cake kaming binili ni Barbie kasabay nung cake na binigay ko sa mama mo," salita ni Rhian that awoken Glaiza sa kamuntikan nilang paglalapit.

"Busog pa ako, but a drink sounds good," sinundan niya ito sa kusina.

Rhian was surprised to see the table has been set. 2 sets of plates, spoons and forks, crystal champagne glasses, unlit white scented candles and a single long stem rose in a vase sa gitna ng lamesa. There's another note lying on the table. Kinuha ito ni Rhian at binasa.

Para sa inyo ni Glaiza yan. May salad sa ref pati ang cake. Gumawa ako ng paborito mong salad. Yung red wine nasa ibaba naman ng ref.

Enjoy sa date ninyo mga lovers.

Ang sexy mong kaibigan,
Barbie

Napatawa si Rhian sa pinaggagagawa ng kanyang baliw na kaibigan but somehow she is thankful na kahit hindi sila magkasama, inaalala siya nito.

"How I wish bakla na lang si Bart. He can be as sweet as Barbie kaya lang maloko. Kung sino-sinong babae ang pinapa-date sa akin para lang maaliw ako,"

"Marami ka nang babaeng nai-date?" sumimangot ito.

"Oo. Lalo na nung nasa Texas pa ako. Kapag nag-aaya siyang lumabas, magugulat na lang ako na may babae na siyang inimbita para maging kapareha ko,"

"Hinalikan mo rin ba silang lahat?" Rhian turn her back against Glaiza. Hindi niya alam ang kanyang nararamdaman pero biglang bumigat ang kanyang dibdib. Pinipigilan man niya pero tila muling napupuno ng luha ang kanyang mga mata.

"O, bakit mo ako tinalikuran? Nagseselos ka ba?"

"Selos? Anong selos?"

"Yung parang nagagalit ka over something. Or nagtatampo at kung ano-ano ang naiisip mo na hindi maganda. Hindi ka pa ba nakakaramdam ng selos?"

Hindi naman siya galit kay Glaiza o nagtatampo but somehow she is right na kung ano-ano ang pumapasok sa kanyang isipan. Glaiza kissing someone else, the reason why she feels that heavy feeling.

Glaiza gave the woman a bear hug from her back, squeezing her body closer to hers. Her body felt like a matchstick scratched from its igniter, Rhian's scent like a gasoline poured unto the fire, her body like a rocket about to launch.

Rhian became stiff. As hard as a statue sa pagkakayakap sa kanya mula sa likod, as if her back is on a mattress as she stands. Everytime the other woman wraps her arms around her, may kung anong electricity na bumabalot sa kanya. Nagpapanic ang isipan niya asking her to stay away pero nagtatanong ang puso niya dito kung bakit kailangan niyang tumakbo when she feels lighter and comfortable sa mga bisig ng dalaga.

Her mind flickers nang maramdaman ang labi ng babae sa kanyang likuran na dumampi sa kanyang balikat. The voltage became higher na tila kumurot sa kanya.

"G...gus...to mo ba ng...ng...red wi...wine? Iku..kuha kita sa ref," utal na salita ni Rhian. The tight arms around her loosened giving her freedom to move.

"Sure," Glaiza answered letting the woman released.

She took her place at the table following Rhian with her eyes. The way the woman move is so graceful. Akala mo ay lumulutang ito rather than her feet on the floor. When she turns, para siyang sumasayaw at nang-aakit. Her hips swayed, daig pa ang mga labing tumatawag sa kanyang pangalan. Very different the way Sarah Kay moves. Maliksi, mabilis, malikot. If theres one thing they have in common sa kanilang pagkilos, iyon ay para silang mga bata pero may pagkakaiba pa rin. Sarah Kay's childishness ay parang nakikipaglaro, while Rhian ay parang inosenteng bata na maraming tanong at maraming gustong malaman.

A loud popping sound pulled her bacl to reality. The sound of the sparkling red wine replaced her filling thoughts of the two women's differences in her mind. Glaiza shook her head trying to remove those thoughts. Hindi niya dapat ikinukumpara ang dalawa lalo na't walang alam si Rhian sa kanyang nakaraan. Its unfair to her at ayaw niya itong masaktan. Ayaw na rin niyang mag-linger pa sa nakalipas na. She's gone and what they had are nothing more than just memories. Kailangan niya itong tanggapin. Napakatagal nang panahon ang lumipas. She has to move on. She has to.

"Okay ka lang ba? May problema ba?" tanong ni Rhian when she saw her shaking her head.

"Ha?! Wa..wala. Okay lang ako. Ang bango ng wine na bigay ni Barbie ah. Mukhang sanay na siyang uminom,"

"Medyo pero hindi naman siya naglalasing. Yung tama lang ang iniinom niya. Alam naman niyang wala akong kasama dito sa bahay kapag lumalabas siya sa gabi. Hindi rin siya umuuwi ng madaling araw,"

"Good. Mukhang okay naman dito sa lugar n'yo eh. Tahimik,"

"Oo, tahimimk nga dito. Si Migo ang pumili ng lugar na ito," naupo ito sa tabi ni Glaiza dala ang salad bowl at cake. "Pasensya ka na ito lang ang ginawa ni Barbie. Hindi kasi ako marunong magluto. At salad lang ang kinakain ko. Hindi naman niya alam ang gusto mong kainin,"

"No prob. Sabi ko naman sa'yo na busog pa naman ako. Pero mukhang masarap yang salad. Mas masarap pa yata yan sa gawa ni mommy,"

"Mas masarap ang gawa ng mama mo,"

"Kaya pala magkasundo kayo ni mommy kasi sinabi mong masarap ang salad niya," biro nito.

"Oy hindi ah. Masarap naman talaga eh. Bukod kay Barbie, ang salad ng mommy mo palang ang natitikman ko. Kapag may photoshoot kasi ako, nagdadala yan ng salad kasi palaging walang salad sa pa-cater sa location,"

"Ganun ba? May photoshoot ka ba before mag-bagong taon?"

"Wala pero may fashion show kami sa December 27. Bakit?"

"Hmm... Buti na lang kasi may race ako sa 28. Nandito pa sina mommy niyan kasi dito sila magsasalubong ng New Year. Ipapagpagawa kita ng salad sa kanya. Pwede ko bang dalhin sa fashion show?"

"Pupunta ka sa fashion show?"

"Kung pwede at kung okay lang sa'yo,"

Nagliwanag ang mukha ni Rhian. Hindi niya akalaing magkakaroon ito ng interest na puntahan siya sa fashion show. Unang pagkakataon siya nitong mapapanood na lumakad sa runway suot ang iba't ibang damit na gawa ng sikat na fashion designer.

"Kaninong gawa ang susuotin mo?"

"Kay Pitoy Moreno,"

"Pitoy Moreno? Hindi ba't kakapanaw lang niya?"

"Oo. Itong fashion show ay para sa kanya. Sa pag-alala sa kanyang mga gawa. Ini-organisa ng mga malalapit na kaibigan niya na mga fashion designers din,"

"Ahh. Ang alam ko halos lahat ng gawa niya ay mga filipiniana. Mostly mga politikong babae at asawa ng mga politiko ang nagpapagawa sa kanya,"

"Medyo. Magaganda naman ang mga gawa niya. Nakita sa sa magazine na ipinakita sa akin ni Migo,"

Rhian was not even trying but Glaiza finds her sexy the way she placed the fork into her mouth. Tila nang-iimbita ang kanyang mga labi without saying anything. She licked her drying lips and swallowed but it seems there a big lump in her throat. Something inside her boils and the way Rhian moves, para itong slow motion na hindi niya maintindihan why is she feeling this way. What did this woman do to her as if she cast a spell on her.

"Ba...bakit?" biglang tanong ni Rhian dahil napansin nito ang pagkakatitig ni Glaiza sa kanya.

"Wala naman... I just... I can't help it to look at you. You are so beautiful, Rhian,"

Rhian knows what beautiful means dahil lagi siyang sinasabihan ng mga guests sa after party ng bawat fashion shows ba nirarampahan niya. Normally she says "thank you" or she just smile. But when Glaiza complimented her, kulang na lang ay bumaha ang bahay niya dahil tunaw na tunaw na ito aa mga titig ng babaeng kaharap niya.

"Gu...gusto mong...ma...noid ng peli...kula? May mga cd si Barbie dyan. P...pwede tayong manood habang ku...makain," pakiramdam niya umuurong ang dila niya everytime Glaiza showers her with flattery words.

Hindi na niya hinintay na sumagot pa ang dalaga sa kabyang paanyaya. Bitbit ang kanyang salad plate sa kanang kamay, red wine glass sa kaliwa at red wine bottle na nakaipit sa braso nito, lumakad siya patungong sala. Wala nang nagawa si Glaiza kundi ang sumunod dito dala ang sariling pagkain at inumin. Kapwa nila inilapag sa center table ang mga dala-dala. Itinabi ni Rhian ang flower vase sa may sahig saka lumapit sa dvd player at tv.

"Ahm, pwede mo ba akong tulungan dito? Hindi kasi ako marunong magbukas ng tv at player. Si Barbie kasi ang mahilig manood,"

Glaiza was stunned. Sino pa ba sa panahong ito ang hindi marunong magbukas ng tv at dvd player? Kahit 5yr old na bata ay kayang mag-operate nito. Siguro nga'y hindi siya pala-nood. Pero ano ba ang ginagawa nito sa buong araw kapag wala siyang photoshoot or tvc shooting?

Lumapit na lamang siya sa dalaga and stopped lingering on her own questions. Tinignan mga remote na nakalapag sa ibabaw ng tv rack. She checked kung nakasaksak ang mga ito then pushed the on button on both remote. The tv screen came to life at the player opened its cd slot cover. On the upper level of the tv rack are neatly lined cds. Siya na ang pumili sa mga ito and moat of them are tagalog movies at mga korean novela sets na tagalized. Sa pinaka-dulo ng nakalinyang cds ang kaisa-isang korean horror movie na may english sub. She has seen this movie pero may katagalan na. She pull it out of the line and inserted the cd inside the player.

"Bakit yan?!" nagulat si Rhian sa choice of movie ni Glaiza. Ang korean version ng Shutter.

"Ayaw mo ba ng horror? Maganda ang kwento na 'to. Hindi siya basta-basta nakakatakot na movie lang," inilapag ang cd case sa rack at umupo bitbit ang remote, pushing the volume button to 30.

"Hinaan mo naman. Nakakatakot yan eh,"

"Napanood mo na ba ito?" umiling si Rhian. "Hindi pa pala eh. Pano mo nalamang nakakatakot?"

"Yung lalagyan,"


"Basta isipin mo na lang na hindi totoo yang pinapanood natin. Those are just camera tricks. Movie magic. Walang multo. Halika na, upo ka dito sa tabi ko," paanyaya niyo raising her hand to take Rhian's. Malakas man ang kaba ng kanyang dibdib dahil sa intro music pa lang ay nakakatakot na, inilagay niyanang kanyang kamay sa bukas na palad ng dalaga and she was gently pulled to sit beside her. "Just squeeze my hand kapag natatakot ka,"

Nang magsimula ang pelikula, walang mga nakakatakot pang eksena. Both of their eyes fixed on the tv screen showing a girl and a boy both in highschool. The girl was a bit weird and a loner. Kinaibigan siya ng lalaking estudyante na mahilig kumuha ng mga litrato. Naging malapit sila sa isa't-isa dahil ang binatilyo lang ang naging kaibigan ng dalagita.

Glaiza glimpsed at Rhian focused on the movie they are watching. Napapangiti ito kapag ang eksena ay nakakabiruan ang dalawang magkaibigan. She finds her cute everytime her facial expression shifted from smiling to feeling giddy.

Ngunit nang dumating sa eksena kung saan pinagtulungan ng isang grupo ng mga lalaking estudyante na halayin ang isang dalagita sa isang kwarto ng eskwelahan, naramdaman ni Glaiza ang pagpisil nito sa kanyang kamay. She looked at her again, saw her mouth slightly opened and eyes wide. Her breathing quickened. Her brows creased when the guy with a camera took pictures of each male student take turns on raping the poor girl. It was against the will of the boy to take pictures but the he was threatened by the rapist students. Rhain's eyes pooled with tears when the girl died. The boy with a camera felt pity but he doesn't have a choice.

Sa pagtugtog ng nakakagulat na spund effect at sa paglabas ng nakakatakot na kaluluwa ng biktima, napatalon si Rhian sa kanyang kinauupuan kasabay ng malakas nitong sigaw. Glaiza tried to conceal her laugh dahil sa nangyari pero hindi niya mapigilan. Sa paglabas ng dalagita sa bawat eksena kung saan gumaganti ito sa apat na kalalakihang humalay sa kanya, napapasigaw si Rhian, napapayakap sa braso ng kanyang katabi at isinisiksik ang ulo niya sa likod ni Glaiza.

"Wag mong isiksik ang ulo mo dyan. Baka masaktan ka sa ginagawa mo eh," patuloy itong tumatawa.

"Kasi naman, ang daming pelikula dyan kung bakit yan pa ang napili mo. Nakakatakot eh," she complained habang humihikbi at hinahampas ang braso ni Glaiza.

"Nakakagulat lang pero hindi nakakatakot,"

"Basta natatakot ako!"

"Okay, okay. Sige na. Papatayin ko na ang tv," when the sound disappeared, iniangat na ni Rhian ang kanyang ulo pero nang muling humarap sa tv, naroroon pa rin ang pelikula at naka-mute lang ito. Saktong ang nakakatakot na mukha ng multo ang tumambad sa kanyang mata kaya't napasigaw ito at pumikit.

"Hindi mo nan pinatay ang tv eh!" reklamo nito na napaiyak at muling hinampas ang braso ng katabi na pinagtatawanan siya.

"Sorry na. Nakakatawa ka naman kasi e," patuloy ito sa pagtawa pero hindi tumigil ang katabi sa pag-iyak na parang bata.

Glaiza turned the tv and player off. This time, for real.

"Wala na. Ni-off ko na ang tv,"

"Niloloko mo nanaman ako!" sagot ni Rhian na nakapikit pa rin.

"Promise. I turned it off. Dumilat ka kasi para makita mo," but Rhian still stubbornly have her eyes closed and her lips pouted.

Napangiti si Glaiza. Natutuwang tignan ang ang childish side ng katabi. She stroke Rhian's soft cheeks na namumula-mula dahil sa inis nito sa kanya. Her eyes fixed again to those cherry lips that makes her throat dry.

Their lips touched. Muling inangkin ni Glaiza ang mga labing nang-aakit. When she pulled away, she saw Rhian's eyes shine like how the ocean glitters reflecting the stars as they twinkle. Muli siyang lumapit and this time, her kiss is hungrier. Mas naging mapusok. Mas madiin. She slowly pushed Rhian to the couch, positioning herself above the woman. Walang pagpigil na naganap. Rhian was letting her do whatever she wants to do. She has no power to stop Glaiza. She is giving the woman freedom to do her will dahil gusto niya rin. Dahil mahal niya ito.

Their lips ignited. Kulang na lang ay magliyab ang kanilang mga labi. Glaiza pushes her to lay down, positioning herself on top. One of her hands unbutton Rhian's top without separating their kiss. Both their hearts beating in sync. One in agitation, while the other nervousness because this is the first time someone is touching her and she is liking it.

When the last button was opened, Glaiza separated both sides of the blouse exposing Rhian's black lace undergament thats covering two perfect mounds. Her hand slide capping the left breast and gently squeezed it. Rhian pulled her lips away to take in a lungful of air. It was an oppotunity for Glaiza to kiss the woman's exposed neck. Sucking her luscious skin sending currents travelling in every veins. From the neck she slide down slowly to the chest as she pulls the left cup to reveal what it hides.

"Love... "

----------

Napanood ko na ang Shutter, but I'm not sure kung tama ang pagkakatanda ko sa takbo ng story. Hindi ko na masyadong idinitalye kasi natatakot akong alalahanin. I was typing the chap from WPS kagabi kc Watty was having an upgrade last night.

Napanood nio ba ang TOTGA kagabi? What can you say sa playful way ni Zoe para gisingin si Liam? Team replay kasi ako.kagabi kc busy ako preparing ingredients para sa fiesta. 3 dishes ang naka toka sa akin e. Hawaiin Lechon, Lenggua Estofada at Buko salad. Sarap noh.. Hahahaha...

Anyways, next episode sa TOTGA, nagsisimula nang mabuo ang pagkakaibigan ng 3 magagandang exes ni Liam, at may darating na feelingera claiming his girlfriend. Paano kaya ihahandle ng tatlo ang babaeng ito?

Kita-kits tayo ha. Meeting place sa harap ng tv nio every night pagkatapos ng Kambal Karibal.

पढ़ना जारी रखें

आपको ये भी पसंदे आएँगी

46.7K 1.4K 49
JhoLet Parallel Universe "bakit ba napaka territorial mo?" -Craye "baka mapunta ka sa iba kung hindi ko yun gagawin."- Justine
937 51 11
This is the story about the Farmers daughter and a Millionaire daughter, nor they met when they was a children saving each other in the danger and Fa...
11.3K 379 69
neardy type na mahilig magbasa ng novel about reincarnation ngunit paano kapag napunta Siya sa pinaka favorite niyang libro?... nanaisin niya pa bang...
15.5K 1.6K 26
Why can't Travis love Stacey even if Stacey loves him? Why do they agree in arranged marriage if there's only one-sided love occured? Does it have a...