﹏๑✿ ･:*:･♥ ･:*:･✿๑﹏
"Kain ka lang nang kain. Hindi ba sumasama yung pakiramdam mo? Baka nilalagnat ka. Ganun daw kapag may infection sabi ng mga tito ko."
Napahinto sa pagsubo si Jonas at parang namamatanda na napatitig sa akin habang nasa harap kami ng mga pagkain sa mesa for our early dinner.
"Hanep ah. Ikaw ba talaga si Katheryne na kinidnap namin noon?"
"Ay grabe siya. Bakit nagbago ba yung itsura ko?"
"Hindi. Pero yung ugali mo biglang nagbago. Dapat nga ipinagdadasal mo pa na mamatay na kami ni Ryder dahil dinukot ka namin eh. Ngayon ipinagluto mo pa kami at concern na concern ka pa sa kalagayan ko."
"Siguro kasi tinuruan ako ng mga lolo at lola ko kung paano kumilatis ng mga tao. At sa nakikita ko sa 'yo, I could tell that you're a good person too."
Napaawang yung bibig niya saka nagbaling ng tingin kay Ryder sa dulo ng mesa sa tabi namin na parang walang paki sa amin dahil kain lang nang kain. Bumalik yung tingin niya sa akin. "Kaya di mo na rin inaaway 'to because you're thinking he's a good person too?"
I smiled at him. "Parang ganun na nga."
"Pucha, anong klaseng ka? Tao ka ba talaga o anghel na nahulog mula sa langit dito sa lupa?"
Nagulat pa kaming dalawa nang biglang binitiwan nang malakas ni Ryder yung mga kubyertos na hawak niya sa pinggan niya. "Mag-uusap na lang ba kayo o kakain kayo?"
Ngumisi si Jonas sa kanya.
"What?" Ryder asked him.
"Wala lang." Itinuloy ni Jonas yung pagkain. "Ang sarap talaga kapag may babae sa bahay kasi may palaging nag-aalala at nag-aasikaso sa 'yo. Nakaka-inspire pa. Di ba, Rye?"
"So may girlfriend ka na pala?" I asked him.
"Wala pa nga eh. Pero pag nagkaro'n, I'd like to have someone like you. Di ba, Rye?"
Ryder frowned at him. "Do you like, Katheryne?"
"Sino ba hindi magkakagusto sa katulad niya? She's too good to be true. Mabait, maalaga, maganda, matalino pa. Ang sarap mo siguro maging girlfriend, 'no, Katheryne?"
Bigla na lang padaskol na tumayo si Ryder kaya bumagsak sa sahig yung upuan niya. Then he suddenly left us without even saying anything.
"Ryder, di ka pa tapos kumain!" sigaw ni Jonas sa kanya pero narinig na naming kumalabog pasara yung pinto sa front door.
"Ano'ng nangyari dun?" tanong ko habang nakatingin dun sa direksiyon na dinaanan ni Ryder.
Bigla na lang humagalpak ng tawa si Jonas. "Shīt, obvious na obvious ang pucha."
"Obvious ang alin?" naguguluhang tanong ko sa kanya.
He just smiled at me meaningfully before he continued eating.
Napatitig tuloy ako sa kanya. Siguro mas okay pa yata kung siya na lang yung naging boyfriend ni Rachelle instead of Trevor. Mukha kasing mabait at responsableng tao itong isang ito eh. Ipakilala ko kaya siya kay Rachelle. Yung mga type pa naman niya yung gusto ni Rae. Matangkad, malaki ang katawan, clean cut ang buhok, moreno, gwapo pa.
Pagkakain namin ay pinalitan ko yung dressing ng sugat niya. Buti na lang at medyo may alam ako sa first aid treatment dahil sa mga tito at mga pinsan kong doktor.
"May relasyon ba kayo ni Ryder?"
Napahinto ako sa paglilinis ng sugat ni Jonas dahil sa tanong niya. "Wala."
"Wala? Sigurado ka?"
Nag-angat ako ng tingin sa kanya. "Wala naman talaga. Paano mo naman nasabi na may relasyon kaming dalawa?"
"Nakikita ko sa mga ikinikilos n'yo mula pa lang kaninang umaga na pinuntahan ko kayo sa gubat. Hindi ganun makitungo si Ryder sa mga babae. Ngayon ko pa lang siya nakitang naging ganun kaingat sa isang babae. Especially with you considering you are one of his enemies. If he's not concerned about you, malamang sa lumaban na yun ng patayan kanina sa mga pulis at sa tatay at kapatid mo at ginamit kang hostage para makatakas kami. But he didn't do that kaya nun pa lang nagtataka na 'ko. And he was treating you very nicely. Kakaiba na yung way ng pakikipag-usap niya sa 'yo. Wala na yung formality, wala na yung coldness, wala na yung harshness kapag naiinis siya sa 'yo. Malumanay ka na niyang kinakausap. In fact parang ang lambing pa nga minsan tapos nagbabago yung facial expression niya, lumalambot bigla. Pati ikaw, nakikita ko sa mga mata mo yung concern mo para sa kanya. Pag nagkakatinginan kayong dalawa, parang may ibig sabihin eh. Parang palaging nag-uusap yung mga mata n'yo kapag nagtatama. Kaya wag na kayong magtago sa akin. Action speaks louder than words."
Napanguso ako bago itinuloy yung paglilinis sa sugat niya. "Kung alam mo lang yung mga pinagdaanan ko sa kamay ng lalaki na yun. Pero yung tagal namin na magkasama sa kakahuyan na yun na kaming dalawa lang, unti-unting nagbago yung tingin ko sa kanya kasi bigla rin siyang nagbago ng pakikitungo sa akin eh."
"That's because of you."
My brows furrowed and I looked up to him again. "Ha?"
"There was something so likable in you. Don't get me wrong ha. I don't like you romantically speaking, nagagandahan lang talaga ako sa 'yo because I know how to appreciate beauty when I see one and I like your personality as well. Pero si Ryder, siguro nakita niya yung kakaibang katangian mo na yun sa halos tatlong buwan na nakasama ka niya. At siguro, despite of all the bad things that we did to you, you also saw something in him that made you like him either. Sabi mo nga nababaitan ka sa kanya."
"Yun naman talaga ang tingin ko sa kanya. Mabait siya sa inyo nina Trevor at Bruce."
"That's because he's really a good person. Madali lang talaga siyang ma-misunderstood ng mga tao kasi rough and tough ang personality niya outside. But Ryder has a soft side either. Lumalabas yun tuwing kasama niya si Trev and sometimes with us also. Mahal na mahal nun si Trevor."
"Kaya ba sinabi mo kanina na tumatanaw ka ng utang na loob sa kanya?"
"Yung mga magulang ko, matagal na nagsilbi sa mga magulang niya. Kahit nung nawala na sina Sir at Ma'am, hindi kami pinabayaan ni Ryder. Noong college ako, nabangga yung taxi na sinasakyan ko. Agaw buhay ako noon sa ospital at naubusan pa ng type ng dugo ko. Good thing we have the same blood type so he immediately donated his blood for me para masalinan ako ng dugo. So technically, he saved my life. At siya rin ang nagpaaral sa aming apat na magkakapatid at nagpapagamot sa mga magulang ko kapag nagkakasakit sila. Kaya sa sobrang laki ng utang na loob ko sa kanya, kahit ano pa ang ipagawa niya sa akin ay ginagawa ko talaga. Kahit pa ang ipadukot ka."
"Sa tingin mo ba pwede pa siyang magbago at itigil na yung paghihiganti niya sa amin ng pamilya ko?"
"I think he already does."
Nanlaki yung mga mata ko sa sinabi niya. "Talaga? Paano mo naman nasabi?"
"Magaling mag-anticipate ng next moves ng mga kalaban si Ryder whether it's in business, martial arts, or in shooting. Kung talagang gusto niyang patayin yung kapatid mo dun sa tira niya na yun kanina, hindi yun magagawang iwasan ng kuya mo. Wala ka na sanang kuya ngayon kung sineryoso niyang barilin yung kapatid mo kanina. Pero hinayaan niyang mailagan ng kuya mo yun and I know it has something to do with you. Alam niyang ikaw ang maapektuhan so he spared the life of your brother and your father for you."
Hindi ko nagawang kumibo sa mga sinabi niya. Parang may humaplos sa puso ko knowing that Ryder really did that for me.
"Actually, ikaw ang sumira sa mga plano niyang maghiganti," Jonas added.
Lalo pang nanlaki yung mga mata ko. "Ako? Wala naman kaya akong ginagawa. Bakit ako?"
"Mahal na prinsesa, di ba bihag ka namin? Masyado ka nang maraming nalaman sa akin tungkol sa kidnapper mo kaya kung may mga tanong ka, mas mabuti pang sa kanya mo na lang itanong. Baka mamaya siya na bumaril sa akin kapag hindi pa ko tumahimik."
Napanguso ako at sinimulang tapalan ng dressing yung sugat niya. "Di naman niya yun magagawa sa 'yo."
"Dahil mabait siya?"
"Oo at dahil kaibigan ka niya."
Napahinto ako sa ginagawa ko nang hawakan niya yung kamay ko. "May gusto ka kay Ryder, 'no?"
My eyes widened again and I suddenly held my breath unconsciously.
"Mahal mo na?"
Pakiramdam ko ay biglang nagbaga yung buong mukha ko sa tanong niya kaya bigla na lang siyang tumawa nang malakas.
"Wag mo nang sagutin. Your silence and the blushing of your face already said it all. Now it answers why you didn't go with your father this morning."
~✿*♡*✿~
"Nakakahiya. Ang lakas mang-asar nun ah," bulong ko sa sarili ko pagkalabas ng kwarto ni Jonas. Lumabas ako sa front door dahil hanggang ngayon ay hindi pa rin bumabalik si Ryder.
"Grabe naman yun. Ang lakas ng trip. Di na bumalik. Nasa'n na kaya yun?" Nagpunta ako doon sa mga halaman sa gilid ng bahay. The house was made of logs at di hamak na mas maliit ito compared dun sa bahay sa kakahuyan dahil bungalow lang ito. Malamig din dito dahil malapit na ito sa tuktok ng bundok. Sinuotan lang ako ng jacket kanina ni Ryder para raw di ako manginig sa sobrang ginaw. Ang relaxing ng lugar na ito kasi sariwa yung hangin. Mapuno rin dito sa bundok na ito at kapag tumingin sa langit ay parang napakalapit lang ng lugar na ito doon.
I looked up and stared at the starry sky while waiting for Ryder to come back. Naalala ko tuloy nung nag-stargazing kami ni Ryder dun sa gubat. Mula nang makasama ko siya, ang dami ko nang mga bagay na nagawa na noon ko pa lang naranasan sa buhay ko. I was enjoying every single moment with him. Pwera lang talaga dun sa mga nangyari kanina.
I gasped in surprise when two arms suddenly wrapped around my body and I smelled that familiar manly scent again.
"What is my princess doing here outside in the cold darkness of the night?" he asked in my ear.
I squirmed when his breath fanned my ear ticklishly. "Saan ka ba nagpunta? Kanina pa kita hinihintay eh."
He held my arms and pulled me around to face him. He immediately crashed his lips against mine. "Dāmn, I already missed kissing your luscious lips," he whispered against my lips before claiming them once again.
I closed my eyes and kissed him back with the same passion. He pushed me against the trunk of a big tree and began running his hands all over my body.
I sucked in a harsh breath when he suddenly palmed my sēx against the shorts that I was wearing and began rubbing his hand.
My breathing was becoming heavy. "Ryder," I whispered with a warning when I felt his fingers unbuttoning my shorts before he pulled the zipper down. A moan escaped my lips when he slid his hand inside my pānties and his finger started rubbing and then played with my clīt.
I moaned softly like a small kitten and slapped his chest. "Ryder, ano ka ba?" pabulong na saway ko sa kanya. Naisip ko kasi si Jonas na baka magising pag narinig kami.
I heard him smirked and the next thing I heard was the sound of the buckle of his belt. Nanlaki yung mga mata ko. "What are you doing?"
"What else do you think?" He unzipped his pants before he grabbed the waistband of my shorts and pulled it down my thighs up to my knees along with my underwear.
"Seryoso ka ba? Dito natin gagawin? Baka magising si Jonas saka lumabas at mahuli pa tayo rito."
"That would be good. Para hindi ka na niya pag-interesan."
"Ano ka ba? Walang gusto si Jonas sa akin." Hinampas ko siya sa braso. "Wag ka ngang maghubad," saway ko ulit dahil narinig kong ibinaba niya yung pantalon niya.
"Just don't moan loudly para di niya tayo marinig." He nudged my thighs apart with his knees and kissed my lips again before running a finger across my slit. "Dāmn, you're wet already for me."
A soft uncontrollable moan escaped my lips once again when I felt his thick shāft sliding slowly against the delicate walls of my heated core, stretching them until his whole length was buried to the hilt. Napakapit ako nang mahigpit sa mga braso niya habang nakapikit ang mga mata.
He squeezed my hips where he was holding me. "Shīt, you feel so good, Katie. You're very tight and very warm inside. I couldn't get enough of you, princess."
I pulled him against my body and wrapped my arms around him when he started moving his hips back and forth. I moved my hips to thrust against him too.
"Dāmn, you're turning me on whenever you're moving your hips to meet my thrusts. You're so hot, Katie." He quickened his pace. "You're only mine, Katie. You heard me? Only mine."
I threw my head back against the tree. "Yes, Ryder. Only yours."
We let the heat consumed our connected bodies until we both came at the same time.
"Grabe ka, Ryder. Wala kang patawad. Hanggang dito talaga sa labas sa ilalim ng puno."
I heard him snickered before he pulled my underwear and shorts up and fixed himself also.
~✿*♡*✿~
Pagkatapos ng ginawa naming milagro sa labas ay pumasok na agad kami sa loob ng bahay dahil sobrang lamig sa labas. Siguradong di na naman ako titigilan ng pang-aasar ni Jonas kapag nalaman niya na sa iisang kwarto lang kami natulog ni Ryder at magkatabi pa sa kama kahit tatlo naman yung mga kwarto rito sa bahay na 'to.
Nakaunan ako sa braso niya habang tahimik na nakatitig sa kisame. I sighed while thinking about what happened this morning and I couldn't help but cry when my dad and kuya's face registered in my mind.
My eyes began burning with hot tears but I immediately wiped them as soon I felt them rolling down from my eyes.
Nasaan na kaya sina Daddy at Kuya ngayon? Galit na galit kaya sila dahil sumama ako kay Ryder? Eh si Mommy kaya kamusta na? Pati yung mga kapatid, ano kaya yung ginagawa nila ngayon? Siguradong mag-aalala lalo sila sa akin dahil halos abot kamay na nila ako para maibalik sa kanila pero ako mismo yung hindi sumama. O baka naman galit na silang lahat sa akin dahil sa ginawa ko.
Napaiyak na naman ako at itinagilid ako ni Ryder paharap sa kanya.
"Why are you crying? What's wrong, princess?" he asked me in a worried tone.
Umiling ako. Pinahid ko ulit yung mga luha ko. "Wala."
"What do you mean wala?" He got up and turned the lamp on beside the bed before returning beside me. "Iiyak ka ba kung walang dahilan? What's wrong? Tell me."
"Baka kasi magalit ka eh."
"I won't." He held my cheek. "Come on, tell me, princess."
"Nami-miss ko na kasi yung pamilya ko." My eyes began to tear up once again. "Ang tagal ko na silang hindi nakikita. Siguradong palaging umiiyak si Mommy. Hindi nga sila sanay na wala ako sa tabi nila tapos ngayon ni hindi pa nila ako magawang makausap. Ang sama-sama kong anak dahil ginagawa ko ito sa kanila. Pagkatapos nila akong kupkupin noong nawala sina Daddy Just at Mommy Kate, ito pa yung iginaganti ko sa kanila. Nakakahiya. Nagi-guilty ako, Ryder. Sobrang kinakain ako ng konsensya ko. Pakiramdam ko napakawalang kwenta kong anak at kapatid. Siguradong lahat sila galit na sa akin ngayon dahil sa ginawa ko."
Matagal niya akong tinitigan and his face softened before he pulled me against his chest and started caressing my back. "Hindi ka masamang anak. Stop thinking about that." He continued what he was doing and it somehow made me calm and relax. Napipikit na sana ako dahil sa antok nang magsalita ulit siya. "But I was still wondering, princess. Why did you do that?"
Kumunot yung noo ko at napadilat ako bigla. Napalayo ako sa kanya. "Ang alin na naman? Ano naman ang kasalanan ko sa 'yo?"
He smiled. "Silly. Wala kang kasalanan."
"Eh ano nga yun?"
"You already had your chance to be with your family. Why did you let it slip away?"
Tumitig ako sa mga mata niya. "Tinatanong mo pa talaga. Alam mo naman kung bakit." I yelped when he suddenly pulled me tight against his chest kaya nasubsob talaga ako sa dibdib niya at tumama yung ilong ko. "Awwwww! Ang sakit! Yung ilong ko!" maluha-luhang sabi ko sa kanya.
He pulled away a bit to look at me before pulling me up to level our faces. He smiled and kissed the tip of my nose. "Sorry." He wrapped his arms around me again tenderly. "I thought I'm going to lose you already. I thought I won't be able to hold you in my arms like this anymore. Natakot ako. You got me so scared when I thought that you're going to go with your father. Nalilito na ko sa mga nararamdaman ko, Katie. What the hell are you doing to me?"
"I also got confused, Ryder. I've experienced that feeling either. Pero alam mo ba kung paano ako nakasiguro kung ano ba talaga yung nararamdaman ko?"
He stared at me questioningly.
I took his hand and put his palm against my chest above where my heart is. "I listened to what my heart is saying. It's always beating crazily for you, Ryder. Even when you're out of my sight, pag naisip pa lang kita, ganito na kalakas tumitibok yung puso ko. Ganito ka rin ba sa 'kin?"
Hindi siya sumagot sa akin kaya inilapat ko rin yung isang pang palad ko sa dibdib niya habang nakalapat pa rin yung isang palad ko sa kamay niya na nasa dibdib ko. A smile slowly broke my lips while gazing into his eyes as I felt the fast and hard beating of his heart against the palm of my hand.
"That's because you're a witch. You cast a spell on me."
I let out a small chuckle. "Maybe we're feeling the same way kaya natatakot kang mawala ako sa 'yo kasi ganun din yung naramdaman ko kanina nung nakita ko yung Daddy ko. Natakot akong sumama sa kanya kasi natakot ako na baka kapag ginawa ko yun eh hindi na kita ulit makita."
Pumikit ako. Yumakap ulit ako sa kanya. Matagal. Pareho kaming hindi kumikibo pero alam kong gising pa siya dahil humahaplos sa likod ko yung palad niya. "I know this is wrong pero mahirap palang pigilan kung ano yung itinitibok ng puso," bulong ko habang unti-unting hinihila ng antok.
﹏๑✿ ･:*:･♥ ･:*:･✿๑﹏
What do you think about the chapter? Let me know about your opinions. Comments na lang bayad n'yo sa effort kong magsingit ng post ngayon kahit napakarami kong trabaho. Thanks! 😘
w◆021217-u◆01.07.18