Five days. Five days na ang nakakaraan simula noong insidente sa resort nina Third. Naging maayos naman ang engagement dahil naitago ko ang nangyari. Hindi na rin nanggulo si Seven matapos 'kong tumakbo palayo sa kanya. Yun na lang ang naisip kong sagot sa kahilingan nyang balikan ko sya.
Pero nagi-guilty ako. Mabigat ang pakiramdam ko dahil sa dinadala kong lihim. Sa tingin ko dapat ko na talagang aminin ang lahat kay Third. Karapatan nya rin namang malaman yun eh.
Pero anong sasabihin ko? Paano ko ipapaliwanag ang mga nangyari? Maiintindihan nya ba?
Sigurado ako, naramdaman ni Seven ang pagnanasa ko noong mga oras na yon. Oo, nakaramdam ako ng pagnanasa sa kanya. Noong mga oras na yon, para bang gusto kong bumalik sa mga panahong kami pa; hiniling ko pa na sana hindi na lang kami nagkahiwalay; na sana hindi nya ako iniwanan.
Wala na akong nararamdaman kay Seven. Alam ko. Pero parang naging daan ang halik na yon para magbukas ulit ang puso ko para sa kanya.
"Annika…"
Naguguluhan talaga 'ko. May panghihinayang sa puso ko. Panghihinayang na natapos ang halik na iyon. Panghihinayang na tumakbo ako palayo sa kanya sa halip na tumakbo palayo sa iba—kasama sya. Panghihinayang na wala na kaming dalawa.
"Annika?" *snap*
"A… ha?" God, what was I saying a while ago? Kaharap ko si Third! Date namin ngayon tapos kung anu-ano ang iniisip ko!
"Are you okay? Kanina ka pang tulala dyan ah?"
"Ha? Ah.. eh.. ano eh… ma…masama kasi yung pakiramdam ko." Sabay hawak ko sa noo ko para umarte.
"Ha? Anong masakit sa'yo, may lagnat ka ba?" agad syang tumayo sa kinauupuan nya para pakiramdaman ang temperature ko. "Hindi ka naman mainit, anong masakit sa'yo?"
Pakshett. He was very much concerned about me samantalang ako, dating him while thinking about an ex who showed up and made out with me on our engagement party. Ang sama ko.
"Ha? Ahm… masakit lang yung ulo ko." Sorry Third. Sorry kung patong-patong na ang mga kasinungalingan ko.
"Ah… gusto mo ihatid na muna kita sa inyo?"
"Okay lang ba? Pasensya ka na ha? Ang dami lang kasing trabaho sa salon kaya andami ko ring iniisip."
"It's okay, I understand." Lalo akong na-guilty. Mas marami ang tinatrabaho ni Third. Mas busy syang tao kaysa sa'kin pero never syang nakalimot. Lagi syang nagbibigay ng oras sa'kin. Samantalang ako…
"Halika na, ihahatid na muna kita," nakangiting inilahad ni Third ang kamay nya sa'kin kaya inabot ko iyon. Hinatid na nga nya ako sa bahay.
The next day.
"Sure, I'll wait for you. Bye." Tinapos ko na ang tawag at binaba ang cellphone ko sa ibabaw ng mesa. Si Third yung tumawag. Susunduin nya daw ako mamaya for dinner.
Haay!!! Sumasakit ang ulo ko sa kakaisip. Ni hindi ako makapagtrabaho kaya nakatanga lang ako dito sa loob ng office ko. Late pa 'kong pumasok. Pati yung mga VIP clients ko na may appointment sa'kin today hindi ko maasikaso ng ayos. Yung iba pa sa kanila hindi ko na naharap since ala-una na 'ko nakapasok. Nasabi ko na before, may-ari ako ng salon. Nagtatrabaho rin ako dito as a make up artist/ hair dresser sa ilang VIP clients. Kahit kasi graduate na 'ko ng Business Ad, nag-enroll pa rin ako ng short course for Cosmetology. Yun kasi ang naisipan kong gawing business noong nakaipon na 'ko pangpuhunan at ayokong maging ignorante sa sarili kong negosyo.
Ang dami ko ngayong problema. Pinoproblema ko yung nararamdaman ko. Pinoproblema ko si Seven at ang panggugulo nya sa'kin. Pati si Third ginugulo ang utak ko. Naging napaka-cold kasi ng pakikitungo ko sa kanya kagabi. Nakalimutan ko pa syang bigyan ng good night kiss after nya akong ihatid. Sigurado akong napansin nya yon pero hindi na sya nagsalita, siguro iniisip nyang masama nga ang pakiramdam ko. Nag-text pa sya sa'kin ng good night baby, take care of yourself. I love you pero wala man lang akong nireply na kahit blangkong mensahe. Nag-text din sya kanina ng good morning my princess, hope you're fine now. Don't forget to take your breakfast and your vitamins, ok? I love you, take care! pero wala rin akong anumang reply. Kung hindi nya pa 'ko tinawagan, baka hanggang ngayon, pinag-aalala ko pa rin sya.
Anong klaseng girlfriend ba 'ko? Anong klaseng fiancee? Ni hindi ko inaalagaan ang future husband ko.
"Uffaahh~!" napabuntong-hininga na lang ako. Hindi pwede ito. Kailangang may gawin ako. Kailangang umamin na 'ko kay Third sa kasalanan ko. Tama. Magpapaliwanag ako. Natatakot ako pero sigurado akong maiintindihan nya 'ko. Alam kong maiintindihan nya.
Sana nga.
Kailangang sabihin ko sa kanya yung nangyari sa resort… pati yung nangyari kagabi pag-alis nya.
- flashback -
"Gusto mong pumasok muna?" alok ko kay Third pagkahatid nya sa'kin sa harap ng pinto.
"Hindi na. Mag pahinga ka na lang. Good night." Sabi nyang may magandang ngiti.
"Good night. Ingat ka pauwi." Yun lang at tinalikuran ko sya agad para pumasok ng bahay.
After ilang saglit, may narinig akong kumakatok. Sa pag-aakalang bumalik si Third sa di ko malamang kadahilanan, binuksan ko ang pinto. Nagulat na lang ako nang ibang tao ang makita ko.
"Seven? Ano na naman bang kailangan mo?"
"Hindi mo man lang ba 'ko papapasukin muna? I need to talk to you."
"Please, if this is about what happened between us the last time, forget it. Please lang, wag mo na 'kong guluhin. Kung ginantihan ko man yung halik mo, pagkakamali ko yon." Sasaraduhan ko na sana sya ng pinto pero pinigilan nya 'ko.
"Pagkakamali? So para sa'yo isang pagkakamali lang yun?"
"Yes. Isang malaking pagkakamali lang yon. We both know you're married and I guess you also know I'm already engaged with my fiance," I opened the door widely before raising my hand to show him my engagement ring.
Yumuko sya at makailang beses na tumango bago muling nagsalita. "Fine. But I need to tell you something. Huli na 'to, Annika." He looked me directly in the eyes. "Papasukin mo muna 'ko. May kailangan lang akong sabihin sa'yo. May kailangan kang malaman."
Hindi ko alam kung anong kalokohan ang iniisip nya but for my peace's sake, pinapasok ko na muna sya.
"So, anong gusto mong pag-usapan?" Tanong ko agad nang makaupo na ako matapos kong mai-serve ang dalawang tasa ng tinimpla kong instant coffee.
"Tungkol sa'tin."
"Lilinawin ko lang. Walang tayo."
I heard him breathed out a smirk, a bitter one. "Alam ko," sabi nya saka binaba ang tasa ng kape sa platito sa mesa tapos ay humarap sa'kin. "That's why I'm making a way to have you back," a pause. "Para magkaro'n ulit ng 'tayo'."
Tinignan ko lang sya ng masama.
"Nagpapatawa ka ba? Hindi kasi nakakatawa," I stated matter-of-factly. "I told you, tigilan mo na 'ko." Tapos ay tumayo ako at namewang sa kaliwa, handa na syang ihatid palabas ng pinto. "Now if you're done you may go."
Tumayo rin sya. "I'm dead serious."
"Tama na, umalis ka na."
"Annika…"
"I said leave!" I threw my hand and pointed a finger towards the door's direction. Nakayuko kong ginawa yon. I hate to see his expression. I hate to see him. I hate him… for doing all of these.
And for leaving me in the first place.
This is too much.
— SUSUNDAN
Si Third yung pic sa side ^___^