Read my One Shot Stories please. Konting time lang. Click the external link.
Shane <3
Chapter 39
Sabi doon sa balita hindi daw natuloy ang kasal nila ni Zharm?
Dahil hindi dumating si Zharm?
What the? O_____________O
Anyareeeeeeee?
May tumawag sa akin.
“Hello, Julia. Anong nangyari dyan?”
(Si Zharm hindi sumulpot sa kasal nila ni Daniel.)
“HUH? BAKIT?”
(Hindi rin namin alam)
“Nasaan si Daniel?”
(Hindi namin alam. Bigla syang tumakbo palayo.)
“O sige umuwi na kayo dito.”
Tapos pinatay ko na yung cellphone ko.
Maya-maya dumating na sila.
“Bes.”
Niyakap nya ako.
“Bakit?”
“Si Daniel hindi namin alam kung nasaan. Umiiyak sya nung umalis.”
Bigla akong nagpanic nun. Di ko alam pero parang nag-alala ako sa kanya. Pero bakit sya umiiyak? Siguro mahal nya si Zharm.
“Teka lang.”
Tapos lumabas na ako.
Alam ko kung saan sya nagpupunta kapag may problema sya.
Nandito na ako.
Sa isang bar.
Yeah. Umiinom sya.
Pagkapasok na pagkapasok ko. Hinanap ko kaagad sya.
“Ayun.”
Nasabi ko na lang sa sarili ko nang Makita ko syang umiinom.
Nilapitan ko kaagad sya.
“Daniel? Ano bang ginagawa mo sa sarili mo?”
Tumingin sya sa akin. WOW. Ilang saglit lang yun ah. Pero lasing kaagad sya?
“Bakit *hiks*”
“Umuwi na tayo.”
“O sige ba *hiks*”
Tumayo sya. Pero nabagsak din sya. Buti nasalo ko sya.
“Daniel ano ba? Ang bigat mo kaya. Umupo ka muna nga. Tatawagan ko si Kuya Quen para tulungan ako.”
Tapos inupo ko sya.
Tapos tinawagan ko si Kuya Quen. Nasagot naman nya agad.
(A/N: Napansin nyo ba na puro 'tapos' ako? Haha. Ganyan kasi ako magkwento eh! XD)
“Kuya. Puntahan mo kami dito sa _________________ bar. Kilangan ko tulong mo.”
(O sige.)
“WAIT! Dalhin mo kotse mo ah?”
(Okay)
Tapos binaba na nya. Haay. Daniel. Ano bang ginagawa mo sa sarili mo?
“Nasaan na si Daniel?”
Nandyan na pala si Kuya Quen.
“Eto oh. Pakibuhat naman.”
Binuhat na nya si Daniel at pinunta sa kotse.
Sumabay na ako. Ang plano namin dadalhin ni Kuya Quen si Daniel sa bahay nya. Ako ihahatid nya lang ako sa bahay namin. So nandito na ako.
“Bye kuya Quen. Thank you. Paki asikaso na lang si Daniel.”
“Okay.”
Tapos umalis na sya.
“BES!”
Tss kanina pa to yakap nang yakap eh.
Next day.
Bagong araw nanaman.
BORING.
Nandito lang ako sa sofa. Naglalaro nang Doodle Jump.
“Bes. May bisita ka.”
“Sino?”
Hindi ako nakatingin kay Julia since naglalaro nga ako.
Tapos nadead ako sa nilalaro ko kaya tumingin na ako.
O___________O
“Bakit sya nandito?”
“Gusto ka daw nya kausapin eh.”
“Haay! Nanaman?”
“Kausapin mo na bes. Lalabas lang kaming lahat.”
Nag-nod lang ako.
Umupo na si Daniel sa sofa.
“So ano? Eto nanaman ba--”
Hindi na nya ako pinatapos.
“Kath. Pinapatawad mo na ba ako? Sana naman maintindihan mo yun. Kath mahal kita alam mo yun.”
“Eh bakit nung hindi ka sinipot ni Zharm sa kasal nyo umiyak ka’t naglasing.”
“Kath hindi mo naiintindihan.”
“Ang alin? Alin dun ang hindi ko maintindihan. Maliwanag sa akin ang lahat Daniel.”
“Kath may sakit si Zharm may cancer sya. Ilang araw na lang sya sa mundo. Hindi ko sya pinakasalan dahil sa pera. Pinakasalan ko sya dahil malapit na syang mamatay. Nung sinabi nya sa akin na mahal nya ako. Naging kami kaagad. Dahil alam kong may cancer sya. Ayokong mamatay ang isang tao dahil sa akin. Kaya ko yun ginawa para sa ikabubuti nya. At ngayon alam ko kung bakit hindi sya sumipot.”
“B-bakit?”
“Dahil narinig nya tayo nun na naguusap. Sinabi nya sa akin yun bago pa man kami umuwi. Kath, alam kong nasaktan sya. Ang ayoko sa lahat ang masaktan sya dahil nga sa sakit nya.”
Bigla ko namang mas lalong naintindihan ang lahat. Di ako nakapagsalita.
“Kath please. Mahal kita. Intindihin mo naman sana yun.”
“Mahal naman din kita eh. Pero..”
“Pero?”
After 1 week
(A/N: Wahaha. Nabitin ba kayo. Hahaha. Ayoko ngang sabihin yung dahilan de joke. Basta kung anong gusto nyong isipin na dahilan yun na yun. Haha! Kayo nang bahala, dahil alam kong may sarili kayong opinion J PEACE)
Nagiimpake na ako. Pupunta na akong Hongkong. Haay! Mamiss ko sila.
Si Daniel? Pagkatapos naming mag-usap umalis na sya. Sana pala ako na lang yung may sakit noh? Para kasal agad kami. Pero ayoko rin namang magkasakit noh.
"Guys. Alis na ak---"
Huh? Nasaan ang mga tao?
"Anyhooooo?"
Aish. Tulog pa rin sila? Sabi ko maaga ako aalis eh! >.< Nakalimutan na nila ako?
"Haay!"
I sighed.
Kainis. Aalis na nga ako.
Papalapit na ako para buksan yung ilaw pero nung nasa gitna na ako biglang bumukas yung ilaw.
WHAT THE??? O______O
May moo moo?
Pagkabukas na pagkabukas ng ilaw. Wala akong nakitang multo. Ang nakita ko.
Isang malaking Balloon Heart.
Ano to?
Tapos meron pang mga bulaklak sa sahig. VALENTINES DAY BA?
Tiningnan ko pa yung paligid.
Puro Puso.
Bwisit na puso yan. Si Daniel pa ang minahal. >.<
Biglang may tumugtog.
♫ I wanna make you smile whenever you’re sad
Carry you around when your arthritis is bad
Oh all I wanna do is grow old with you
I’ll get your medicine when your tummy aches
Build you a fire if the furnace breaks
Oh it could be so nice, growing old with you
I’ll miss you
Kiss you
Give you my coat when you are cold
Need you
Feed you
Even let ya hold the remote control
(So let me do the dishes in our kitchen sink
Put you to bed when you’ve had too much to drink)
I could be the man who grows old with you
I wanna grow old with you ♫
Teka.......
Boses yun ni Daniel diba. Pero bakit sya nandito?