(I)
"Natatandaan mo pa ba kung saan?" tanong ni Colonel Laxamana.
"Paano ko makakalimutan?" ang sagot ni Andy.
Binabaybay ng Revo ang malubak na daan na tila malayo na sa bayan proper. Ang lugar ay napapaligiran ng malagong mga puno at ang mga bahay ay kakaunti at malalayo ang laktaw. Palingon-lingon si Andy, naghahanap ng mga palatandaan ng lumipas. Ang kalye na kanilang dinadaanan ay siya ring ruta niya noon papunta ng bayan, at kapag siya'y papasok ng eskuwelahan. Natatandaan niya ang mahabang kahoy na bakod na may barbed wire. Ang kinakalawang na water tank. Ang higanteng kamalig. Ang sapa ng mga kalabaw. Ang lahat ng mga ito'y gumagapang pabalik sa kanyang mga ala-ala.
Kasama ni Andy sina Jang-Mi at Laxamana na siyang nagmamaneho rin ng sinasakyan nilang Revo. Pakiramdam kasi ng colonel na sensitibo ang sadya nila sa dating bahay ni Andy sa bukid kung kaya't minarapat nilang sila na lamang muna na tatlo. Abala rin naman si Lieutenant Esguerra sa mga gawain sa HQ bagama't ipinaalam naman sa kanya ang pakay nila.
"Walang masyadong nagbago sa lugar na ito," sabi ni Andy habang nagbabalik-tanaw. Tinuro niya ang malaking puno ng niyog. "Ikanan mo d'yan, pare."
Pinihit ng liko ni Laxamana ang Revo at ang pinasukan nila'y daan na zumizigzag sa mga puno ng niyog na tila parami nang parami habang sila'y pausad. Pazigzag-zigzag hanggang sa malampasan nila ang gubat ng mga punong niyog at makarating sa malawak na mga palayan. Palayan na tulad ng sa panaginip ni Andy. Dire-diretso ang Revo sa malubak na daan hanggang sa matumbok nila ang isang bahay na may kahoy na bakod na tila nag-iisa sa malawak na lugar.
Ito ang bahay noon ni Andy.
Maliban sa pintura, halos hindi nagbago ang bahay sa huling ala-alang naiwan sa kanyang isipan noong lisanin niya ang bayang ito.
Pumarada ang Revo at nagbabaan sila.
"Andy, is this your house?" tingin ni Jang-Mi sa paligid.
"Yes. Before. A long time ago," sabi ni Andy. "But not anymore."
Naibenta na ni Andy ang kanilang bahay at ang lupain na sakop nito matapos siyang maulila. Ang nakabili ay taga-Callejon din, na tulad ng kanyang mga magulang, ay mga magsasaka. Kasama rin sila sa mga nawawala, sa mga na-abduct ng aliens.
Tahimik ang paligid, maliban sa naulila ring mga manok na nagsiputakan nang dumating sila. Sa may gilid, hinahangin ang mga sinampay na naiwan, ilang mga damit ang nahulog na sa lupa. Bukas ang bakod ng bahay at pinatuloy nila'ng mga sarili. Bukas din ang mga bintana at sa loob kita nilang walang tao. Bukas ang doorknob nang subukan ni Colonel Laxamana at pinauna niyang pumasok si Andy kasunod ni Jang-Mi.
Sa loob, nag-iba ang kasangkapan pero ang simentong pader na walang pintura ay iyon pa rin. May gunita na sumalubong kay Andy pagpasok niya. Naalala kung ilang libong beses na ba siyang pumasok sa bahay na ito. Ilang mga tag-araw na ba iyon? Ilang mga tag-ulan?
May dalawang kuwarto sa loob, isa kay Andy at isa sa kanyang mga magulang. Pumasok sa loob ng kuwarto si Andy at nakitang wala ring masyadong ipinagkaiba. Bukod sa mga gamit ng bagong mga may-ari, ay naroon pa rin ang dating mga lamat sa mga pader, at ang mga biyak sa kisame.
"This was your room, Andy?" tanong ni Jang-Mi.
"Yes," sagot ni Andy.
"I can't get any readings here," hayag ng psychic.
Tumingin sa kanya si Andy, at sinabing:
"Not here. Outside."
Sinundan nila si Andy tungo sa kusina, sa hapag-kainan kung saan sila nagsasalo-salo ng kanyang pamilya. Naalala niya ang kanyang ama na nakaupo sa kabisera ng mesa. Naalala niya ang tingin na ibinigay sa kanya noon. Ang boses ng ama sa kanyang ulo.
Binuksan ni Andy ang pintuan at namalas nila ang tanawin ng likod-bakuran. Doon kung nasaan ang malaking puno ng mangga na madalas akyatin ni Andy noong siya'y bata pa. Higit sa lahat, natanaw nila ang napakalawak na bukirin na tila walang hangganan.
Ang palayan ng kanyang ama.
"Here, Jang-Mi," lingon ni Andy sa mga kasama. "This is where it happened."
(II)
Napaka-pamilyar ng tanawin para kay Andy. Tila na-preserve sa kanyang mga ala-ala. Ang malaking puno ng mangga sa likod bakuran ng kanilang bahay ay naroroon pa rin. Lumipas man ang lahat ay mananatili pa rin iyon na nakatindig. Ang mga ugat ng puno ay mananatiling nakabaon sa lupa sa mahabang panahon. Pero higit sa lahat, ang tanawin ng malawak na bukirin na tila walang hangganan ay isang bagay na hindi na mawawala sa isipan ni Andy. Nakatatak na sa kanyang kukote. Siya man ay lumipas din.
"Madalas ang tatay ko dito," kuwento ni Andy at tinuro ang palayan. "Here. During the night."
"This is where it happened?" sabi ni Jang-Mi.
"Yes, Jang-Mi. Many, many moons ago."
Nakasisilaw ang araw ng umaga at tinitintahan nito ang palayan na ginintuan. Nagtungo sina Andy, Jang-Mi at Colonel Laxamana sa malaking puno ng mangga upang lumilim at doon kinuwento ng may edarang private investigator kung paano sa gabi, tatayo ang kanyang ama sa gitna ng palayan at titingala sa langit na para bang may kausap sa mga bituin, sa salitang hindi niya naiintindihan. At ang hindi pangkaraniwang gawaing iyon ng kanyang ama ang isa sa mga dahilan na nagudyok kay Andy na magbalik sa dati niyang tahanan.
"Posibleng nakikipag-communicate siya sa ibang mga aliens," pag-isip ni Laxamana.
"Tingin ko, iyon nga ang ginagawa niya," sang-ayon ni Andy.
Isa pang dahilan na naroon sila'y upang bigyang linaw ang mga mga bagay na kanilang nadiskubre. Mga sagot sa posibilidad na si Andy ay may alien DNA. Dugong alien na nakuha niya sa kanyang ama—ang kanyang ama na hindi taga-planetang Earth. Isa sa labing-pitong mga alien na nagmistulang tao at nakihalubili sa mga tao, at nakipagsiping sa mga babae, at nagbunga ng mga anak. At sa mga anak na iyon, si Andy lamang ang nabuhay.
"But where did they come from?" tanong ni Jang-Mi. "What planet did the aliens come from?"
"I do not know, Jang-Mi," iling ni Andy. "My father, he was telling me something but I was too young to understand."
"Baka importante 'yon, pare. Kailangang matandaan mo," udyok ni Laxamana habang nagsindi ng sigarilyo. "It could be the answer to all of our questions."
Tumango si Andy. Iyon din ang sinasabi ng investigative skills niya. Maaring ang missing piece of the puzzle. Kung maaalala lang sana niya. Lumingon siya kay Jang-Mi.
"Jang-Mi, my father told me something before but I could not remember," aniya. "Right here in this place, a long time ago...something very important." Hinawakan ni Andy si Jang-Mi sa balikat at sinabi, "Can you help me remember?"
Tumango ang psychic.
"Yes...I will help you...remember."
Magkaharap na naupo sina Jang-Mi at Andy sa damuhan kung saan nalililiman ng puno ng mangga. Sa isang tabi ay nakamasid si Colonel Laxamana. Mataas ang sikat ng araw pero may simoy ng hangin na nagmumula sa palayan na parang hele. Mapayapa sa pandinig at masarap sa pakiramdam, at makakatulong daw kay Jang-Mi na makapag-concentrate mabuti para magamit ang kanyang psychic abilities upang mahanap ang memories ni Andy na kanya nang nalimutan.
Hinawakan ni Jang-Mi ang magkabilang mga kamay ni Andy at siya'y pumikit. Kung may pagaalinlangan si Andy tulad nuong séance sa simbahan, ngayo'y isa siyang willing participant. Tanggap na niya na may angking kakayahan si Jang-Mi bilang isang medium.
"Andy...tell me about that time with your father," umpisa ni Jang-Mi.
"It was 1979," sabi ni Andy. "I was young. 17 years old..."
"Yes...you are...going away," sabi ng nakapikit na psychic.
"For Manila," sabi ni Andy.
"You are saying goodbye. To your father."
"Yes...we are here outside," sabi ni Andy.
Namangha sina Andy at Laxamana sa ipinapakitang abilidad ni Jang-Mi na makita ang nakaraan.
"Yes. I see you," patuloy ni Jang-Mi. Ang bilog ng mga mata niya'y gumagalaw sa nakasarang talukap na tila may nakikita siya o napapanood.
At nagulat sila sa sumunod na hinayag ng psychic.
"I SEE HIM! I SEE HIM!" sigaw ni jang-Mi.
Nang buksan ni Jang-Mi ang kanyang mga mata ay nakita niyang wala na siya sa present time. Naglakbay ang panahon bagama't hindi nagbago ang kanyang kinaroroonan. Nakita niya ang eksena mula sa lumipas ni Andy. Napunta siya sa umaga ng taong 1979. At nakita niya si Andy noong labing-pitong taong gulang pa lang ito, may sukbit na bag at nakapambihis na aalis. Nakita ni Jang-Mi na kausap ni Andy ang kanyang ama. Nakatayo ang dalawa sa may palayan. Lumapit si Jang-Mi sa kanila. Isang observer. Dinig niyang usapan nila. At natanto niya na ito iyong araw na nilisan ni Andy ang bayan ng Callejon.
"Pero, 'tay, bakit kailangan kong umalis?" sabi ng binatang Andy, may luha sa mga mata, may sama ng loob.
"Para sa ikabubuti mo ito, anak," sagot ng kanyang ama.
"Ayokong umalis, 'Tay! Ayoko kayong iwan ni nanay..."
Hinawakan si Andy ng kanyang ama sa balikat.
"Ipangako mo, anak. Na hindi ka babalik anuman mangyari. Hindi ko hahayaang kunin ka nila."
"Sila? Sino sila, 'tay?"
"Basta, magtiwala ka, anak," sabi ng ama. "Mas kakaunti ang nalalalaman mo, ay mas mabuti para sa iyo..."
"Pero, 'tay..."
"Magtiwala ka sa akin, anak," sabi ng ama at kanyang niyakap si Andy.
Iyon ang huling eksenang nakita ni Jang-Mi sa kanyang vision. Bumalik siya sa present time, at nakitang katapat na niyang muli si Andy at sila'y nakaupo sa damuhan.
"Jang-Mi, what did you see?" tanong ni Andy. "Did you see my father?"
Tumango ang Koreana habang tinulungan siyang makatayo nina Andy at Laxamana. "He was telling you something important," ani ng psychic. "Like he wants you to be safe."
"He told me never to return. He told me to hide," sabi ni Andy.
"Hide? Kanino?" tanong ng colonel.
"Kanino pa, Greg. Sa kanila. Sa mga aliens," sagot ni Andy.
"The aliens. Yes..." sabi ni Jang-Mi.
"Pero, bakit?" kunot-noo ni Laxamana. "Kung ang ama mo ay isang alien, bakit ka magtatago sa kanila?"
"Sana ay alam ko kung bakit, Greg, sana ay alam ko," buntong-hininga ni Andy.
"Jang-Mi, what else did you see?" tanong ni Laxamana.
"That was all," sagot ng psychic. "I...I cannot reach anymore. Andy's memories they are buried deep in his subconcious..."
"Anong gagawin natin?" tingin ni Laxamana sa mga kasama.
"Kailangan ko siyang makausap," sabi ni Andy at bumaling sa psychic. "Jang-Mi, I must speak to my father. You must contact his spirit. Can you do that?"
Tumango si Jang-Mi.
"Yes. Tonight. We do it here," aniya.
"Window time," sabi ni Laxamana.
Tumango si Andy.
Biglang tumunog ang cellphone ni Laxamana at kanya itong sinagot. Tawag mula kay Lieutenant Esguerra.
"Sir, andito ako ngayon sa checkpoint," sabi ng tinyente sa kabilang linya. "May problema tayo."
"Problema? Anong problema?" kunot-noo ng colonel.
"Sir, nandito na ang media."
Napaindak si Laxamana.
"Nalintikan!"
NEXT CHAPTER: "Press Release"