Gayet düzenli beyazın hakim olduğu manzaralı otelin yemek odasına girdik.Etrafı incelerken manzaranın güzelliği dikkatimi çekmişti.Yıllarca ailemden uzak kalmak,Angela değilde ikizinin ölmesi yıllarca acı çekmek,sanırım ben mutluluğu hakediyorum.Gerçek aşkımı buldum,ailemin sağ olduğunu bilmek onlarla vakit geçirmek.Kalbim kendini onarmaya başlamışken Angela'yı merak edip öldü zannedip kaybolması da aklımı karıştıran sorulardan birisi.Neden haber vermedi bunu da merak ediyorum.
-iyi misin bebeğim diyen Harry'e boş boş bakmaya başladım.
-i-iyiyim sadece dalmışım.
-umm pekala ne yiyelim sevgilim.
-Bilmem.Canım pek birşey çekmiyor
Midemden gelen sese Harry kıkırdadı.
-Ama miden öyle demiyor.
Gülümsedim ve
-Pekala o zaman ben çorba ve salata alıyım.
Garsonun saatlerdir başımızda beklediğini yeni farkettim
-Bende alıyım
-İçecek ?
-umm ben kola alıyım
Harry bende diyince garson yanımızdan gülümseyerek uzaklaştı.Darcy gayet keyifliydi.Onun büyüyor olması da beni mutlu ediyordu.Harry elimi tutunca kendime geldim.Günlerdir hatta haftalardır Angela'yı düşünüyorum.Yerimde huzursuzca kıpırdanınca
-Emilie ?
-Huh ?
-Bebeğim sen iyi olduğuna emin misin ?
-Ah tabikide sadece Angela'yı düşünüyorum.
-Merak etme meleğim onu bulacağız.
Harry'nin güven veren konuşmasından sonra biraz olsun rahatlamıştım.Telefonum çalınca kot pantolonumun dar cebinden nasıl çıkaracağım hakkında fikrim yoktu.Sonunda ayağa kalkmak aklıma geldi.Aptallığıma küfürlerimi ilettikten sonra Angela'nın sesi kulaklarıma doldu.
-Alo bebeğim
hikayemi oylarsanız sevinirim :-*:-*