Glaiza kept on dodging Bart's question. Paiba-iba man ang sentence, same thought naman. Bago magtungo ng condong titirhan ni Bart pansamantala, dinala siya ng kaibigan sa isang bar kasama ang ibang bikers, maging ang tatlong napagalitan niya.
----------
Pauwi na ng Alabang kung saan nakabili ng magandang bahay sina Rhian at Barbie. Hindi ito kalakihan at tamang-tama lang para sa kanilang dalawa. Wala silang kinuhang kasambahay at si Mang Mando na driver nila ay stay-out. Meaning on-call lang ito kapag may shoot ang modelo.
Humingi ng isang linggong pahinga si Rhian. Sa loob kasi ng isang buwan, wala siyang kahit 1 raw na free day and because for five years of being a professional model, she were able to establish a name in the modeling business may "K" na itong tumanggi sa mga kumukuha sa kanya. Marunong naman si Migo sa pageexplain sa mga kumukuha sa kanyang alaga, kaya kahit tanggihan, kukunin at kukunin pa rin nilang modelo si Rhian.
Gusto sanang magpunta ni Rhian sa dagat. Miss na niya ang kanyang dating mundo. Pero hindi pa panahon at bka hindi pa niya mapigilan ang lumusong sa tubig, baka may makakita pa sa kanya. Nagkasya na lamang siya na lumubog sa tubig sa kanyang bathtub at doon hayaang lumabas ang kanyang buntot. Everytime she lets her tail appear, she felt relieved. Miss na rin niya ang malaking karagatan kung saan malaya siyang nakalalangoy. Malayang umikot-ikot sa malalim na dagat kasama ang iba pang mga lamang-dagat at kapwa Daragano. Kasama ang matalik niyang kaibigan.Pero hangga't di pa niya nakikita ang may-ari ng palamuting ibinilin ng kapatid, kailangan niyang magtiis. Kailangang mahanap niya ito upang makabalik na siya sa dagat. Marami na siyang nakilala pero sa pakiramdam niya, wala ni isa doon ang may-ari nito.
----------
Bart was drunk. Hindi sanay sa alak ng pinoy dahil ang pinainom sa kanya ay falvored tuba na isinisilbi ng bar na kanilang pinuntahan. Ilang babae rin ang kanyang nakilala at nakuhaan ng mga numero na ikinatuwa naman nito. Enjoy na enjoy siya tulad ng naipangako sa kanya ng kanyang kaibigan.
Nirentahan ni Glaiza ang isang unit na pinaparentahan ng kanyang kapitbahay sa condo at doon niya pansamantalang pinatira ang bisita. Kasama ang dalawa sa kanyang riders, inihatid nila si Bart sa condo. Doon na rin niya muna pinatulog ang mga ito para may kasama si Bart. Nng masigurong maayos ang tatlong lalaki, pumunta na ito sa sarili niyang condo upang asikasuhin naman ang kanyang sarili.
Loneliness surrounds her pagpasok niya ng kanyang kwarto. Ultimong paghinga ang tibok ng kanyang puso ay maririnig sa nakakabinging katahimikan. Ito ang gusto niya. Isolation kapag mag-isa lang siya. Tutol ang kanyang mga magulang sa pagbalik niya sa Pilipinas pero sabi niya, gusto niyang maging busy. Gusto niyang maging aktibo ang dirt bike racing sa sarili nilang bansa. Kahit anong pagpipigil ng kanyang Mommy Christy, buo na ang kanyang pasya, plus, Daddy Boy backed her up. Constant naman ang kanilang communication sa loob ng 5 taon.
Bumalik sa kanyang alaala ang likod ng babaeng kanyang nakita. Sa porma, kurba ng katawan at haba ng buhok, para talagang si Sarah Kaye. Nabuhay na naman sa kanya ang pangungulila sa yumaong girlfriend. Muling tumulo ang kanyang luha na matagal-tagal na rin niyang napipigilan. For sure ayaw ng kanyang mahal na lagi siyang umiiyak dahil nung nabubuhay pa ito, ginagawa niya ang lahat para maging masaya ang kanilang pagsasama. Pero ngayong wala na siya, parang nawala na rin ang karapatan niyang maging masaya.
"Sino kaya ang model na yon? I need to meet her," sambit niya sa kanyang isip hanggang sa makatilog ito.
(dream)
Glaiza opened her eyes and found herself in a rowboat in the middle of the sea and the sun is at its peak. Paano ba siya napunta dito? And of all places, sa lugar na ayw niyang balikan pa.
Ang karagatan.
Mula sa kanyang noo, umaagos sa buong mukha niya ang pawis sa sobrang init. Ang laylayan ng kanyang damit ang ginamit niyang pampunas.
"Halika sa tubig para mapreskuhan ka,"
Is she hallucinating sa sobrang init at nakakarinig siya ng boses? Pamilyar din ang boses na kanyang narinig.
"Malamig ang tubig. Mapapawi ang init na nararamdaman mo," muli nitong paanyaya.
Glaiza looked around. Wala naman siyang nakikita kahit man lang isla.
"Hahaha.. Anong tinitignan mo? May hinahanap ka ba?"
"Stop playing with my mind!"
"Ano? Anong salita ang gamit mo?"
"Hindi ako nakikipagbiruan sa'yo,"
"Hindi rin naman ako nakikipag-biruan eh. Tinutulungan pa nga kita sa sobrang init ng panahon. Tumalon ka na sa tubig. Hindi ba't gustong-gusto mo ang dagat? Halika para makita mo ang ganda ng karagatan,"
Hindi makapaniwala si Glaiza sa nangyari. There's nothing to be seen and yet she is having a conversation with whatever is there. Nababaliw na yata siya. Lumundo siya sa banka at sinilip ang tubig. Malinaw ito at kitang-kita niya ang kanyang reflection. Kumikinang ang tubig dahil sa sinag ng araw pero parang may gumagalaw sa ilalim. Pating? Manta ray? Pagong? A school of fishes? Hindi niya alam, but its shining. Kumikinang ito sa ilalim ng malinaw na tubig. Parang...parang...
Tao?
"Pero bakit kumikinang?" tanong nito sa kanyang isipan.
"Hindi mo malalaman kung ano yang nakikita mo kung hindi ka tatalon sa tubig,"
"Are you freaking out of your mind?! Anong malay ko kung ano yang nasa ilalim ng dagat. Baka pating pa yan at kainin pa ako," inis niyang sagot.
"Nakakatawa ka. Kailan ka pa natakot sa pating kung noon ay nakikipaglaro ka pa sa kanila,"
"What the... Hindi ako nakikipaglaro sa mga pating! Hibang ka ba?!" pagtawa lamang ng boses na kausap nito ang naging sagot sa kanyang sinabi. "I'm going crazy," sambit nito sa isip.
Glaiza took a deep breath to feel her lungs and prepare to dive. Tinignan muna niya ang tubig."I'm definitely going crazy,"
Closing her eyes, tumalon si Glaiza. Matagal na siyang hindi lumalangoy at hindi niya alam kung makakaya pa ba niyang tumagal sa ilalim ng dagat.
"Ayan!! Ang saya bumalik sa dagat hindi ba?" muli niyang narinig ang boses. Magsasalita sana siya pero nang ibinuka niya ang kanyang bibig, lumabas ang hanging inimbak niya sa kanyang baga.
Lumangoy siya pataas. Isinipa ang mga paa at ikinampay ang mga bisig pero hindi siya umaangat. Unti-unting naninikip ang kanyang dibdib sa bawat segundong lumilipas hanggang sa hindi na niya ito makayanan at inilabas ang natitirang hangin.
Ramdam ni Glaiza ang paggalawa sa ilalim ng tubig. Sa mumunting lakas na meron siya, naibuka niya ang kanyang mga mata. May kung anong na palapit sa kanya. May mukha, brasong kumakampay, mahabang buhok. Malabo man ang kanyang paningin, naaaninag niya na isang babae ang palapit sa kanya at may kumikinang sa dibdib nito.
Hiniyakan ng babae ang kanyang mukha. Inilapat ang kanyang labibsa labi niya. Hinahalikan siya nito at the same time binibigyan ng hangin. Malambot ang labi nito. Parang pamilyar sa kanya, at nang magkahiwalay tila nahimasmasan ang naninikip niyang baga. Ngumiti ang babae na nagpabilis sa tibok ng kanyang puso.
"Sarah Kaye..." is she hallucinating? Nakikita niya ang kanyang kasintahan. Nanumbalik sa kanya ang pananabik na hindi niya na alintana na lumulubog siya.
Unti-unti nanamang nauubos ang kanyang hininga. Habang papalubog, muling naninikip ang kanyang dibdib. Parang pinipiga. Pilit na sinisimot ang mumong ng hanging nalalabi sa kanyang baga. Ikinampas ni Glaiza ang kanyang mga braso, sinisipa-sipa ang mga paa pero imbes na paangat, lalo siyang lumulubog na parang may humihila sa kanya pababa. Iniunat niya ang isang braso towards the girl who was motionless and was just watching her sink. Humihingi siya dito ng saklolo.pero kumaway lang ito sa kanya na tila nagpapaalam at natutuwa la sa kanyang paglubog. Palabo ng palabo ang kanyang paningin pero hindi maikakaila ang huling imahe na kanyang nakita bago yuluyang pumikit ang kanyang mata. Ang babae. Kumikinang ang kalahati ng kabyang katawan. Walang binti. Walang paa.
Buntot...
Ng isda...
----------
Pagkagising ni Rhian, dumiretso agad siya sa bathroom. She is enjoying her time sa kanyang bathtub. Nakaupo siya rito kaya't lubog sa tubig ang kalahati ng kanyang katawan. Wala na ang kanyang binti, nanumbalik ang kanyang buntot. Sa malinaw na tubig, parang diamonds ang kanyang kaliskis na kumikinang. Karamihan sa mga babaeng Daragano ang inggit sa kanya dahil sa kanyang kaliskis.
"Rhian, tumawag si Migo. Nag-aaya lumabas. Ano, g?" sigaw ni Barbie sa labas ng kanyang banyo.
"Anong g?"
"Go. As in sasama ba tayo,"
"Wag ka na nga gumamit ng mga ganyang salita. Hindi ko maintindihan,"
"Kailangan nating makisabay sa uso. Millennials tayo eh,"
"Ano naman ang millennials?"
"Naku ha, mahirap mag explain. Ano, sasama ba tayo? Sa totoo lang, gusto kong sumama,"
"Ikaw na lang. Alam mo namang wala akong hilig sa paglabas-labas,"
"Sumama ka na lang. Wala kang kasama dito. Baka mamaya niyan may mangyari pa o may kailanganin ka, tapos wala ako dito. Atsaka baka makita mo dun sa pupuntahan natin yung hinahanap mo," napaisip si Rhian sa sinabi ng baklitang kaibigan.
5 years mahigit na siya sa lupa pero hindi pa rin niya alam kung sino ba ang may-ari. Nang mapaginipan niya ang kapatid, hindi na muli ito nangyari. Gusto niyang itanong kung sino ba ang nagmamay-ari ng palamuti dahil napapagod na siya sa paghahanap na hindi umuusad.
"Kayo na lang. Dito na lang ako sa bahay,"
"Sure ka ba? Baka maboring ka lang," muli siyang napaisip.
Maimagine pa lang niya ang mga taong nasa lugar na kanilang pupuntahan, kung saan man yun, parang ayaw na niyang sumama. Ayaw kasi niya ng maraming tao, ang crowded space. Pakiramdam niya hindi na siya makahinga.
"Sigurado ako. Dito lang ako. Basta wag kang papakalasing ha at umuwi ka rin agad,"
"Owkey.. Ikaw ang bahala,"
Silence ruled once more when Barbie left his spot behind the bathroom door.
----------
Tanghali na nang nagiaing si Glaiza. Patak patak ng pawis sa kanyang noo. Maging ang kanyang unan ay basa ng kanyang pawis. Hingal na hingalnna akala mo'y tumakbo ng malayo at mabilis. Ano yung panaginip niya? Hindi niya maalala pero pilit niyang inaalala.
Tubig
Nasa ilalim ba siya ng tubig? Of all na mapapaginipan, bakit tubig?
----------
"Sis, aalis na ako ha. Tawagan mo na lang ako sa celphone ko. Mag-tataxi na lang ako papunta kina Migo," sigaw ni Barbie pero hindi sumagot si Rhian kaya't naisip ng kaibigan na baka nakatulog na ito.
(dream)
The dry breeze brushes her face and hair. Nararamdaman niya ang bilis ng kanyang sinasakyan. Pagdilat niya, sakay siya ng isang motor at ang kanyang mga braso ay nakabalot sa taong nagmamaneho nito. Sinilip niya sa harapan, nakita niyang isang makipot na sementadong kalsada ang kanilang tinatakbuhan sa gitna ng isang malawak na karagatan. Ang kalsada habang tumatagal ay pakipot ng pakipot hanggang sa ang lapad nito ay katulad sa lapad ng mismong gulong ng motor.
Parang mga dagang nagririgudon ang kanyang dibdib sa takot dahil baka mahulog sila sa kipot ng kalsada. Kapag nahulog siya sa dagat, magbabago ang janyang mga binti at magiging buntot ng isda. Masasaksihan iyon ng rider. Ang sabu sa kanya noon ni Barbie, kapag ang mga scientist nakadicover ng mga bagay o nilalang na hindi pa nila nakikita o mga nilalang na hindi nila pinaniniwalaan then all of the sudden exists, pinag-aaralan daw nila ang mga ito. Binubuka ang mga tiyan, pati ang ulo. Lalong nagwala ang mga daga, lumuwag ang pagkakayakap niya sa nagmamaneho. The rider accelerated having the front wheel to rise. Sa gulat ni Rhian, napabitaw siya sa kanyang kinakapitan pabagsak sa tubig. Mabilis naman siyang inabot ng rider but unfortunately, the rider was obly able to grab Rhian's necklace na naputol sa kanyang leeg.
Hindi nangyari ang inaasahan ni Rhian. Hindi bumalik ang kanyang buntot, dahilan upang siya ay lumubog dahil hindi diya marunong lumangoy nang hindi gamit ang kanyang buntot. Kawag siya ng kawag, pilit na pinaaangat ang sarili. Inaabot ang rider na naka-sakay pa rin sa kanyang motor. Hindi ito tumutumba kahit hindi nakababa ang dalawang paa nito at hindi rin niya tinatanggal ang kanyan helmet.
Rhian kept on stretching her arms, asking for help pero hindi siya pinapansin ng naka-motor. Tinitignan lang nito ang kuwintas na nahila niya mula sa leeg ni Rhian na may nakasabit na palamuti. Unti-unting napapagod si Rhian sa kakasipa niya sa ilalim ng tubig. Hindi niya alam kung paanong hindi bumabalik ang kanyang buntot samantalang byong katawan na niya ang nakalubog sa tubig.
Sumuko na si Rhian sa paggalaw ng kanyang mga binti at kamay. Lumulubog siya sa tubig habang nakatingin aa rider na pinapanood lang siyang mamatay. Siguro tama na ring maputol na ang buhay niya para makasama na niya ang kanyang mga magulang at kapatid.
Sa gitna ng kanyang pag-iisip, dalawang bisig ang. Bumalot sa kanya, inilalangoy siya pataas. Pagkaahon, hindi pa man din niya naididilat ang kanyang mga mata, pares ng mga labi ang dumampi sa kanya. Hindi niya alam kung ano ang ginagawa ng taong iyon pero para siyang natutunaw. May namumuong pananabik sa kanyang dibdib. Wala siyang lakas para itulak ang tao dahil nanlalambot siya.
Nakakatunaw
Gusto niyang makita kung sino ang taong gumagawa sa kanyan non. Gusto niyang malaman kung ano ang tawag sa ginawa niya. Parang nabasa ng tao ang iniisip niya. Dahan-dahan niyang inilayo ang labi sa labi ni Rhian.
"Mahal kita...." sambit nito.
(end of dream)
Nagising si Rhian sa tunog ng kanyang telepono. Hindi siya tintext ni Barbie dahil hindi talaga niya matutunan kung paano magtext kaya laging tawag ang ginagawa ng kaibigan. Maka-ilang ring nito, inabot niya ang gadget na nakalapag sa mat. Sinagot niya ito at inilagay sa speaker phone.
"Rhian, sunod ka daw dito sabi ni Migo,"
"Ano?" dahil sa maingay na background, hindi agad naintindihan ni Rhian ang sinabi ng kaibigan.
"Pinapapunta ka ni Migo dito. May ipapakilala daw siya sa'yo,"
"Sino? Kliyente? Di ba dapat bakasyon ko ng isang linggo?"
"Basta, ipapasundo na kita kay Mang Mando ha. Padating na siya dyan. Nasa banyo ka pa rin ba? Halos kalahating araw ka na dyan sa tub ah. Baka mangulubot ka niyan. Magmumukha kang bilasang isda,"
"Hoy, baka may makarinig naman sa'yo,"
"Wala yan. Tumayo ka na dyan, parating na si Mang Mando,"
Walang magawa si Rhian kundi ang umayon kay Barbie. Masaya naman itong kasama eh kaso kapag may lalaking pasado sa taste nito, pumupungay agad ang mga mata. Rhian unlocked the necklace from her neck at ikiniskis ang kaliskis ng kabayo-kabayohan sa kanyang buntot hanggang sa naging binti ang mga ito.
----------
Glaiza was still in bed and as much as she wanted to continue sleeping, her dream bothered her. Hindi niya maalala ang mukha ng tao sa panaginip niya at mat kakaiba sa taong yun prang hindi tao. Isang katok at tunog ng kanyang doorbell ang nagpabalikwas sa kanya.
Bart was calling her outside her unit at sa tunog ng kanyang boses, it seems he's suffering from hangover. Jetlag and liquors are a bad combination pero dahil sa nagpapasikat ito sa mga babaeng nakilala sa bar at hindi sanay sa alak ng Pinas, ininom nito ang bawat alak na iabot sa kanya. Sa flavored lambanog ito napuruhan. Pagbukas ng pinto, he stormed in at bumagsak sa sofa while caressing his throbbing temples.
"Remind me to never drink Filipino drinks. Damn, I'm cursing it!" sabi nito.
"That's what you get from being a hard headed idiot," biro nito na may halong pagtawa.
"You were drunk too, how come you don't have hangovers?"
"Because I'm used to local drinks," iniabot niya ang isang banig ng paracetamol at baso ng tubig. "Have one. It will atleast help you will your headache," Bart reached for the items Glaiza was handling to him as he grunted.
"By the way, did I met a girl named Melly, Mailey, Smelly..."
"Cherry, Bart. Her name is Shine, and she was all over you last night, buddy," she smiled naughtily.
"She was?!"
"Yeah. Why did you asked about her all of a sudden?"
"Well, I woke up because she's been calling me. She was asking me to go out tonight,"
"And?"
"I kindda said...yyyyes,"
"Figures..."
"You gotta come with me,"
"What?! And what am I going to do there? Your scorer? Third wheel?"
"You know I ain't gonna let that happen to you. I told Hairy..."
"Cherry.. "
"Yeah whatever... I told her to bring a beautiful and sexy girl for you,"
"I just don't know what to do with you. You know I don't do dates,"
"Just think of it as a get together. You know meet people. Come on buddy, I know you love me,"
"I regret I invited you here in my country,"
"Oh yeah! I know you love me,"
"Shut up!"
"Hahaha... Am gona go ahead and prepare,"
"What?! Its only 6pm,"
"Well, I kindda said we'll meet them at the bar at 7. We have to be there before they arrive, buddy. its bad to make the ladies wait,"
"And since when did you become a gentleman?"
"Just bear with me, G. I'll be back after a few. See yah!" lumabas na ito nang hindi na hinayaan pang sumagot ang kausap. Glaiza was left dumbfounded at his friend.
"Unbelievable! Basta sa babae talaga,"
----------
Nakapag-ayos na si Rhian nang dumating si Mang Mando to pick her up. Tinawagan ni Barbie ang driver upang sunduin ang kaibigan at ihatid sa bar na kinaroroonan nito.
The bar was along Parañaque. May malilikot na ilaw na may iba't ibang kulay, tugtuging nagmumula sa live band, marami mang tao pero hindi crowde tulad ng ayaw na ayaw puntahan ni Rhian. She found Migo and Barbie seated by a long table kasama ang mga taong hindi naman niya kilala. Kung bakit ba kasi pumayag-payag siyang pumunta rito eh wala siyang kilala bukod sa personal assistant niya at sa kanyang manager. Pero nandito na siya, wala na siyang magagawa pa. Lumapit siya sa mga ito na agad naman siyang nakita ni Barbie. Sinalubong siya nito at hinila papalapit sa kanilang lamesa.
"You made it!" bati ni Migo. Tumayo ito at nakipagbeso-beso. Isa-isa ring siya nitong ipinakilala sa mga kasama na ang iba ay mga Koreano. Wala namang masabi si Rhian dahil nga sa hindi siya sanay sa maraming tao kahit pa marami nang nakakapanood sa kanya sa catwalk. Ngumiti na lamang siya para naman hindi masabihan na isa siyang suplada.
Barbie ordered juice para sa kanya. Hindi pa siya nakakatikim ng kahit anong inuming nakakalasing at kapwa nila pareho ni Barbie na subukan pa dahil hindi nila alam ang magiging epekto nito sa isang serena. Baka mabuko pa sila sa lihim na pareho nilang itinatago.
----------
Sinadya ni Glaiza na magtagal sa pag-aayos. Bart was waiting for her sa kanyang sala talking to his date. Nasa bar na raw ang mga ito. He continually apologizes and told them na mabagal kumilos ang kanyang kaibigan. Glaiza can hear their conversation. Sa totoo lang, tapos na siyang mag-ayos pero sinadya niyang magtagal at paghintayin ang kaibigan. Natatawa ito sa panay sigaw sa kanya na magmadali na at hinihintay sila ng kanialng ka-date and he wants to make a good impression. Nakaramdam naman siya ng awa when she heard Bart pleading to give them a few more minutes.
Glaiza went out of her room and grab the phone from her friend. Siya na mismo ang kumausap sa date nito na paalis na sila at siya ang may kasalanan kung bakit sila late. Kung anuman ang sinabi ni Glaiza, dahil tagalog ang ginamit nito at hindi maintindihan ng kasama, ibinalik niya ang phone kay Bart na may ngiti sa labi.
"Let's go before I change my mind," pag-aya nito.
"Whatever you told the girl, I'm grateful,"
"Yeah, yeah.. Stop being mushy, its making me puke,"
----------
Lalo lang nakaramdam si Rhian ng pagkainip. Halos buong oras na naroroon siya, wala siyang naiintindihan sa kanilang mga pinaguusapan dahil wala siyang interest na maki-epal. Paminsa-minsan ay tinatanong siya ni Barbie kung okay lang siya, ngumiti lang siya bilang tugon. Ayaw naman niyang sirain ang enjoyment ng kaibigan. Maingay na si Barbie at Migo, halatang may tama na ang alak ang kanilang sistema. Mabuti na lamang at hindi niya pinauwi si mang Mando. Binigyan na lamang niya ito ng pera kung sakaling magutom ay pwede siyang kumain. Ito ang gustong-gustong ugali sa kanya ng kanyang taga-maneho. Sa kabila ng tinatamasang tagumpay sa larangan ng pagmomodelo, nakatapak pa rin sa lupa ang kanyang mga paa. Kung alam lang nito kung ano talaga siya, malamang magbabago ang kasabihan nito sa kanya. Imbes na lupa, malamang dagat ang masabi.
"Barbie..." kinalabit ang kaibigan na namumungay na ang mga mata. "Barbie..."
"Hmm, bakit?"
"Samahan mo ako. Najijinggle na ako," bulong nito.
"Sasamahan pa kita sa CR ng babae? Ikaw na lang. Dun lang yun," itinuro nito ang direksyon ng palikuran.
"Babae ka naman e. Di ba nga sabi mo pareho tayong serena. Sige na, samahan mo na ako. Maraming tao eh,"
"Ito naman, nakakasira ng diskarte. Tara na nga,"
----------
Kung hindi napakiusapan ni Glaiza ang kikitain nila sa bar, malamang ay umalis na ang mga ito dahil pinaghintay nila ang mga ito ng isang oras. Ang sabi ng ka-date ni Bart ay nasa second floor sila ng resto bar kaya't hindi nag-aksaya ang dalawa na agad tinungo ang hagdan papuntang ikalawang palapag.
Sa kanilang pagmamadali, may ilang customers at waiters silang nakabanggaan. Ang ilan ay mga lasing na kaya't kamuntikan pa silang may makaaway. Dahil sa tangkad at laki ng biceps ni Bart, ang mga matatapang na lasing na rin ang umuurong sa kanilang pagtatapang-tapangan.
"Aray!" isang babae ang nakabangga ni Glaiza dahil sa pagmamadali niya ng lakad. Hila-hila kasi siya ni Bart.
"I'm sorry. I'm really really sorry,"
"Okay lang. Pasensya na kasi...." natigilan ang babae sa kanyang pagsasalita nang iniangat nito ang kanyang tingin sa babaeng nakabangga sa kanya.
Glaiza's eyes widened na parang nakakita ng multo. A pair of hazel brown eyes met her stare.
"Do I know you?" -G
"Nagkita na ba tayo?" -R
"Bakit kamukha mo siya?" -G
"Bakit pamilyar ka?" -R
"Saan tayo nagkita?" -G
"Saan tayo nagkita? -R
"Tumigil ang takbo ng oras," -G
"Huminto ang paggalaw ng lahat," -R
"Dumilim ang paligid pero nakikita pa rin kita," -G
"Naglaho ang iba pero ikaw nandirito pa rin," -R
Nagkatitigan sila na parang nag-uusap ang kanilang mga mata. Ni isa sa kanila ay walang kumukurap.
"Buddy, what are you doing? Lets go!"
"Oi, akala ko ba najijinggle ka? Anong ginagawa mo, nakatayo ka lang dyan. Tara na,"
Parehong magkabilang side ay hinila sila ng kani-kanilang mga kasama palayo sa isa't isa nang hindi nila namamalayan. Kapwa sila
Nakatingin pa rin sa isa't isa habang papalayo. Kapwa ayaw mawala sa paningin ng bawat isa hanggang sa nakaakyat sa ikalawang palapag ang magkaibigan habang si Barbie ay matagumpay na nahatak ang kaibigan papuntang palikuran.
----------
Kamusta ang pasko? Marami bang napamaskuhan? Pautang! Hahahaha... Nagtago lang kasi ako sa mga inaanak ko... Bwahahahaha... lolz... hindi ako nagtago..Napagod pa nga ako kakaluto eh...
Kamusta naman ang chapter na to ngayong nagkita na sila?
Malapit na magtapos ang taon. Ano ang iiwanan ninyo sa pagtatapos ng 2017 at ano naman ang hiling ninyo for 2018? Nagnu-new year resolution pa ba kau? Ako hindi na kasi every year new year's resolution ko ang pumayat kaso hindi nangyayari kasi MASARAP KUMAIN eh.. bakit ba, walang basagan ng trip... HAHAHAHAH..
Don't forget to vote and comment para kahit single akong haharap sa bagong tao, maging masaya naman ako kasi nagvote kau... hehehehe....