COURTNEY'S POV
Ipinarada ko ang kotse ko sa harap ng Walden, bunga din ng paghihirap ko ang kotseng 'to, anyways....Kailangan ko siyang makita, gusto kong malaman lahat lahat.... sakto namang nakita ko siyang nakasakay sa motor na Ducati at nag d-drive na papalabas ng main gate, Uwian na kasi at buti naman ay naabutan ko siya, Inihinto niya ang motor at bumaba at sumama sa kumpulan ng mga binatang sa tingin ko ay mga kaibigan niya.
'wow...sa sungit mo ay nagkakaroon ka pa pala ng kaibigan?.'
Nakangiti ako sa naisip ko.
Agad 'kong dinial ang number niya at nakita kong kumunot muna ang noo niya bago niya sagutin...
[Why are you calling me?]
Bungad pa lang ay alam 'kong wala na siya sa mood.
"Magkita tayo sa cafe sa likod ng walden, I have so many questions for you." Sabi ko sa kabilang linya.
[Tss.. im on my way.] His brows furrows.
Sabi pa niya at pinatay ang tawag, natawa nalang ako ng hindi man lang siya nagpaalam sa mga kasama niya at dumiretso sa motor niya, Pinaharurot pa niya bago nag U-turn at lumiko papunta sa cafe sa likod ng walden.
Pinaandar ko na ang sasakyan at nagtungo na din sa cafe, Kumunot ang noo ko ng may tatlong van na umatras dahilan para maharangan kaming mga dadaang sasakyan.
'anubayan! Ako na nga makikipagkita ako mahuhuli sa usapan...ayaw pa naman niyang pinaghihintay siya.'
"Ang tagal naman...bwisit." bulong ko pa, sa wakas ay natapos din at nakadaan nako, ipinarada ko ang sasakyan ko sa parking lot ng cafe at bumaba, nagmamadali akong pumasok at hinanap siya ng pangingin ko, nakita ko siya sa sulok na parte ng cafe at halatang naiinip na, nakakunot pa ang noo.'
He really hates waiting...'
Umupo ako sa harap niya at tumawag ng waiter.
"Bakit ngayon ka lang?" Tanong niya pero hindi ko siya pinansin at sinabi ko nalang ang order ko at inorderan siya, nang makaalis ang waiter ay saka ko lang siya tinapunan ng tingin....
"Why such a fuss huh? Courtney?" Tanong pa niya habang masamang nakatingin sakin.
'tss..walang pinagbago...'
Nanatiling seryoso ang mukha ko, pinagsiklop ko muna ang kamay ko bago ipinatong sa table.
"Bakit ka ba bad mood? May itatanong lang naman ako sa'yo" Nakanagiti 'kong sabi dahilan para lumamlam ang paningin niya, nawala ang pagkakunot ng noo niya at napalitan naman ng seryoso ngunit hindi na masungit na ekspresyon, sumandal siya sa likod ng upuan.
Saglit pa ay dumating na ang order namin, "One espresso and cheesecake, One Milkshake and Flancake...." Tumango ako sa waiter, nang makaalis ito ay saka ko ulit binaling ang tingin ko sa kanya.
"Go talk...."
Inikot ko ang mata ko sa ere.
"Fine...Before i'd go to states, you said that 'you will not leave me no matter what happens' But wala pa 'kong isang linggo dun...Tumawag ka and you told me......'Lets break up' then you block my number..." bahagya pa akong natawa ng maalala 'yun, hinigop ko ang milkshake ko at ngumuso bago tumingin sa mata niya.
"I just want to know the reason for that action...." Sabi ko pa.
Pinagkrus niya ang braso sa dibdib at nakipagtitigan din sakin.
"There's no reason at all." Nagulat ako sa sinagot niya pero hindi ko pinahalata
'no reason?! Damn it!'
"N-no reason? Ha..." Kunwari'y natatawang usal ko, katahimikan ang namutawi saming dalawa, hindi mabasa ang ekspresyon niya, hindi ko alam 'kung naiinis, nagagalit, o anuman ang nararamdaman niya.
'ang hirap pa din niyang basahin...'
"Why? Hindi ka pa din nakaka move on?" Nakangisi niyang tanong.
"Yes, I still have feelings for you." Mabalis na sabi ko, and this time siya naman ang natigilan, nanlalaki ang mata niya habang nakatingin sakin
Na para bang sobrang big deal ng sinabi ko sakaniya.
"Y-you still have feelings for me?" Tanong niya na para bang pag sinabi 'kong 'oo' is end of the world na...
I still love him.
"You wanna know the reason huh?" Di kalaunan ay tanong niya, hindi ako sumagot bagkus ay nakinig lang ako.
'please say everything and say you still feel the same way.....'
"Because i dont like long distance relationship." He said.
Huminga naman ako para pakalamahin ang sarili ko.
"Ha! You break up with me just because you dont want long 'fvckin' distance relationship..." Its not a question, it's a statement, hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko, naiinis ako na may halong panghihinayang, naiinis dahil sa inaasal niya at panghihinayang dahil sa nakaraang relasyon na hindi ko pa din kayang kalimutan.
"Now Is that enough to answer your question?" He said nonchalantly.
Tumango ako at tumayo....
"But before i go...let me tell you this Mr.Timothy, ang duwag mo...."
Sabi ko pa bago lumabas ng cafe, Naiwan naman siya sa loob at hindi mabasa ang ekspresyon...
Pag labas ko ay sobrang daming tanong pa din ang umiikot sa utak ko.
'walang kwenta kausap....ni hindi man lang nasagot ang iba ko pang tanong dahil sa asal niya!.....'
Tinapos niya ang relasyon dahil lang ayaw niya sa paraan nito?! Meron pa siyang nalalamang 'i will not leave you no matter what happens' Damn it! Naiinis ako pero hindi ko siya masisisi dahil hindi naman pwedeng maging one sided love kami, ang hirap lang tanggapin at hindi ko matanggap hanggang ngayon...
Naaalala ko pa nung bago ako pumuntang states para magtrabaho, its like a caset that keeps playing on my mind.
And it hurts.......
FLASHBACK...
[H-hello dean....pwede ba tayong magkita?] Sabi ko sa kabilang linya at pinunasan ang luha ko, nasa kwarto ako ngayon namin ni cheska, ayokong makita ako ni mommy'ng umiiyak.
It feels like shīt...
[Wait..are you? Are you crying?] Tanong niya at hindi nako sumagot at sinabi na lang kung san kami magkikita, lumabas ako ng bahay at dumiretso sa malapit na park, hindi naman gaano dayuhin 'tong park na 'to dahil medyo may kalumaan na at medyo creepy ang ambiance.
Pagdating ko dun ay naupo ako sa isang swing at tumingin sa lupa 'hindi ko alam kung paano sisimulan ang pag papaalam ko sa kaniya, hindi ko kaya.....
"Courtney...." Nag angat ako ng tingin
At nakita siyang nakatayo sa harap ko, ngumiti ako ng malungkot, akamang uupo siya sa katabi 'kong swing ng pigilan ko siya, tumayo ako at niyakap siya, namalayan ko nalang na tumutulo na ang luha ko, hindi ko kaya.....
"Whats the problem?" Tanong niya at unang kumalas sa pagkakayakap sakin, hinarap niya ako at pinagkatitigan ng maigi ang mukha ko, "tell me...why are you crying?"
"I n-need to go to states f-for some reason...i j-just want to say goodbye..." Nauutal at naluluhang sabi ko, hindi ko siya kayang iwan pero ano pang magagawa ko?! Hindi ko pwedeng unahin ang sarili 'kong kapakanan para lang sa taong mahal ko, i have my sister..my mother.
"Y-you're going to leave me?" Tumango ako at nagulat nalang ako ng bigla niya akong yakapin ng sobrang higpit na para bang ayaw na niya akong pakawalan pa.....
"No...hindi ka makikipaghiwalay sakin, maybe our fields may seperate but i will not let you finish this relation..."
Hinihintay 'kong sabihin niya ang tatlong katagang 'yon pero hindi niya sinabi, gumanti nalang ako ng yakap hindi man niya sinabi 'yon pero alam kong masasabi niya din yon...in the right time..and right place...
"I will not leave you no matter what happens...." He said as he hugged me so tight.
End of flashback...
Pinagpatuloy ko ang pag d-drive ko pauwi, magpapahinga muna ako para naman makalimot ako kahit papaano sa usapan na dapat ay hindi ko na sinimulan...
Wala akong napala..... but i know the feelings stays here.