uwaahhh.. dahil sa naloloka na ako sa UPCAT ko mamayang 12:30 napa update ako ng waley sa oras... XDDD nakakakaba pala.. TT_TT feeling ko mawawala lahat ng pinag aralan ko... TT_TT
nways. enjoy reading!
@pricelessfeelings@
||Maggie's||
-----------------------------------------------> Click the video on the side :D
"hay salamat at natapos ka rin!"
ang saya kO! :D
kasi birthday bukas ni Evan ee.
alam ko para sa iba simple lang itong gift ko pero para saakin ito na ata ang pinaka magandang regalo ang nagawa ko :))
scrapbook siya na puro laman ay pictures namin, ng barkada, siya..
kahit ngayun lang gusto kong sumaya para sa kaibigan ko..
iliniagay ko yun sa bag ko, ibbigay ko sakanya bukas syempre.
nag ayos ako ng sarili ko bago nahiga sa kama.
pag tingin ko sa relo ko..
"What da?! 11:58 na pala?! ee! 2 minutes na lang birthday na ni Evan"
pipikit na sana ako ng biglang nag vibrate ang cellphone ko
calling...
Bem <3.....
siya po nag lagay niyan ng <3 hehe
**ring**ring**
"hello?"
[Hi Bem! musta? anong ginagawa mo?]
"hmm. eto nakahiga.."
bakit siya napatawag?
diba dapat natutulog na siya?
[hmm.. Maggie.. alam mo walang mangyayari sainyo kung hindi mo aaminin yang totoo mong nararamdaman sakanya..]
napaupo naman ako dun sa sinabi niya.
oo gusto ko umamin. pero kasi akala ni Milo kami ni Evan ee.
tanga na kung tanga pero hinyaaan ko na rin na yun ang paniwalaan niya.. lagi niya kasi akong iniiwasan kaya pano ako mag sasalita diba?
"Evan naman ee. nag bago na siya ee. madali lang sabihin pero mahirap gawin *sigh*"
ano bayan.. 12 MN na! birthday na niya!
[gawin mo. nalulungkot kasi ako na nakikita kitang malungkot ee. ayaw kitang iwang malungkot.]
"a-ano bang pinag sasabi mong iiwan? n-nangako ka diba? friends forever diba? walang iwanan? ano bang pinag sasabi mo?"
[If you love Him, be brave enough to tell him. Otherwise, be brave enough to watch him loved by someone else.]
"Evan naman ee.. mahirap umamin. lalo na't nagbago siya..."
ano ba yan! gusto ko na siyang batiin ng Happy birthday ee! T.T
[hmm.. basta umamin kana..hindi pa huli ang lahat.. ingatan mo lagi ang sarili mo ah? good bye Maggie, I love you untill in my very last breath]
"E-evan! h-hoy! a-ano bang pinagssabi mo ,mag salita ka **toot***toot**"
biglang nawala siya sa kabilang linya..
"?Aish! Evan..ano bang pinag sasabi mo?! Happy Birthday! di pa kita na gi-great binabaan mo na ako..daya mo talaga best friend"
nasabi ko na lang sa sarili ko.
**KINAUMAGAHAN**
di ko maintindihan. pag pasok ko kasi sa building namin ang tatahimik ng mga students..
4th year students lang po ang nasa building na 'toh
bakit sa building namin ang tahimik ng mga tao?
bakit hindi sila nag tatawanan?
tinignan ko yung relo ko.. ahhhh... 6:30 palang pala.. siguro wala pa sa mood mag-ingay ang mga 'toh.
pumasok ako sa classroom, ako palang ang naandun..
inilabas ko sa bag ko yung scrapbook na ibibigay ko mamaya kay Evan..baka kasi masira pa sa loob ng bag ko..
dahil sa wala pa akong mga kaklase at bored na ako. binuksan ko na lang yung scrapbook.. natutuwa ako duon.. kasi naman puro kalokohan ang naandun ee. meron yung lahat kami na lalaro sa putikan.. wala duon si Milo.. kasi itong mga pictures, nangyari ang mga ganitong kalokohan namin nung hindi na sumasama saamin si Milo
unti-unti na ring dumarami yung mga kaklase ko..
himala at di sila madaldal.. ano bang problema nila?
hays... maka labas na nga muna.. hintayin ko na lang si Cindy duon sa labas...
kinuha ko na rin yung scrapbook para pag nakasalubong ko si Evan. :))
ayun!. nakita ko si Cindy kasama si Natel...
"psst oist! Cindy!!!"
lumingon naman silang dalawa saakin...
bakit ang tamlay nila?
lumapit ako sakanila...
"ui! anong problema niyo? nag-away ba kayo? bakit ang tamlay niyo?"
tinignan ko silang dalawa. si Natel sa malayo nakatingin. si Cindy naman iiyak na.. hala nag-away ba sila?
"m-M-Maggie hindi mo pa alam *sob*" - Cindy
"shhh. Babe tama na.. *himas sa likod*"- Natel
"ha? anong dapat kong malaman? t-teka si Evan ba nakita niyo? asan na ba yun.."
pag sabi ko nun tinignan lang nila ako
"Maggie! *sob* y-yang scrapbook... bakit may dala ka niyan?"
"ahh.. kasi po birthday ni Evan ngayun! gift ko. best friend ko yun ee! :D"
pag kasabi ko nun.. hindi na umuiiyak si CIndy.. Humahagulgol na sya.. si Natel naman naluha na...
"b-bakit ba kayo umiiyak?!"
"k-k-kasi.... *yakap saakin ng mahigpit* w-w-wala na si Evan Maggie.... wala na siya" - Cindy
"A-ANO BANG PINAGSASABI MO? *yakap ng mahigpit* saan ba pumunta si Evan? bumalik ba siya sa America? ang daya naman birthday niya ngayun ee!"
si Natel naman di na talaga napigiln at umiyak na talaga..
dumating din si Yuren na umiiyak... wala akong maintindihan
kumawalas si Cindy sa pag kakayakap saakin
"M-Maggie...."- Yuren
"t-teka nga! bakit ba kayo nag iiyakan ha? wala akong maintindihan!"
si Cindy mkhang hindi n makakapag salita... iyak na ng iyak ee..
"M-Maggie!! w-wala *sob* na *sob* si Evan....kanina lang siya na mat----" - Yuren
nahulog ko yug scrapbook sa sahig...
"tss.. ano bang pinag sasabi niyo? si E-evan?! diba andyan siya? niloloko niyo lang ako ee! birthday niya ngayun ee! asan ba siya.. nasa classroom niyo ba s-sya? pupuntahan ko siya"
tumalikod na ako sa kanila.. tumakbo papaunta sa room nila Yuren
"MAGGGIEEEEE!!!!"- Sila Yuren
hindi yun totoo diba?
takbo pa rin ako ng takbo..
hanggang sa makabot ako ng room nila
"EVAN!"
nag tinginan saakin yung mga kaklase niya..
nag kukumpulan kasi sila sa teachers table..
"Margaret... di mo pa alam?" - student
"huh?"
imbes na mag salita sila umalis sila sa teachers table at duon... nanlulumo ako sa nakita ko....
picture ni Evan...
di ko na napigilan at umiyak na ako
"M-MAggie!"- Yuren
yumakap agd ako kay Yuren..
"h-hindi 'toh totoo diba? diba?"
"Maggie... totoo ito... wala na siya...wala na...."
"nakausap *sob* ko *sob* pa lang siya before ako matulog ee!"
narinig kong nag iiyakan na rin yung mga kaklase nila Evan
"ikaw ang huli niyang nakausap kung ganun..." - Natel
"ang daya *sob* niya naman ee! bi-bi-birthday niya ngayun ee"
"yeah..19 years old na sana siya ngayun"- Cindy
tumigil na siy sa pag-iiyak ...
"t-teka...asan ba si Melissa?"
"Andito ako"
napalingon ako sa nag salita.. Si Melissa nga...
mugtong-mugto ang mga mata niya...
bigla siyang lumapit saakin at yinakap ako...
"Maggie *sob* wala na Kuya ko.... wala na akong *sob* Kuya" - Melissa
pati ako humahagulgol na rin.....
Evan! bakit mo kamo iniwan?
sabi mo walang iwanan diba?
sabi mo mag papagaling ka??
bakit inwan mo ako?
halos wala akong maintindihan sa lessons ngayun.. lumilipad ang utak ko sa kawalan..'
wala rin naman sa mood mag lecture mga guro namin ngayun ee.. malungkot rin sila gaya ko..
my mga times na nangigilid na ang mga luha ko.. at pag nararamdaman ko na.. tumatakbo na ako sa CR at duon umiiyak...
unexpect things happen for a good reason..
pero ano ang reason?!
alam kong buong hapon akong nag iiyak at ngayun kasama ko sina Yuren..
nasa chapel kami.. pagkalabas ko palang ng kotse parang gusto ko na ulet bumalik at umuwi na lang sa bahay
ayaw kong pumasok sa loob ng chapel.. ayaw ko siyang makita...
"tara na Maggie.. hinihintay ka ni Kuya sa loob" - Melissa
ramdam ko ang lungkot ni Melissa.. masakit mawalan...
nasa loob na sila Yuren.. kausap nga nila yung ibang batchmate namin ee.
dahan dahan lang kaming na lalakd ni Melissa..
"Maggie" - Mel
iniabot niya saakin yung paper na nakatupi ng pa square
"a-ano 'toh?"
"sulat yan ni Kuya para sayo.. lahat kayo meron niyan.. pero sayo hindi lang yan ito pa.. wag ka mag alala hindi ko yan pinakealaman"
iniabot niya saakin yung photo album..
ng malapit na kami sa bukana ng chapel parang gusto ko ng tumalikod..
pero may tumutulak saakin na kelangan kong pumasok....
"yeah..oo andito ako.. sige... promise... *tingin saakin*" - Milo
tapos dinaanan niya lang kami ni Melissa
at yun nga pumasok na kami sa chapel.. puro batchmate lang namin andun at yung parents nila Evan. yung mga teachers mamaya pa daw yun pupunta dito,..
pumunta akosa harapan.linapitan ko si tita at tito
"condolence po tita,tito"
tinignan nila ako..
"Maggie *yakap sakin* iniwan na kami ng anak ko....... *sob*"-tita
at dun. on cue umiyak nanaman ako.. mama'sboy kasi si Evan...
alam ko kakauwi lang nila galing US..
"ang daya niya nga po ee.. *sob* dapat nag cecelebrate kami ng birthday niya"
"oo nga ee *kumawalas* oh sige maiwan muna namin kayo..uuwi muna kami.." - tita
umalis na sina tita at naiwan ako sa harapan.. ayaw kong lumingon sa likuran ko...
linapitan ako nila Cindy..
"dumungaw kana Maggie." - Mel
"Mel.. hindi ko kaya"
"kaya mo yan.."- Yuren
dahan dahan nga akong lumingon.. hawak-hawak ko parin yung binigay saakin ni Mel kanina.
and there I see a black coffin..sa pag kakita ko palang sa coffin umiyak nanaman ako.. inakbyan naman ako ni Mel, hinawakan naman ni Yuren ang right hand ko..
"tayong 3,sabay tayo dudungaw"
"sige kung yan ang gusto mo"- Yuren
konti na lang makikita ko na mukha niya...
at on cue ulet.. shheeeeeetttt...
umiyak ako ng umiyak... hindi ko tanggap na makikita ko siyang nakahiga dun..
para lang siyang natutulog.. wearing a black suit... at ang kinaiyak ko sa lahat ay yung neck tie niya. Ako nun nag bigay sakanya 2 years ago...
"*sob* sabi niya saakin 3 *sob* months ago, pag na-namatay *sob* daw siya gusto niya suot *sob* niya yan na neck tie na *sob* bigay mo"- Mel
"sabi niya rin saakin na dapat ganyan ang style ng buhok niya.. gusto nya daw kasi *sob* pg dumungaw ka parang yung una niyo lang pagkikita... na ang ganda-ganda tignan ng buhok..sabi niya pag di ko daw ginawa *sob* mumultuhin niya *sob* ako"- Mel
iiyak lang ako ng iyak... cry baby...
"iwan ka muna namin dito ha?"- Yuren
tumango lang ako.. habang pinag mamasdan ko si Evan patuloy pa rin akong lumuluha..
"s-s-sabi mo w-walang iwanan diba? *sob* iniwan mo ako, *sob* e-Evan n-nung tumawag kaba kaninang m-madaling araw y-yun n-na b-ba yun? bakit wala kang pasabi?..."
pagkatapos nun ay umupo ako dun sa upuaan sa harapan katabi ko sina Yuren
may Sharing daw kasing magaganap mamaya.. Sharing I mean yung mga bagay-bagay tungkol kay Evan at sayo............
madaming nag salita.. may times na natatawa kami sa kinukwento ng mga ka batchmate namin...
nung turn ko na natahimik ang lahat.. iniabot saakin ni Mel yung mikropono
tumayo ako at humarap sa kanilang lahat na mugto ang mata..
nahagilap pa nga ng mata ko si Milo ee.
"si Evan., makulit,hyper,palatawa marunong umintindi, naalala ko nung kami pa, lagi niya akong dinadalhan ng chocolate cake sa bahay, mahilig kaming *sob* mag Movie marathon.. ang saya namin hanggang sa iniwan niya ako.. nagalit ako pero bumalik siya he explained everything..pero he never told me about his sickness.. nalaamn ko lang yung totoong sakit niya 3 months ago simula nun hindi na ako umalis sa tabi niy. nangako ako na andito lang ako 'till the end best friends forever... Si Evan siya ang taong mas uunahin ang kaligayan ng iba bago ang sa sarili niya.. hanga ako sakanya.. Evan kung asan ka man ngayun thank you kasi nakilala kita"
Evan May You rest In Peace.
I Love You Best Friend.
alam ko nasa mabuting kalagayan ka na diyan.. bantayan mo na lang kami ha?