Bir varmış bir yokmuş ile başlayan masallar gibiydin sevgili
Bir vardın hayatımda, bir yoktun.
Ağlayışlarımın birinde vardın, onunda yoktun.
Bir iki gülüşümde rastladım sana, sonrasında kayboldun.
Bir hata misali girdin hayatıma sevgili.
Yanlışla uzandı elin ve yanağıma dokundu,
Bilmeden yanağımdaki yaşı sildi.
Hiç fark etmeden dudaklarımdaki tebessüme sebep oldun sanki.
O kadar ağırdı ki omuzlarım
Baktım başımı az bir az dinlenmek için omzuna dayayabilecek miyim diye ama yoktun.
Olduğun yerde, olduğunu sandığım yerde yoktun.
Belki de ben olduğunu sanmıştım.
Şimdi öyle bir andayım ki
Ne var oluşun ne de yok oluşun umurumda değil.
Çünkü şimdi benim için bir varmış bir yokmuş misali ile başlayıp
Bitti diye son bulan okuyup köşeye koyduğum bir masaldan başka bir şey değilsin.