Saat sekizi vurduğu vakit benim için yaşam başlıyordu.
Dükkânımın camından her gün aynı saatte dışarı bakıyor
Ve her gün aynı saatte onu görüyordum.
Benim için doğan güneşimi, bana uğur olan yoncamı
Her gün aynı saatte aynı yerde buluyordum.
Altın saçları omzundan kıvır kıvır dökülüyordu.
Sabah güneşinin altında ona bakan gözlerimi alıyor
Ona doğru dönen yüreğimi hareketlendiriyordu.
Günümün uğuru, kazancımın bereketi, hayatımın cilvesi
Her gün sabah sekizi vurduğunda karşıma çıkıyor
Ve günüm akşamın dokuzunda son buluyordu.
Sabah sekiz akşam dokuzdu benim hayatım,
Dükkânımın uğuru, bereketi.
Onu gördüğüm andı yüreğimin varlığına sebep.
Sabah sekiz akşam dokuzdu altın saçlı yoncamı görüşüm.
Bana doğan güneşim benim olan uğurlu yoncam.
