(I)
Hindi pa rin makapaniwala sina Andy, Colonel Laxamana, Lieutenant Esguerra at Jang-Mi sa natagpuan nila sa simenteryo sa simbahan. Sa pag-imbestiga ng mga hukay na ang hinala nila noong una'y grave robbings ay lumalabas na ang hukay pala'y nanggaling sa loob. Ayon kay Andy, tila ang mga bangkay mismo ang gumapang papalabas ng hukay. Habang binabaybay ng sinasakyan nilang Revo ang daan pabalik ng headquarters, ang bukang bibig nila'y...
Zombies!
Mga patay na nabuhay. Hindi sila makapaniwala, pero iyon ang sinasabi ng mga ebidensya.
"Lintik! Una aliens ngayon naman, zombies!" bulalas ni Laxamana. "Magreretiro na lang ako!"
"Kaya ko pang maniwala sa mga aliens, o multo o aswang, pero sa zombies?" iling ni Esguerra.
Tama din ang tinyente, muni ni Andy. Mas madaling paniwalaan ang mga UFOs dahil may scientific explanation, documented sightings, eyewitness testimonies at polygraphed tests ng mga abducetees. Pero zombies? Ang whole idea ng flesh-eating zombies ay isang myth. Ang zombies ay sa TV o sa pelikula lang nangyayari.
"Zombies!" ulit ni Jang-Mi.
"'Wag muna tayong ma-carried away, okay?" Matigas na sabi ni Laxamana. "Bago nating sabihing zombies ay pag-aralan muna natin..."
"Sir, kayo ang nagsabing zombies," paalala ni Esguerra.
Napaisip ang colonel at na-realize na siya nga.
"Zombies!" bulalas muli ni Jang-Mi
"I-it's just a theory, Jang-Mi, okay?" paghinahon ng colonel sa Koreana. "For now."
Dinaanan muli nila ang malawak na parang kung saan nakatirik ang mga tents ng scientists na pinag-aaralan naman ang mga animal mutilations. Hindi kinaya ni Jang-Mi ang natagpuan nila roon—isang baka na hati sa gitna sa paraan na hindi kapani-paniwala.
Makarating sa headquarters, sinalubong sila ni Corporal Diazon na may mahalagang balita. Nagmamadali silang nagtungo sa War Room at nagkumpulan sa harapan ng malaking TV screen kung saan ipinalabas ni Diazon ang isang video na nasa Youtube, habang nagsilapitan naman ang ibang miyembro ng task force upang makinood.
"Kakapost lang nito, sir, mga two hours ago," ulat ng corporal. "Kuha ng mga mountaineers mula sa taas ng Mount Banahaw."
Sa Youtube, ang title ng video ay UFOs near Mt. Banahaw at may 2,489 hits na agad ito. Ang video ay kuha mula sa isang cellphone sa kalagitnaan ng gabi at makikita ang anim na maliliwanag na mga bolang ilaw na lumilipad. Mga UFOs. Mataas ang kinalulugaran ng mga mountaineers, at ang nakikita nila sa baba ay ang bayan ng Callejon kung saan papunta ang mga UFOs. Medyo shaky ang pagkakahawak ng cellphone. Dinig ang mga manghang boses ng mga mountaineers. Lalo na nang magsipagpatayan ang kuryente sa bayan ng Callejon at ito'y nabalot sa kadiliman, na maya-maya'y sinundan naman ng matinding liwanag na nakasisilaw.
Pagkatapos ay naging static ang video at doon iyon natapos.
"Anong oras ito?" tanong ni Laxamana.
"Sir, according sa video, 2:05 AM, July 29," ulat ni Diazon.
Dakong 2AM. Ayon sa mga report, iyon din ang oras na nakita ng mga witness mula sa labas ng Callejon ang pagdidilim ng kalangitan at pagkawala ng mga bituin. Ayon din sa mga testimonya, bumalik ang kuryente sa Callejon ng mga 3 AM.
"2 to 3 AM," diin ni Andy. "''Yan ang window time natin. Kailangan alamin nating mabuti ang mga nangyari sa oras na 'yan. Dapat i-monitor 'yan."
Tumango si Laxamana at bumaling sa mga tao sa War Room.
"Narinig n'yo siya, 2 to 3 AM. I-relay nyo 'yan sa lahat!"
"Yes, sir!" ang sigaw ng buong task force.
"Our concern now is the media," sabi ni Laxamana kina Andy at Jang-Mi. "If they start investigating, they will be making trouble."
"Reporters, they are very paranoid," sabi ni Jang-Mi.
"Yes, also very makulit," sabi ni Andy sa Koreana at tinuro kanyang ulo. "Sakit ng ulo. Headache."
Na-interrupt sila nang biglang tumayo ang nakaupong sundalo na may headphones—isang radio operator. May tawag daw mula sa mga pulis na nasa bayan proper. Ipinasa niya ang balita na ikinagulat nilang lahat.
"Sir, may nakita daw silang dalawang tao!" sabi ng radio operator.
"Tao? Anong tao?" gulat na tanong ni Laxamana.
"Mga local civilians daw, sir. Nasa custody daw nila ngayon."
Lubusan na ang search na ginawa ng mga military at pulis sa Callejon. Sinweep na nila ang buong bayan at wala silang natagpuan ni isang tao. As far as they know, lahat ng mamamayan ay in-abduct ng alien, kung kaya't napaka-vital nito na may natagpuan silang mga survivors.
"This is a breakthrough sa investigation!" excited na sabi ng Laxamana.
Agree si Andy. "Kung ang dalawang taong ito'y nakaligtas sa abduction, maaaring key witnesses sila sa nangyari," kanyang sabi. "Maaaring malaman natin kung paano natangay ang limandaang mga katao."
(II)
Nasa loob ng presinto sa bayan ang umano'y mga survivors na nakita ng mga pulis. Ang mga pulis na ito'y parte din ng task force na in-charge sa pagbabantay sa mga establisyamento sa Callejon. Nagsipagsaluduhan sila nang dumating sina Colonel Laxamana, Lieutenant Esguerra at Andy. At nagtanggalan naman ng mga sumbrero nang makita si Jang-Mi.
"Nasaan sila?" tanong ni Laxamana.
"Dito po, sir," senyas ng matipunong sundalo na isang sarhento.
Sinundan nila si Sarge papasok sa loob ng isang opisina at doon nadatnan nilang nakaupo ang isang lalaki na nasa kanyang 30s at isang binatilyo. Namumutla ang mga ito sa takot at pinagpapawisan habang nakapalibot ang tatlo pang mga pulis. Binigyan sila ng tubig na maiinom. Mga kamay nila'y nanginginig hawak ang mga baso.
"Saan n'yo sila natagpuan?" tanong ni Laxamana habang pinagmasdan nila nina Andy, Esguerra at Jang-Mi ang nasabing mga survivors.
"Doon sa terminal sa may palengke, sir. Nagtatago sa loob ng delivery van," sabi ni Sarge.
"Taga-saan kayo?" tanong ni Esguerra sa dalawa.
"Taga-Daigdigan ho," sabi ng lalaki.
"Daigdigan?"
"'Yung bayan sa kabila ng bundok," inform ni Sarge at sinabi pa, "Mag-ama daw sila. Bumibisita lang daw sa kamag-anak nila dito. Pauwi na raw sila ng madaling-araw nang makita nilang nagliwanag ang langit. Sa takot, nagtago daw sila sa loob ng van."
"Tutoo ba ito?" tanong ni Esguerra.
Nagtanguan ang lalaki't binatilyo.
"They look scared," sabi ni Jang-Mi.
"Malamang may trauma pa ang mga ito," pag-isip ni Laxamana, at tinanong ang survivors. "Ano bang nakita n'yo? Nagliwanag ang langit kanyo?"
"Oho, sarge..." sabi ng lalaki.
"Colonel," pagkorek ni Laxamana at tinuro ang sarhento. "Siya si Sarge. Ako si Colonel."
Tumango ang lalaki, at sinabing nakita nga nilang biglang nagliwanag ang langit at nawala daw ang mga bituin. Akala daw nila ay magugunaw na ang mundo kung kaya't sa takot ay nagtago sila sa loob ng closed delivery van.
"Kaya siguro hindi sila na-abduct, sir," sabi ni Esguerra.
Napatango si Laxamana.
"Mga anong oras nangyari 'yung pagliliwanag?" tanong naman ni Andy.
Saglit na nagkatinginan ang lalaki at kanyang binatang anak, na siyang sumagot sa tanong.
"Madaling araw po," aniya, at sumilip sa kanyang relo. "Mga alas-dos po..."
"O, window time!" excited na sabi ni Laxamana.
Sa paligid, nagbulungan ang mga pulis, ngayon lang din nila narinig iyong sinabi ng colonel.
"Mga key witnesses ito!" hayag ni Laxamana. "Dalhin natin sila sa headquarters."
"Okay, sir!" sabi ni Esguerra.
Ganoon na lang ang saya nila na natagpuan ang mag-ama, pagka't ang impormasyong makukuha nila sa kanila'y makakatulong ng malaki sa ginagawa nilang imbestigasyon. Natuwa naman ang lalaki't binatilyo pagka't pinangakuan sila ng kompensasyon, at lalo pa't biro ng mga pulis na baka maging mga celebrity pa sila, maisapelikula ang kanilang mga karanasan. Sabi ng binatilyo, gusto niya si James Reid ang gaganap sa kanya.
Pero, hindi si Andy. Ang sinasabi ng investigative instinct niya'y may hokus-pokus na nangyayari. Habang sinasakay sa van ang lalaki't binata ay tinanong siya ni Laxamana kung anong kanyang palagay.
"Mukhang nagsisinungaling sila, Greg," sabi ng private investigator.
"Pero, tama naman sinabi nila, 2AM, eh 'di ba 'yun ang window time?" punto ni Laxamana. "Nakita nilang nagliwanag ang kalangitan."
"Hindi ibig sabihin eh nasa loob sila ng Callejon ng mga oras na 'yon," sabi ni Andy. "Tignan mo'ng mga kasuotan nila..."
"Ha?"
Pinoint-out ni Andy ang suot na mga damit ng mag-ama. Bukod sa patong-patong na t-shirt ang suot nila'y naka-jacket pa sila. Ang suot nilang pantalon ay mukhang maluwag sa kanila, ganoon din ang mga sapatos nila—mga rubber shoes na magagara. Ang binatilyo ay naka-cap pa. At puro mukhang mga bagong laba. Kung inumaga raw sila ng uwi, sabi ni Andy, ay at least, may marka ng pawis ang mga damit nila at may mga lukot. Ang isa pang napansin ng P.I. ay nuong magtanong siya sa binatilyo at tumingin ito saglit sa kanyang relo.
"Ako lang ba ang nakapansin na ang suot niyang relo ay maluwag sa kanya at mukang mamahalin?" sabi ni Andy. "May kuwintas at singsing pa. 'Yung tinatawag na bling-blings."
Napaisip bigla si Laxamana, at kanyang na-realize.
"Lintik! Mga scalawags palang mga ito!" bulalas niya.
Agad na inutusan ng colonel ang mga pulis na halughugin ang lugar kung saan natagpuan ang lalaki't anak nito. At doon nga sa terminal, natagpuan nila ang mga nakatagong knapsack na pag-mamay-ari ng tinuring nilang mga survivors—at ang laman ng mga bag ay puno ng mga nakaw na items. Upon interrogation, umamin ang mag-ama na nanloob sila sa mga bahay-bahay sa Callejon. Sa gabi, para raw hindi sila mahuli. At inamin pang narinig lang daw nila ang bali-balita ukol sa nangyari sa Callejon, at hindi talaga nila na-witness.
"Pusang gala!" inis na sabi ni Sarge. "Ibalik ang mga 'yan sa presinto!"
Disappointed na bumalik naman sa headquarters sina Andy, Laxamana, Esguerra at Jang-Mi.
(III)
Pagkarating sa headquarters ay agad na dumiretso si Andy sa kanyang kuwarto para umidlip. May pansamantalang kapayapaan sa loob ng kuwarto na nagpagaan sa kanyang pakiramdam. Nguni't saglit lang pagka't maya-maya'y may kumatok sa pintuan. Napasimangot si Andy na siya'y naistorbo pero nang kanyang buksan ang pinto ay si Jang-Mi pala ang naroon at hindi naman niya magawang mainis dito.
Lalo na't may dala itong mga sandwiches.
"Hello," bati ng Koreana. "I brought you food."
"Come in," alok ni Andy.
Pumasok ng kuwarto si Jang-Mi tangan ang tray na may sandwich at juice na kanyang inilapag sa side table ng kama.
"Here. You must eat."
"Thank you," ngiti ni Andy.
Walang ganang kumain si Andy, nguni't sa isip niya, panakbo oras din ito. Pansamantalang distraction. Nagpasalamat ang P.I. at kumain.
"Andy..." umpisa ni Jang-Mi. "In graveyard, I saw her, too."
"Yes, I know," sabi ni Andy.
"You know?"
"Yes."
Hindi na ikinagulat ni Andy na nakita rin ng psychic ang multo ng yumao niyang ina nuong magpunta sila sa simenteryo. Sa experyensya niya bilang private investigator, huli rin niya ang mga body language ng mga tao, at ang expressive na si Jang-Mi ay madali niyang nabasa.
"Andy, we must go back to church," sabi ng psychic.
"Go back? Why?" pagtataka ni Andy.
"There are spirits inside church!" sabi ni Jang-Mi. "I think they have messages."
Napaindak si Andy. Naalala niya ang sinabi ng psychic noong nasa loob sila ng simbahan. There were people here, sabi noon ni Jang-Mi—at sila ang tinutukoy niyang mga spirits. Sinawalang-bahala iyon ni Andy nuong una, pero kung may message sila na gustong iparating, alam niyang mahalaga iyon na malaman.
"Yes, we will go back. I will tell the colonel," pangako ni Andy.
Matapos mamahinga ay ipinagpatuloy pa ni Andy ang pananaliksik sa hiwaga ng mga grave robbings. Inabot siya ng gabi sa gawaing ito at agad na hinanap ang colonel para ipakita ang kanyang report. Inabutan niya ito sa lobby na may kausap sa telepono.
"Yes, sir. I understand. We're doing our best, sir," sabi ni Laxamana sa kausap at umiiling na ibinaba ang kanyang cellphone.
Lumapit si Andy dala ang ilang mga papel.
"Kausap ko lang ang National Security Chief. Pressure from Malacanang," sabi ni Laxamana. "They want answers. Nangyari na ang kinatatakutan ko. Dahil sa inupload na Youtube video, nagtatanong na ang media."
Napansin ng colonel ang hawak na mga papel ni Andy at tinanong niya kung anong mga iyon.
"Listahan ito ng mga pangalan na nasa mga puntod na may mga hukay," sabi ni Andy. "Labing-siyam na mga pangalan. Labing-pitong lalaki. Dalawang babae. Mga ipinanganak between 1930 to 1932. At namatay between 1988 to 2006."
Pinulupot ng colonel ang kanyang mga braso. Napaisip.
"Puro matatanda, kung ganon?" aniya.
"Correct," confirm ni Andy. "At isa sa mga puntod...ay sa tatay at nanay ko."
"Kasama sila sa mga ninakaw?" gulat na bigkas ni Laxamana.
Tumango si Andy. "Ang nanay ko at 'yung isa pang babae sa listahan ang pinaka-recent na mga namatay. Year 2000s. 'Yung labing-pito na mga lalaki, kasama na ang tatay ko, ay namatay naman between 1987 to 1989."
"So kung aalisin mo sa equation ang dalawang babae," pagisip ni Laxamana, "'Yung labing-pitong mga lalaki ay more or less, same profile, magkakalapit ang edad.,."
"Ganun na nga," sagot ni Andy.
"May pinupuntahan 'yan, pare. Anong balak mo?" tanong ng colonel,
"Kailangan ko ng kumpirmasyon. Kung maaaring hukayin ang mga puntod," hiling ni Andy.
Tumango si Laxamana. "Okay. Bibigyan kita ng tao para d'yan," aniya.
"At oo nga pala, Greg, importante na bumalik si Jang-Mi ng simbahan," sabi ni Andy.
"Areglado," tango ni Laxamana, at napa-kunot-noo. "Isang bagay ang medyo 'di ko maimagine," aniya.
"Ano 'yon?" tanong ni Andy.
"'Yung nawawalang mga bangkay..." sabi ni Laxamana. "Nilibing sila noong 80s pa 'di ba? So by this time, mga buto na lang sila? Kung tutoo ang teorya mo, you mean to say, 'yung mga gumapang palabas ng hukay ay mga skeleton na?"
Oo nga naman, mga buto na lang sila. Ang mga zombies ay buto na lang.
"Pare, after nito, remind me na magretiro na talaga ako," sabi ng colonel na medyo natatawa na lang.
Napangiti na lamangsi Andy. Wari niya, habang tumatagal lahat ay nagiging pa-weird nang pa-weird.
NEXT CHAPTER: "Kabaong ng mga Muling Nabuhay"