CHAPTER SEVENTEEN
(VON’S POV)
What the hell? Hindi ko na nga nacontact maghapon, hanggang ngayon hindi pa rin nya sinasagot ang mga tawag ko. Is she mad? Tss. Obviously, kaya nga hindi sinasagot ang mga tawag mo. Damn’it!
Nagtungo ako sa banyo para magshower and gumayak na papuntang University. Nakasalubong ko pa nga si Chariz na naghihintay sa sala pero hindi ko sya sinulyapan man lang. The hell I care? May sasakyan naman sya at marunong syang magmaneho kaya h’wag syang magpaawa sa akin. Hindi ako naaawa sa mga bitch. Tss.
“Von, can we talk?” tss. Pasakay na ko sa kotse ko pero sinundan pala ako ng babaeng ‘to.
Hindi ako nagsalita. Siguro naman alam na nyang ayaw ko syang kausap. Tss. But she grab my arm dahilan para mapahinto ako sa pagsakay sa kotse ko at isinarado nya ang pintuan ng driver seat at humarang sya doon. Now what? -______-
“Just give me 10minutes to explain, Von.” She pleaded. Bah, mukhang mabait ata sya ngayon huh? Tss. Binigyan ko sya ng nakakatamad na expression para malaman nyang hindi ako interesado sa sasabihin niya. “Von, please? I-i…. nagawa ko lang naman ‘yon because I like you a lot, really.” Tss, boring. -______-
Ayoko nang marinig ang iba pa nyang sasabihin kaya hinawi ko sya. Sumakay ako sa kotse ko at pinaharurot ito without saying a word. Baka ano pang masabi ko sa kanya. =_______=
…
Pagkababa ko sa parking lot ng University ay saktong pagdating naman ng laging gamit na big bike ni Jethro. Tss. Medyo astig ngang tignan, but I prefer four wheels. Hindi naman ako mahilig sa mga bike. =______=
Kinuha ko na rin ang gamit sa kotse. Nang paalis na ako ay napahinto ako at napalingon sa kanya dahil sa inis.
“Good morning, Kristel! San ka na?.....ahh oh sige, hintayin nalang kita para sabay na tayong pumasok sa classroom…… okay! Okay!..... ahhh basta sabay tayo….. take care! Muah!” P*****na! Anong muah muah pinagsasasabi nito? Hindi naman siguro ako bingi para magkamaling si Kristel ang kausap nya sa phone? P*****na talaga. Ako kahapon pa ko tumatawag sa kanya hindi nya sinasagot, tapos itong panget na lalaking ‘to---- aisht! Damn’it!
“What? What are you looking at?” tanong sakin nitong ungas. Babasagin ko mukha nito eh. Muah muah, tss.. =________=+++
“Pssh.” Bumalik ako sa tabi ng kotse ko at sumandal. Ganoon din ang itsura nya, nakasandal din sya sa motor nya habang naghihintay. Tsk!
Maya-maya ay natanawan ko na si Kristel. Halos sabay naman kami ni Jethro na umalis sa pagkakasandal at aaktong lalapitan namin ang paparating nang may sasakyang mabilis na nagpark sa harapan namin. Agad itong bumaba ng sasakyan without saying sorry or excuses to us. Sarap din basagan ng mukha ang isang ‘to. =______=++
Patakbong nilapitan ng lalaki si Kristel kaya nagdilim ang aura ko. What the hell! Sino ba ‘tong parang bangaw na lumalapit kay Kristel?
I walk towards them and pati itong lalaking ungas na si Jethro ay nagmadali ring lumapit sa dalawa. Every step ay titig na titig ako sa dalawa. Si Kristel naman ay parang gustong umiwas sa lalaking yon pero masyadong presko kaya siguro hindi makawala si Kristel.
“Who are you huh?” halos sabay naming tanong ni Jethro sa lalaking nakadikit kay Kristel. Tss.
“Oh mga pre, kayo pala yan.” Tss, feeling close ni hindi ko nga sya kilala. Tss. “Uhm, gusto ko lang kasing kasabay itong si miss beautiful sa room.” What the!
“Tss.” Inagaw ko sa tabi nya si Kristel. Mataman naman akong tiningnan ni Jethro. Pssh. Yung isang ungas ngingisi-ngisi pa! =_______=++
“Let’s go, Kristel.” Sabi ko sa kanya at kinuha ko ang kamay nya habang nakatingin ng masama sa dalawa. But in the end, tinanggal ni Kristel ang kamay kong nakahawak sa kanya kaya napatingin ako sa kanya. Nakita kong namumula ang pisngi nya at hindi makatingin sa akin. Tss. Don’t tell me na gusto nyang kasama yang dalawa na yan? Aisht!
“Pre, ayaw kang kasabay ni Kristel kaya kami nalang ang sabay.” Singit ng ungas na lalaking hindi ko alam ang pangalan.
“Sino ka ba huh?” tanong ni Jethro na mukhang napipikon rin sa lalaki.
“Oo nga pala. Nakalimutan kong magpakilala. Ako nga pala si Andrei Villegas, transferee and….. teka hindi nyo ba ako natatandaan?” tanong pa nitong nakakabwisit! Ano namang pakialam ko sa kanya ha!
“A-ahh, sya si kuyang natapunan ko noon. Nagtransfer daw sya dito. Ewan ko ba dyan.” Singit ni Kristel kaya lahat kami napatingin sa kanya. Meaning, kakilala nya? Aba teka lang naman muna, bakit hindi ko alam ito?! What the hell! -_______- “Andrei, mauna na kami sa inyo ha… Jethro tara na?” what the! Teka nga! Bakit si Jethro ang inaya nya at hindi ako?! P*** naman oo!
Hinila ni Kristel si Jethro at wala akong magawa kundi ang pagmasdan nalang ang mga likod nila. Nakakabadtrip!
“Ang ganda talaga nya bro. Haiiiii..” Napalingon ako sa katabi kong naiwan. So, he’s Andrei pala. Tss. Panget ng pangalan, kasing panget nya. May pangiti-ngiti pa sya. At ako? Tiningnan ko sya ng masamang tingin. “Back off.” May diing sabi ko.
“Woah! Do you like her, bro?” bro bro-hin ko ‘to eh. Kanina pa feeling close.-______-
“No. I don’t like her. I lo----“
“Yun naman pala eh! Me? I like her, bro. A lot.” Sabi nitong sumabat kaagat nang hindi pa natatapos ang sasabihin ko at lumayas na. F*ck him! Sino ba yung hayop na yun ha!
(KRISTEL’S POV)
Nataranta ako nang makita ko si Mr. Sungit na papalapit sa amin ni kuyang natapunan ko noon na ang pangalan pala ay Andrei. Nagulat pa nga ako nang salubungin nya ako. Kung tutuusin magkasing edad lang pala kami pero mas komportable akong tawagin syang kuya. Ewan ko ba, nakasanayan ko nalang din siguro.
Tapos mas lalo pa akong nataranta nung hinawakan nya ako sa braso. Sobrang bumilis talaga ang tibok ng puso ko dahil naaalala ko yung ginawa nya sa akin nung nasa kwarto nya kami! >/////< Kaso naaalala ko ring nabugbog ako ni Chariz. TT^TT Hindi pa malinaw sa akin ang mga binitawang salita sa akin ni Mr. Sungit kaya magtatanong nalang ulit ako kapag may pagkakataon. Pero h’wag muna ngayon.
Si Jethro na hinila ko ay tahimik lang at walang kibo habang papunta kami ng classroom. Samantalang kanina ang kulit kulit pa nya nung tumawag sya sa akin. Si Mr. Sungit palagi ring tumatawag kaya lang hindi ko naman nasasagot dahil hindi ko natityempuhan. Maaga rin kasi akong nakatulog kagabi pagkauwi namin dahil talaga namang napagod ako and nag-enjoy. Si bff nga doon na rin natulog sa boarding house ko, ni hindi na nga sya nakapagpalit ng damit. Nakatulog syang nakafairy outfit! >.<
“Jethro, mamaya nga pala mag-iinterview ako tungkol sa project. Haii, hindi ko naman alam ang gagawin ko pero ako ang napili nilang gumawa nun. Haii..” basag ko sa katahimikan namin. Ang totoo rin nyan, pinoproblema ko rin yun. Kung bakit naman kasi ako pa ang pinakamatalino sa grupo namin eh. Hehe.
“Kaya mo yan.” Ang tipid naman nyang sumagot. -_______-
“Yun lang ang sasabihin mo? Wala ka na bang ibang sasabihin?” hindi kasi ako sanay eh. Madaldal kaya yan, kapag nagtatampo yan hindi ako kikibuin… Teka nagtatampo ba ‘to? “Nagtatampo ka ba sakin, Jethro? Galit ka ba? Ano bang ginawa ko?” sunod-sunod na tanong ko sa kanya.
“Tsk.” Huminto sya kaya huminto din ako. Nilapitan nya ako at hinawakan ang magkabila kong kamay tapos dahan-dahang tumingin sa mga mata ko. Nagtataka naman ako sa mga kinikilos nya.
“Huy bakit ba?” tanong ko sa kanya. Mas hinigpitan nya ang hawak sa kamay ko kaya mas lalo tuloy akong nagtaka.
“Ako nalang, Kristel.” Seryosong sabi nya.
“Ikaw?” nagtataka kong tanong na nabubuhayan ako ng loob.
“Oo, pwede ba?” nakatitig pa rin sya sa mga mata ko. Nag-isip ako ng isasagot ko.
…
…
…
“Sige, kung yan ang gusto mo.” Nagliwanag bigla ang mukha nya.“Basta h’wag mo akong sisisihin kapag napagod ka ha. Medyo marami ka kasing gagawin. Kaya mo ba?” tuloy ko. Nagtataka talaga ako kay Jethro, bakit gusto nyang sya nalang ang mag-interview? Ah, baka gusto nya lang akong tulungan.
“Talaga?! Yes! Woooooohh!” tapos bigla nya akong niyakap ng mahigpit. Ano bang nangyayari sa taong ‘to? Sobrang saya naman nyang mag-interview?
“Oy, tama na nga yan..” bumitaw naman sya sa akin at hindi naaalis ang lawak ng ngiti nya. “Oh, ito yung mga kailangan mong tanungin sa iinterviewhin mo. Nandyan na rin yung mga lugar na pupuntahan mo. Basta isulat mo nalang lahat dyan ng isasagot sayo tapos si leader na ang bahalang mag-ayos…. Naku ikaw talaga Jethro, mag-iinterview ka lang ang saya-saya mo na. Gusto mo lang maggala eh!” inaabot ko sa kanya yung mga binigay sa akin ni leader na kopya na gagawin ko pero hindi nya ito kinukuha. “Oy, ito na oh.” Sabi ko pa pero ayaw nya talagang abutin at nawala na rin ang kaninang masayang mukha nito. Ano na naman ba?
“You’re so stupid, Kristel! Don’t you get what I’m saying? Aisht! Hindi naman yang pag-iinterview ang tinutukoy ko. Aisht!” nagulat ako sa inakto ni Jethro. Bakit sya sumisigaw? Bakit sya nagagalit ngayon? Ano ba! Ang gulo! “Aisht!” muli nyang sabi at saka naglakad palayo.
“Hoy, Jethro! Bumalik ka nga dito!” sigaw ko. Problema ng taong yun? Kanina umaliwalas na yung mukha nya tapos ngayon bigla nalang nagagalit. Ayyy, may topak ata. -______- “Hooooyyyy!” muli kong sigaw pero hindi na sya lumingon. Ano ba naman yan. *kamot ulo. -_______-7
(JETHRO’S POV)
Matatawa ba ako o maiinis? =________=
(THIRD PERSONAL’S POV)
Pagkarating ni Jethro sa classroom ay padabog itong naupo sa kanyang upuan. Napaface palm nalang ang tangi nyang nagawa sa pagiging slow ni Kristel. Ang akala pa man din nya ay natupad na ang matagal nyang pangarap na sinagot na sya ni Kristel pero iba naman pala ang pagkakaintindi nito sa sinabi nya. Eh kung pinaliwanag ba naman kasi nya ng mabuti! Alam naman nya ang takbo ng utak ni Kristel. Dapat kasi sa babaeng yon pinapaliwanag lahat ng detalye. Tsk! Tsk!
Pumasok na rin si Kristel sa classroom. Sinusubukan nyang kausapin ulit si Jethro pero hindi sya nito pinapansin. Hanggang sa dumating na rin si Mr. Sungit kaya naupo nalang ng maayos si Kristel at nagkunwaring nagbabasa ng gagawin nya mamaya sa interview.
Maya-maya lang ay nakumpleto na ang buong klase at nagkanya-kanyang kwentuhan ang ibang classmate nila habang hinihintay ang prof nila. Si Kristel naman ay hindi mapakali, hindi kasi sya pinapansin ng katabi nya. Sila lang na row ang hindi nagkikibuan. Si Chariz at Von rin ay hindi nag-iimikan. Mabuti na lang at dumating na ang prof nila pero may kasunod itong isang lalaki.
“Good morning class. We have a new classmate here…Please introduce yourself.” Sabi ni prof at humarap naman ang bagong transfer.
“Hi! Andrei Villegas.” Pagpapakilala nito sabay wink. Kinilig naman ang mga babae sa loob ng classroom. May bago na naman silang gwapong classmate! Umuulan ng mga gwapong nilalang sa classroom nila kaya abot ang pagreretouch ng mga babae, pwera lang kay Kristel, paying ata ang kailangan nya, hindi make up. -______-
“Enough, class. Mr. Villegas you may take your seat.” Sabi ng prof pero wala naman nang bakanteng upuan kaya nagpautos ang prof nila sa class president na kumuha ng upuan sa office.
Habang hinihintay naman ang upuan ni Andrei ay nakatayo ito sa likuran ni Kristel. “Hi miss beautiful. I’m glad that you’re also here. Ang swerte ko talaga.” Bulong nito kay Kristel na hindi nakatakas sa pandinig ni Jethro at ni Von. Samantalang si Chariz naman ay lihim na napapangiti……..Yung pang ngiting aso.
Bigla namang nagvibrate ang cellphone ni Kristel sa kanyang bulsa kaya palihim nya itong tiningnan.
“Hoy babae!
LUMAYO K DYAN SA ANDREI N YAN
kung hindi PATAY KA SAKIN!”
Pagkabasa nya sa text message ay sumilip sya ng bahagya sa nagpadala sa kanya ng message. Sakto naman na nakatingin rin ito sa kanya na para bang winawarningan sya. As if it means I-am-watching-you look ni Mr. Sungit. Haiii, bakit kaya?
===================================================================
Oh ayan ang pambawi.. Bumabawi ako sa tagal nang hindi ko pag-aupdate, Kung pwede nga lang na araw-araw eh, why not? Pipilitin ko … Pilitin nyo ko.. heheh biro lang..
HI ULIT SA INYONG LAHAT! Hindi ko na sasabihin kung sino sino kayo dahil alam nyo naman na kung sino sino kayo. Konti palang kasi yung mga comment sa Chapter 16 kaya hanggang HI nalang muna ako sa inyo.
Anyway, MARAMING SALAMAT SA SUPORTA… Sana hanggang dulo na ‘to… hehe ^^
-SharePinkMovesx