Kim အိမ္ေတာ္ရွိ ေရွးေဟာင္းပုံ ေရႊေရာင္ အိမ္ဖုန္း ဖုန္းျမည္လာခ်ိန္...
ဧည့္ခန္းထဲ ေမြးႏုခ်ည္ထည္လုံးမ်ားႏွင့္ အလုပ္ရႈပ္
ေနသည့္ Kim သူေဌးကုေတာ္က..
ဖုန္းျမည္သံေၾကာင့္
အနားေတြ ေရာက္လာသည့္ အိမ္အကူမေလးအား..
"ရတယ္.. ရတယ္..ငါ ကိုင္လိုက္မယ္..
လုပ္စရာရွိတာဘဲ..ဆက္လုပ္ၾက.."
"Nae. .sangnunim! "
"ဟဲလို..."
' ဟဲလို.. sehunတို႔ရဲ႕ အတန္းပိုင္ပါရွင္ '
" အိုး..ဟုတ္ကဲ့..ဆရာမ..မေတြ႕ျဖစ္တာေတာင္ၾကာၿပီ.. ေျပာပါရွင္ "
' ဟုတ္ကဲ့..လာမဲ့ စေနေန႔မွာ ေက်ာင္းတြင္း
အားကစားၿပိဳင္ပြဲႀကီး က်င္းပဖို႔ရွိတာ..အဲဒါ...
ေက်ာင္းရဲ႕တိုးတက္မူေတြမွာ
တဖက္တလမ္းကေန ပါဝင္ကူညီေပးေနၾကတဲ့
Kim သူေဌးကုေတာ္တို႔မိသားစု ကိုလည္း ဖိတ္တာပါရွင္ ဖိတ္စာက ညေနက် ေရာက္မွာပါရွင္ '
"အင္း..စေနေန႔ေနာ္..ဘယ္ႏွနာရီေလာက္ လဲ ဆရာမ ?"
' ဆယ္နာရီ စမွာပါ.. သူေဌးကုေတာ္ '
" အင္း..ဟုတ္ပါၿပီ...ေအာ္..ဒါနဲ႔...မွာစရာေလး
ရွိတယ္ ဆရာမ..က်မတို႔ hunnie ေလးကို
အားကစားအသင္းေတြထဲ မထည့္ေပးပါနဲ႔...
က်မတို႔ေျမးဦးေလး လြယ္ထားၿပီမို႔ အစစအရာအရာ
ေသခ်ာဂရုစိုက္ရေတာ့မွာမို႔ပါ.."
'omo! Congratulations! ပါ ..သူေဌးကုေတာ္
က်မ စီစဥ္လိုက္ပါ့မယ္..'
" အင္းကြယ္...အိမ္မွာ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ပြဲေလး ေတာ့လုပ္ျဖစ္လိုက္ ေပမဲ့ မီဒီယာကိုေတာ့ ၆လ ေနာက္ပိုင္းမွ အသိေပးမလို႔ ဆရာမတို႔ကို အသိမေပးျဖစ္လိုက္တာ ဘယ္လိုမွ သေဘာမထားပါနဲ႔ေနာ္ "
' အို..က်မတို႔နားလည္ပါတယ္ရွင္..'
" က်မတိူ႔ hunnieေလးကို ေက်ာင္းမွာ ေသခ်ာ
ဂရုစိုက္ေပးဖို႔ အပ္ပါတယ္ "
' Nae. .Nae. .sangnunim. .စိတ္ခ်ပါ..
က်မတို႔ အထူးဂရုစိူက္ေပးပါ့မယ္ မပူပါနဲ႔ရွင္ '
" ဒါျဖင့္ စေနေန႔မွ ေတြ႕ၾကမယ္ ဆရာမ"
' Nae sangmunim '
Kim သူေဠးကေတာ္ကေတာ့ ေျမးဦးေလးအတြက္
ဦးထုပ္ ေျခအိတ္ လက္အိတ္ေသးေသးေလးကို မိမိကိုယ္တိုင္ လက္ႏွင့္ခ်ဳပ္ကာ ဆင္ေပးရမည္ကို ...
ေတြးရင္း ၾကည္ႏူးစြာ ျပဳံးရင္း ဇာထိုးတံ တနာရီေက်ာ္
ကိူင္လ်င္ မ်က္လုံးကိုက္လာသည္ကိုပင္ ဂရုမျပဳဘဲ..
ဇာထိုးျခင္းကိုသာ ဂရုတစိုက္ ျပဳလုပ္ေနသည္မွာ
တပတ္ပင္ေက်ာ္ေတာ့မည္ျဖစ္သည္...
~~~~~~~~~~~~~
"
ကဲ..ကဲ..ေျပာၿပီးတဲ့အတိုင္း စေနေန႔ တေယာက္မွ ပ်က္လို႔မရဘူးေနာ္ "
" Nae! "
" အတန္းေခါင္းေဆာင္ကေတာ့ ဆရာမနဲ႔
မနက္ျဖန္တြက္ ဝတ္စုံစာရင္း ခနေျပာရေအာင္.. နားေနခန္းဆီ ခနလိုက္ခဲ့အုန္း..က်န္တဲ့သူေတြလည္း
ေက်ာင္းမဆင္းခင္ထိ စာမလုပ္ရင္ေတာင္ ဆူမေနၾကနဲ႔အုန္း ေနာ္ "
" Nae .!.Nae ! "
အတန္းပိုင္ဆရာမ ထြက္သည္ႏွင့္ အခန္းထဲ...
အျခား အခန္းမွ လူေတြပါ ဝင္ထြက္ကာ အခန္းသည္
ဆူညံပြတ္ေလာရိုက္သြားေတာ့သည္..
" sehun..မင္းေရာ ပြဲတခုမွာမွ မပါဘူးဆို
မင္းတိူ႔အတန္းပိုင္က မင္းကို ဘာလို႔ မထည့္လဲ မသိဘူးေနာ္..ဘတ္စကတ္ေဘာအသင္းထဲေတာင္
ပါလို႔ရတာကို မင္းလည္း အရပ္နည္းနည္းရွည္တာေလ "
ဆရာမက သီးသန္႔ေခၚေျပာျပထားကာ
အေၾကာင္းရင္းကို သိသည့္ sehunကေတာ့..
အတန္းေဖာ္ေတြ ရိပ္မမိသြားရေလေအာင္...
"ငါမွ ေသခ်ာ မကစား တတ္တာ
မင္းတို႔လည္း မသိတဲ့တိုင္း..ဟားဟား "
" ဟားဟား အရံျဖစ္ပါလိူ႔ရတယ္ေလကြာ.."
" ေတာ္ပါၿပီကြာ...အရံေတာ့...ဟားဟား "
" ထားပါ!..ေရာ့...ငါတို႔အခန္းက ၾကက္ေၾကာ္ရွယ္ေၾကာ္မွာ
အားေပးေနာ္..ပိုက္ဆံ.နက္ဖန္မွ ေပးလည္းရတယ္ ...ေနာ္ "
" အခု ယူသြားပါ ေနာက္က် ငါ ေမ့ေနမယ္ "
" hunnie! hyung တို႔ အခန္းက ေဖ်ာ္ရည္ေတြက ရွယ္ လက္ေဖ်ာ္ေတြေနာ္...အားေပးမယ္မလား ? "
" အားေပးမွာေပါ့..hyung "
" hunnie ငါ့ လက္မွတ္တေစာင္မွ မကုန္ေသးဘူး "
"ေအး..ငါ..ငါယူေပးမယ္ေလ "
" sehun လုပ္ပါကြာ...ငါဘယ္သူ႔မွ မေရာင္းတတ္ေတာ့ဘူး..kimအိမ္ေတာ္ ကကို
အားကိုးပါရေစကြာ "
"ေအာ္..ေအး..ေအးပါ "
" hunnie. .noonaတို႔ အခန္းကေရာ အားေပးမယ္မလား ?"
" ဒါ...ဒါေပါ့ဗ်ာ "
" sehun oppa! မီးတို႔ classက လက္မွတ္ေတြ
ေရာ အားေပးအူးေလ ေနာ္ "
" အား..အားေပးရမွာေပါ့ကြာ.."
" hunnie! ေရာ့...မင္းနဲ႔ beakhkyun အတြက္!
မျငင္းေၾကးေနာ္..ငါေတာင္ မင္းတို႔classဟာ
ဆယ္ကဒ္ယူထားရတာ.."
" ေအး..ေအးပါ..ဒါနဲ႔ ပိုက္ဆံ မနက္ျဖန္မွ ယူလို႔ရမလား.
ကဒ္ဘဲ က်န္ေတာ့လို႔ "
" အာ..ရတာေပါ့ကြာ...မင္းကလည္း..
ဟိုဘက္အခန္းသြားလိုက္အုန္းမယ္ "
" aw..ေျဖးေျဖး... "
ဤသို႔ျဖင့္...
sehun ၏ စားပြဲခုံေပၚ တေက်ာင္းလုံးမွ
လက္မွတ္တို႔ ကာလာစုံစြာျဖင့္ ပုံထပ္ေနကာ...
sehun ပိုက္ဆံအိတ္ထဲေတြေတာ့ ေငြသားတရြက္မွ
မက်န္ေတာ့ပါ..
sehun လက္မွတ္ပုံႀကီးကို ၾကည့္ၿပီး
မၾကာ..
နံေဘးမွ တေယာက္တည္း
ဖုန္းတလုံးႏွင့္ ျပဳံးေနသည့္ Beakhyun ကို...
" Beakhyuniee..မင္း ဘယ္သူ႔ကို ေခၚမလဲ? "
" ဘယ္သူရွိရမွာလဲကြာ..sehunnie ရာ ..
ဟို ဓာတ္တိုင္ႀကီးဘဲေပါ့ကြာ..."
"chan yeol hyung ? "
" အင္းေလ...ငါ ေျပာၿပီးသြားၿပီ...လာမယ္တဲ့
မင္းေရာ ေျပာၿပီးၿပီလား မင္းကိုကို ကိုေလ ? "
" ကိုကို႔ကိုလား? "
" အင္းေလ "
" ငါ ကိုကို႔ကို ေခၚရင္ေကာင္းလို႔လား ? "
Beakhyun ကေတာ့ ice coffee ဘူး မွ ပိုက္တစုတ္စုတ္ႏွင့္ရွိေနရာမွ က်ေနာ့္ကို ၾကည့္ၿပီး ...
" မင္းေျပာေတာ့..မင္းကိုကို ကို မင္းဖြင့္ေျပာလိုက္ၿပီဆို? "
"အင္းေလ "
beakhkyunက က်ေနာ့္အား ေခါင္းတခါခါႏွင့္
သနားစဖြယ္ၾကည့္ကာ...
ေနာက္ဆုံး မျဖစ္ေတာ့ဘူးဟူသာ ပုံစံျဖင့္ သူ႔လက္ထဲမွ
ဖုန္းေရာ ice coffee ဘူးေရာ စားပြဲေပၚ ခ်ထားလိုက္
ၿပီး...
" တခါဘဲေျပာမယ္ sehunnie ..
ေသခ်ာနားေထာင္ေနာ္ ..."
က်ေနာ္ ေခါင္းၿငိမ့္ရုံမက..
ႏႈတ္မွလည္း...
" အင္း.."
" မင္းက မင္းကိုကိုနဲ႔ တရားဝင္ယူထားေပမဲ့
မင္းက ေက်ာင္းသား တပတ္မွာ ငါးရက္လုံး ေက်ာင္းမွာ
ရွိေနရတယ္ေနာ္ အဲခ်ိန္ မင္း ကိုကိုက ဘယ္မွာေတြရွိေနလဲ ? "
" အိမ္မွာ မုတ္ရင္ အျပင္မွာေနမွာေပါ့...ငါလည္း
မသိဘူးေလဟာ..မင္းကလည္း...ကိုကိုက သူဘယ္သြား
ဘယ္လာတယ္ဆိုတာ ေျပာျပတတ္တဲ့ စတိုင္မွ မုတ္တာ !"
အႏွီsehunက သူ႔ေယာကၤ်ားအေၾကာင္းေျပာတာ ႏႈတ္ခမ္း တဆူဆူႏွင့္ ! မသိရင္ က်ေနာ္ byun beakhyun ရဲ႕ အမွားဘဲ ပါေနသလိုလို !
သနားပါဘိ!
" ကၽြတ္!ကၽြတ္!ကၽြတ္ ! အာ့ဘဲ ! sehunေရ...
သူေျပာျပမွတဲ့လား...မင္းေရာ ေမးလို႔မရဘူးတဲ့လား?
ဒီေခတ္ႀကီးထဲ ကိုယ့္ေယာက်ာၤး သူ ဘယ္သူေတြနဲ႔ေတြ႕ၿပီး ဘယ္သြားဘယ္လာတယ္ ဆိုတာ
မေျပာျပလို႔ မသိတာ မင္းအျပစ္မုတ္ေသးဘူး...
ေအး..ဒါေပမဲ့..! အာ့ေတြကို..
မင္း ဘာသာ မင္းသိေအာင္မလုပ္ႏိုင္ေသးဘူး..
ဆိုရင္ေတာ့ ..မင္း အျပစ္ျဖစ္သြားၿပီကြာ... "
" Beakhyun nar....ငါ စိတ္ဓာတ္က်ေအာင္
မေျပာပါနဲ႔ကြာ.."
အမေလး !
oh sehun တို႔မ်ား
ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ျဖစ္သြားလို႔လားေတာ့မလိုဘူး..
သိပ္sensitive ဖစ္လာတယ္ဗ်ာ !
ငိုမဲ့မဲ့ျဖစ္လာသည့္ က်ေနာ့္ bffကို...
" ထားပါ...ငါေျပာခ်င္တာက တျခား..လိုရင္းေပ်ာက္
ေနၿပီ..ဒီေတာ့က...ငါေျပာခ်င္တာကကြာ..
မင္း မင္းကိုကိုနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္အတူရွိခ်ိန္ေတြ မ်ားမ်ား ဖန္တီးယူတတ္ရမယ္လို႔ပါ..ဥပမာ စေနေန႔လိုမ်ိဴး
က လည္း မင္းအတြက္အခြင့္အေရးဘဲလို႔.. တေက်ာင္းလုံးကလည္း မင္းတို႔အေၾကာင္း သိေနတာဘဲကို.. မုတ္ဖူးလား "
" အင္းေလေနာ္ "
မိမိစကားကို ေတြးေတြးဆဆႏွင့္ ေခါင္းတၿငိမ့္ၿငိမ့္လုပ္ကာ ေထာက္ခံလာသည့္ sehunေၾကာင့္...
အေမာင္ beakhkyun တို႔ အားတက္သြားေလကာ..
" အေနနီးမွ သံေယာဇဥ္ေတြလည္းပိုလာမယ္ေလကြာ..
ေအး..ၿပီးေတာ့...အဟြင္း!သိတယ္မလား အထိအေတြ႕
ေတြ..."
" yaa....ဘာ..ဘာေတြေျပာေနတာလဲ..."
"အမေလးဗ်ာ !အိမ္ေထာင္သည္က လူပ်ိဴေရွ႕ လာရွက္ျပေနတယ္ ျမင္လို႔မေကာင္းပါဘူးဗ်ာ ! "
"အဲ..အဲလိုလည္းမုတ္ပါဖူး...အတန္းထဲမွာေလ...."
"ဘယ္သူ႔မွ မၾကားဘူး...ေအး..ခုန က ငါေျပာတာေလ
မင္းကိုကို ကိုလည္းနည္းပါး ေစာင့္ၾကည့္တတ္အုန္း..
စိုးရိမ္ပိုေအာင္ေတာ့မူတ္ဖူး..သတိရွိတတ္ေအာင္
လိုရမယ္ရေျပာျပတာ အိမ္ေထာင္သည္ေယာက်ာၤး
ေတြ အေဖာက္ျပန္ဆုံးကာလ က သူတို႔မိန္းမေတြ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ေနတဲ့ခ်ိန္တဲ့ကြ "
"ဒါမဲ့...beakhkyun nar?"
" အင္း..ဘာလဲ ? ေမးေလ? "
" ငါက မိန္းမ မွမုတ္တာ "
sehunရဲ႕ ကလယ္ကလယ္မ်က္လုံးနဲ႔ လၽွပ္တျပတ္
ေမးခြန္းေၾကာင့္...
ဥာဏ္ႀကီးရွင္ beakhkyun ပင္ ခန ေၾကာင္သြားကာ ..
" အာ့လည္း ဟုတ္တာဘဲ ...အာ! ငါေတာင္
ေရာေယာင္ေၾကာင္ကုန္ၿပီကြာ.! ဒီမွာ !oh sehun
မင္းက မိန္းမေတာ့မုတ္ဖူး ဒါေပမဲ့ မိန္းမေနရာဝင္ယူလိုက္လို႔ဘဲ ဟြန္း...ဗိုက္ထဲက ကေလးေလးကို အားနာလို႔ေနာ္ ! ေဂါက္တီးေဂါက္ေတာက္ လုပ္မေနနဲ႔ !
မင္းလူက နဂိုကတည္းက ေျခရႈပ္သတင္းက ေမႊးတာနဲ႔
ေသခ်ာထိန္းတတ္ပါေစေနာ္! မုတ္ရင္ ေနာက္မွ ငိုေနရမယ္! "
" ေအးပါကြာ..ငါသေဘာေပါက္ပါၿပီ...ဒါနဲ႔
ကေလးေလး..ၾကားသြားၿပီလားေတာင္မသိဘူး
ေတာ္ၾကာ ကိုကို႔ကို ကေလးေလးက မုန္းေနပါအုန္းမယ္ "
မိမိေက်ာင္းအက်ီေအာက္နားဘက္မွ ဗိုက္ကေလး
မသိမသာပြတ္ကာ ေျပာလာသည့္ သူ႔ကိုကိုအေပၚ အကဲပိုစြာ ခ်စ္လြန္းေနသည့္ sehunကို ..
beakhkyun အျမင္ကပ္လာ၍..
sehun ဗိုက္နားေလးကို ျပဳံးၾကည့္ကာ..
" စိတ္ခ်ေနာ္...ကေလးေလး..
ေဟာ့ဒီက ဦးေလးbeakhkyun က မင္းတို႔ ကိုကိုရဲ႕
sehunမတိုင္ခင္က ပ်ိဳမဒီအေၾကာင္းေတြကို တေနကိုင္ ထိုင္ေျပာျပအုန္းမွာ ! "
" yaa! beakhyun! ကိုကို႔ကို ကေလးေလး အထင္လြဲေအာင္ မလုပ္နဲ႔ေလ ! "
တကယ္ႀကီး စိတ္ဆိုးေတာ့မလို မ်က္ႏွာပင္ ဆူပုတ္
လာသည့္ sehunသည္ ကိုယ္ဝန္သာမလြယ္ထားရရင္
beakhkyun ငိုေအာင္ပင္ စမိမည္ထင္...
သို႔ေသာ္..
အခုေတာ့...
ကိုယ္ဝန္ေဆာင္အား အေလ်ာ့ေပးေသာအေနျဖင့္...
" ေအးပါ...ငါက စတာပါကြာ...စတာေနာ္..
ကေလးေလး..."
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
" ကိုကို? "
အခန္းတံခါးဖြင့္သည္ႏွင့္ ေခၚလိုက္ေသာ္လည္း..
အခန္းထဲရွိေနတဲ့ ကိုကိုက ျပန္မထူးပါ..
ကုတင္ ေပၚထိုင္ပီး က်ေနာ့္ဘက္ ေက်ာေပးကာ
laptop တလုံးႏွင့္ အလုပ္ျဖစ္ေနေလ၍...
" ကိုကို!? "
' မင္း ေဘဘီေလးမလား ? '
ကိုကို႔အသံမဟုတ္သည့္ ေယာက်ာၤးေလးအသံတခုေၾကာင့္ က်ေနာ္ အခန္းထဲ
ေၾကာင္ေတာင္ၾကည့္မိေသးသည္..
မဟုတ္မွလြဲလို႔ !
ကိုကို ေကာင္ေလးတေယာက္ကိုမ်ား အခန္းထဲထိ ေခၚ!!
' မိတ္ဆက္ေပးေလကြာ '
" ဒီကို လာခဲ့..sehun "
"ဟင္ ? "
" ဘာေၾကာင္ၾကည့္ေနတာလဲ ? ဒီမွာ ငါ့သူငယ္ခ်င္းနဲ႔
မိတ္ဆက္ေပးမလို႔ "
ကိုကိုက က်ေနာ့္ဘက္လွည့္ကာ စိတ္မရွည္သလိူ ေခၚမွ
ကိုကို တေယာက္ေယာက္ႏွင့္ vedio callေျပာေနမွန္း
သိလိုက္ရသည္ႏွင့္အတူ ေပ်ာ္ရႊင္သြားရသည္.
က်ေနာ္ ဘာေတြေတာင္ေတြးလိုက္မိတာလဲ !ဟီး!
ေပါင္ေပၚတင္ထားတဲ့ laptop ကို ကိုကိုက လက္ျဖင့္
မ ေျမာက္ ေပးလိုက္၍...
ကုတင္ေဘးရပ္ေနသည့္ က်ေနာ္ႏွင့္ laptop screen
ထဲမွ ဧည့္ခန္းတခုထဲ ထိုင္ေနတဲ့ ကိုကို႔သူငယ္ခ်င္းက က်ေနာ္ႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ျဖစ္သြားသည္.
' Hi! sehun ေလး မလား ? ခုမွ ေက်ာင္းကျပန္ေရာက္တယ္ထင္တယ္ '
" Arr Nae! Annoyeonghaseyo! sehun
လို႔ ေခၚပါတယ္ခင္ဗ်ာ "
ကိုကို႔ သူငယ္ခ်င္းဆိုေတာ့ ေသခ်ာေပါက္ က်ေနာ့္ထက္
အသက္ႀကီးမည္ျဖစ္၍ က်ေနာ္ ေခါင္းညႊတ္ကာ
ဂါရဝေပး၍ ႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္ .
' joing in က်ေနာ္နဲ႔ေျပာေနရလို႔ sehunေလးကိူ လာမႀကိဳျဖစ္လိုက္ၿပီထင္တယ္.. အားနာလိုက္တာဗ်ာ '
" arni yo ..မနက္ကတည္းက ဒီေန႔လည္း မႀကီး
လာႀကိဳမယ္လို႔ ႀကိဳေျပာထားပါတယ္ "
" အခုမွ အထူးတလည္ယဥ္ေက်းျပမေနနဲ႔ ေဟ့ေကာင္!
Ji hoonတဲ့ ေက်ာင္းတုန္းက သူငယ္ခ်င္း ခုေတာ့ Paris ေရာက္ေနတာ "
ကိုကိုကေတာ့ သိပ္ဂရူမစိုက္တတ္တဲ့ သူ႔ပုံစံတိုင္း
ၿပီးစလြယ္မိတ္ဆက္ေပးေန၍ တဖက္က ကို႔ကို႔
သူငယ္ခ်င္းကိုေတာင္ အားနာသည္.
" arr..Nae "
တဖက္က ကိုကို႔သူငယ္ခ်င္းက နားလည္ေနပုံရလို႔သာ..
' မင္းကလည္း..ငါအျမဲယဥ္ေက်းပါတယ္ကြာ..
ဟဲ...Jung Ji Hoonလို႔ ေခၚပါတယ္ ..hyungလို႔
ေခၚလည္းရတယ္ေနာ္ ဒါ နဲ႔ sehunက
လူေခ်ာေလးဘဲ..ၿပီးေတာ့...တကယ္
အရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းတာဘဲ..
hyung ျမင္ဖူးသမၽွေကာင္ေလးေတြထဲမွာ တကယ္
ခ်စ္စရာအေကာင္းဆုံးဘဲ '
" အဲ..အဲေလာက္လည္း မဟုတ္ေပမဲ့..ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ ဟီး.. "
" ေပ်ာ္မေနနဲ႔...အဲေကာင္ က မိတ္ဆက္ေပးတဲ့သူတိုင္း
အဲလိုေျပာေနက် ..."
' ya..Jong in ေဆးမခ်ိတ္ပါနဲ႔ကြာ..အဟဲ...မင္းကလည္း..
hyung တကယ္ေျပာတာေနာ္ sehun '
" ေတာ္ၿပီ..ငါလက္ေညာင္းလာၿပီ...ေနာက္မွ ျပန္ေျပာမယ္ ေဟ့ေရာင္.."
' ေအး..ငါေျပာတာလည္း အေၾကာင္းျပန္အုန္း..
sehun ေနာက္ ကိုးရီးယားေရာက္ရင္ လာလည္မယ္ေနာ္
'
က်ေနာ္ကေတာင္ ႏႈတ္ဆက္စကားျပန္မေျပာရေသးခင္
ကိုကိုက vedio callကို end called ႏွိပ္ခ်လိုက္၍..
" ကိုကိုကလည္း အားနာစရာႀကီး. "
" မလိုပါဘူး..အဲေကာင္က ေလေၾကာရွည္ေကာင္
မုတ္ရင္ တညလုံးေျပာေနရလိမ့္မယ္...အား! ဗိုက္ဆာလာသလိုဘဲ ေရ အျမန္ခ်ိဴးမွဘဲ "
ကိုကိုက laptop ကို ကုတင္ေပၚမွ ထကာ စားပြဲေပၚ
တင္လိုက္ၿပီး...
အေညာင္းဆန္႔ကာ ေရခ်ိဴးခန္းဆီ သြားဖို႔လုပ္ေန၍
အျမန္ဆြဲထားလိုက္ရသည္.
" ကိုကို..ခုနေလး ေျပာစရာရွိတယ္ "
" ညက်ေျပာလည္းရတာကိုကြာ..
ကဲအျမန္ေျပာ ဘာလဲ ? "
ကိုကိုကေတာ့ စိတ္ဝင္စားမူမရွိစြာ ေမးလိုက္ေပမဲ့...
က်ေနာ္ကေတာ့ အားတက္သေရာပင္..
ကိုကို႔လက္တဖက္ဆြဲထားကာ...
" ကိုကို..စေနေန႔ က်ေနာ္တို႔ေက်ာင္းမွာ တေက်ာင္းလုံးပါဝင္မဲ့ အားကစားၿပိဳင္ပြဲႀကီးရွိတယ္ "
" ဟမ္း!! (yawn).. အဲဒီေတာ့ ? "
" ေစ်းေရာင္းပြဲေတာ္လိူမ်ိဴး အတန္းလိုက္ ဆိုင္ေတြလည္း ဖြင့္မွာ ၿပိဳင္ပြဲေတြမစခင္ေလ..
က်ေနာ္ဆို bubble tea ေရာင္းတဲ့ အဖြဲ႕ထဲပါတယ္ "
" အင္း..."
" အာ့..လက္မွတ္ေတြနဲ႔ဝယ္ရမွာေလ..သိတယ္မလား? "
" လက္မွတ္ဝယ္ေပးရမွာလား? အကုန္ဝယ္ေပးမယ္
ရၿပီမလား..ဖယ္...ငါ ေရခ်ိဴးေတာ့မယ္ "
" ဟာ...ကိုကိုကလည္း က်ေနာ္ ေျပာတာ ဆုံးေအာင္လည္း နားေထာင္ပါအုန္း. "
" hmmm. ....ေျပာ...ေျပာ.."
" အုပ္ထိန္းသူ သူငယ္ခ်င္း အဲလို အသိ မိသားစုဝင္ေတြပါ လာလို႔ရတယ္တဲ့ .."
ေရခ်ိဴးခန္းတံခါးကို နတ္ျပည္တံခါးဝလို႔မ်ား ျမင္ေနလားမွတ္ရတဲ့ ကိုကိုက..
က်ေနာ့္ပင္မၾကည့္ေတာ့ဘဲ ေရခ်ိဴးခန္းတံခါးဆီသာ
အၾကည့္ေရာက္ေနကာ က်ေနာ့္ဘက္ တခ်က္ေတာင္မွ လွည့္မၾကည့္ဘဲ...
" အာ့..ငါ့လာေျပာေနတယ္..အိမ္ကေတြကို ေျပာလိုက္ေပါ့.."
" ကိုကိုကလည္း...! ကိုကို႔ကိုေျပာေနတယ္ဆိုတာ
က်ေနာ္က ကိုကို႔ကို ေခၚခ်င္လို႔ေပါ့..တကယ္ပါဘဲ.."
က်ေနာ္ စိတ္မၾကည္လာေတာ့သည္ႏွင့္အတူ
က်ေနာ္ဆြဲကိုင္ထားတဲ့ ကိုကို႔လက္တဖက္ကိုလည္း
လြတ္ခ်လိုက္ကာ...
အခုထိ ေက်ာေပၚမွ ေနရာမခ်ရေသးသည့္ လြယ္အိတ္ကိုသာ ေနရာသြားခ်လိုက္ေတာ့သည္..
" Tsk! ျဖစ္ရျပန္ၿပီ ...ဘယ္ႏွနာရီလဲ ? sehun "
ေက်ာေနာက္မွ ေမးသံ က အေစာကတည္းက ၾကားရရင္
က်ေနာ္ အလြန္တရာ ၾကည္ႏူးေလာက္ေပမဲ့...
" ခုမွ လာေမးမေနနဲ႔..."
" ေရာ..အခုေမးေနတယ္ေလ.."
" ရၿပီ..ကိုကိုမအားေလာက္ဘူး..
က်ေနာ္ တေယာက္တည္းဘဲ သြားလိုက္မယ္ "
" သေဘာဘဲ ! "
အား!
စိတ္တိုတယ္!
စိတ္တိုတယ္!
ဒီကိုကိုကေတာ့ေလ !
သူမ်ားကို နည္းနည္းပါးပါး လိုက္ေခ်ာ့ေပးတယ္ကို မရွိဘူး !
ရတယ္ေလ!
က်ိထား!
ဒီတခါေတာ့!
ကိုကို႔ဘက္က စမေခ်ာ့မျခင္း !
က်ေနာ့္ဘက္က လုံးဝ! လုံးဝကို ! စမေျပာဘူး !!
ေနာ့္...!
ကေလးေလး!
appa ဒီေလာက္ေတာ့ စိတ္ဆိုးခြင့္ရွိတယ္မလား !
ဟြင္း!
Kim Jong in ေရခ်ိဴးၿပီး အခန္းထဲျပန္ဝင္လာခ်ိန္ ..
မ်က္ခုံးေတာင္ပင့္သြားရသည္က..
အျမဲတေစ သူ႔ပိုင္ရွင္၏ အျမတ္တႏိုး ေပြ႕ဖက္ျခင္းခံရသည့္ ဝက္ဝံရုပ္ႀကီးက ကုတင္ေဘး ေဇာက္ထိူးက်ကာ ေထာင္ ေန၍ပင္!
" တကယ္ ေကာက္သြားတာဟ !"
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ဧည့္ခန္းက်ဥ္းထဲ Tv ထိုင္ၾကည့္ေနသည့္ ေနေကာင္းခါစ
ommaေဘး ....
ေျခာက္ႀကိမ္ေပးေခ်ကာဝယ္ထားသည့္
Laptop ေလး ႏွင့္ စာရိုက္ရင္း အေဖာ္ျပဳ ထိုင္ေနသည္က...
ကိုးရီးယားကို အေျခခ်ၿပီး ေနရာအတည္တက် ေနႏိုင္လာကတည္းက မရိုးႏိုင္ေသာ ျမင္ကြင္းေတြ
ျဖစ္မည္ထင္...
" Luhan ? "
" အင္း...omma ေျပာေလ...ဘယ္နားေနလိူ႔မေကာင္းလဲ? က်ေနာ္ ဘာလုပ္ေပးရမလဲ ?"
"ၾကည့္...သူမ်ားကို လူနာလိုခ်ည္း မဆက္ဆံပါနဲ႔ဆို...
ommaေနေကာင္းေနပါၿပီလို႔ "
" အင္းပါ...ဟုတ္ပါၿပီ..က်ေနာ္က စိုးရိမ္လိူ႔ပါဗ်ာ.."
" ommaေလ Luhan Ppaနဲ႔ အိမ္ေထာင္က်ခဲ့တာကို
ေနာင္တရေပမဲ့ Luhanကို ေမြးခဲ့တာ
ဘယ္တုန္းကမွ ေနာင္တမရခဲ့ဘူး သိလား...
ဒါေပမဲ့ေလ...omma တကယ္ အရမ္း
အားနာတယ္သိလား..ျပီးေတာ့ ေက်းဇူးလည္းတင္တယ္..
ommaေျပာတာ နားလည္ရဲ႕လားဟင္ ?"
ကိုးရီးယားေျမေပၚ ေရာက္ကတည္းက
က်န္းမာေရး ခ်ဴခ်ာ ကာ က်ေနာ့္အတြက္
ဘာမွမလုပ္ေပးႏိုင္သည့္ ommaက
အျမဲ က်ေနာ့္အေပၚ သူမ တာဝန္မေက်ႏိုင္ခဲ့သည္ကို
စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနတတ္သည္..
ခုလည္း..က်ေနာ့္ommaရဲ႕ မ်က္လုံးလွလွေလးေတြက
မ်က္ရည္ဥတို႔စုေဝးလာျပန္သည္..
ငယ္ငယ္က ..
က်ေနာ့္မ်က္လုံးကို သိပ္လွတယ္..
ၿပီးေတာ့ မိန္းကေလးမ်က္ႏွာနဲ႔တူတယ္လို႔
ေျပာခံရ၍ က်ေနာ္ ေဒါသထြက္ကာ မေက်မနပ္ျဖစ္တိုင္း...
'ommaဆီက အေမြရတာေလ..
ommaက ေဟာဒီက luhanေလးကို အလွအပေတြ အေမြေပးထားတာကို မႀကိဳက္ဘူးေပါ့ ?'
လို႔ေျပာရင္း ျပဳံးရယ္ကာ ႏွစ္သိမ့္ေပးခဲ့သည္မ်ားကို
အမွတ္ရသည္..
က်ေနာ့္ omma လက္တဖက္ကို ခပ္ဖြဖြဆုပ္ကိုင္ကာ..
" က်ေနာ္ နားလည္ပါတယ္...omma..
စိတ္မေကာင္းစရာေတြမေတြးပါနဲ႔ေတာ့...ခုန က်ေနာ့ကို
ေခၚတာ ဘာေျပာမလို႔လဲ..ေျပာေလ "
" ေအာ္ ..chang woo ေလး တိူ႔ ေက်ာင္းမွာ
စေနေန႔ အားကစားပြဲရွိတယ္ေျပာတယ္..
အဲဒါ သိတဲ့အတိုင္း Chang woo တိူ႔အေမ က
ေနာက္တပတ္မွ ျပန္ေရာက္မွာဆိုေတာ့...Luhan
က အုပ္ထိန္းသူျဖစ္ လိုက္သြားေပးပါလားလို႔ေလ..
ေဘာလုံးၿပိဳင္ပြဲမွာ ပါတယ္တဲ့ေလ ကေလးက သူ႔အတြက္ အားေပးၿပီး လာၾကည့္မဲ့သူ မရွိေတာ့ အားငယ္မွာေပါ့ "
" arraso. .က်ေနာ္ အန္တီယြမ္ကို "
"ommaေျပာထားၿပီးၿပီ "
" ဒါမ်ိဴးဆို က်ေနာ့္ ommaက ေျပာစရာကို မလိုဘူးဗ်ာ.. ဒါျဖင့္ ommaေစာေစာ အိပ္ရာဝင္ေတာ့ေလ..".
"အင္းပါ...သားေလးေရာ ညနက္ထိ မေနနဲ႔အုန္းေနာ္ "
" arrasoyo က်ေနာ္လည္း ဒီဟာေလး ၿပီးရင္ အိပ္ၿပီ "
omma အိပ္ခန္းထဲ ဝင္သြားမွ က်ေနာ္လည္း
က်ေနာ့္ အခ်ိန္အပိုင္းအလုပ္တခုျဖစ္သည့္
ကိုးရီးယား - တရုတ္ ဘာသာျပန္ စာရိုက္ေနသည္ကို
အျမန္လက္စသတ္ရေတာ့သည္.
ဝတ္စားဆင္ယင္ကာ ျပင္ဆင္လိုက္ရင္ အပ်ိဴမေလးသဖြယ္ လွႏိုင္သည့္ omma ကို
သူေဌးတေယာက္က လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းခဲ့ေပမဲ့..
က်ေနာ္ သေဘာမတူသည့္ အလုပ္ကို ဘယ္ေတာ့မွ
မလုပ္ဘူးဆိုတဲ့ omma..ရယ္
က်ေနာ္လည္း omma သူမသေဘာမပါဘဲ က်ေနာ့္တြက္
ဘဲ ၾကည့္ကာ လုပ္မည့္အလုပ္မ်ိဴးကို သေဘာမတူသည့္
က်ေနာ္ရယ္...
ေတာက္ေျပာင္သည္ထိ မဟုတ္ေပမဲ့ အနည္းငယ္
ေခ်ာင္လည္လာသည္အထိ ကိုးရီးယားေျမမွ ဆိုးလ္ၿမိဳ႕
ေပၚ ေနသားက်ေနၿပီျဖစ္သည္..
တခါတေလ...
ေမြးရပ္ေျမ တရုတ္ေျမကို လြမ္းသည္မွလြဲ၍ေပါ့...
တရုတ္ေျမမွ...
တေယာက္ေသာသူကိုလည္း....
မဟုတ္ဘူး...
က်ေနာ္ သူ႔ကို ေမ့လိုက္ႏိုင္ခဲ့ပါၿပီ ...
နစ္ေတြအၾကာႀကီးေနမွ ျပန္ေတြ႕မိေတာ့
ေတြးမိသြားရုံပါ...
Luhan အခန္းထဲ ဝင္လာကာ ကုတင္ေဘး
စားပြဲေပၚမွ စားပြဲတင္နာရီေပၚ ခ်ိတ္ဆြဲထားသည့္
ၾကယ္ပုံဆြဲသီးေလးႏွင့္ ဆြဲႀကိဳးကို ခပ္ဖြဖြေလး ထိကိုင္
လိုက္သည္...
* ဝါး !ge.. ဒါ က်ေနာ့္ ကို ေပးတာလား? *
* အင္းေလ...မေပ်ာက္ေစနဲ႔ေနာ္...ေပ်ာက္ရင္ စိတ္ဆိုးမွာ..*
* အင္..ဒီၾကယ္ေနာက္က WXက ? *
* ဒါေတာင္ မသိဘူးတဲ့လား..Wu yi fan ! Xiao Luhan ေလ *
* အဟီး...ေသြ႕ပုခ်ီ...မေတြးလိုက္မိဘူး..*
တခါတေလ....
တခါတေလ ေလးဘဲ လြမ္းတာပါ...
ခင္ဗ်ားကို...
ဟုတ္တယ္...
လြမ္းရုံဘဲလြမ္းတာ...
ျပန္လိုခ်င္တာ မဟုတ္ဘူး...
ျပန္မလိုခ်င္ဘူး...
ဘာလို႔ဆို....
က်ေနာ္ တေယာက္တည္းလည္း
ေကာင္းေကာင္းႀကီးေနႏိုင္တာဘဲ...
ခင္ဗ်ားေနႏိုင္သလိုေလေနာ္....
က်ေနာ့္ ဘဝ ထဲ ခင္ဗ်ားကို မလိုအပ္ေတာ့ဘူး....
~~~~~~~~~~~~~~~~
ေန႔လည္ကတည္းက ပစ္ထားသည့္ ဖုန္းျပားကို
အိမ္ေနရင္း အက်ီအိပ္ကပ္ထဲ ေကာက္ထည့္ၿပီး
အိမ္ေအာက္ဆင္း လာသည့္ Kim Jong in
သီခ်င္းေလး တညည္းညည္းႏွင့္ သာယာေနသည္ကို..
ေလွကားေျခရင္းတြင္ အျမင္ကပ္စြာ ၾကည့္ရင္း ရပ္ေစာင့္ေနသူက
" လာပါအုန္း "
"ဘာတုန္း? အပ်ိဴႀကီး ?အာ...အား! ပါးစပ္နဲ႔ေျပာ..အား!
ပါးစပ္နဲ႔ေျပာပါဆို aishhii! "
" hunnie ကို ဘာလုပ္လိုက္လဲ? "
နာသြားသည့္ နားရြက္တဖက္ကို မေက်မနပ္ျပန္ပြတ္ရင္း
Kim Jong in ပုခုံးတြန္႔ျပလိုက္ေတာ့..
" နင္ ငါ့ကန္ခ်က္ေမ့ေနၿပီနဲ႔တူတယ္...ဘယ္လိုလဲ ? သတိရေအာင္လုပ္ေပးရမလား? "
" aishhii! ခန..ခနေလး! တကယ္ဘဲ ! ဘယ္လို ေယာက်ာၤးက ဒီလို အပ်ိဴႀကီး ကို ယူမတဲ့လဲ? "
" ငါကယူ မယူခ်င္လို႔ မယူတာ ယူရင္ နင့္ေလာက္ ကေလးေတာင္ ေမြးၿပီးေနေလာက္ၿပီ ရွင္းလား !
ေမးတာသာေျဖ...hunnieကို ဘာလုပ္လိုက္မိလဲသာ စဥ္းစား..! ခုန ထမင္းစားေတာ့ စကားလည္းမေျပာေတာ့ဘူး ..အားေဆးတိုက္တာလည္း မေသာက္ဘဲ ျခံထဲဆင္းသြားတယ္ ငါေက်ာင္းကႀကိဳခဲ့တုန္းက
အဲလိုမုတ္ေသးဘူး ommaတိူ႔ ျပန္မလာခင္
ျပသနာမတက္ခ်င္ရင္ အျမန္ေျပာ ! "
Kim Jong in လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ေလွ်ာ္ထားသည့္
ေခါင္းကို တျဗင္းျဗင္းကုပ္လိုက္ၿပီး
ေျပာလိုက္ရသည္က...
" သူ႔ေက်ာင္းက ..ဘာတဲ့..အားကစားပြဲဆိုလား ေခၚတာ
အာ့ "
"ဘာ!အဲဒါ နင္က မသြားခ်င္ဘူးလို႔ ကေလးကို
ျငင္းလြတ္လိုက္တာမလား! နင္ ဟာေလ ! အသားနာမွ
အမွတ္ရွိမယ္ထင္တယ္ !"
" အာ...!ေနပါအုန္း...ဇြတ္ေအာ္မေနပါနဲ႔ !မႀကီးကလည္း..!က်ေနာ္ မသြားဘူးလို႔ မေျပာပါဘူး..သူေျပာတာ ေသခ်ာ
နားမေထာင္လို႔ဆိုလား မသိ ေကာက္သြားတာ ! "
" ေအး...ေကာက္သမၽွ သြားေျဖာင့္ခဲ့...ခနေလး "
"ဟ!? "
ဘာလား?
" ေရာ့...ဒီအားေဆး အကုန္တိုက္ၿပီးမွ အိမ္ထဲ ဝင္လာခဲ့ ! "
လက္ထဲထိုးထည့္ေပးသည့္ milkထုတ္ေခ်ာင္းလို
သိပ္မေတြ႕ဖူးသည့္ အားေဆးႏွစ္ေခ်ာင္းကို
ကိုင္ထားရင္း Kim Jong inအတြန္႔တက္ပါေသးသည္..
" မႀကီး...က်ေနာ္...တကယ္..တကယ္ ဗိုက္တအား ဆာ
ေနၿပီ...ထမင္းစားၿပီးမွ လုပ္လို႔မရဘူးလား ? ဟင္ ? "
" နစ္ခါမေျပာခ်င္ဘူး သြား ! "
KimJong in အားေဆးနစ္ေခ်ာင္း ကိုင္ထားရင္း
ျခံထဲဆင္းလာကာ...
စဥ္းစားမိလိုက္ေသးသည္..
ဒီနစ္ခုလုံး ငါေဖာက္ေသာက္လိုက္ၿပီး
အခြံနဲ႔ sehun ေသာက္ၿပီးသြားၿပီဆိုၿပီး
ထမင္းသြားစားရင္ေကာင္းမလား..?
မျဖစ္ဘူး..
ေတာ္ၾကာ...
အဲေကာင္ေလး အိမ္ထဲ ဝင္လာၿပီး ေျပာလိုက္မွ
ျပသနာကို မီးေမႊးရွာသလိူ ျဖစ္သြားမွ...!
ဂြီ*
မနက္ကတည္းက ထမင္းဟုတ္တိပတ္တိ မစားထားသည့္ Kim Jong in အသံျမည္ အခ်က္ျပလာသည့္ ဗိုက္ေၾကာင့္...
က်စ္ !
ကြကို ဗိုက္ဆာတာေတာင္ ထမင္းအရင္ စားခြင့္မရွိရွာဘူး !
ဂါး...
စိတ္ထိန္း! စိတ္ထိန္း !
ပန္းျခံထဲက ဒန္းႀကီးေပၚ ထိုင္ေနသည့္ ေကာင္ေလးကို
ေတြ႕သည္ႏွင့္...
" sehun? "
" ေသစမ္း ! ေသစမ္း! "
ေခၚတာကိုပင္ မၾကားဘဲနဲ႔ လက္ထဲက ဖုန္းျပားမွန္
ကြဲေၾကမတတ္ ေဆာင့္ ေဆာင့္ ထာက္ၿပီး ဂိမ္းကစား
ေနသည့္ ေကာင္ေလးနား အေရာက္သြားကာ...
" sehun. .. "
က်ေနာ့္ဆီ မ်က္လုံးတခ်က္သာ လွန္ၾကည့္လိုက္သည့္ ေကာင္ေလးက ...
လက္ထဲက ဖုန္းကိုသာ စိတ္မပါစြာ ကစားေနျပန္၍...
က်ေနာ္ ေလပူတခ်က္မုတ္ထုတ္လိုက္ၿပီး...
ညာလက္ကို ေထာင္လိုက္သည္..
" arraso! in Jawng! ခုန က ငါ မွားသြားတယ္ "
(인정 =in Jawng = ဝန္ခံသည္ /လက္ခံသည္ )
" ဘာကိုလဲ ? "
စကားျပန္ေျပာေဖာ္ေတာ့ရသား...!
မလြယ္ဘူး...!
" ခုနကေပါ့...မင္းေျပာတာ ေသခ်ာ နားမေထာင္လိုက္မိတာ..."
" အဲဒီေတာ့.... ?"
ဟြန္း!!!
" စိတ္ေကာက္ေျပၿပီး ဒီေဆးကို ေသာက္လိုက္ပါ လို႔..
ေနာ္...မင္းေက်ာင္းလည္း ငါလိုက္မယ္...OK? "
လက္ထဲက ဖုန္းကိူ ခ်ကာ ဒန္းေပၚမွ ထရပ္လိုက္သူက
က်ေနာ့္ ခႏာကိုယ္တခုလုံးကို စုံေထာက္အၾကည့္လား
ျခဳံငုံေဝ့ဝိုက္ၾကည့္ၿပီး...
ေျပာလာသည္က...
" ေသခ်ာလား ? "
ဒါ ဘယ္လို အေနအထားႀကီးပါလိမ့္!
မသိရင္ က်ေနာ္ကဘဲ အျပစ္လုပ္ထားမိလို႔ !
ဝန္ခံကတိေပးလႊာ လာတင္ေနရသလိုလို !
ဟူး...
သည္းခံ...
ကိုယ္ဝန္ေဆာင္သည္ !
ကိုယ္ဝန္ေဆာင္သည္ရဲ႕ စိတ္ကို နားလည္ေပးရမယ္ !
" ေမးေနတယ္ေလ !"
" အင္း...စိတ္ခ်...လုံးဝကို ေသခ်ာပါတယ္လို႔ "
" ၿပီးေရာ...ေပး..."
က်ေနာ့္လက္ထဲက အားေဆးနစ္ေခ်ာင္းကို ယူၿပီး
ျပဳံးရႊင္စြာ ေဖာက္ေသာက္လိူက္သည့္ ေကာင္ေလးကို
ေက်းဇူးတင္စြာ ရပ္ၾကည့္ေနခ်င္ေသာ္လည္း...
ဗိုက္က သည္းမခံႏိုင္လာ၍...
" ကဲ...ထိုင္ေနအုန္းမွာလား ? ငါ ဗိုက္ဆာလွၿပီ..
ခုထိ ထမင္းမစားရေသးဘူး..ဟုတ္တယ္ေနာ္ "
" အယ္..!.ဟုတ္လား...ဘာလို႔လဲ...?ကိုကိုကလည္း
ခုနကတည္းက ေျပာတာမူတ္ဖူး...ဟီး..
လာ က်ေနာ္ ခူးေပးမွာေပါ့ လို႔ ... "
က်ေနာ့္ပုခုံးတဖက္ျပဳံးရႊင္စြာ တြဲခိုမွီလာသည့္
ေကာင္ေလးသည္ ခုန သူႏွင့္မ်ား တျခားစီ !
တတ္ႏိုင္ပါေပတယ္!
" ကိုကိုသိလား ? "
မသိပါ !
" အင္း "
" ကိုကိုသာ လာမေခ်ာ့ရင္ က်ေနာ္ ကိုကို႔ကို
တသက္လုံး စိတ္ေကာက္လိုက္မိေတာ့မွာ "
အဲလို မေကာက္လိုက္လို႔ ေက်းဇူးတင္ပါသည္ !
" ကိုကိုလို႔ ? က်ေနာ္ေျပာတာ ၾကားရဲ႕လား "
လက္ေမာင္းတဖက္ ျပတ္ထြက္မတတ္ လႈပ္ရမ္းခံလိုက္ရ၍...
" အင္း...ၾကား..ၾကားတယ္.. အဲလိုမွန္းသိလိူ႔
အမွီကို လာေခ်ာ့တာေလ ..."
" အာဟိ !ဟုတ္ၿပီ..ကိုကို! ခန...ခနေလး..ရပ္က်ိ ! "
လမ္းေလ်ာက္ေနရာမွ ရပ္ခိုင္းကာ က်ေနာ့္နံေဘးမွ က်ေနာ့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္တြင္လာရပ္ သည့္ ေကာင္ေလးအား ဘာမ်ားျဖစ္ျပန္ၿပီလဲ ဟု ရပ္ၾကည့္ေတာ့...
ညေနခင္း အလင္းေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ မွာ ေကာင္ေလးမ်က္ႏွာက ျဖဴႏုေနကာ ပါးနစ္ဖက္မွာ အနည္းငယ္ နီေနသည္ကလည္း လိုက္ဖက္ေနသလို ၾကည့္လို႔ေကာင္းေနျပန္သည္..
" ကိုကို အခု က်ေနာ့္ကို နမ္းလို႔ရတယ္ "
အင္?
ရုတ္တရက္ႀကီး?
" ဒီနားမွာ မုတ္ဖူးေနာ္...ဒီနား ! "
ႏႉတ္ခမ္းကို မုတ္ဖူးဆိုကာ ပါးတဖက္ကို လက္ညိဳးေထာက္ျပေနသည့္ ေကာင္ေလးကို
ၾကည့္ၿပီး ရီခ်င္လာသည္..
ဘာစိတ္ကူးေတြေပါက္လို႔ပါလိမ့္!
တခါတည္း ဖက္နမ္းလိုက္မွ !
အမ္?
ငါဘာေတြေတြးမိပါလိမ့္!
" ကိုကိုက ဘာေတြ အိုက္တင္ခံေနတာလဲ !? "
အိမ္း!
မဟုတ္ရပါ!
" ေအးပါကြာ ...အျမန္ထမင္းစားရေအာင္ေနာ္ "
က်ေနာ္ ေကာင္ေလးကို ရင္ခြင္ထဲ ဆြဲသြင္းကာ
ေကာင္ေလးပါးတဖက္ကို ငုံ႔နမ္းလိုက္စဥ္....
ယခင္ တမင္ စေနာက္ကာ အႏိုင္ယူကာ ေျခာက္ကာ
နမ္းတုန္းကႏွင့္မတူစြာ...
ခံစားခ်က္တမ်ိဴးေလးႏွင့္အတူ...
မိန္းကေလးတေယာက္ပါးျပင္ထက္ ႏူးညံ့လြန္းသည့္
ႏို႔ရနံ႔ေလးသင္းသည့္ ပါးျပင္တဖက္ကို ႏွာေခါင္းပင္ နစ္ျမဳပ္မတတ္ နမ္းရွိုက္မိေတာ့....
ဗိုက္ဆာေနသည္ကိုပင္ ခတၱခနေမ့ေပ်ာက္သြားေစသည္..
" အြန္း! ေတာ္ၿပီ ကိုကို! က်ေနာ့္ပါးလည္း ေပါက္ထြက္
သြားအုန္းမယ္...တကတည္း ကဗ်ာဆန္ဆန္ ဖြဖြေလး
နမ္းတာမုတ္ဖူး...! "
ျဖစ္ရျပန္ၿပီ !
ကဗ်ာဆန္ဆန္တဲ့ကြာ !
ရီခ်င္စိတ္ကို ခနေအာင့္ထားလိုက္ၿပီး
တမင္ က်ေနာ့္ရင္ခြင္ထဲမွ ရုန္းထြက္ခ်င္ေနသည့္
ေကာင္ေလးကို မလြတ္ေပးေသးဘဲ..
" ေနာက္တဖက္ပါ နမ္းမယ္ေလ "
" မရပါဘူး ! "
"ဘာလိူ႔လဲ ? "
" ကိုကိုမွ က်ေနာ့္စကားေသခ်ာ နားမေထာင္ေသးတာ "
ေအာ္...ေအာ္...
" ဒါနဲ႔...ငါ့ကို မင္း အရင္ ခ်စ္တယ္ ဖြင့္ေျပာထားတာ
မွတ္မိပါေသးတယ္ေနာ္ "
" မွတ္မိတယ္ေလ...အာ့ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ? "
" ေအာ္..အင္း....ထားပါေတာ့..ဘာမျဖစ္ပါဘူး.."
" ဒါနဲ႔ ကိုကို...က်ေနာ့္ ဗိုက္နည္းနည္းပူလာသလိုဘဲ
ခံစားရတယ္...ဟုတ္လား? ကိုကိုၾကည့္ေပးအုန္း "
ညဝတ္ ဝမ္းဆက္အက်ီ အပြကို ခါးေနာက္စုကာ .
ခ်ဳပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး.....
ျပေနသူေလး၏ ထမင္းစားထားလို႔ ဗိုက္တင္းေနပုံ ေလာက္သာ ရွိေသာဗိုက္ကိုၾကည့္ၿပီး...
" မပူပါဘူး..."
" တကယ္ေနာ္ ? "
မယုံသလိုေလး ျပန္ေမးေနသူအား...
ျပန္ေျဖေပးရသည္..
" တကယ္ "
" ၿပီးေရာ..လာ..အျမန္လိုက္ခဲ့ .."
" ဟုတ္ကဲ့.."
က်ေနာ့္ေရွ႕ လက္ႏွဖက္ေနာက္ပစ္ကာ ေခါင္းေလး
ခပ္ေမာ့ေမာ့ျဖင့္ အိမ္ထဲ ဝင္သြားသည့္
ေကာင္ေလးသည္...
က်ေနာ့္အား ခ်စ္သည္ ..
က်ေနာ္ကခ်စ္လာေအာင္ ႀကိဳးစားမည္ဟုသာ ေျပာထားသည္..
အျပဳအမူမ်ားကေတာ့...
မသိရင္...
က်ေနာ္ကဘဲ သုံးနစ္သုံးမိုး လိုက္အေျဖေတာင္းေနရသူလိုပင္ ဆက္ဆံေနသလားလို႔...
ဒါေတာင္ သူ႔ဗိုက္ထဲကဟာေလး မထြက္လာေသးဘူး..
ဒင္းတို႔ႏွေယာက္သာဆိုရင္ က်ေနာ္ ကိုယ့္အိမ္မွာေတာင္
အေနမတတ္ရင္ ေနရာေပ်ာက္မယ့္ကိန္း !
vibration °°°
ဘယ္သူ?
" ကိုကို.. ဗိုက္ဆာတယ္ဆို အျမန္လာေလ.!."
Kim Jong in အိပ္ကပ္ထဲမွ တုန္ျမည္လာေသာ
ဖုန္းနံပတ္စိမ္းတခုကို ရပ္ၾကည့္ေနမိခ်ိန္....
အိမ္ထဲမွ တခါျပန္ထြက္လာၿပီး တံခါးမႀကီးတြင္ ရပ္
ေစာင့္ကာ ေခၚေနသည့္ေကာင္ေလးေၾကာင့္...
" ေအး...ေအး.....လာၿပီ "
Kim jong in အက်ီၤအိပ္ကပ္ထဲ ျဖစ္စလြယ္ ျပန္ထိုးထည့္လိုက္သည့္ ဖုန္းတြင္...
ဖုန္းေခၚဆိုေနသူသည္...
ေလဆိပ္တခုမွ ေခၚဆိုေနျခင္း ျဖစ္ေလသည္...
" မမေလး..."
" ငါသိတယ္... အေဖ့ကို ေသခ်ာဂရုစိုက္ေပးၾကေနာ္
ငါသြားၿပီ "
" စိတ္ခ်ပါ. ကိုးရီးယားမွာ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ မမေလး"
အနက္ေရာင္ အေနာက္တိုင္းဝတ္စုံ ဆင္တူႏွင့္
လူနစ္ေယာက္က 90° ညႊတ္ကိုင္းကာ ဂါရဝျပဳ
ႏႈတ္ဆက္လိုက္သည့္ သူမသည္...
အေနာက္ကေန ၾကည့္လိုက္ရင္ပင္ ပုရိသတို႔ကို
ေငးမာေစသည္အထိ ညိဳ႕ျငင္ႏိုင္စြမ္းရွိေလသည္ ...
သူမကေတာ့....
T.b.c....
••• Tkz. for reading :)
••• Be Happy :)
( Ohh! update အရမ္းၾကာသြားတယ္ေနာ္ XD
ေမၽွာ္ေနၾကတဲ့သူေတြ အၾကာႀကီးေစာင့္ခိုင္းထားမိလို႔
မီယမ္း 😸 2018မကူးခင္ေတာ့ တင္လိုက္ႏိုင္ပါၿပီ 😹
d.ficကို ဗိုက္ပူသည္ ဗိုက္ပူေလး လို႔ ေခၚၾကတဲ့သူေလးေတြ ပူေစခ်င္လွၿပီဆိုတဲ့သူေလးေတြ
ေနာက္တပိုင္းကေနမွ ပူေပးေတာ့မယ္ေနာ္ ㅋㅋㅋㅋ
ပူဖို႔တာဆူေနၿပီ ဆူစျပဳေနပါၿပီလို႔ 😸 )
* အားလုံးဘဲ Happy December ပါ 💕💕💕 *
Unicode Version
အပိုင်း ( ၁၂ )
Kim အိမ်တော်ရှိ ရှေးဟောင်းပုံ ရွှေရောင် အိမ်ဖုန်း ဖုန်းမြည်လာချိန်...
ဧည့်ခန်းထဲ မွေးနုချည်ထည်လုံးများနှင့် အလုပ်ရှုပ်
နေသည့် Kim သူဌေးကုတော်က..
ဖုန်းမြည်သံကြောင့်
အနားတွေ ရောက်လာသည့် အိမ်အကူမလေးအား..
"ရတယ်.. ရတယ်..ငါ ကိုင်လိုက်မယ်..
လုပ်စရာရှိတာဘဲ..ဆက်လုပ်ကြ.."
"Nae. .sangmo nim(သူဌေးကုတော်) ! "
"ဟဲလို..."
' ဟဲလို.. sehunတို့ရဲ့ အတန်းပိုင်ပါရှင် '
" အိုး..ဟုတ်ကဲ့..ဆရာမ..မတွေ့ဖြစ်တာတောင်ကြာပြီ.. ပြောပါရှင် "
' ဟုတ်ကဲ့..လာမဲ့ စနေနေ့မှာ ကျောင်းတွင်း
အားကစားပြိုင်ပွဲကြီး ကျင်းပဖို့ရှိတာ..အဲဒါ...
ကျောင်းရဲ့တိုးတက်မူတွေမှာ
တဖက်တလမ်းကနေ ပါဝင်ကူညီပေးနေကြတဲ့
Kim သူဌေးကုတော်တို့မိသားစု ကိုလည်း ဖိတ်တာပါရှင် ဖိတ်စာက ညနေကျ ရောက်မှာပါရှင် '
"အင်း..စနေနေ့နော်..ဘယ်နှနာရီလောက် လဲ ဆရာမ ?"
' ဆယ်နာရီ စမှာပါ.. သူဌေးကုတော် '
" အင်း..ဟုတ်ပါပြီ...အော်..ဒါနဲ့...မှာစရာလေး
ရှိတယ် ဆရာမ..ကျမတို့ hunnie လေးကို
အားကစားအသင်းတွေထဲ ထည့်မပေးပါနဲ့...
ကျမတို့မြေးဦးလေး လွယ်ထားပြီမို့ အစစအရာအရာ
သေချာဂရုစိုက်ရတော့မှာမို့ပါ.."
'omo! Congratulations! ပါ ..သူဌေးကုတော်
ကျမ စီစဉ်လိုက်ပါ့မယ်..'
" အင်းကွယ်...အိမ်မှာ အကျဉ်းချုပ်ပွဲလေး တော့လုပ်ဖြစ်လိုက် ပေမဲ့ မီဒီယာကိုတော့ ၆လ နောက်ပိုင်းမှ အသိပေးမလို့ ဆရာမတို့ကို အသိမပေးဖြစ်လိုက်တာ ဘယ်လိုမှ သဘောမထားပါနဲ့နော် "
' အို..ကျမတို့နားလည်ပါတယ်ရှင်..'
" ကျမတိူ့ hunnieလေးကို ကျောင်းမှာ သေချာ
ဂရုစိုက်ပေးဖို့ အပ်ပါတယ် "
' Nae. .Nae. .sangmo nim. .စိတ်ချပါ..
ကျမတို့ အထူးဂရုစိူက်ပေးပါ့မယ် မပူပါနဲ့ရှင် '
" ဒါဖြင့် စနေနေ့မှ တွေ့ကြမယ် ဆရာမ"
' Nae ~sangmo nim '
Kim သူဠေးကတော်ကတော့ မြေးဦးလေးအတွက်
ဦးထုပ် ခြေအိတ် လက်အိတ်သေးသေးလေးကို မိမိကိုယ်တိုင် လက်နှင့်ချုပ်ကာ ဆင်ပေးရမည်ကို ...
တွေးရင်း ကြည်နူးစွာ ပြုံးရင်း ဇာထိုးတံ တနာရီကျော်
ကိူင်လျင် မျက်လုံးကိုက်လာသည်ကိုပင် ဂရုမပြုဘဲ..
ဇာထိုးခြင်းကိုသာ ဂရုတစိုက် ပြုလုပ်နေသည်မှာ
တပတ်ပင်ကျော်တော့မည်ဖြစ်သည်...
~~~~~~~~~~~~~
"ကဲ..ကဲ..ပြောပြီးတဲ့အတိုင်း စနေနေ့ တယောက်မှ ပျက်လို့မရဘူးနော် "
" Nae! "
" အတန်းခေါင်းဆောင်ကတော့ ဆရာမနဲ့
မနက်ဖြန်တွက် ဝတ်စုံစာရင်း ခနပြောရအောင်.. နားနေခန်းဆီ ခဏလိုက်ခဲ့အုန်း..ကျန်တဲ့သူတွေလည်း
ကျောင်းမဆင်းခင်ထိ စာမလုပ်ရင်တောင် ဆူမနေကြနဲ့အုန်း နော် "
" Nae .!.Nae ! "
အတန်းပိုင်ဆရာမ ထွက်သည်နှင့် အခန်းထဲ...
အခြား အခန်းမှ လူတွေပါ ဝင်ထွက်ကာ အခန်းသည်
ဆူညံပွတ်လောရိုက်သွားတော့သည်..
" sehun..မင်းရော ပွဲတခုမှာမှ မပါဘူးဆို
မင်းတိူ့အတန်းပိုင်က မင်းကို ဘာလို့ မထည့်လဲ မသိဘူးနော်..ဘတ်စကတ်ဘောအသင်းထဲတောင်
ပါလို့ရတာကို မင်းလည်း အရပ်နည်းနည်းရှည်တာလေ "
ဆရာမက သီးသန့်ခေါ်ပြောပြထားကာ
အကြောင်းရင်းကို သိသည့် sehunကတော့..
အတန်းဖော်တွေ ရိပ်မမိသွားရလေအောင်...
"ငါမှ သေချာ မကစား တတ်တာ
မင်းတို့လည်း မသိတဲ့တိုင်း..ဟားဟား "
" ဟားဟား အရံဖြစ်ပါလိူ့ရတယ်လေကွာ.."
" တော်ပါပြီကွာ...အရံတော့...ဟားဟား "
" ထားပါ!..ရော့...ငါတို့အခန်းက ကြက်ကြော်ရှယ်ကြော်မှာ
အားပေးနော်..ပိုက်ဆံ.နက်ဖန်မှ ပေးလည်းရတယ် ...နော် "
" အခု ယူသွားပါ နောက်ကျ ငါ မေ့နေမယ် "
" hunnie! hyung တို့ အခန်းက ဖျော်ရည်တွေက ရှယ် လက်ဖျော်တွေနော်...အားပေးမယ်မလား ? "
" အားပေးမှာပေါ့..hyung "
" hunnie ငါ့ လက်မှတ်တစောင်မှ မကုန်သေးဘူး "
"အေး..ငါ..ငါယူပေးမယ်လေ "
" sehun လုပ်ပါကွာ...ငါဘယ်သူ့မှ မရောင်းတတ်တော့ဘူး..kimအိမ်တော် ကကို
အားကိုးပါရစေကွာ "
"အော်..အေး..အေးပါ "
" hunnie. .noonaတို့ အခန်းကရော အားပေးမယ်မလား ?"
" ဒါ...ဒါပေါ့ဗျာ "
" sehun oppa! မီးတို့ classက လက်မှတ်တွေ
ရော အားပေးအူးလေ နော် "
" အား..အားပေးရမှာပေါ့ကွာ.."
" hunnie! ရော့...မင်းနဲ့ baekhyun အတွက်!
မငြင်းကြေးနော်..ငါတောင် မင်းတို့classဟာ
ဆယ်ကဒ်ယူထားရတာ.."
" အေး..အေးပါ..ဒါနဲ့ ပိုက်ဆံ မနက်ဖြန်မှ ယူလို့ရမလား.
ကဒ်ဘဲ ကျန်တော့လို့ "
" အာ..ရတာပေါ့ကွာ...မင်းကလည်း..
ဟိုဘက်အခန်းသွားလိုက်အုန်းမယ် "
" aw..ဖြေးဖြေး... "
ဤသို့ဖြင့်...
sehun ၏ စားပွဲခုံပေါ် တကျောင်းလုံးမှ
လက်မှတ်တို့ ကာလာစုံစွာဖြင့် ပုံထပ်နေကာ...
sehun ပိုက်ဆံအိတ်ထဲတွေတော့ ငွေသားတရွက်မှ
မကျန်တော့ပါ..
sehun လက်မှတ်ပုံကြီးကို ကြည့်ပြီး
မကြာ..
နံဘေးမှ တယောက်တည်း
ဖုန်းတလုံးနှင့် ပြုံးနေသည့် Baekhyun ကို...
" Baekhyuniee..မင်း ဘယ်သူ့ကို ခေါ်မလဲ? "
" ဘယ်သူရှိရမှာလဲကွာ..sehunnie ရာ ..
ဟို ဓာတ်တိုင်ကြီးဘဲပေါ့ကွာ..."
"chan yeol hyung ? "
" အင်းလေ...ငါ ပြောပြီးသွားပြီ...လာမယ်တဲ့
မင်းရော ပြောပြီးပြီလား မင်းကိုကို ကိုလေ ? "
" ကိုကို့ကိုလား? "
" အင်းလေ "
" ငါ ကိုကို့ကို ခေါ်ရင်ကောင်းလို့လား ? "
Baekhyun ကတော့ ice coffee ဘူး မှ ပိုက်တစုတ်စုတ်နှင့်ရှိနေရာမှ ကျနော့်ကို ကြည့်ပြီး ...
" မင်းပြောတော့..မင်းကိုကို ကို မင်းဖွင့်ပြောလိုက်ပြီဆို? "
"အင်းလေ "
baekhkyunက ကျနော့်အား ခေါင်းတခါခါနှင့်
သနားစဖွယ်ကြည့်ကာ...
နောက်ဆုံး မဖြစ်တော့ဘူးဟူသာ ပုံစံဖြင့် သူ့လက်ထဲမှ
ဖုန်းရော ice coffee ဘူးရော စားပွဲပေါ် ချထားလိုက်
ပြီး...
" တခါဘဲပြောမယ် sehunnie ..
သေချာနားထောင်နော် ..."
ကျနော် ခေါင်းငြိမ့်ရုံမက..
နှုတ်မှလည်း...
" အင်း.."
" မင်းက မင်းကိုကိုနဲ့ တရားဝင်ယူထားပေမဲ့
မင်းက ကျောင်းသား တပတ်မှာ ငါးရက်လုံး ကျောင်းမှာ
ရှိနေရတယ်နော် အဲချိန် မင်း ကိုကိုက ဘယ်မှာတွေရှိနေလဲ ? "
" အိမ်မှာ မုတ်ရင် အပြင်မှာနေမှာပေါ့...ငါလည်း
မသိဘူးလေဟာ..မင်းကလည်း...ကိုကိုက သူဘယ်သွား
ဘယ်လာတယ်ဆိုတာ ပြောပြတတ်တဲ့ စတိုင်မှ မုဟုတ်တာ !"
အနှီsehunက သူ့ယောင်္ကျားအကြောင်းပြောတာ နှုတ်ခမ်း တဆူဆူနှင့် ! မသိရင် ကျနော် byun baekhyun ရဲ့ အမှားဘဲ ပါနေသလိုလို !
သနားပါဘိ!
" ကျွတ်!ကျွတ်!ကျွတ် ! အာ့ဘဲ ! sehunရေ...
သူပြောပြမှတဲ့လား...မင်းရော မေးလို့မရဘူးတဲ့လား?
ဒီခေတ်ကြီးထဲ ကိုယ့်ယောကျာင်္း သူ ဘယ်သူတွေနဲ့တွေ့ပြီး ဘယ်သွားဘယ်လာတယ် ဆိုတာ
မပြောပြလို့ မသိတာ မင်းအပြစ်မုတ်သေးဘူး...
အေး..ဒါပေမဲ့..! အာ့တွေကို..
မင်း ဘာသာ မင်းသိအောင်မလုပ်နိုင်သေးဘူး..
ဆိုရင်တော့ ..မင်း အပြစ်ဖြစ်သွားပြီကွာ... "
" Baekhyun nar....ငါ စိတ်ဓာတ်ကျအောင်
မပြောပါနဲ့ကွာ.."
အမလေး !
oh sehun တို့များ
ကိုယ်ဝန်ဆောင်ဖြစ်သွားလို့လားတော့မလိုဘူး..
သိပ်sensitive ဖြစ်လာတယ်ဗျာ !
ငိုမဲ့မဲ့ဖြစ်လာသည့် ကျနော့် သူငယ်ချင်းကို...
" ထားပါ...ငါပြောချင်တာက တခြား..လိုရင်းပျောက်
နေပြီ..ဒီတော့က...ငါပြောချင်တာကကွာ..
မင်း မင်းကိုကိုနဲ့ နှစ်ယောက်အတူရှိချိန်တွေ များများ ဖန်တီးယူတတ်ရမယ်လို့ပါ..ဥပမာ စနေနေ့လိုမျိူး
က လည်း မင်းအတွက်အခွင့်အရေးဘဲလို့.. တကျောင်းလုံးကလည်း မင်းတို့အကြောင်း သိနေတာဘဲကို.. မုတ်ဖူးလား "
" အင်းလေနော် "
မိမိစကားကို တွေးတွေးဆဆနှင့် ခေါင်းတငြိမ့်ငြိမ့်လုပ်ကာ ထောက်ခံလာသည့် sehunကြောင့်...
အမောင် baekhyun တို့ အားတက်သွားလေကာ..
" အနေနီးမှ သံယောဇဉ်တွေလည်းပိုလာမယ်လေကွာ..
အေး..ပြီးတော့...အဟွင်း!သိတယ်မလား အထိအတွေ့
တွေ..."
" yaa....ဘာ..ဘာတွေပြောနေတာလဲ..."
"အမလေးဗျာ !အိမ်ထောင်သည်က လူပျိူရှေ့ လာရှက်ပြနေတယ် မြင်လို့မကောင်းပါဘူးဗျာ ! "
"အဲ..အဲလိုလည်းမဟုတ်ပါဖူး...အတန်းထဲမှာလေ...."
"ဘယ်သူ့မှ မကြားဘူး...အေး..ခုန က ငါပြောတာလေ
မင်းကိုကို ကိုလည်းနည်းပါး စောင့်ကြည့်တတ်အုန်း..
စိုးရိမ်ပိုအောင်တော့မူတ်ဖူး..သတိရှိတတ်အောင်
လိုရမယ်ရပြောပြတာ အိမ်ထောင်သည်ယောကျာင်္း
တွေ အဖောက်ပြန်ဆုံးကာလ က သူတို့မိန်းမတွေ ကိုယ်ဝန်ဆောင်နေတဲ့ချိန်တဲ့ကွ "
"ဒါမဲ့...baekhyun nar?"
" အင်း..ဘာလဲ ? မေးလေ? "
" ငါက မိန်းမ မှမုတ်တာ "
sehunရဲ့ ကလယ်ကလယ်မျက်လုံးနဲ့ လျှပ်တပြတ်
မေးခွန်းကြောင့်...
ဉာဏ်ကြီးရှင် baekhyun ပင် ခန ကြောင်သွားကာ ..
" အာ့လည်း ဟုတ်တာဘဲ ...အာ! ငါတောင်
ရောယောင်ကြောင်ကုန်ပြီကွာ.! ဒီမှာ !oh sehun
မင်းက မိန်းမတော့မဟုတ်ဖူး ဒါပေမဲ့ မိန်းမနေရာဝင်ယူလိုက်လို့ဘဲ ဟွန်း...ဗိုက်ထဲက ကလေးလေးကို အားနာလို့နော် ! ဂေါက်တီးဂေါက်တောက် လုပ်မနေနဲ့ !
မင်းလူက နဂိုကတည်းက ခြေရှုပ်သတင်းက မွှေးတာနဲ့
သေချာထိန်းတတ်ပါစေနော်! မဟုတ်ရင် နောက်မှ ငိုနေရမယ်! "
" အေးပါကွာ..ငါသဘောပေါက်ပါပြီ...ဒါနဲ့
ကလေးလေး..ကြားသွားပြီလားတောင်မသိဘူး
တော်ကြာ ကိုကို့ကို ကလေးလေးက မုန်းနေပါအုန်းမယ် "
မိမိကျောင်းအကျီအောက်နားဘက်မှ ဗိုက်ကလေး
မသိမသာပွတ်ကာ ပြောလာသည့် သူ့ကိုကိုအပေါ် အကဲပိုစွာ ချစ်လွန်းနေသည့် sehunကို ..
baekhyun အမြင်ကပ်လာ၍..
sehun ဗိုက်နားလေးကို ပြုံးကြည့်ကာ..
" စိတ်ချနော်...ကလေးလေး..
ဟော့ဒီက ဦးလေးbaekhyun က မင်းတို့ ကိုကိုရဲ့
sehunမတိုင်ခင်က ပျိုမဒီအကြောင်းတွေကို တနေကိုင် ထိုင်ပြောပြအုန်းမှာ ! "
" yaa! baek hyun! ကိုကို့ကို ကလေးလေး အထင်လွဲအောင် မလုပ်နဲ့လေ ! "
တကယ်ကြီး စိတ်ဆိုးတော့မလို မျက်နှာပင် ဆူပုတ်
လာသည့် sehunသည် ကိုယ်ဝန်သာမလွယ်ထားရရင်
baek hyun ငိုအောင်ပင် စမိမည်ထင်...
သို့သော်..
အခုတော့...
ကိုယ်ဝန်ဆောင်အား အလျော့ပေးသောအနေဖြင့်...
" အေးပါ...ငါက စတာပါကွာ...စတာနော်..
ကလေးလေး..."
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
" ကိုကို? "
အခန်းတံခါးဖွင့်သည်နှင့် ခေါ်လိုက်သော်လည်း..
အခန်းထဲရှိနေတဲ့ ကိုကိုက ပြန်မထူးပါ..
ကုတင် ပေါ်ထိုင်ပီး ကျနော့်ဘက် ကျောပေးကာ
laptop တလုံးနှင့် အလုပ်ဖြစ်နေလေ၍...
" ကိုကို!? "
' မင်း ဘေဘီလေးမလား ? '
ကိုကို့အသံမဟုတ်သည့် ယောကျာင်္းလေးအသံတခုကြောင့် ကျနော် အခန်းထဲ
ကြောင်တောင်ကြည့်မိသေးသည်..
မဟုတ်မှလွဲလို့ !
ကိုကို ကောင်လေးတယောက်ကိုများ အခန်းထဲထိ ခေါ်!!
' မိတ်ဆက်ပေးလေကွာ '
" ဒီကို လာခဲ့..sehun "
"ဟင် ? "
" ဘာကြောင်ကြည့်နေတာလဲ ? ဒီမှာ ငါ့သူငယ်ချင်းနဲ့
မိတ်ဆက်ပေးမလို့ "
ကိုကိုက ကျနော့်ဘက်လှည့်ကာ စိတ်မရှည်သလိူ ခေါ်မှ
ကိုကို တယောက်ယောက်နှင့် vedio callပြောနေမှန်း
သိလိုက်ရသည်နှင့်အတူ ပျော်ရွှင်သွားရသည်.
ကျနော် ဘာတွေတောင်တွေးလိုက်မိတာလဲ !ဟီး!
ပေါင်ပေါ်တင်ထားတဲ့ laptop ကို ကိုကိုက လက်ဖြင့်
မ မြောက် ပေးလိုက်၍...
ကုတင်ဘေးရပ်နေသည့် ကျနော်နှင့် laptop screen
ထဲမှ ဧည့်ခန်းတခုထဲ ထိုင်နေတဲ့ ကိုကို့သူငယ်ချင်းက ကျနော်နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် ဖြစ်သွားသည်.
' Hi! sehun လေး မလား ? ခုမှ ကျောင်းကပြန်ရောက်တယ်ထင်တယ် '
" Arr Nae! Annoyeonghaseyo! sehun
လို့ ခေါ်ပါတယ်ခင်ဗျာ "
ကိုကို့ သူငယ်ချင်းဆိုတော့ သေချာပေါက် ကျနော့်ထက်
အသက်ကြီးမည်ဖြစ်၍ ကျနော် ခေါင်းညွှတ်ကာ
ဂါရဝပေး၍ နှုတ်ဆက်လိုက်သည် .
' joing in ကျနော်နဲ့ပြောနေရလို့ sehunလေးကိူ လာမကြိုဖြစ်လိုက်ပြီထင်တယ်.. အားနာလိုက်တာဗျာ '
" arni yo ..မနက်ကတည်းက ဒီနေ့လည်း မကြီး
လာကြိုမယ်လို့ ကြိုပြောထားပါတယ် "
" အခုမှ အထူးတလည်ယဉ်ကျေးပြမနေနဲ့ ဟေ့ကောင်!
Ji hoonတဲ့ ကျောင်းတုန်းက သူငယ်ချင်း ခုတော့ Paris ရောက်နေတာ "
ကိုကိုကတော့ သိပ်ဂရူမစိုက်တတ်တဲ့ သူ့ပုံစံတိုင်း
ပြီးစလွယ်မိတ်ဆက်ပေးနေ၍ တဖက်က ကို့ကို့
သူငယ်ချင်းကိုတောင် အားနာသည်.
" arr..Nae "
တဖက်က ကိုကို့သူငယ်ချင်းက နားလည်နေပုံရလို့သာ..
' မင်းကလည်း..ငါအမြဲယဉ်ကျေးပါတယ်ကွာ..
ဟဲ...Jung Ji Hoonလို့ ခေါ်ပါတယ် ..hyungလို့
ခေါ်လည်းရတယ်နော် ဒါ နဲ့ sehunက
လူချောလေးဘဲ..ပြီးတော့...တကယ်
အရမ်းချစ်စရာကောင်းတာဘဲ..
hyung မြင်ဖူးသမျှကောင်လေးတွေထဲမှာ တကယ်
ချစ်စရာအကောင်းဆုံးဘဲ '
" အဲ..အဲလောက်လည်း မဟုတ်ပေမဲ့..ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ဗျာ ဟီး.. "
" ပျော်မနေနဲ့...အဲကောင် က မိတ်ဆက်ပေးတဲ့သူတိုင်း
အဲလိုပြောနေကျ ..."
' ya..Jong in ဆေးမချိတ်ပါနဲ့ကွာ..အဟဲ...မင်းကလည်း..
hyung တကယ်ပြောတာနော် sehun '
" တော်ပြီ..ငါလက်ညောင်းလာပြီ...နောက်မှ ပြန်ပြောမယ် ဟေ့ရောင်.."
' အေး..ငါပြောတာလည်း အကြောင်းပြန်အုန်း..
sehun နောက် ကိုးရီးယားရောက်ရင် လာလည်မယ်နော်
'
ကျနော်ကတောင် နှုတ်ဆက်စကားပြန်မပြောရသေးခင်
ကိုကိုက vedio callကို end called နှိပ်ချလိုက်၍..
" ကိုကိုကလည်း အားနာစရာကြီး. "
" မလိုပါဘူး..အဲကောင်က လေကြောရှည်ကောင်
မဟုတ်ရင် တညလုံးပြောနေရလိမ့်မယ်...အား! ဗိုက်ဆာလာသလိုဘဲ ရေ အမြန်ချိူးမှဘဲ "
ကိုကိုက laptop ကို ကုတင်ပေါ်မှ ထကာ စားပွဲပေါ်
တင်လိုက်ပြီး...
အညောင်းဆန့်ကာ ရေချိူးခန်းဆီ သွားဖို့လုပ်နေ၍
အမြန်ဆွဲထားလိုက်ရသည်.
" ကိုကို..ခုနလေး ပြောစရာရှိတယ် "
" ညကျပြောလည်းရတာကိုကွာ..
ကဲအမြန်ပြော ဘာလဲ ? "
ကိုကိုကတော့ စိတ်ဝင်စားမူမရှိစွာ မေးလိုက်ပေမဲ့...
ကျနော်ကတော့ အားတက်သရောပင်..
ကိုကို့လက်တဖက်ဆွဲထားကာ...
" ကိုကို..စနေနေ့ ကျနော်တို့ကျောင်းမှာ တကျောင်းလုံးပါဝင်မဲ့ အားကစားပြိုင်ပွဲကြီးရှိတယ် "
" ဟမ်း!! (yawn).. အဲဒီတော့ ? "
" စျေးရောင်းပွဲတော်လိူမျိူး အတန်းလိုက် ဆိုင်တွေလည်း ဖွင့်မှာ ပြိုင်ပွဲတွေမစခင်လေ..
ကျနော်ဆို bubble tea ရောင်းတဲ့ အဖွဲ့ထဲပါတယ် "
" အင်း..."
" အာ့..လက်မှတ်တွေနဲ့ဝယ်ရမှာလေ..သိတယ်မလား? "
" လက်မှတ်ဝယ်ပေးရမှာလား? အကုန်ဝယ်ပေးမယ်
ရပြီမလား..ဖယ်...ငါ ရေချိူးတော့မယ် "
" ဟာ...ကိုကိုကလည်း ကျနော် ပြောတာ ဆုံးအောင်လည်း နားထောင်ပါအုန်း. "
" hmmm. ....ပြော...ပြော.."
" အုပ်ထိန်းသူ သူငယ်ချင်း အဲလို အသိ မိသားစုဝင်တွေပါ လာလို့ရတယ်တဲ့ .."
ရေချိူးခန်းတံခါးကို နတ်ပြည်တံခါးဝလို့များ မြင်နေလားမှတ်ရတဲ့ ကိုကိုက..
ကျနော့်ပင်မကြည့်တော့ဘဲ ရေချိူးခန်းတံခါးဆီသာ
အကြည့်ရောက်နေကာ ကျနော့်ဘက် တချက်တောင်မှ လှည့်မကြည့်ဘဲ...
" အာ့..ငါ့လာပြောနေတယ်..အိမ်ကတွေကို ပြောလိုက်ပေါ့.."
" ကိုကိုကလည်း...! ကိုကို့ကိုပြောနေတယ်ဆိုတာ
ကျနော်က ကိုကို့ကို ခေါ်ချင်လို့ပေါ့..တကယ်ပါဘဲ.."
ကျနော် စိတ်မကြည်လာတော့သည်နှင့်အတူ
ကျနော်ဆွဲကိုင်ထားတဲ့ ကိုကို့လက်တဖက်ကိုလည်း
လွတ်ချလိုက်ကာ...
အခုထိ ကျောပေါ်မှ နေရာမချရသေးသည့် လွယ်အိတ်ကိုသာ နေရာသွားချလိုက်တော့သည်..
" Tsk! ဖြစ်ရပြန်ပြီ ...ဘယ်နှစ်နာရီလဲ ? sehun "
ကျောနောက်မှ မေးသံ က အစောကတည်းက ကြားရရင်
ကျနော် အလွန်တရာ ကြည်နူးလောက်ပေမဲ့...
" ခုမှ လာမေးမနေနဲ့..."
" ရော..အခုမေးနေတယ်လေ.."
" ရပြီ..ကိုကိုမအားလောက်ဘူး..
ကျနော် တယောက်တည်းဘဲ သွားလိုက်မယ် "
" သဘောဘဲ ! "
အား!
စိတ်တိုတယ်!
စိတ်တိုတယ်!
ဒီကိုကိုကတော့လေ !
သူများကို နည်းနည်းပါးပါး လိုက်ချော့ပေးတယ်ကို မရှိဘူး !
ရတယ်လေ!
ကြည့်ထား!
ဒီတခါတော့!
ကိုကို့ဘက်က စမချော့မခြင်း !
ကျနော့်ဘက်က လုံးဝ! လုံးဝကို ! စမပြောဘူး !!
နော့်...!
ကလေးလေး!
appa ဒီလောက်တော့ စိတ်ဆိုးခွင့်ရှိတယ်မလား !
ဟွင်း!
Kim Jong in ရေချိူးပြီး အခန်းထဲပြန်ဝင်လာချိန် ..
မျက်ခုံးတောင်ပင့်သွားရသည်က...
အမြဲတစေ သူ့ပိုင်ရှင်၏ အမြတ်တနိုး ပွေ့ဖက်ခြင်းခံရသည့် ဝက်ဝံရုပ်ကြီးက ကုတင်ဘေး ဇောက်ထိုးကျကာ ထောင် နေ၍ပင်!
" တကယ် ကောက်သွားတာဟ !"
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ဧည့်ခန်းကျဉ်းထဲ Tv ထိုင်ကြည့်နေသည့် နေကောင်းခါစ
ommaဘေး ....
ခြောက်ကြိမ်ပေးချေကာဝယ်ထားသည့်
Laptop လေး နှင့် စာရိုက်ရင်း အဖော်ပြု ထိုင်နေသည်က...
ကိုးရီးယားကို အခြေချပြီး နေရာအတည်တကျ နေနိုင်လာကတည်းက မရိုးနိုင်သော မြင်ကွင်းတွေ
ဖြစ်မည်ထင်...
" Luhan ? "
" အင်း...omma ပြောလေ...ဘယ်နားနေလိူ့မကောင်းလဲ? ကျနော် ဘာလုပ်ပေးရမလဲ ?"
"ကြည့်...သူများကို လူနာလိုချည်း မဆက်ဆံပါနဲ့ဆို...
ommaနေကောင်းနေပါပြီလို့ "
" အင်းပါ...ဟုတ်ပါပြီ..ကျနော်က စိုးရိမ်လိူ့ပါဗျာ.."
" ommaလေ Luhan Ppaနဲ့ အိမ်ထောင်ကျခဲ့တာကို
နောင်တရပေမဲ့ Luhanကို မွေးခဲ့တာ
ဘယ်တုန်းကမှ နောင်တမရခဲ့ဘူး သိလား...
ဒါပေမဲ့လေ...omma တကယ် အရမ်း
အားနာတယ်သိလား..ပြီးတော့ ကျေးဇူးလည်းတင်တယ်..
ommaပြောတာ နားလည်ရဲ့လားဟင် ?"
ကိုးရီးယားမြေပေါ် ရောက်ကတည်းက
ကျန်းမာရေး ချူချာ ကာ ကျနော့်အတွက်
ဘာမှမလုပ်ပေးနိုင်သည့် ommaက
အမြဲ ကျနော့်အပေါ် သူမ တာဝန်မကျေနိုင်ခဲ့သည်ကို
စိတ်မကောင်းဖြစ်နေတတ်သည်..
ခုလည်း..ကျနော့်ommaရဲ့ မျက်လုံးလှလှလေးတွေက
မျက်ရည်ဥတို့စုဝေးလာပြန်သည်..
ငယ်ငယ်က ..
ကျနော့်မျက်လုံးကို သိပ်လှတယ်..
ပြီးတော့ မိန်းကလေးမျက်နှာနဲ့တူတယ်လို့
ပြောခံရ၍ ကျနော် ဒေါသထွက်ကာ မကျေမနပ်ဖြစ်တိုင်း...
'ommaဆီက အမွေရတာလေ..
ommaက ဟောဒီက luhanလေးကို အလှအပတွေ အမွေပေးထားတာကို မကြိုက်ဘူးပေါ့ ?'
လို့ပြောရင်း ပြုံးရယ်ကာ နှစ်သိမ့်ပေးခဲ့သည်များကို
အမှတ်ရသည်..
ကျနော့် omma လက်တဖက်ကို ခပ်ဖွဖွဆုပ်ကိုင်ကာ..
" ကျနော် နားလည်ပါတယ်...omma..
စိတ်မကောင်းစရာတွေမတွေးပါနဲ့တော့...ခုန ကျနော့ကို
ခေါ်တာ ဘာပြောမလို့လဲ..ပြောလေ "
" အော် ..chang woo လေး တိူ့ ကျောင်းမှာ
စနေနေ့ အားကစားပွဲရှိတယ်ပြောတယ်..
အဲဒါ သိတဲ့အတိုင်း Chang woo တိူ့အမေ က
နောက်တပတ်မှ ပြန်ရောက်မှာဆိုတော့...Luhan
က အုပ်ထိန်းသူဖြစ် လိုက်သွားပေးပါလားလို့လေ..
ဘောလုံးပြိုင်ပွဲမှာ ပါတယ်တဲ့လေ ကလေးက သူ့အတွက် အားပေးပြီး လာကြည့်မဲ့သူ မရှိတော့ အားငယ်မှာပေါ့ "
" arraso. .ကျနော် အန်တီယွမ်ကို "
"ommaပြောထားပြီးပြီ "
" ဒါမျိူးဆို ကျနော့် ommaက ပြောစရာကို မလိုဘူးဗျာ.. ဒါဖြင့် ommaစောစော အိပ်ရာဝင်တော့လေ..".
"အင်းပါ...သားလေးရော ညနက်ထိ မနေနဲ့အုန်းနော် "
" arrasoyo ကျနော်လည်း ဒီဟာလေး ပြီးရင် အိပ်ပြီ "
omma အိပ်ခန်းထဲ ဝင်သွားမှ ကျနော်လည်း
ကျနော့် အချိန်အပိုင်းအလုပ်တခုဖြစ်သည့်
ကိုးရီးယား - တရုတ် ဘာသာပြန် စာရိုက်နေသည်ကို
အမြန်လက်စသတ်ရတော့သည်.
ဝတ်စားဆင်ယင်ကာ ပြင်ဆင်လိုက်ရင် အပျိူမလေးသဖွယ် လှနိုင်သည့် omma ကို
သူဌေးတယောက်က လက်ထပ်ခွင့်တောင်းခဲ့ပေမဲ့..
ကျနော် သဘောမတူသည့် အလုပ်ကို ဘယ်တော့မှ
မလုပ်ဘူးဆိုတဲ့ omma..ရယ်
ကျနော်လည်း omma သူမ သဘောမပါဘဲ ကျနော့်တွက်
ဘဲ ကြည့်ကာ လုပ်မည့်အလုပ်မျိူးကို သဘောမတူသည့်
ကျနော်ရယ်...
တောက်ပြောင်သည်ထိ မဟုတ်ပေမဲ့ အနည်းငယ်
ချောင်လည်လာသည်အထိ ကိုးရီးယားမြေမှ ဆိုးလ်မြို့
ပေါ် နေသားကျနေပြီဖြစ်သည်..
တခါတလေ...
မွေးရပ်မြေ တရုတ်မြေကို လွမ်းသည်မှလွဲ၍ပေါ့...
တရုတ်မြေမှ...
တယောက်သောသူကိုလည်း....
မဟုတ်ဘူး...
ကျနော် သူ့ကို မေ့လိုက်နိုင်ခဲ့ပါပြီ ...
နစ်တွေအကြာကြီးနေမှ ပြန်တွေ့မိတော့
တွေးမိသွားရုံပါ...
Luhan အခန်းထဲ ဝင်လာကာ ကုတင်ဘေး
စားပွဲပေါ်မှ စားပွဲတင်နာရီပေါ် ချိတ်ဆွဲထားသည့်
ကြယ်ပုံဆွဲသီးလေးနှင့် ဆွဲကြိုးကို ခပ်ဖွဖွလေး ထိကိုင်
လိုက်သည်...
* ဝါး !ge.. ဒါ ကျနော့် ကို ပေးတာလား? *
* အင်းလေ...မပျောက်စေနဲ့နော်...ပျောက်ရင် စိတ်ဆိုးမှာ..*
* အင်..ဒီကြယ်နောက်က WXက ? *
* ဒါတောင် မသိဘူးတဲ့လား..Wu yi fan ! Xiao Luhan လေ *
* အဟီး...သွေ့ပုချီ...မတွေးလိုက်မိဘူး..*
တခါတလေ....
တခါတလေ လေးဘဲ လွမ်းတာပါ...
ခင်ဗျားကို...
ဟုတ်တယ်...
လွမ်းရုံဘဲလွမ်းတာ...
ပြန်လိုချင်တာ မဟုတ်ဘူး...
ပြန်မလိုချင်ဘူး...
ဘာလို့ဆို....
ကျနော် တယောက်တည်းလည်း
ကောင်းကောင်းကြီးနေနိုင်တာဘဲ...
ခင်ဗျားနေနိုင်သလိုလေနော်....
ကျနော့် ဘဝ ထဲ ခင်ဗျားကို မလိုအပ်တော့ဘူး....
~~~~~~~~~~~~~~~~
နေ့လည်ကတည်းက ပစ်ထားသည့် ဖုန်းပြားကို
အိမ်နေရင်း အကျီအိပ်ကပ်ထဲ ကောက်ထည့်ပြီး
အိမ်အောက်ဆင်း လာသည့် Kim Jong in
သီချင်းလေး တညည်းညည်းနှင့် သာယာနေသည်ကို..
လှေကားခြေရင်းတွင် အမြင်ကပ်စွာ ကြည့်ရင်း ရပ်စောင့်နေသူက
" လာပါအုန်း "
"ဘာတုန်း? အပျိူကြီး ?အာ...အား! ပါးစပ်နဲ့ပြော..အား!
ပါးစပ်နဲ့ပြောပါဆို aishhii! "
" hunnie ကို ဘာလုပ်လိုက်လဲ? "
နာသွားသည့် နားရွက်တဖက်ကို မကျေမနပ်ပြန်ပွတ်ရင်း
Kim Jong in ပုခုံးတွန့်ပြလိုက်တော့..
" နင် ငါ့ကန်ချက်မေ့နေပြီနဲ့တူတယ်...ဘယ်လိုလဲ ? သတိရအောင်လုပ်ပေးရမလား? "
" aishhii! ခန..ခနလေး! တကယ်ဘဲ ! ဘယ်လို ယောကျာင်္းက ဒီလို အပျိူကြီး ကို ယူမတဲ့လဲ? "
" ငါကယူ မယူချင်လို့ မယူတာ ယူရင် နင့်လောက် ကလေးတောင် မွေးပြီးနေလောက်ပြီ ရှင်းလား !
မေးတာသာဖြေ...hunnieကို ဘာလုပ်လိုက်မိလဲသာ စဉ်းစား..! ခုန ထမင်းစားတော့ စကားလည်းမပြောတော့ဘူး ..အားဆေးတိုက်တာလည်း မသောက်ဘဲ ခြံထဲဆင်းသွားတယ် ငါကျောင်းကကြိုခဲ့တုန်းက
အဲလိုမုတ်သေးဘူး ommaတိူ့ ပြန်မလာခင်
ပြသနာမတက်ချင်ရင် အမြန်ပြော ! "
Kim Jong in လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်လျှော်ထားသည့်
ခေါင်းကို တဗြင်းဗြင်းကုပ်လိုက်ပြီး
ပြောလိုက်ရသည်က...
" သူ့ကျောင်းက ..ဘာတဲ့..အားကစားပွဲဆိုလား ခေါ်တာ
အာ့ "
"ဘာ!အဲဒါ နင်က မသွားချင်ဘူးလို့ ကလေးကို
ငြင်းလွတ်လိုက်တာမလား! နင် ဟာလေ ! အသားနာမှ
အမှတ်ရှိမယ်ထင်တယ် !"
" အာ...!နေပါအုန်း...ဇွတ်အော်မနေပါနဲ့ !မကြီးကလည်း..!ကျနော် မသွားဘူးလို့ မပြောပါဘူး..သူပြောတာ သေချာ
နားမထောင်လို့ဆိုလား မသိ ကောက်သွားတာ ! "
" အေး...ကောက်သမျှ သွားဖြောင့်ခဲ့...ခနလေး "
"ဟ!? "
ဘာလား?
" ရော့...ဒီအားဆေး အကုန်တိုက်ပြီးမှ အိမ်ထဲ ဝင်လာခဲ့ ! "
လက်ထဲထိုးထည့်ပေးသည့် milkထုတ်ချောင်းလို
သိပ်မတွေ့ဖူးသည့် အားဆေးနှစ်ချောင်းကို
ကိုင်ထားရင်း Kim Jong inအတွန့်တက်ပါသေးသည်..
" မကြီး...ကျနော်...တကယ်..တကယ် ဗိုက်တအား ဆာ
နေပြီ...ထမင်းစားပြီးမှ လုပ်လို့မရဘူးလား ? ဟင် ? "
" နစ်ခါမပြောချင်ဘူး သွား ! "
KimJong in အားဆေးနစ်ချောင်း ကိုင်ထားရင်း
ခြံထဲဆင်းလာကာ...
စဉ်းစားမိလိုက်သေးသည်..
ဒီနစ်ခုလုံး ငါဖောက်သောက်လိုက်ပြီး
အခွံနဲ့ sehun သောက်ပြီးသွားပြီဆိုပြီး
ထမင်းသွားစားရင်ကောင်းမလား..?
မဖြစ်ဘူး..
တော်ကြာ...
အဲကောင်လေး အိမ်ထဲ ဝင်လာပြီး ပြောလိုက်မှ
ပြသနာကို မီးမွှေးရှာသလိူ ဖြစ်သွားမှ...!
ဂွီ*
မနက်ကတည်းက ထမင်းဟုတ်တိပတ်တိ မစားထားသည့် Kim Jong in အသံမြည် အချက်ပြလာသည့် ဗိုက်ကြောင့်...
ကျစ် !
ကွကို ဗိုက်ဆာတာတောင် ထမင်းအရင် စားခွင့်မရှိရှာဘူး !
ဂါး...
စိတ်ထိန်း! စိတ်ထိန်း !
ပန်းခြံထဲက ဒန်းကြီးပေါ် ထိုင်နေသည့် ကောင်လေးကို
တွေ့သည်နှင့်...
" sehun? "
" သေစမ်း ! သေစမ်း! "
ခေါ်တာကိုပင် မကြားဘဲနဲ့ လက်ထဲက ဖုန်းပြားမှန်
ကွဲကြေမတတ် ဆောင့် ဆောင့် ထာက်ပြီး ဂိမ်းကစား
နေသည့် ကောင်လေးနား အရောက်သွားကာ...
" sehun. .. "
ကျနော့်ဆီ မျက်လုံးတချက်သာ လှန်ကြည့်လိုက်သည့် ကောင်လေးက ...
လက်ထဲက ဖုန်းကိုသာ စိတ်မပါစွာ ကစားနေပြန်၍...
ကျနော် လေပူတချက်မုတ်ထုတ်လိုက်ပြီး...
ညာလက်ကို ထောင်လိုက်သည်..
" arraso! in Jawng! ခုန က ငါ မှားသွားတယ် "
(인정 =in Jawng = ဝန်ခံသည် /လက်ခံသည် )
" ဘာကိုလဲ ? "
စကားပြန်ပြောဖော်တော့ရသား...!
မလွယ်ဘူး...!
" ခုနကပေါ့...မင်းပြောတာ သေချာ နားမထောင်လိုက်မိတာ..."
" အဲဒီတော့.... ?"
ဟွန်း!!!
" စိတ်ကောက်ပြေပြီး ဒီဆေးကို သောက်လိုက်ပါ လို့..
နော်...မင်းကျောင်းလည်း ငါလိုက်မယ်...OK? "
လက်ထဲက ဖုန်းကိူ ချကာ ဒန်းပေါ်မှ ထရပ်လိုက်သူက
ကျနော့် ခနာကိုယ်တခုလုံးကို စုံထောက်အကြည့်လား
ခြုံငုံဝေ့ဝိုက်ကြည့်ပြီး...
ပြောလာသည်က...
" သေချာလား ? "
ဒါ ဘယ်လို အနေအထားကြီးပါလိမ့်!
မသိရင် ကျနော်ကဘဲ အပြစ်လုပ်ထားမိလို့ !
ဝန်ခံကတိပေးလွှာ လာတင်နေရသလိုလို !
ဟူး...
သည်းခံ...
ကိုယ်ဝန်ဆောင်သည် !
ကိုယ်ဝန်ဆောင်သည်ရဲ့ စိတ်ကို နားလည်ပေးရမယ် !
" မေးနေတယ်လေ !"
" အင်း...စိတ်ချ...လုံးဝကို သေချာပါတယ်လို့ "
" ပြီးရော...ပေး..."
ကျနော့်လက်ထဲက အားဆေးနစ်ချောင်းကို ယူပြီး
ပြုံးရွှင်စွာ ဖောက်သောက်လိူက်သည့် ကောင်လေးကို
ကျေးဇူးတင်စွာ ရပ်ကြည့်နေချင်သော်လည်း...
ဗိုက်က သည်းမခံနိုင်လာ၍...
" ကဲ...ထိုင်နေအုန်းမှာလား ? ငါ ဗိုက်ဆာလှပြီ..
ခုထိ ထမင်းမစားရသေးဘူး..ဟုတ်တယ်နော် "
" အယ်..!.ဟုတ်လား...ဘာလို့လဲ...?ကိုကိုကလည်း
ခုနကတည်းက ပြောတာမူတ်ဖူး...ဟီး..
လာ ကျနော် ခူးပေးမှာပေါ့ လို့ ... "
ကျနော့်ပုခုံးတဖက်ပြုံးရွှင်စွာ တွဲခိုမှီလာသည့်
ကောင်လေးသည် ခုန သူနှင့်များ တခြားစီ !
တတ်နိုင်ပါပေတယ်!
" ကိုကိုသိလား ? "
မသိပါ !
" အင်း "
" ကိုကိုသာ လာမချော့ရင် ကျနော် ကိုကို့ကို
တသက်လုံး စိတ်ကောက်လိုက်မိတော့မှာ "
အဲလို မကောက်လိုက်လို့ ကျေးဇူးတင်ပါသည် !
" ကိုကိုလို့ ? ကျနော်ပြောတာ ကြားရဲ့လား "
လက်မောင်းတဖက် ပြတ်ထွက်မတတ် လှုပ်ရမ်းခံလိုက်ရ၍...
" အင်း...ကြား..ကြားတယ်.. အဲလိုမှန်းသိလိူ့
အမှီကို လာချော့တာလေ ..."
" အာဟိ !ဟုတ်ပြီ..ကိုကို! ခန...ခနလေး..ရပ်ကြည့် ! "
လမ်းလျှောက်နေရာမှ ရပ်ခိုင်းကာ ကျနော့်နံဘေးမှ ကျနော့် မျက်နှာချင်းဆိုင်တွင်လာရပ် သည့် ကောင်လေးအား ဘာများဖြစ်ပြန်ပြီလဲ ဟု ရပ်ကြည့်တော့...
ညနေခင်း အလင်းရောင်ဖျော့ဖျော့ မှာ ကောင်လေးမျက်နှာက ဖြူနုနေကာ ပါးနစ်ဖက်မှာ အနည်းငယ် နီနေသည်ကလည်း လိုက်ဖက်နေသလို ကြည့်လို့ကောင်းနေပြန်သည်..
" ကိုကို အခု ကျနော့်ကို နမ်းလို့ရတယ် "
အင်?
ရုတ်တရက်ကြီး?
" ဒီနားမှာ မုတ်ဖူးနော်...ဒီနား ! "
နှူတ်ခမ်းကို မုတ်ဖူးဆိုကာ ပါးတဖက်ကို လက်ညိုးထောက်ပြနေသည့် ကောင်လေးကို
ကြည့်ပြီး ရီချင်လာသည်..
ဘာစိတ်ကူးတွေပေါက်လို့ပါလိမ့်!
တခါတည်း ဖက်နမ်းလိုက်မှ !
အမ်?
ငါဘာတွေတွေးမိပါလိမ့်!
" ကိုကိုက ဘာတွေ အိုက်တင်ခံနေတာလဲ !? "
အိမ်း!
မဟုတ်ရပါ!
" အေးပါကွာ ...အမြန်ထမင်းစားရအောင်နော် "
ကျနော် ကောင်လေးကို ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းကာ
ကောင်လေးပါးတဖက်ကို ငုံ့နမ်းလိုက်စဉ်....
ယခင် တမင် စနောက်ကာ အနိုင်ယူကာ ခြောက်ကာ
နမ်းတုန်းကနှင့်မတူစွာ...
ခံစားချက်တမျိူးလေးနှင့်အတူ...
မိန်းကလေးတယောက်ပါးပြင်ထက် နူးညံ့လွန်းသည့်
နို့ရနံ့လေးသင်းသည့် ပါးပြင်တဖက်ကို နှာခေါင်းပင် နစ်မြုပ်မတတ် နမ်းရှိုက်မိတော့....
ဗိုက်ဆာနေသည်ကိုပင် ခတ္တခနမေ့ပျောက်သွားစေသည်..
" အွန်း! တော်ပြီ ကိုကို! ကျနော့်ပါးလည်း ပေါက်ထွက်
သွားအုန်းမယ်...တကတည်း ကဗျာဆန်ဆန် ဖွဖွလေး
နမ်းတာမုတ်ဖူး...! "
ဖြစ်ရပြန်ပြီ !
ကဗျာဆန်ဆန်တဲ့ကွာ !
ရီချင်စိတ်ကို ခနအောင့်ထားလိုက်ပြီး
တမင် ကျနော့်ရင်ခွင်ထဲမှ ရုန်းထွက်ချင်နေသည့်
ကောင်လေးကို မလွတ်ပေးသေးဘဲ..
" နောက်တဖက်ပါ နမ်းမယ်လေ "
" မရပါဘူး ! "
"ဘာလို့လဲ ? "
" ကိုကိုမှ ကျနော့်စကားသေချာ နားမထောင်သေးတာ "
အော်...အော်...
" ဒါနဲ့...ငါ့ကို မင်း အရင် ချစ်တယ် ဖွင့်ပြောထားတာ
မှတ်မိပါသေးတယ်နော် "
" မှတ်မိတယ်လေ...အာ့ ဘာဖြစ်လို့လဲ ? "
" အော်..အင်း....ထားပါတော့..ဘာမဖြစ်ပါဘူး.."
" ဒါနဲ့ ကိုကို...ကျနော့် ဗိုက်နည်းနည်းပူလာသလိုဘဲ
ခံစားရတယ်...ဟုတ်လား? ကိုကိုကြည့်ပေးအုန်း "
ညဝတ် ဝမ်းဆက်အကျီ အပွကို ခါးနောက်စုကာ .
ချုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး.....
ပြနေသူလေး၏ ထမင်းစားထားလို့ ဗိုက်တင်းနေပုံ လောက်သာ ရှိသောဗိုက်ကိုကြည့်ပြီး...
" မပူပါဘူး..."
" တကယ်နော် ? "
မယုံသလိုလေး ပြန်မေးနေသူအား...
ပြန်ဖြေပေးရသည်..
" တကယ် "
" ပြီးရော..လာ..အမြန်လိုက်ခဲ့ .."
" ဟုတ်ကဲ့.."
ကျနော့်ရှေ့ လက်နှဖက်နောက်ပစ်ကာ ခေါင်းလေး
ခပ်မော့မော့ဖြင့် အိမ်ထဲ ဝင်သွားသည့်
ကောင်လေးသည်...
ကျနော့်အား ချစ်သည် ..
ကျနော်ကချစ်လာအောင် ကြိုးစားမည်ဟုသာ ပြောထားသည်..
အပြုအမူများကတော့...
မသိရင်...
ကျနော်ကဘဲ သုံးနစ်သုံးမိုး လိုက်အဖြေတောင်းနေရသူလိုပင် ဆက်ဆံနေသလားလို့...
ဒါတောင် သူ့ဗိုက်ထဲကဟာလေး မထွက်လာသေးဘူး..
ဒင်းတို့နှစ်ယောက်သာဆိုရင် ကျနော် ကိုယ့်အိမ်မှာတောင်
အနေမတတ်ရင် နေရာပျောက်မယ့်ကိန်း !
vibration °°°
ဘယ်သူ?
" ကိုကို.. ဗိုက်ဆာတယ်ဆို အမြန်လာလေ.!."
Kim Jong in အိပ်ကပ်ထဲမှ တုန်မြည်လာသော
ဖုန်းနံပတ်စိမ်းတခုကို ရပ်ကြည့်နေမိချိန်....
အိမ်ထဲမှ တခါပြန်ထွက်လာပြီး တံခါးမကြီးတွင် ရပ်
စောင့်ကာ ခေါ်နေသည့်ကောင်လေးကြောင့်...
" အေး...အေး.....လာပြီ "
Kim jong in အကျီင်္အိပ်ကပ်ထဲ ဖြစ်စလွယ် ပြန်ထိုးထည့်လိုက်သည့် ဖုန်းတွင်...
ဖုန်းခေါ်ဆိုနေသူသည်...
လေဆိပ်တခုမှ ခေါ်ဆိုနေခြင်း ဖြစ်လေသည်...
" မမလေး..."
" ငါသိတယ်... အဖေ့ကို သေချာဂရုစိုက်ပေးကြနော်
ငါသွားပြီ "
" စိတ်ချပါ. ကိုးရီးယားမှာ ပျော်ရွှင်ပါစေ မမလေး"
အနက်ရောင် အနောက်တိုင်းဝတ်စုံ ဆင်တူနှင့်
လူနစ်ယောက်က 90° ညွှတ်ကိုင်းကာ ဂါရဝပြု
နှုတ်ဆက်လိုက်သည့် သူမသည်...
အနောက်ကနေ ကြည့်လိုက်ရင်ပင် ပုရိသတို့ကို
ငေးမာစေသည်အထိ ညို့ငြင်နိုင်စွမ်းရှိလေသည် ...
သူမကတော့....
T.b.c....
••• Tkz. for reading :)
••• Be Happy :)
( Ohh! update အရမ်းကြာသွားတယ်နော် XD
မျှော်နေကြတဲ့သူတွေ အကြာကြီးစောင့်ခိုင်းထားမိလို့
မီယမ်း 😸 2018မကူးခင်တော့ တင်လိုက်နိုင်ပါပြီ 😹
d.ficကို ဗိုက်ပူသည် ဗိုက်ပူလေး လို့ ခေါ်ကြတဲ့သူလေးတွေ ပူစေချင်လှပြီဆိုတဲ့သူလေးတွေ
နောက်တပိုင်းကနေမှ ပူပေးတော့မယ်နော် ㅋㅋㅋㅋ
ပူဖို့တာဆူနေပြီ ဆူစပြုနေပါပြီလို့ 😸 )
* အားလုံးဘဲ Happy December ပါ 💕💕💕 *